Ο Συρανό ντε Μπερζεράκ είναι αθεράπευτα ερωτευμένος με την όμορφη Ρωξάνη. Δεινός ξιφομάχος και ταλαντούχος ποιητής, ο Συρανό θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός άντρας. Έχει όμως ένα μικρό ελάττωμα: την …τεράστια μύτη του. Πώς θα μπορούσε μια γυναίκα να τον ερωτευτεί; Δέχεται λοιπόν να βοηθήσει τον Κριστιάν να διεκδικήσει την καρδιά της Ρωξάνης με τους δικούς του στίχους. Τι είναι αυτό όμως που θα κερδίσει τη Ρωξάνη; Η ομορφιά του Κριστιάν ή οι δικοί του στίχοι;
Ο εκκεντρικός Συρανό, επιφανής ιππότης του Τάγματος των Γασκόνων,
σκαρώνει στιχάκια με την ίδια ευκολία που κερδίζει κι έναν αγώνα ξιφομαχίας. Η φήμη του ως γενναίου ιππότη και ποιητή είναι πολύ μεγάλη. Το ίδιο και η μύτη του… Κι αν η πρώτη τού έχει επιτρέψει να κατακτήσει το Παρίσι, η δεύτερη τον εμποδίζει να κατακτήσει αυτήν που του έχει κλέψει την καρδιά, τη νεαρή εξαδέλφη του Ρωξάνη. Προκειμένου να την κάνει ευτυχισμένη, αποφασίζει να θυσιάσει τα αισθήματά του για να βοηθήσει τον αντεραστή του.
Ο Εντμόν Ροστάν δημιουργεί έναν από τους πιο δημοφιλείς ήρωες της σκηνής,
μεταφέροντας στο θέατρο την ιστορία του Συρανό ντε Μπερζεράκ, ενός θρύλου της εποχής του. Ο Συρανό ντε Μπερζεράκ είναι ένα αριστουργηματικό έργο του ρομαντισμού του 19ου αιώνα, ένα σκηνικό υπερθέαμα, στο οποίο ο έρωτας και η τιμή δοκιμάζονται μέσα σε αίθουσες θεάτρων, σάλες ζαχαροπλαστείων, αυλές σπιτιών, πεδία μάχης και μοναστήρια, γεννώντας εξίσου αβίαστα και το γέλιο και τη συγκίνηση.
Το έμμετρο αυτό αριστούργημα παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου από τον Νίκο Καραθάνο, που τα τελευταία χρόνια έχει δώσει πολύ επιτυχημένα δείγματα δουλειάς με την ιδιότητα του σκηνοθέτη. Ο ίδιος πρωταγωνιστεί στον ομώνυμο ρόλο, έχοντας δίπλα του εξέχοντες ηθοποιούς της νεότερης γενιάς.
Το έργο ανεβαίνει στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου για δεύτερη φορά, μετά την παράσταση του 1948 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη. Έργο γραμμένο το 1898, σημείωσε θριαμβευτική επιτυχία από το πρώτο κιόλας ανέβασμά του και έχει παρουσιαστεί από τότε αμέτρητες φορές στο θέατρο ενώ έχει μεταφερθεί και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο.
Η έμμετρη «ηρωική κωμωδία» του Εντμόν Ροστάν – από τις σημαντικότερες του παγκόσμιου δραματολογίου –ένα έργο για έναν άνθρωπο «διαφορετικό», εξεγερμένο απέναντι σε μία κοινωνία απαξιωτική, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου ο οποίος χαρακτηριστικά σημειώνει ότι είναι μια παράσταση αφιερωμένη «Σ’ αυτούς που δεν μπορούν».
Η ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Λουίζα Μητσάκου
Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά – κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Επιμέλεια κειμένου: Φωτεινή Μπαξεβάνη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ξένια Θεμελή, Γιάννης Κωνσταντακόπουλος
Διανομή
Συρανό: Νίκος Καραθάνος
Ρωξάνη: Λένα Κιτσοπούλου
Κριστιάν: Χρήστος Λούλης
Λε Μπρε: Γιάννης Κότσιφας
Μονφλερύ, Ντε Γκις: Άγγελος Παπαδημητρίου
Ζοντελέ, Ραγκενώ: Κοσμάς Φοντούκης
Μαέστρος, Λίζα, Αδελφή Μάρθα: Τζίνα Θλιβέρη
Ακόλουθος, Μητέρα Μαργαρίτα: Αγορίτσα Οικονόμου
Καρμπόν: Άγγελος Τριανταφύλλου
Μητέρα του Συρανό: Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Φορτικός: Μιχάλης Σαράντης
Βαλβέρ: Ντένης Μακρής
Λινιέρ: Αλέξανδρος Μαυρόπουλος
Σωματοφύλακας: Πάνος Βλάχος
Καπουτσίνος: Προκόπης Αγαθοκλέους
Κυζύ, Μπερτραντού: Ιωσήφ Μαράουι
Αδελφή Κλαίρη: Αποστόλης Ψαρρός
Γασκώνοι, Επίλεκτοι, Ζαχαροπλάστες, Μαρκήσιοι, Ποιητές, Ορχήστρα: Προκόπης Αγαθοκλέους, Πάνος Βλάχος, Γιάννης Κωνσταντακόπουλος, Ντένης Μακρής, Ιωσήφ Μαράουι, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Αργύρης Πανταζάρας, Γιάννης Παπαδόπουλος, Μιχάλης Σαράντης, Άγγελος Τριανταφύλλου, Αποστόλης Ψαρρός.
Μουσικός: Δημήτρης Τίγκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου