Η ιστορία του σκακιού

Η λέξη σκάκι προέρχεται από την ιταλική scacco, η οποία τελικά προέρχεται από τα περσικά. Παιχνίδια που σχετίζονται με το σκάκι παίζονταν ήδη από την μακρινή αρχαιότητα στην περιοχή από την Ελλάδα και την Αίγυπτο ως και την Κίνα.

Όλες οι χώρες που βρίσκονται σε αυτήν την περιοχή διεκδικούν την καταγωγή του παιχνιδιού. Ένα τέτοιο παιχνίδι είχε φτάσει και στους Κέλτες ήδη πριν την Ρωμαϊκή κατάκτηση.

Το σκάκι είχε ήδη αποκτήσει την τελική σύγχρονή του μορφή στην δυτική Ευρώπη τον 15ο αιώνα. Οι μεταβολές των κανόνων τους τελευταίους πέντε αιώνες έχουν γενικά να κάνουν με την διαιτησία των αγώνων και όχι με το ίδιο το παιχνίδι.

Πολύ αρχαιότερα στο Βυζάντιο παιζόταν μια παραλλαγή του παιχνιδιού, το γνωστό ζατρίκιον.

Το παιχνίδι αυτό πιθανότατα ήρθε κατευθείαν από τους Πέρσες.

Μάλιστα η λέξη ζατρίκιον ετυμολογείται από την αρχαία περσική shatranj που σημαίνει "βασιλικό παιχνίδι" (αυτό λογικά ερμηνεύεται από τον ιδιαίτερο ρόλο του βασιλιά στο παιχνίδι και όχι "επειδή παιζόταν από βασιλιάδες").

Παρόλο που το ζατρίκιο είναι πολύ αρχαιότερο από το σκάκι στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεν είναι ο άμεσος πρόγονος του σύγχρονου σκακιού. Ο άμεσος πρόγονος του σκακιού ήρθε στην δυτική Ευρώπη από τους Άραβες. Οι Άραβες με την σειρά τους είχαν πάρει το παιχνίδι επίσης από τους Πέρσες.

Παλιότερα πολύ δημοφιλής ήταν η θεωρία ότι το σκάκι γενικά κατάγεται από ένα ινδικό παιχνίδι, το τσατούραγκα (chaturanga) περίπου το 600 μ.Χ., αλλά οι αποδείξεις θεωρούνται πια αδύναμες. Ακόμα και έτσι η Ινδία είναι πολύ δημοφιλής υπόθεση για την καταγωγή του σκακιού.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι από το αραβικό σκάκι οι κινήσεις του ίππου, του πύργου του βασιλιά και σε μεγάλο βαθμό των πιονιών παραμένουν αναλλοίωτες.

Ο πύργος αρχικά συμβόλιζε τα άρματα, αλλά με κάποιον τρόπο φαίνεται να συνδέθηκε και με τους πολιορκητικούς πύργους.

Οι βασικές μεταβολές που υπέστη το σκάκι είναι η κίνηση της βασίλισσας (η οποία στο σύγχρονο σκάκι έγινε πανίσχυρη), η κίνηση του αξιωματικού, η δυνατότητα των πιονιών να κινηθούν κατά δύο τετράγωνα στην πρώτη τους κίνηση, καθώς και το ροκέ.

Και μια ιστορία για την προέλευση του σκακιού

Μεταξύ των πολλών φανταστικών ιστοριών που αναφέρονται στην προέλευση του σκακιού , υπάρχει μία που είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα . Σύμφωνα με αυτή αποδίδουν την εφεύρεση του σκακιού στον Σίσσα, ένα βραχμάνο στην αυλή του Ινδού ηγέτη Μπαλχαιτ.

Ο βασιλιάς ζήτησε από τον σοφό άνδρα να δημιουργήσει ένα παιγνίδι, για την διεξαγωγή του οποίου θα απαιτηθούν από τον παίκτη πολλά προτερήματα , όπως φρόνηση , πρόβλεψη και υπομονή. Σε λίγο καιρό ο Σίσσα έφερε στον βασιλιά το καινούργιο παιγνίδι :

Mια σκακιέρα σαν την σημερινή και πεσσούς. Αυτοί οι πεσσοί αναπαριστούσαν τα τέσσερα στοιχεία του ινδικού στρατού : άρματα, ίππους, ελέφαντες και στρατιώτες , οδηγούμενα όλα αυτά από ένα βασιλιά και από ένα βεζύρη.Ο βασιλιάς ενθουσιάστηκε από το παιγνίδι αυτό και όταν ρώτησε τον Σίσσα τι ήθελε ως αμοιβή ,ο σοφός ζήτησε να του δοθούν κόκκοι σιταριού τοποθετημένοι στην σκακιέρα ως εξής:στο πρώτο τετράγωνο ένας κόκκος ,στο δεύτερο δυο, στο τρίτο 4, στο τέταρτο τετράγωνο διπλάσιοι κόκκοι από όσοι ήταν στο προηγούμενο δηλ. 8 κόκκοι κ.ο.κ. μέχρι το 64ο τετράγωνο. Ο βασιλιάς διέταξε να εκπληρωθεί η επιθυμία του.

Η έκπληξη του βασιλιά ήταν μεγάλη όταν τον πληροφόρησαν ότι για να συγκεντρωθούν οι κόκκοι που ζήτησε ο Σίσσα ,δεν έφθανε όλο το σιτάρι όχι μόνο των Ινδιών αλλά όλου του κόσμου. Διότι ο συνολικός αριθμός των κόκκων που έπρεπε να δοθούν ήταν 18.446.744.073.709.551.615 κόκκοι σιταριού ή σε κιλά 977.677.435.907 τόνοι σιταριού.

Ο βασιλιάς δεν ήξερε τι να πρωτοθαυμάσει περισσότερο ,την εφεύρεση του Σίσσα ή την απαίτηση του.