Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Ντιέγκο Μαραντόνα - Simply the best


Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Αγαπήθηκε όσο λίγοι, αποτέλεσε για χρόνια το είδωλο για εκατομμύρια Αργεντινούς και μη, δίδαξε τι θα πει τεχνικό ποδόσφαιρο, κατέκτησε τίτλους, όμως το στο τέλος της καριέρας του κατέστρεψε την υστεροφημία του, απογοητεύοντας τους θαυμαστές του.

Γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1960 στο Villa Fiorito, ένα προάστιο του Μπουένος Άιρες. Ήταν το 5ο από τα 8 παιδιά της οικογένειας του Diego Maradona και της Dalma Salvadora Franco. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του ήταν τραγική και όπως θα δηλώσει αργότερα ο ίδιος: «Είναι φοβερό να θυμάσαι το παρελθόν όταν προέρχεσαι από πολύ χαμηλά και ξέρεις ότι όλα όσα ήσουν, είσαι ή θα είσαι, δεν είναι τίποτα άλλο από αγώνας». Ο έρωτας του για τη στρογγυλή θεά γεννήθηκε από πολύ μικρή ηλικία. Όταν του κάνανε για δώρο την πρώτη του μπάλα ήταν 3 χρονών και δεν την αποχωριζόταν ούτε στον ύπνο του.

Στην ηλικία των δέκα ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην παιδική ομάδα των Argentinos Juniors, την Cebollitas. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, ο Ντιέγκο ξεκίνησε να παίζει ως λίμπερο! «Όταν παίζεις λίμπερο τα βλέπεις όλα από πίσω, όλο το γήπεδο είναι μπροστά σου, έχεις την μπάλα και λες ας πάμε από κει, ας ψάξουμε από την άλλη, είσαι το αφεντικό της ομάδας.», ήταν η άποψη του για τη συγκεκριμένη θέση, όμως το πλουσιοπάροχο ταλέντο του δεν μπορούσε να περιοριστεί στη θέση του λίμπερο. Την πρώτη του αποθέωση από το κοινό την έζησε σε παιδική ηλικία. Σε ένα από τα παιχνίδια των Argentinos Juniors, στο ημίχρονο, μαζί με τα άλλα πιτσιρίκια της παιδικής ομάδας, μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και άρχισε να πραγματοποιεί τα μαγικά του κόλπα με την μπάλα. Το κοινό σάστισε από τις ικανότητες του πιτσιρικά και όταν ήρθε η ώρα να αρχίσει το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα τον αποθέωσαν ζητώντας από τις ομάδες να τον αφήσουν να συνεχίσει τα μαγικά του.

Στις 20 Οκτωβρίου 1976, 10 μέρες πριν τα 16α γενέθλιά του, κάνει το ντεμπούτο του στο αργεντίνικο πρωτάθλημα με την φανέλα των Argentinos Juniors. Μπήκε ως αλλαγή στις αρχές του β' ημιχρόνου στη θέση του Τζιακομπέττι φορώντας τη φανέλα με το 16. Στις 14 Νοεμβρίου του ίδιου έτους σκοράρει το πρώτο του γκολ στον αγώνα ενάντια στην Σαν Λορέντζο. Από εκεί και πέρα τα πράγματα κύλησαν φυσιολογικά για τα δεδομένα αυτού του παίχτη. Το ντεμπούτο του με την μεγάλη του αγάπη του, την Εθνική Αργεντινής, πραγματοποιείται στις 27 Φλεβάρη 1977 σε παιχνίδι με αντίπαλο την Ουγγαρία. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 δεν συμπεριλαμβάνεται στα σχέδια του τότε ομοσπονδιακού προπονητή, όμως μετά από εκείνο το Μουντιάλ αρχίζει η Εποχή Μαραντόνα στην Εθνική Αργεντινής.

Ο πρώτος τίτλος που θα κατακτήσει με την γαλανόλευκη φανέλα είναι αυτός του Παγκοσμίου Κυπέλλου Νέων στην Ιαπωνία το 1979, όπου μάλιστα σκόραρε στον τελικό με τη Ε.Σ.Σ.Δ. (3-1) με απ' ευθείας εκτέλεση φάουλ. Το Φεβρουάριο του 81 υπογράφει στην άλλη του μεγάλη αγάπη, την Μπόκα Τζούνιορς και στο ντεμπούτο του πετυχαίνει 2 γκολ. Το πέρασμά του από την Μπόκα θα είναι σύντομο, καθώς έχοντας ήδη κατακτήσει ένα πρωτάθλημα, παίρνει την απόφαση να μετακομίσει στα ευρωπαϊκά γήπεδα και τον Ιούνιο του ‘82 παίρνει μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα. Οι προσδοκίες των Καταλανών ήταν τεράστιες, όμως το Σεπτέμβρη του 1983 σε ένα ματς με την A.Mπιλμπάο ένα σκληρό μαρκάρισμα του Goicoechea έχει ως συνέπεια το σπάσιμο του ποδιού του Μαραντόνα το οποίο θα αποτελέσει την ταφόπλακα για την καριέρα του στην ισπανική ομάδα.Η αναγέννηση του Ντιεγκίτο θα έρθει το 1984. Υπογράφει συμβόλαιο με την ιταλική Νάπολη και γίνεται ο άνθρωπος σύμβολο όχι μόνο για την ομάδα, αλλά και για ολόκληρη την πόλη. Σε όλους τους δρόμους κυριαρχούν οι αφίσες του, οι κάτοικοι ζουν με το όνειρο να τον δουν από κοντά δίνοντάς του χαρακτήρα Μεσσία και ο ίδιος τους υπόσχεται πολλούς τίτλους. Πριν έρθουν όμως οι τίτλοι με την Νάπολη, έρχεται η παγκόσμια καταξίωση για τον Ντιέγκο.

Το 1986 στο Μουντιάλ του Μεξικού, όλη η υφήλιος ασχολείται με τον βιρτουόζο μάγο της μπάλας. Πολλοί λένε ότι εκείνο το Μουντιάλ το κέρδισε ο Μαραντόνα και όχι η Αργεντινή. Το παιχνίδι που σημάδεψε την καριέρα του ήταν ο προημιτελικός με την Αγγλία (2-1). Μπορεί στη μνήμη των περισσοτέρων να έχει μείνει το 1ο γκολ που πέτυχε χρησιμοποιώντας ολοφάνερα το χέρι του, το περιβόητο «Χέρι του Θεού», όμως λίγα λεπτά αργότερα υποχρέωσε όλο το κόσμο να υποκλιθεί μπροστά του, πετυχαίνοντας το ομορφότερο γκολ σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πήρε τη μπάλα λίγο κάτω από τη σέντρα και αφού πέρασε 7 με 8 Άγγλους παίκτες πλάσαρε τη μπάλα στα δίχτυα δείχνοντας ξεκάθαρα ποιος είναι το αφεντικό. Στο τελικό η Αργεντινή επικράτησε της Δ. Γερμανίας με 3-2 και έτσι ο Ντιέγκο κατέκτησε το μοναδικό του Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική ομάδα ανδρών της Αργεντινής.

Επιστρέφοντας στη Νάπολη με τις δάφνες του Παγκόσμιου Πρωταθλητή, όλοι ήξεραν ότι ήρθε η ώρα η ομάδα του ιταλικού νότου να κατακτήσει το 1ο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Τα προγνωστικά επαληθεύτηκαν και την επόμενη ακριβώς χρονιά η Νάπολη κατακτά το Σκουντέντο. Μετά από 2 χρόνια έρχεται και η ευρωπαϊκή καταξίωση της Νάπολη, καθώς κατακτούν το Κύπελλο Ουέφα, ενώ το 1990 κατακτά και δεύτερο πρωτάθλημα με την ομάδα της Νάπολη. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς βρίσκει τον Μαραντόνα και πάλι στα ιταλικά γήπεδα, αυτή τη φορά με τη φανέλα της Εθνικής του ομάδας, προσπαθώντας να υπερασπιστεί τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή. Με πολύ καλές εμφανίσεις οδηγεί την Αργεντινή στον τελικό, όπου εκεί αντιμετωπίζει την ενιαία πλέον Γερμανία των Ματαίους, Κλίνσμαν, Μπρέμε και φυσικά του κόουτς Μπενκεμπάουερ. Τα Πάντσερ θα κατακτήσουν το τρόπαιο χάριν όμως ενός αμφισβητούμενου πέναλτι. Οι αμφισβητίες του Μαραντόνα, γιατί υπήρχαν και τέτοιοι, δηλώνουν μετά το ματς ότι ήταν … «Το Πέναλτι του Θεού». Από εκεί και μετά αρχίζει η κατάρρευση του μύθου.

Στις 17 Μαρτίου 1991 στο παιχνίδι Νάπολη - Μπάρι ο Μαραντόνα βρίσκεται θετικός σε αντιτόπινκ έλεγχο (ναρκωτικές ουσίες) και τιμωρείται με 15μηνη αποβολή από τα γήπεδα. Η ημερομηνία αυτή αποτελεί μια από τις χειρότερες μέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, καθώς εκτός από το γεγονός ότι έχουμε και επίσημα την εισβολή των αναβολικών στο χώρο του ποδοσφαίρου, έχουμε και την αποκαθήλωση ενός ειδώλου. Μετά το τέλος της ποινής του, ο Μαραντόνα καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει τη καριέρα του στη Νάπολη, καθώς ξέρει ότι έχει πικράνει αυτούς που τον λάτρεψαν σαν Θεό, και παίρνει μεταγραφή για τη Σεβίλλη. Πολλοί πιστεύουν ότι η επιλογή τόσο της ομάδας της Σεβίλλης, όσο κυρίως της πόλης, δεν ήταν τυχαία. Οι ομοιότητες ήταν πολλές με την Νάπολη και ο Ντιέγκο πίστευε ότι εκεί μπορεί να πετύχει όσα πέτυχε στη Νάπολη. Κάτι όμως που δε συνέβη ποτέ και μετά από ένα χρόνο γυρίζει στην πατρίδα του για να παίξει με τους Newell's Old Boys.

Η τελευταία ευκαιρία για την καριέρα του Μαραντόνα να επιστρέψει στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, θα του δοθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αμερικής το 1994. Οι συμπατριώτες του, τού εμπιστεύονται εκ νέου το περιβραχιόνιο του αρχηγού περιμένοντας από αυτόν να τους οδηγήσει και πάλι στην κορυφή. Το ξεκίνημα της διοργάνωσης βρίσκει τον Ντιέγκο να κλέβει την παράσταση στη νίκη της Αργεντινής με 4-0 επί της Ελλάδος, πετυχαίνοντας μάλιστα και γκολ. Η συνέχεια όμως δεν είναι ανάλογη. Μετά το τέλος του δεύτερου αγώνα με την Νιγηρία κυκλοφορεί έντονα η φήμη ότι ο Μαραντόνα βρέθηκε ντοπαρισμένος. Οι ευχές όλων των αργεντινών να παραμείνουν φήμες δεν πραγματοποιούνται. Ο Μαραντόνα αποβάλλεται από το Μουντιάλ και η Αργεντινή καταρρέει και αποκλείεται σύντομα.

Τα επόμενα χρόνια απλά ολοκληρώνουν την ποδοσφαιρική καριέρα του Ντιέγκο. Μετά από κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες να γίνει προπονητής, το 1995 επιστρέφει στην μεγάλη του αγάπη την Μπόκα, όπου με τη φανέλα της θα αγωνιστεί για 2 χρόνια, ώσπου στις 30 Οκτωβρίου 1997, την ημέρα των 37ων γενεθλίων του, παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει οριστικά τους αγωνιστικούς χώρους.Ακόμη και στις μέρες μας η ζωή του Ντιέγκο απασχολεί συνεχώς τα διεθνή ΜΜΕ. Όσοι όμως τον αγάπησαν προσπαθούν να μην ασχολούνται με την προσωπική ζωή του ινδάλματός τους, για να μη χάσουν ποτέ από τη μνήμη τους την εικόνα του κοντούλη μάγου που φοβούνταν όλοι οι αντίπαλοι του, του ανθρώπου που μπορούσε να πάρει την μπάλα και να την καθοδηγήσει εκ του ασφαλώς στα αντίπαλα δίχτυα, του ποδοσφαιριστή που εξ αιτίας του αγάπησαν πολλά παιδιά το ποδόσφαιρο. Μ' άλλα λόγια να μην χαλάσουν την εικόνα του αγαπημένου τους Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Πρόγραμμα Πανελληνίων Εξετάσεων 2010


Σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, το πρόγραμμα των εξετάσεων έχει ως εξης :

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ ΚΑΙ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑΣ Β΄) ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 - 5 -2010

-ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 17 - 5 - 2010
-ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
-ΦΥΣΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
-ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ
-ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 19 - 5 - 2010
-ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 - 5 - 2010
-ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ
-ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ
-ΧΗΜΕΙΑ - ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ
-ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ


ΤΕΤΑΡΤΗ 26 - 5 - 2010
-ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
-ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 - 5 - 2010
-ΛΑΤΙΝΙΚΑ
-ΧΗΜΕΙΑ
-ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΑ
-ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΔΕΥΤΕΡΑ 31 - 5 - 2010
-ΑΡΧΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ
ΜΑΘΗΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ

Ως ώρα έναρξης εξέτασης ορίζεται η 08:00.
Οι υποψήφιοι πρέπει να προσέρχονται
στις αίθουσες εξέτασης μέχρι τις 07.30.

Η διάρκεια εξέτασης κάθε μαθήματος είναι τρεις (3) ώρες.

Τα Όνειρα και η Ψυχολογία


από την Γεωργία Τσιώρου

Η μελέτη και οι θεωρίες γύρω από τα όνειρα ξεκίνησαν αιώνες πριν. Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης αναφέρουν τα όνειρα ως ενδείξεις της ψυχικής και της σωματικής κατάστασης του ατόμου.
Σήμερα τα δεδομένα έχουν σαφώς διαφοροποιηθεί. Αποδεδειγμένα, ο ύπνος μας χωρίζεται σε 5 ολιγόλεπτες, επαναλαμβανόμενες φάσεις. Μια από αυτές, η φάση ταχέων οφθαλμικών κινήσεων -ή REM- κρύβει όλα τα μυστικά των ονείρων μας. Στη REM ο εγκέφαλος «ταξινομεί» όλο το υλικό που είχε προσλάβει την προηγούμενη μέρα και πλάθει ανάλογα σενάρια.

Εκδήλωση των ονείρων

Τα όνειρα συνιστούν για την Ψυχολογία την πιο τυπική μορφή ψυχικής δραστηριότητος του ανθρώπου που κοιμάται. Ορίζονται ως σύνολο ή σειρά ασυνάρτητων παραστάσεων, ιδεών και συγκινήσεων, που παρουσιάζονται στο νου του ανθρώπου κατά τη διάρκεια του ύπνου, αδρανούσης της συνειδήσεως, ή ως αλληλουχία φανταστικών γεγονότων στα οποία νοερώς παρίσταται ο κοιμώμενος.

Τύποι ονείρων

Τα περισσότερα όνειρα είναι εικονικά (και στατικά), έχουν δηλαδή σαν βάση τους διάφορες εικόνες ή παραστάσεις. Δεν αποκλείονται όμως και περιπτώσεις ονείρων που συνοδεύονται από κινητικές αντιδράσεις (όνειρα κινητικά) του υποκειμένου, όπως γέλιο, παραμιλητό, (ονειρολεσχία), αναπήδηση ή ακόμα και υπνοβασία. Στην περίπτωση της υπνοβασίας, το υποκείμενο πράττει, ενώ έχει σηκωθεί κοιμώμενο από το κρεβάτι του, όλα τα συνηθισμένα έργα, το οποία πράττει και όταν είναι ξύπνιο (εν εγρηγόρσει), χωρίς, όταν ξυπνήσει, να μπορεί να θυμηθεί κάποια ενέργεια απ' αυτές που έπραξε κατά τη διάρκεια της υπνοβασίας.

Περιεχόμενο των ονείρων

Όταν λέμε περιεχόμενο των ονείρων εννοούμε τα ίδια τα όνειρα που βλέπει το υποκείμενο. Διακρίνεται στα όνειρα το φανερό περιεχόμενο, δηλαδή εκείνο που θυμόμαστε όταν ξυπνήσουμε (το έκδηλο - φανερό), από το αφανές περιεχόμενο (λανθάνον), δηλαδή εκείνο στο οποίο πραγματικά οφείλουν την προέλευσή τους. Τα «περιεχόμενα» αυτά άλλοτε συμπίπτουν και άλλοτε όχι. Συμπίπτουν πολύ συχνά όταν η αίσθηση της πραγματικότητος και άλλες λειτουργίες του Εγώ δεν είναι αρκετά αναπτυγμένες (π.χ. ένα παιδί που υποχρεώθηκε με δυσφορία του να στερηθεί ένα κομμάτι τούρτα, ονειρεύεται τη νύχτα ότι την καταβροχθίζει ολόκληρη) ή και στους ενηλίκους, που υφίστανται έντονες στερήσεις (π.χ. οι φυλακισμένοι ονειρεύονται διαρκώς ότι περπατούν σε μεγάλες πεδιάδες).

Γενικά όμως το αφανές περιεχόμενο των ονείρων μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο με ειδικές διαδικασίες, γιατί το φανερό περιεχόμενο αποτελείται κυρίως από σειρά συμβόλων, που εξ αιτίας της λογοκριτικής λειτουργίας η άλλων παραμορφώσεων που παράγονται από την ονειρική κατάσταση, είναι πολύ απομακρυσμένα από το αφανές περιεχόμενο (π.χ. ένας υπάλληλος που δεν μπορεί να υποφέρει τους συναδέλφους του στο γραφείο, μπορεί να ονειρευθεί ότι έχει αηδιαστικά έντομα στο κρεβάτι του και ότι απαλλάσσεται απ' αυτά με ένα εντομοκτόνο). Τα σύμβολα αυτά μπορούν να έχουν αξία για ένα δεδομένο άτομο (Freud) ή, σύμφωνα με τη γνώμη άλλων ψυχαναλυτών, μπορούν να έχουν καθολική σημασία, σαν να αποτελούν έναν κώδικα που ισχύει για όλους τους ανθρώπους (Jung, Adler).

Αιτίες και προέλευση των ονείρων

Η Ψυχολογία (ψυχαναλυτική έρευνα) αποδίδει αποκλειστικά τις αιτίες των ονείρων σε ψυχοσωματικές κινήσεις (ενέργειες, αντιδράσεις) εμπειρίες ή εντυπώσεις (απωθημένες) που προκαλούνται από ενδογενείς ή εξωγενείς ερεθισμούς.

Υπάρχουν πολλά σχετικά παραδείγματα από την εξέταση των ονείρων που μελέτησε η Ψυχολογία και που αναφέρονται είτε σε μεμονωμένα άτομα είτε σε ομάδες ανθρώπων. Έχει παρατηρηθεί π.χ. πως ο άνθρωπος που εύκολα αναπνέει στον ύπνο του, βλέπει (στα όνειρά του) ότι πετάει στα ύψη. Ενώ αντίθετα εκείνος που δύσκολα αναπνέει, αισθάνεται σαν ένα βάρος να τον πιέζει, άλλοτε να τον κυνηγούν και να μην μπορεί να ξεφύγει και άλλοτε ότι τον σφίγγουν στο λαιμό να τον πνίξουν. Ο βαρυστομαχιασμένος σχεδόν πάντα βλέπει εφιάλτες, και ο νηστικός, κατά τη λαϊκή ρήση, «καρβέλια ονειρεύεται».

Τα παραπάνω όνειρα που συνδέονται με ερεθισμούς σωματικής προέλευσης, όπως π.χ. πόνο, ψύχος, κορεσμό, πείνα, δίψα κ.ά., καλούνται οργανικά όνειρα.

Άλλα πάλι όνειρα προκαλούνται από βιώματα (εικόνες, εντυπώσεις, παραστάσεις, εμπειρίες, μη ικανοποιηθείσες επιθυμίες) της καθημερινής ζωής του υποκειμένου ή ακόμη και του παρελθόντος —ακόμη και της παιδικής ηλικίας— που, είτε έντονα απασχολούν το συνειδησιακό χώρο του ανθρώπου, είτε δεν έτυχαν της δεούσης συνειδητής επεξεργασίας, και για το λόγο αυτό απωθήθηκαν στο λεγόμενο ασυνείδητο, και τα οποία εύκολα αναδύονται με τα όνειρα και αναπλάσσονται σε νέες μορφές, που τις περισσότερες φορές παρουσιάζονται συγκεχυμένες.

Αναφέρουμε μερικά παραδείγματα κι αυτών των περιπτώσεων: Εκείνος που παρακολούθησε ένα βίαιο έργο στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, βλέπει συνήθως όνειρα με ανάλογο περιεχόμενο βίας. Ο στρατιώτης βλέπει όνειρα που σχετίζονται με τη σκληρή ζωή στο στρατό, ο φιλάργυρος χρήματα και πλούτο, ο μαθητής τον αυστηρό δάσκαλό του και ο ακόλαστος ασελγείς πράξεις.

Τα παραπάνω όνειρα, που προκαλούνται από τις εντυπώσεις και ενθυμήσεις της ημέρας (και του τρόπου ζωής) είτε από διάφορες άλλες αιτίες (απωθημένες, μη ικανοποιηθείσες επιθυμίες) καλούνται ψυχικά όνειρα.

Βέβαια αυτή η διάκριση των ονείρων σε οργανικά και ψυχικά είναι εντελώς σχετική, γιατί ο άνθρωπος αποτελεί μια ενιαία ψυχοσωματική οντότητα, γίνεται όμως για την πληρέστερη εξήγηση και κατανόηση του τρόπου και των αιτιών που προκαλούν τα όνειρα.

Βασικό πόρισμα της Ψυχολογίας είναι ότι όλες οι ψυχοπνευματικές διαταραχές του ανθρώπου έχουν ως βασική αιτία τη λειτουργία του μηχανισμού της «απώθησης» διαφόρων άσχημων εμπειριών της ζωής, ψυχολογικών πιέσεων και συγκρούσεων, στο χώρο του ασυνειδήτου. Τα περισσότερα όνειρα λειτουργούν ως εκδηλώσεις του ασυνειδήτου όπου εμφωλεύουν όλες οι απωθημένες αυτές καταστάσεις. Μέσα από τη μελέτη και την ανάλυση των ονείρων η Ψυχανάλυση προσπαθεί να διαγνώσει και να προσεγγίσει —και στη συνέχεια να θεραπεύσει— τις τραυματικές εμπειρίες, που με την απώθησή τους δημιουργούν ψυχοπαθολογικά προβλήματα στην προσωπικότητα του ανθρώπου.

Στην Ψυχανάλυση έτσι, έχουμε κατάταξη των ονείρων, ανίχνευση αυτών στη σχέση τους με τη συνείδηση και εξήγηση μέσω αυτών (των ονείρων) των ελατηρίων ορισμένων πράξεων ή ψυχικών ανωμαλιών του υποκειμένου. Ο Freud θα αφιερώσει ένα από τα καλύτερα έργα του στην ερμηνεία των ονείρων, γιατί μέσω αυτών μπορεί ο ψυχαναλυτής να ανεύρει ορμές και επιθυμίες που δεν πραγματοποιήθηκαν από τα υποκείμενα και σαν απωθημένες επανέρχονται μόλις η συνειδητή αισθησιακή, συναισθηματική και βουλητική ενέργεια του υποκειμένου εξασθενίζει κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Σινεμά - 100 χρόνια Ακίρα Κουροσάβα


από τον Τάκη Λαμπίρη

Ο Ιάπωνας Ακίρα Κουροσάβα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του παγκόσμιου σινεμά. Έχει επηρεάσει σπουδαίους δημιουργούς, έχει τιμηθεί με Χρυσό Λέοντα και Χρυσό Φοίνικα. Σήμερα, συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή του.

Ο Ακίρα Κουροσάβα γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1910 στην Ομόρι (κοντά στο Τόκιο) και ήταν το όγδοο -και τελευταίο- παιδί του Ισαμού και της Σίμα Κουροσάβα.

Ήθελε να γίνει ζωγράφος, αλλά δεν έγινε δεκτός στην Ακαδημία Τεχνών.

Την ενασχόλησή του με τον κινηματογράφο «πυροδότησε» η γνωριμία και συνεργασία του με τον Γιαμαμότο Κατζίρο. Η πρώτη του ταινία είχε τίτλο «Σουγκάτα Σανσίρο» (1943) και είχε σχέση με τον κόσμο του τζούντο.

Ο Κουροσάβα μελέτησε έργα του δυτικού πολιτισμού, εντρύφησε στον Γουίλιαμ Σαίξπηρ και τον Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, αλλά επηρεάστηκε έντονα και από την ιαπωνική κουλτούρα.

Οι ταινίες του εκτυλίσσονται στη φεουδαρχική Ιαπωνία και έκαναν το ιαπωνικό σινεμά αγαπητό σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η αναγνώριση για τον Κουροσάβα ήρθε το 1948 με την ταινία «Ο μεθυσμένος άγγελος».

Γύρισε δεκάδες αριστουργήματα, ανάμεσα στα οποία τα Ρασομόν, Ραν, Επτά Σαμουράι, Γιοζίμπο, Ραψωδία τον Αύγουστο, Καγκεμούσα, Ο θρόνος του αίματος.

Το σινεμά μετά τον Κουροσάβα δεν θα ήταν ποτέ ξανά το ίδιο. Αν και ο Ιάπωνας σκηνοθέτης επηρεάστηκε από τα έργα του Τζον Φορντ, του Φρανκ Κάπρα και του Χάουαρντ Χιουζ απετέλεσε και ο ίδιος «έμπνευση» για πολλούς δημιουργούς, από τον Μάρτιν Σκορσέζε μέχρι τον Τζορτζ Λούκας.

Βασικό θέμα των ιστοριών του υπήρξε ο μοναχικός ήρωας, όχι ως φιγούρα που επιδιώκει το ιδανικό, αλλά ως άνθρωπος που ακολουθεί έναν τρόπο ζωής διαφορετικό από των άλλων.

Ο Ακίρα Κουροσάβα πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1998 από εγκεφαλικό αφήνοντας πίσω του μια κινηματογραφική κληρονομιά ανεκτίμητης αξίας.

Ένας σκηνοθέτης που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για πολλούς σκηνοθέτες. Από τον Σέρτζιο Λεόνε κ΄ τα Σπαγγέτι Γουέστερν μέχρι τον Τζιμ Τζάρμους κ΄τις νουάρ-b road ταινίες του. Αναμφισβήτητα, από τους μεγαλύτερους δημιουργούς του 20ού αιώνα στην έβδομη τέχνη, ο οποίος θα μείνει πλέον ως ένας τεράστιος δάσκαλος για τους ανερχόμενους κ΄επίδοξους σκηνοθέτες. Οπωσδήποτε, πρέπει να δει κανείς τις ταινίες: Ρασομόν, 7 Σαμουράι, Γιόζιμπο κ΄Ραν.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Hip Hop Girls


από τον Γιάννη Πουμπουρίδη

Οι κοπέλες που ασχολούνται δημιουργικά με το Hip Hop στην Ελλάδα μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Τα τελευταία χρόνια που άνθισε το συγκεκριμένο μουσικό είδος, υπήρξαν κάποιες απόπειρες κοριτσιών να κάνουν Hip Hop. Άλλες δεν άντεξαν, άλλες κατάλαβαν ότι δεν τους ταίριαζε τελικά κι άλλες συνέχισαν με πείσμα. Απ' ότι φαίνεται, οι τελευταίες δικαιώθηκαν. «Άμα πιστεύεις κάτι πολύ, στο τέλος θα γίνει», λένε.

Μιλάμε για τρεις κοπέλες που αυτή τη στιγμή ασχολούνται με το είδος, έχουν εμφανιστεί δισκογραφικά αρκετές φορές και εντέλει αντιπροσωπεύουν το θηλυκό στοιχείο στο ελληνικό Hip Hop. Μιλάμε δηλαδή για την Sadahzinia, την D.J. Vibe των Prohja και την Αθηνά Ρούτση.

Μπορεί βέβαια στην Ελλάδα να είναι πολύ φρέσκα τα πράγματα σε σχέση με την γυναικεία παρουσία στο Hip Hop, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την Αμερική. Σημαντική μορφή στο χώρο θεωρείται η Sylvia Robinson, ιδιοκτήτρια της κορυφαίας για την μαύρη μουσική δισκογραφικής εταιρείας Sugar Hill. Η συγκεκριμένη εταιρεία έβγαλε δισκογραφικά τους πρώτους club d.js και βέβαια τους περισσότερους Hip Hopers, μεταξύ των οποίων και γυναίκες. Είτε πρόκειται για MCs είτε για DJs, γυναίκες όπως η Roxanne Sante, Real Roxanne, Debbie Dee, Lisa Lee, Sha Rock, Mc Lyte, Queen Latifah, Bahamadia, Yo Yo, Isis, σφραγίζουν τη δεκαετία του '70 και του '80 με την παρουσία τους στη σκηνή του rap και του Hip Hop. Η παρουσία τους μέχρι σήμερα, καθώς και άλλων νεώτερων -όπως η Foxy Brown- δείχνει πως στην Αμερική τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά από την Ευρώπη. Πόσο μάλλον από την Ελλάδα!

Σύφωνα με την Sadahzinia, την d.j. Vibe και την Αθηνά για τις δύο τάσεις στο αμερικάνικο Hip Hop, της ανατολής και της δύσης. Για τον πιο πολιτικοποιημένο στίχο στα τραγούδια της πλευράς της Νέας Υόρκης που θεωρούν τη γυναίκα ιερό πράγμα, όπως τη γη. Είναι το μήνυμα των σωστών ισλαμιστών που δεν είναι μισογύνηδες και το οποίο περνούσε και ο Africa Bambataa περί έθνους «Gods and Earths» και Mother Earth. Οι άλλοι της Καλιφόρνια , πιο «χλιδάτοι» βρίζουν τις γυναίκες στα κομμάτια τους. Σε ένα χώρο πολύ φαλλοκρατικό, οι γυναίκες του Hip Hop γράφουν βασικά πολιτικοκοινωνικό στίχο, συμμετέχουν σε οργανώσεις κι αρκετές είναι ακτιβίστριες.

Αλλά και οι ελληνίδες βγαίνουν αξιοπρεπώς στη σκηνή, έχουν ταλέντο, ευαισθησία. Η Sadahzinia είναι η πρώτη γυναίκα στο ελληνικό Hip Hop, και μάλιστα MC. Φοιτήτρια στη Φιλοσοφική, στο τέταρτο έτος, θέλει να γίνει μεταφράστρια σε παιδικά παραμύθια, αλλά και για μεγάλους. Από το '95 στη FreeStyle Productions -το δημιούργημα των Active Member- με συμμετοχές στο «Μεγάλο Κόλπο» των Active Member, στο single «Πρόσφυγας», στους στίχους για τα «Φάντασμα» και «Βαβυλώνα» από το «Αρχή Επιτέλους» των Βαβυλώνα, πλήκτρα στα «Από το τόπο της Φυγής» και «Μύθοι του Βάλτου» των Active Member και τον Ιούλιο του '98 κυκλοφορεί ο πρώτος της δίσκος με τίτλο «Άλλο Ένα Ψέμα», σε παραγωγή, στίχους και παρουσίαση (τραγούδι) δική της.

Η Αθηνά Ρούτση ξεκίνησε με τους Active Member και το δίσκο τους «Μύθοι του Βάλτου» όπου κάνει φωνητικά. Συνέχισε επίσης με φωνητικά στο «Άλλο Ένα Ψέμα» της Sadahzinia και στο τελευταίο δίσκο των X-Ray και Prohja που έχει τίτλο Umicah. Στο μεταξύ βγαίνει στη σκηνή στις συναυλίες των Active Μember, όπου τραγουδά την Κοσμογωνια που στο τελευταίο τους δίσκο «Μύθοι του Βάλτου» ερμηνεύει η Έλλη Πασπαλά. Είναι εκείνη που ακούμε στα φωνητικά του τραγουδιού «Δέντρο» του Διονύση Σαββόπουλου που υπάρχει στη συλλογή «Τραγούδια Έγραψα Για Φίλους». Η Αθηνά σπουδάζει χρόνια κλασσικό τραγούδι, έχει τελειώσει θεωρητικά πιάνο, αρμονίες. Ξέρει πως «το τραγούδι είναι αυτό ακριβώς που θέλει να ασχοληθεί». Γνωρίζει τη Sadahzinia πολλά χρόνια, ήταν μαζί σε χορωδία όπου η Sadahzinia ήταν σοπράνο. «Ναι βέβαια, άσχετο αν ο Μιχάλης δεν έχει γνώσεις, αλλά έχει ταλέντο και βέβαια αίσθηση. Τώρα τελευταία τα περισσότερα μουσικά θέματα - μελωδίες στα κομμάτια των παιδιών είναι δικά τους. Σπάνια χρησιμοποιούν λούπες από αλλού κι αν το κάνουν είναι καθαρά μόνο για να δώσουν το συναίσθημα», διαπιστώνει η Αθηνά.

Η D.J. Vibe είναι στο σχήμα των Prohja και κοντά στη Free Style δύο χρόνια ενώ συμμετείχε στο δίσκο της Sadahzinia. Εργάζεται σε εκδόσεις βιβλίων και ασχολήθηκε με το είδος «όχι τυχαία, αλλά ακούγοντας τα πρώτα κομμάτια των Active Member που την ταρακούνησαν». Λένε για κείνη οι άλλες δύο κοπέλες πως τους αρέσει το ότι δεν εστιάζεται πάρα πολύ στα σκρατς, αλλά μιξάρει πάνω σ' αυτό που ακούει κομματάκια από σαξόφωνο κλπ. «Νιώθω ότι πρέπει να προσπαθώ να βγάλω κάτι πιο υπόγειο και μελωδικό, κάτι πιο αληθινό από μένα. Γι' αυτό συνήθως μιξάρω με τα πιο απίθανα πράγματα». «Φυσικά κάνει και σόλο σκρατς -παρεμβαίνουν η Γιολάντα και η Αθηνά- κι είναι όπως έπαιζε η Janis Joplin κιθάρα».
«Τώρα υπάρχουν γυναίκες στο χώρο σαν κοινό. Όταν είχαμε ξεκινήσει -πιο πολύ σαν παιχνίδι, Σα να θέλαμε να διώξουμε κάτι από πάνω μας, να ξαλαφρώσουμε- δεν υπήρχε ψυχή. Παρά το γεγονός ότι από τότε το Hip Hop στην Ελλάδα είχε δώσει μερικές χιλιάδες δίσκους. Τώρα έρχονται, ραπάρουν από κάτω, γουστάρουν. Εξελίσσεται σιγά - σιγά. Δεν ξέρω για ποιο λόγο φοβούνται οι κοπέλες. Θέλει υπέρβαση αυτό το πράγμα για να το κάνεις, γιατί είναι άγρια η μουσική, όπως γενικά σε όλους τους τομείς είναι άγρια τα πράγματα για τις γυναίκες. Πόσο μάλλον για το Hip Hop. Δεν υπάρχει δείγμα αντιπροσωπευτικό στο γυναικείο Hip-Hop στην Ελλάδα. Εμείς είμαστε μόνο. Πέρασαν κι άλλες κοπέλες κατά καιρούς, αλλά δεν άντεξαν ή δεν κατάλαβαν. Γι' αυτό λέμε ότι κάναμε μια υπέρβαση. Όπως και οι κοπέλες του rock. Είναι όμως πολύ νωρίς ακόμη. Η συνείδηση μεγαλώνει παράλληλα. Και αυτού που δουλεύει κάτι στη μουσική και αυτού που ακούει. Το παρήγορο λοιπόν θα είναι όχι να γίνουν περισσότερες οι κοπέλες που κάνουν Hip Hop, αλλά να καταλαβαίνουν περισσότεροι από το κοινό αυτό που κάνουν τα γκρουπ. Νιώθουμε ότι έχουμε ευθύνη γιατί η παράδοση του Hip Hop που θέλει βασικά άντρες MC δουλεύει εναντίον μας. Αν καταφέρουμε να στρώσουμε ένα δρόμο, ώστε κάθε φορά που μιλάμε να είμαστε εμείς κι όχι κάτι άλλο, τότε μάλιστα. Αλλά θέλει πολύ δουλειά», λένε.

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Η εκδίκηση του καθηγητή (video)


σε σχολείο στην Ισπανία...

Γνωρίστε την Ελλάδα - Σοφάδες & Μασχολούρι

από τον Ζήση Σακαβάρα

Οι Σοφάδες, είναι μία μικρή πόλη στην καρδιά της Ελλάδος. Ο Δήμος έχει 12.407 κατοίκους και συνολική έκταση 241.255 στρέμματα, που τον κάνουν τον 2ο μεγαλύτερο δήμο του Ν. Καρδίτσας. Οι Σοφάδες, βρίσκονται στο 15ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Καρδίτσας - Αθηνών και απέχει 286 χλμ. από την Αθήνα, ενώ από την Θεσσαλονίκη 215 χλμ.

Εμπορικό και συγκοινωνιακό σταυροδρόμι, αφού από εκεί περνούν οι μεγαλύτερες παραγωγές βαμβακιού της Ελλάδας.
Συνδέεται με την Καρδίτσα και την Αθήνα με την εθνική εδώ, αλλά και με τρένο (με ενδιάμεσο σταθμό τα Παλαιοφάρσαλα).

Το όνομα της πόλης προέρχεται από τους «σοφάδες», μικρά τσιμεντένια καναπεδάκια, που κατασκεύαζαν οι κάτοικοι για να ξεκουράζονται κυρίως το καλοκαίρι.
Λέγεται ότι τα κατασκεύαζαν έξω από τα σπίτια τους, σε μέρη σκιερά για να κρατούν δροσιά και να μπορούν να ξεκουράζονται το καλοκαίρι κατά την περίοδο της εργατικής φόρτου στα χωράφια.
Οι «σοφάδες» προφανώς χάθηκαν, μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1954 που ανάγκασε σχεδόν όλους τους κατοίκους να χτίσουν καινούριες κατοικίες.

Μια «ανάσα» από τους Σοφάδες ξεπροβάλει το Μασχολούρι... Ουσιαστικά αποτελεί τη συνέχεια της πόλης και δύσκολα κάνεις θα ξεχωρίσει τα όρια των δυο περιοχών. Οι λιγοστοί κάτοικοι του – στην κοινότητα ζουν 476 άνθρωποι, ενώ ο πληθυσμός του μαζί με τους ετεροδημότες ανέρχεται στα 599 – πότε δεν απαρνήθηκαν την καταγωγή τους... Το χωριό διασχίζει ο Σοφαδίτης ποταμός, ενώ ξεχωριστής ομορφιάς είναι η παλιά γέφυρα που βρίσκεται στην είσοδο του οικισμού. Στα 13.197 στρέμματα οι κάτοικοι του Μασχολουρίου καλλιεργούν βαμβάκι και σιτηρά. Αποτελεί άλλωστε η γεωργία τη βασική απασχόληση πολλών οικογενειών, ωστόσο θα πρέπει να τονισθεί πως τα τελευταία χρόνια αρκετοί κάτοικοι του Μασχολουρίου ασχολήθηκαν με το εμπόριο στην πόλη των Σοφάδων.

Σ΄ένα κλασικό διώροφο σπίτι οι Μασχολουριώτες έχουν φτιάξει το μορφωτικό σύλλογο «Άρνη», ενώ εδώ και πολλά χρόνια παρουσία στα αθλητικά δρώμενα της περιοχής μας έχει και η ομάδα ποδοσφαίρου «Δόξα Μασχολουρίου».

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Το πείραμα της Φιλαδέλφειας


Τον Ιούλιο του 1943, το αμερικανικό αντιτορπιλικό Eldridge προσάραξε στις αποβάθρες του Delaware για ένα πείραμα του αμερικανικού ναυτικού που είχε σκοπό να κάνει το πλοίο αόρατο. Το επίσημο όνομα του σχεδίου ήταν "Σχέδιο Ουράνιο Τόξο" (Rainbow Project), αλλά έμεινε ευρέως γνωστό με την ονομασία "Το πείραμα της Φιλαδέλφειας" (Philadelphia Experiment). Πολλά έχουν γραφεί και υποτεθεί σχετικά με το θρυλικό πείραμα για τεχνητή αφάνεια (invisibility), αλλά ο διαχωρισμός των γεγονότων από τη φαντασία είναι σχεδόν αδύνατος, ειδικά μετά την πρόσφατη μαζική εισροή ανακριβών πληροφοριών και σκόπιμης παραπληροφόρησης η οποία διαδόθηκε από πρόσωπα σχετιζόμενα με την Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών (U.S. Intelligence Community) και από επαγγελματίες σκεπτικιστές. Υπάρχει τεράστια διχογνωμία σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη στο Delaware. Υποστηρίζεται από κάποιους ότι πραγματοποιήθηκε ένα τεράστιο επιστημονικό άλμα και ότι το πλοίο ταξίδεψε επιτυχώς στο χωροχρόνο, αφού εξαφανίστηκε από την Φιλαδέλφεια, στην Πενσυλβανία, και εμφανίστηκε στο Norfolk, στη Virginia, 15 λεπτά αργότερα. Τι συνέβη είναι ακόμη άγνωστο, αλλά οι διαφορετικές θεωρίες αναλύονται παρακάτω:

Η "επίσημη" ανακοίνωση πού εξέδωσε το ναυτικό

Το ναυτικό παραδέχεται ότι το αμερικανικό πλοίο Eldridge έλαβε μέρος σε κάποιο πείραμα το οποίο προέβλεπε την περιτύλιξη του σκελετού του αντιτορπιλικού με σύρμα, σε μια προσπάθεια αδρανοποίησης των μαγνητικών πεδίων που προκαλούνταν από το μέταλλο του. Αυτό είναι γνωστό ως απομαγνήτιση. Κάτι τέτοιο θα καθιστούσε το σκάφος αόρατο σε υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες, οι οποίες βασίζονται σε αισθητήρες εγγύτητας για να πυροδοτηθούν. Αυτοί οι αισθητήρες λειτουργούν ανιχνεύοντας μαγνητικά πεδία γύρω από το πλοίο. Συνεπώς, το πλοίο θα ήταν ικανό να διασχίσει περιοχές παγιδευμένες με τέτοιες νάρκες, αόρατο ως προς αυτές, αλλά όχι και ως προς τα ραντάρ η την όραση. Η ανακοίνωση του ναυτικού είναι αρκετά εύλογη και δεν αναφέρει ασυνήθιστα αποτελέσματα ή καταστάσεις. Θα μπορούσε ωστόσο να είναι μόνο μια πιστευτή περιγραφή για τον καθησυχασμό της πλειοψηφίας του κοινού. ’λλωστε η απομαγνήτιση πλοίων ήταν γνωστή τεχνική, καθόλου σπάνια, ώστε να δικαιολογεί την οργάνωση ολόκληρου πειράματος με κωδική ονομασία.

Θεωρία Τεχνητής Αφάνειας

Κάποιοι επιστήμονες ανέπτυξαν τη θεωρία ότι το ναυτικό εργαζόταν σε μια μέθοδο να καταστήσει το πλοίο αόρατο στην ανθρώπινη όραση. Ωστόσο, δεν είχε να κάνει με την αναδίπλωση Χώρου-Χρόνου ή με καμία περίπλοκη διαδικασία παρόμοιας φύσης. Αυτή η θεωρία, προτείνει ότι το Eldridge ήταν εξοπλισμένο με γεννήτριες υψηλών συχνοτήτων, οι οποίες θα θέρμαιναν τον περιβάλλοντα αέρα για να προκαλέσουν έναν αντικατοπτρισμό, κάνοντας το σκάφος αόρατο. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει με φυσικό τρόπο, και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις όπου ολόκληρα νησιά χάθηκαν από την όραση, υπό τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες. Η γεννήτρια υψηλών συχνοτήτων θα θέρμαινε τον περιβάλλοντα αέρα και το νερό (προκαλώντας μάλιστα μια πρασινωπή ομίχλη η οποία παρατηρήθηκε γύρω από το πλοίο), προκαλώντας μια οφθαλμαπάτη και εξαφανίζοντας το πλοίο από την όραση. Η γεννήτρια θα ευθυνόταν ακόμη για την αρρώστια, φυσική και ψυχική, του πληρώματος μετά το πείραμα. Μια γεννήτρια υψηλών συχνοτήτων μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στον εγκέφαλο, ειδικά σε κοντινή απόσταση. Αυτή είναι μια πιο πιστευτή θεωρία καθώς δικαιολογεί της σωματικές και ψυχικές βλάβες που υπέστησαν όλα τα μέλη του πληρώματος μετά το πείραμα. Δεν εξηγεί όμως πώς το πλοίο εθεάθη στη Virginia, από το πλήρωμα του επιβατικού Andrew Furuseth, 15 λεπτά μετά την εξαφάνισή του από τη Φιλαδέλφεια. Υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για κάποιους από το πλήρωμα οι οποίοι μετά το πείραμα βρέθηκαν ενσωματωμένοι στο κέλυφος του πλοίου, ή δεν βρέθηκαν καθόλου.

Θεωρία Μεταφοράς στο Χώρο-Χρόνο

Η πιο ενδιαφέρουσα και πιο τραβηγμένη θεωρία για το πείραμα της Φιλαδέλφειας, είναι ότι το αντιτορπιλικό, πραγματικά εξαφανίστηκε και τηλεμεταφέρθηκε μέσα στο χώρο και το χρόνο. Υποτίθεται ότι στο πείραμα συμμετείχε πλήθος διακεκριμένων επιστημόνων, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Nikola Tesla και ο Albert Einstein. Ωστόσο ο Τέσλα θεωρείτο νεκρός προ μηνών. Η θεωρεία υποστηρίζει ότι το φως έπρεπε να καμφθεί γύρω από το πλοίο για να γίνει αόρατο. Για να επιτευχθεί αυτό, τύλιξαν γύρω από την περιφέρεια του πλοίου σύρμα και πέρασε εναλλασόμενο ρεύμα από αυτό. Αυτό προκάλεσε τη δημιουργία ενός τεράστιου ταλαντευόμενου μαγνήτη ο οποίος σχημάτισε μαγνητικό πεδίο γύρω από το πλοίο, κάμπτοντας όχι μόνο το φως, αλλά και τον ίδιο τον χωροχρόνο. Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας παραπέμπουν στη θεωρία του Αϊνστάιν περί ενοποιημένου πεδίου, σύμφωνα με την οποία αν κάμψεις το φως κάμπτεις αναπόφευκτα το χώρο και το χρόνο επίσης.

Γεγονότα

Κατά την πρώτη φάση του πειράματος το πλοίο δεν εξαφανίσθηκε τελείως, αλλά το αποτύπωμα του σκελετού του διαγραφόταν καθαρά στο νερό. Την δεύτερη φορά το πλοίο εξαφανίστηκε τελείως ενώ εμφανίστηκε 15 λεπτά αργότερα στη Virginia. Όταν επανεμφανίστηκε το πλοίο στην Πενσυλβανία, μέλη του πληρώματος βρέθηκαν ενσωματωμένοι με το κήτος του πλοίου, άλλοι έλειπαν και οι υπόλοιποι είχαν χαμένα τα λογικά τους. Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι πέρα από την επίσημη ανακοίνωση του ναυτικού, δεν υπήρξε δυνατή η επικοινωνία με οποιοδήποτε μέλος του πληρώματος. Όταν το πλοίο μεταπωλήθηκε στο ελληνικό ναυτικό, η ονομαστική χωρητικότητά του είχε αυξηθεί κατά 300 τόνους, που σημαίνει ότι είχε αφαιρεθεί εξοπλισμός από το εσωτερικό του.

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Γνωρίστε την Ελλάδα - Ναύπλιο


από τον Κώστα Αγγελόπουλο

Το Ναύπλιο ή Ανάπλι είναι πόλη της Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του Νομού Αργολίδαςκαι ο κυριότερος λιμένας της ανατολικής Πελοποννήσου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 13.822 κατοίκους. Είναι μια απ' τις πιο γραφικές πόλεις της χώρας, και υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στα χρόνια 1828-1833.Το Ναύπλιο είναι γνωστό για το Μπούρτζι, μικρό φρούριο χτισμένο σε νησίδα μέσα στο λιμάνι, για το Παλαμήδι, ενετικό φρούριο που δεσπόζει στην πόλη, για την Ακροναυπλία (τουρκ. Ιτς-Καλέ), έτερο φρούριο ενετικό, επί της ομώνυμης χερσονησίδας, καθώς και ως τόπος δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία στην τοποθεσία της σημερινής πόλης ίδρυσε ο Ναύπλιος τη Ναυπλία η οποία οχυρώθηκε με κυκλώπεια τείχη. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν την ύπαρξη της πόλης από τα μυκηναϊκά κιόλας χρόνια.Το Ναύπλιο αποτελεί δημοφιλή προορισμό των κατοίκων της Αθήνας και της Πελοποννήσου καθώς απέχει λίγο και από τις δυο περιοχές.

Την ομορφιά του Ναυπλίου μαρτυρούν τα γραφικά δρομάκια, η πλατεία Συντάγματος, τα ξύλινα μπαλκόνια των σπιτιών, τα μουσεία, οι εκκλησίες, ο ανδριάντας του Ιωάννη Καποδίστρια. Το κάστρο Παλαμήδι στην κορυφή του βουνού από τη μια και το νησάκι-φρούριο Μπούρτζι στην είσοδο του λιμανιού από την άλλη κάνουν την πόλη μαγευτική.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Υπατία - Η πρώτη γυναίκα μαθηματικός

από τις Μάρθα Τέντε, Μαριλένα Κάββουρα, Ελένη Σιούτη


"Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την κοινωνία σε δύο μέρη:

αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός

και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους." (Elbert Hunnard)

Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους. Για δεκαπέντε αιώνες η Υπατία θεωρείται ότι ήταν η μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα συχνά είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. Αυτή η ευγενής γυναίκα ξεχωρίζει στις σελίδες της ιστορίας σαν η μεγαλύτερη από τους μάρτυρες παγανιστές.

Η Ζωή της

Όταν γεννήθηκε η Υπατία το 370 μ.Χ., η διανοητική ζωή της Αλεξάνδρειας βρισκόταν σε κατάσταση επικίνδυνης σύγχυσης. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γινόταν χριστιανική και όλο και πιο συχνά δεν ήταν μόνο ο χριστιανός ζηλωτής που έβλεπε αιρέσεις και σατανισμό στα μαθηματικά και στην επιστήμη: "οι μαθηματικοί έπρεπε να κατασπαραχθούν από θηρία ή να καούν ζωντανοί" (McCabe). Μερικοί από τους χριστιανούς Πατέρες αναβίωσαν τις θεωρίες της επίπεδης γης και του σύμπαντος ως στερέωμα. Στην Αλεξάνδρεια ο Θεόφιλος, Πατριάρχης Αλεξάνδρειας, υποκινούσε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ παγανιστών, Εβραίων και Χριστιανών. Δεν ήταν μια και τόσο ευμενής εποχή για να είναι κανείς επιστήμονας, ή φιλόσοφος.

Ο πατέρας της Υπατίας, ο Θέων, ήταν μαθηματικός και αστρονόμος στο Μουσείο. Επέβλεπε από κοντά κάθε πλευρά της εκπαίδευσης της κόρης του. Σύμφωνα με το μύθο, ήταν αποφασισμένος να γίνει η κόρη του ένα 'τέλειο ανθρώπινο ον' - ήταν η εποχή που οι γυναίκες θεωρούνταν κάτι παρακάτω από άνθρωποι! Ήταν προσωπική μαθήτρια του μάγου Πλούταρχου και ανατράφηκε στις θεμελιώδεις αρχές της Πλατωνικής Σχολής. Η Υπατία ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή νέα. Ταξίδεψε στην Αθήνα και την Ιταλία και εντυπωσίαζε όσους συναντούσε με την εξυπνάδα και την ομορφιά της.

Σπούδασε στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας στην Αθήνα. Την εποχή εκείνη υπήρχε διάκριση μεταξύ των νεοπλατωνικών σχολών της Αλεξάνδρειας και της Αθήνας. Η σχολή της Αθήνας τόνιζε περισσότερο τη μαγεία και την απόκρυφη επιστήμη. Αλλά για τους Χριστιανούς, όλοι οι Πλατωνιστές ήταν επικίνδυνοι αιρετικοί.

Όταν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια έγινε δασκάλα των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Το Μουσείο είχε χάσει την υπεροχή του και η Αλεξάνδρεια τώρα είχε ξεχωριστά σχολεία για παγανιστές, για Εβραίους και για Χριστιανούς. Ωστόσο, η Υπατία δίδασκε σε ανθρώπους κάθε θρησκείας και μετά τον πατέρα της ανέλαβε μια Έδρα Φιλοσοφίας στην πόλη. Σύμφωνα με τον βυζαντινό εγκυκλοπαιδιστή Σουίδα, 'ήταν επίσημα διορισμένη να ερμηνεύει το δόγμα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη κ.ά.". Πολλοί μαθητές ερχόταν στην Αλεξάνδρεια ειδικά για να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις της για τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη φιλοσοφία και τη μηχανική. Το σπίτι της έγινε κέντρο διανοουμένων και συγκέντρωνε σχολαστικιστές που συζητήσουν επιστημονικά και φιλοσοφικά ερωτήματα.

Ο Elbert Hubbard δίνει ένα φαιδρό πορτραίτο για την Υπατία. Ακολουθώντας τον Ιωάννη το Νίκιο, ένα κόπτη Επίσκοπο που διαστρέβλωνε την ιστορία για να την ταιριάσει με το χριστιανισμό, ο Hubbard βεβαιώνει ότι η Υπατία υπνώτιζε τους μαθητές της με σατανικές μεθόδους. Άλλοι συγγραφείς την ανέφεραν σαν αλχημίστρια.

Ο Charles Kingsley, γνωστός μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα, σκιαγράφησε φανταστικά τη ζωή της Υπατίας. Ο Kingsley την βάζει να σκοτώνεται στην ηλικία των 25 αντί των 45 και την φαντάστηκε σαν φανατική νεοπλατωνική που ανακατεύτηκε σε πολιτικές διαμάχες. Η Υπατία δεν παντρεύτηκε ποτέ και για αιώνες οι ιστορικοί αναρωτιόταν για την αγνότητά της.

Χωρίς εξαίρεση, οι ελάχιστες ιστορικές αναφορές σε αυτή την παρθένο φιλόσοφο βεβαιώνουν την αρετή της, την ακεραιότητά της και την απόλυτη αφοσίωσή της στα ιδεώδη της Αλήθειας και του Δίκαιου.

Τα Έργα της

Με επιχειρήματα και δημόσια αναγνώριση και σεβασμό η Υπατία επισκίαζε κάθε αντίπαλο των Χριστιανικών δογμάτων της Βόρειας Αιγύπτου. Ήταν φημισμένη για το βάθος της γνώσης της και τη γοητεία της προσωπικότητάς της και αγαπημένη των πολιτών της Αλεξάνδρειας. Συχνά την καλούσα ως σύμβουλο οι άρχοντες της πόλης.

Αν και τα γραπτά της καταστράφηκαν στην πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα του περιεχομένου τους από τα σχόλια σύγχρονών της συγγραφέων. Η Υπατία έγραψε σχόλια για την Αριθμητική του Διόφαντου, επίσης για τον Αστρονομικό Κανόνα του Πτολεμαίου και ακόμα για τις Κωνικές Τομές του Απολλώνιου της Πέργα.

Τα περισσότερα από τα γραπτά της Υπατίας ξεκίνησαν σαν σημειώσεις για τους μαθητές της. Κανένα δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο, αν και είναι πιθανό τμήματα του έργου της να έχουν ενσωματωθεί στις εκτενείς πραγματείες του Θέωνα. Μερικές πληροφορίες για τα επιτεύγματά της προέρχονται από δασωμένα γράμματα του μαθητή και φίλου της Συνέσιου του Κυρηναίου, που αργότερα έγινε ο πλούσιος και ισχυρός Επίσκοπος της Πτολεμαϊδας. Κάποτε ο Συνέσιος, Επίσκοπος και γνωστός για τη μόρφωσή του, της έγραψε ζητώντας τη βοήθειά της στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδροσκοπίου, αναγνωρίζοντας τη μοναδική υπεροχή του νου της.

Το σημαντικότερο έργο της Υπατίας ήταν στην άλγεβρα. Έγραψε σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου σε 13 βιβλία. Ο Διόφαντος έζησε και εργάσθηκε στην Αλεξάνδρεια τον τρίτο αιώνα και έχει ονομασθεί 'πατέρας της άλγεβρας'. Ανέπτυξε τις απροσδιόριστες (ή Διοφαντικές) εξισώσεις, δηλαδή εξισώσεις με πολλαπλές λύσεις. (Ένα συνηθισμένο παράδειγμα προβλημάτων αυτού του τύπου είναι το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε ένα κατοστάρικο σε νομίσματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά νομίσματα, 50άρικα, 20άρικα κλπ.). Εργάσθηκε επίσης με δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τα σχόλια της Υπατίας περιελάμβαναν εναλλακτικές λύσεις και πολλά νέα προβλήματα που προέκυπταν σαν συνέπεια στα χειρόγραφα του Διόφαντου.

Η Υπατία έγραψε επίσης μια διατριβή Περί των Κωνικών του Απολλώνιου σε οκτώ βιβλία. Ο Απολλώνιος ο Πέργας ήταν ένας αλεξανδρινός γεωμέτρης του 3ου π.Χ. αιώνα, που προσπάθησε να εξηγήσει τις ασυνήθιστες τροχιές των πλανητών. Το κείμενο της Υπατίας ήταν μια εκλαΐκευση της εργασίας του. Όπως οι έλληνες πρόγονοί της, η Υπατία γοητευόταν από τις κωνικές τομές (τα γεωμετρικά σχήματα που σχηματίζονται όταν ένα επίπεδο τέμνει ένα κώνο). Μετά το θάνατό της, οι κωνικές τομές αγνοήθηκαν μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα όταν οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι πολλά φυσικά φαινόμενα, όπως οι τροχιές πλανητών, περιγραφόταν με τον καλύτερο τρόπο με τις καμπύλες που προκύπτουν από κωνικές τομές.

Ο Θέων, ο πατέρας της Υπατίας, αναθεώρησε και εξέλιξε τα Στοιχεία της γεωμετρίας του Ευκλείδη και είναι η δική του έκδοση που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Πιθανότατα η Υπατία εργάσθηκε μαζί του σε αυτή την αναθεώρηση. Αργότερα έγραψε μαζί του τουλάχιστον μία διατριβή για τον Ευκλείδη. Η Υπατία επίσης έγραψε τουλάχιστον ένα βιβλίο από την εργασία του Θέωνα για τον Πτολεμαίο. Ο Πτολεμαίος είχε συστηματοποιήσει όλη τη σύγχρονη μαθηματική και αστρονομική γνώση σε ένα έργο 13 βιβλίων, το οποίο μετριόφρονα ονόμασε Μαθηματική Πραγματεία. Άραβες Σχολαστικιστές το μετονόμασαν σε Almagest ('Μέγα Βιβλίο"). Το σύστημα του Πτολεμαίου παρέμεινε το κυρίαρχο αστρονομικό έργο μέχρι τον Κοπέρνικο τον 16ο αιώνα. Οι πίνακες της Υπατίας για τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, ο Αστρονομικός Κανών, ίσως ήταν μέρος των σχολίων του Θέωνα στον Πτολεμαίο, ή ήταν ξεχωριστό έργο.

Εκτός από τη φιλοσοφία και τα μαθηματικά, η Υπατία είχε ενδιαφέρον για τη μηχανική και την πρακτική τεχνολογία. Τα γράμματα του Συνέσιου περιέχουν σχέδια για αρκετά επιστημονικά όργανα περιλαμβάνοντας έναν αστρολάβο (Ο αστρολάβος χρησιμοποιούταν για τη μέτρηση των θέσεων του άστρων, πλανητών και του ήλιου και για τον υπολογισμό της ώρας και του ανερχόμενου ζωδίου του ζωδιακού).

Η Υπατία ανέπτυξε ακόμα μια συσκευή για τη διύλιση του νερού, ένα όργανο για τη μέτρηση της στάθμης του νερού και ένα διαβαθμισμένο υδρόμετρο από μπρούτζο για τη μέτρηση της ειδικής βαρύτητας (πυκνότητας) ενός υγρού.

Η Υπατία ήταν ο τελευταίος παγανιστής επιστήμονας του δυτικού κόσμου και ο θάνατός της συνέπεσε με τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και αφού από τότε δεν υπήρξαν σημαντικές πρόοδοι στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη φυσική σε όλο τη Δύση για άλλα 1000 χρόνια, η Υπατία έγινε σύμβολο του τέλους της αρχαίας επιστήμης. Μετά την Υπατία ήρθε το χάος και ο βαρβαρισμός των Σκοτεινών Χρόνων.

Αρκετοί συγγραφείς μνημονεύουν τις διδασκαλίες της Υπατίας σαν Χριστιανικές στο πνεύμα. Πραγματικά, η Υπατία αφαίρεσε το πέπλο μυστηρίου με το οποίο είχε καλυφθεί αυτή η νέα θρησκεία, συζητώντας με τέτοια ευκρίνεια για τις πιο πολύπλοκες αρχές της ώστε πολλοί νεοφώτιστοι στη Χριστιανική πίστη εγκατέλειψαν το Χριστιανισμό για να γίνουν μαθητές της. Η Υπατία αποδείκνυε λογικά την παγανιστική καταγωγή της Χριστιανικής πίστης, αλλά και εξέθετε τα υποτιθέμενα θαύματα που οι Χριστιανοί πρόβαλαν σαν σημάδια "θείας προτίμησης", αναλύοντας τους φυσικούς νόμους που διέπουν τα φαινόμενα.

Ο Θάνατος της

Το ότι η Υπατία ανακατεύτηκε στα πολιτικά θέματα της Αλεξάνδρειας είναι αδιαμφισβήτητο. Ο μαθητής της Ησύχιος ο Εβραίος έγραφε:

΄Κρατώντας το μανδύα του φιλοσόφου και περπατώντας μέσα στην πόλη, εξηγούσε δημόσια τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και άλλων φιλοσόφων σε όλους όσους ήθελαν να ακούσουν... Οι ήθελαν να συμβουλευθούν αυτήν πρώτα για τα θέματα διοίκησης της πόλης.'

Σαν παγανίστρια, που ασπάστηκε την ελληνική επιστημονική σκέψη και σαν πολιτικό πρόσωπο με επιρροή, η Υπατία βρέθηκε σε πολύ επικίνδυνη θέση σε μια όλο και πιο χριστιανική πόλη. Το 412 ο Κύριλλος, ένας φανατικός χριστιανός, έγινε Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας και μεγάλη εχθρότητα αναπτύχθηκε μεταξύ του Κυρίλλου και του Ορέστη, του Ρωμαίου Κυβερνήτη της Αιγύπτου, ενός παλιού μαθητή και καλού φίλου της Υπατίας. Αμέσως μόλις πήρε την εξουσία, ο Κύριλλος άρχισε να διώκει τους εβραίους, διώχνοντας χιλιάδες από αυτούς από την πόλη. Έπειτα, παρά τη σφοδρή αντίθεση του Ορέστη, έστρεψε την προσοχή του στο να καθαρίσει την πόλη από του νεοπλατωνιστές. Αγνοώντας τις εκκλήσεις του Ορέστη, η Υπατία αρνήθηκε να απαρνηθεί τις ιδέες της και να ασπασθεί το Χριστιανισμό.

Ο Κύριλλος, ο οποίος αργότερα αναγορεύτηκε ο πατέρας τους δόγματος της Χριστιανικής Τριάδας και αγιοποιήθηκε για το ζήλο του έβλεπε στην Υπατία μια συνεχή απειλή για τη διάδοση της Χριστιανικής πίστης, ο Κύριλλος, τουλάχιστον έμμεσα, ήταν η αιτία του τραγικού της θανάτου. Παρά κάθε επόμενη προσπάθεια να τον απαλλάξουν από το στίγμα του δολοφόνου, το αδιαμφισβήτητο γεγονός παραμένει ότι δεν έκανε καμία προσπάθεια να αποτρέψει το αποτρόπαιο και βίαιο έγκλημα. Το μόνο ελαφρυντικό που μπορεί κανείς να προσφέρει σαν υπεράσπισή του είναι το ότι, τυφλωμένος από τη μανία του φανατισμού, ο Κύριλλος θεωρούσε την Υπατία ως μάγισσα εκπρόσωπο του Κακού.

Ο φόνος της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού:

"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν."

Οι δολοφόνοι της Υπατίας ήταν Παραβολικοί, φανατικοί μοναχοί της Εκκλησίας του Αγ. Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ, πιθανώς υποβοηθούμενοι από Νιτριανούς μοναχούς. Το αν ο Κύριλλος διέταξε ο ίδιος το φόνο παραμένει ανοικτό ερώτημα. Πάντως, δημιούργησε το λιγότερο το πολιτικό κλίμα που επέτρεψε μια τέτοια θηριωδία. Ο Κύριλλος αργότερα ονομάστηκε άγιος.

Ο Ορέστης ανέφερε τη δολοφονία και ζήτησε από τη Ρώμη να ξεκινήσει έρευνες. Αργότερα παραιτήθηκε και έφυγε από την Αλεξάνδρεια. Η έρευνα αναβλήθηκε πολλές φορές λόγω 'έλλειψης μαρτύρων' και τελικά ο Κύριλλος ισχυρίσθηκε ότι η Υπατία ήταν ζωντανή και ζούσε στην Αθήνα.

Έτσι χάθηκε το 415 η μεγαλύτερη γυναίκα μύστης του αρχαίου κόσμου και μαζί της έπεσε και η Νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας. Η μνήμη της Υπατίας πιθανώς τιμάται από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στο πρόσωπο της Αγ. Αικατερίνης της Αλεξάνδρειας. Κατά άλλους αυτή είναι διαφορετικό πρόσωπο, μια άλλη χριστιανή Αλεξανδρινή διανοούμενη που δολοφονήθηκε ένα μήνα πριν την Υπατία.

Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, η έρευνα έδωσε τη θέση της στην εμφάνιση πολλών θρησκευτικών λατρειών και μεγάλο θρησκευτικό χάος και ενδιαφέρον για την αστρολογία και το μυστικισμό. Το 640 εισέβαλαν οι Άραβες στην Αλεξάνδρεια και ό,τι είχε απομείνει από το Μουσείο καταστράφηκε. Αλλά αν και η Ευρώπη είχε μπει στους σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα, η ελληνική επιστήμη επρόκειτο να επιβιώσει στο Βυζάντιο και να ανθίσει στον Αραβικό κόσμο.

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Σε όσους αρέσουν οι γρίφοι..."ο παππούς"

από την Χριστίνα Αντωνάτου

Ο παππούς είναι συνταξιούχος μαθηματικός, πολύ ιδιότροπος κι ανυπόμονος. Θέλει τα αυγά του να είναι βρασμένα ακριβώς 15 λεπτά της ώρας. Ούτε λεπτό λιγότερο ή περισσότερο. Σας ζητά να του ετοιμάσετε το αυγό του και το θέλει γρήγορα. Στο σπίτι του παππού όμως δεν υπάρχουν ούτε ρολόϊ, ούτε χρονόμετρο.

Υπάρχουν μόνο δύο κλεψύδρες. Μιά μεγάλη, που χρειάζεται 11 λεπτά για να αδειάσει πλήρως και μιά μικρή, που χρειάζεται 7 λεπτά. Τι θα μπορούσατε να κάνετε; Ποιός είναι ο πιο σύντομος χρονικά τρόπος;

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Η ζωγραφική στην αρχαία Ελλάδα

από την Γεωργία Τσιώρου

Η ζωγραφική, όπως και κάθε ανθρώπινη επίδοση, εκφράζει την εποχή της. Έχει μεγάλη ιστορία και συνδέεται άμεσα με την εξέλιξη, τη διαμόρφωση και τα στάδια πολιτισμού του ανθρώπου.

Δείγματα ζωγραφικής, που μάλιστα δείχνουν εξελιγμένη τέχνη, έχουμε από την τελευταία περίοδο της παλαιολιθικής εποχής, που εκτείνεται από το 30.000-12.000 π.Χ. Βρέθηκαν μέσα σε σπήλαια, που ήταν η πρώτη ανθρώπινη κατοικία. Ο πρωτόγονος άνθρωπος ασχολιόταν μόνο με το κυνήγι για να ζήσει. Έτσι οι πρώτες ζωγραφιές παρίσταναν ζώα και κυνήγια ζώων. Τα ζώα, συνήθως συμπλέγματα ζώων, έχουν φυσικότητα και κίνηση. Το χρώμα που κυριαρχεί είναι το κόκκινο.

Η ζωγραφική στην Κρήτη, όπως δείχνουν οι τοιχογραφίες από τα ανάκτορα της Κνωσού, (2.000 π.Χ.) είναι ευλύγιστη, χαρούμενη, γεμάτη από τη ζωντάνια της ζωής, με πολύ φως και χαρούμενα χρώματα. Οι Κρητικοί ζωγράφοι εκφράζουν στα έργα τους το χαρούμενο και ηλιόλουστο εξωτερικό περιβάλλον τους και την ανεμελιά της δικής τους ζωής.

Η ζωγραφική, από την Κρήτη, διαδόθηκε στην κυρίως Ελλάδα από τα ενδιάμεσα νησιά. Η τέχνη της Κρήτης προσαρμόστηκε στο χαρακτήρα και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων και τα ξένα χαρακτηριστικά αφομοιώθηκαν. Η αφομοίωση έγινε κάπως απότομα, γι' αυτό, όπως δείχνουν οι τοιχογραφίες από τ' ανάκτορα των Μυκηνών και της Τίρυνθας, η πρώτη ζωγραφική παρουσιάζει μια μονοτονία και μια βαρύτητα στις κινήσεις. Δηλαδή αφαίρεσαν από την κρητική ζωγραφική την απόλυτη ελευθερία της, που της χάριζε μεγάλη γοητεία. Η εξέλιξη αυτής της πρώτης τέχνης στην Ελλάδα ήρθε γρήγορα, με την κανονικότητα του σχεδίου και το σεβασμό των αναλογιών. Και έτσι έγιναν οι ρίζες, για να ανθίσει γρήγορα η κλασική ζωγραφική.

Δημιουργός της αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής θεωρείται ο Πολύγνωτος, που ίδρυσε την Αττική Σχολή. Σπουδαίος συνεχιστής του Πολύγνωτου ήταν ο Αγάθαρχος, που ήταν και ο πρώτος σκηνογράφος της αρχαίας τραγωδίας. Σημαντικός επίσης ζωγράφος ήταν ο Απολλόδωρος, που εκμεταλλεύτηκε τη φωτοσκίαση για ν' αποδώσει τους όγκους. Ο Απολλόδωρος ήταν πολύ ονομαστός και τράβηξε στην Αθήνα πλήθος καλλιτεχνών. Μερικοί, όπως ο Ζεύξις και ο Παράσιος, έγιναν διάσημοι. Και φτάνουμε στο μεγαλύτερο ζωγράφο των αρχαίων ελληνικών εποχών, τον Απελλή.

O Απελλής υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους της αρχαιότητας που άκμασε κατά την πρώιμη Ελληνιστική περίοδο. Οι αρχαίες πηγές αναφέρουν πως καταγόταν από την αρχαία ιωνική πόλη της Κολοφώνας, βόρεια της Εφέσου. Σχετικά με τις ικανότητές του στη ζωγραφική, ο Πλίνιος υποστήριξε πως ο Απελλής υπήρξε ανώτερος από τους ζωγράφους που διαδέχτηκε και από εκείνους που υπήρξαν συνεχιστές του. O Απελλής αναδείχθηκε αξεπέραστος στο σχέδιο και στον χρωματισμό, αποδίδοντας τα φυσικά πρόσωπα με ενάργεια, λαμπρότητα και γοητεία. Σύγχρονος του Άπελλου ήταν ο Πρωτογενής, από τον Καύνο της Καριάς, υπομονετικός, σεμνός και λεπτολόγος τεχνίτης.

Μερικοί άλλοι καλλιτέχνες των τελευταίων αυ­τών χρόνων της Ελληνικής ζωγραφικής είναι ο Αετίων, ο Αθηνίων, ο Θέων, ο Τιμόμαχος και ο Αντίφιλος. Ο τελευταίος αυτός είναι ή ξεχωρι­στή φυσιογνωμία στην περιοχή της ιστορίας της ζωγραφικής κατά τους μετά τους Αλεξανδρινούς χρό­νους. Στον Αντίφιλο αποδίδονται εικόνες του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου, του Διονύσου καί του Ιππολύτου, άπο τις οποίες δεν έλειπε ούτε ή ευ­χέρεια στην εκτέλεση, ούτε ή ενάργεια στην α­πεικόνιση. Η προσφορά του στην ι­στορία των καλών τεχνών είναι ότι ο καλλιτέχνης αυτός υπήρξε ο εισηγη­τής της γελοιογραφίας.

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Παγκόσμιο "κίνημα" για ελεύθερο internet


από τον Τάκη Λαμπίρη

Τέσσερις στους πέντε ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο πιστεύουν ότι η πρόσβαση στο internet είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία έρευνα, που στηρίχτηκε σε δείγμα 27.000 ενήλικων ανθρώπων από 26 χώρες και πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του BBC World Service.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το βρετανικό πρακτορείο BBC, σε χώρες όπως στη Φινλανδία και την Εσθονία, η ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο έχει κατοχυρωθεί νομοθετικά, ενώ διεθνείς οργανισμοί, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, πιέζουν για αντίστοιχες ρυθμίσεις παγκοσμίως.

«Το δικαίωμα να επικοινωνεί κανείς δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Το internet είναι η πιο ισχυρή πηγή ενημέρωσης, που δημιουργήθηκε ποτέ», δήλωσε στο BBC, o Dr Hamadoun Toure, Γραμματέας της Διεθνούς Ένωσης Τηλεποικοινωνιών (ITU).

Ο ίδιος υπογράμμισε πως οι κυβερνήσεις θα πρέπει να θεωρούν το internet βασική υποδομή, όπως ακριβώς συμβαίνει με τους δρόμους και το νερό. «Έχουμε εισαχθεί στην κοινωνία της γνώσης και όλοι θα πρέπει να έχουν δικαίωμα πρόσβασης», προσέθεσε.

Η έρευνα, που διεξήγαγε η GlobeScan, αποκάλυψε ενδιαφέροντα στοιχεία και για την «απροσεξία» των κυβερνήσεων γύρω από τις προοπτικές του internet.

Ωστόσο, ερωτηθέντες στη Νότια Κορέα και τη Νιγηρία υποστήριξαν πως οι κυβερνήσεις δε θα πρέπει να ασχολούνται με τον έλεγχο του διαδικτύου.

Σε χώρες όπως το Μεξικό, η Βραζιλία και η Τουρκία υποστηρίζεται ιδιαίτερα ένθερμα η ιδέα ελεύθερης χρήσης του internet. Ειδικότερα, περισσότεροι από το 90% των ερωτηθέντων, δήλωσαν πως η ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι «θεμελιώδες δικαίωμα», ποσοστό που ξεπερνά κάθε άλλο σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα.

Στην πλέον «καλωδιωμένη» χώρα του κόσμου, τη Νότια Κορέα, το 96% των ερωτηθέντων συμμερίζεται την ίδια άποψη.

Η μελέτη έδειξε ακόμη τη σημασία της ύπαρξης του internet στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Στην Ιαπωνία, το Μεξικό και τη Ρωσία, τα τρία τέταρτα των συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσαν πως δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν χωρίς αυτό, ενώ οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες δήλωσαν, πως μέσω του internet έχουν γενικότερα μεγαλύτερη ελευθερία.

Την ίδια στιγμή, δεν είναι λίγοι εκείνοι, που έχουν αντιρρήσεις για την απόλυτη απελευθέρωση του internet, κάνοντας λόγο χαρακτηριστικά για τους κινδύνους απάτης ή τη δυνατότητα πρόσβασης σε απόρρητα προσωπικά δεδομένα των χρηστών από άλλους χρήστες.

Σύμφωνα με τα γενικά στοιχεία της έρευνας, το 87% των χρηστών θεωρεί πως η πρόσβαση στο internet θα πρέπει να θεωρείται «καθολικό δικαίωμα», το 70% των ανθρώπων, που δεν το χρησιμοποιούν, θεωρούν ότι θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σ’ αυτό και τέλος, το 79% των ερωτηθέντων προσανατολίστηκαν προς την αναγνώριση της ελεύθερης πρόσβασης στο διαδίκτυο ως θεμελιώδους δικαιώματος, ανεξάρτητα από το αν είχαν ή όχι πρόσβαση τη δεδομένη χρονική στιγμή διεξαγωγής της έρευνας.
Μετά τη σύλληψη των διαχειριστών του gamato.info κ΄του greek-fun.com έχουν κλείσει πολλά site που ήταν ανεβασμένο υλικό "warez" κ΄άλλα τόσα με υπότιτλους..... Το ζήτημα είναι κατά πόσο μπορεί να είναι νομοταγής ένας χρήστης του internet τη στιγμή που ένα γνήσιο dvd κοστίζει 30 κ΄40 ευρώ σε ταινία ΄τα διπλάσια χρήματα (!) σε παιχνίδι για κονσόλα ή υπολογιστή....

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Απόδραση - Ταινία από την κινηματογραφική ομάδα των μαθητών του 1ου ΕΠΑΛ Αχαρνών


από την Κασσάνδρα Τίτα

Την Παρασκευή 19 Μαρτίου ξεκινούν τα γυρίσματα της ταινίας των μαθητών του 1ου Επα.Λ. με θέμα το πάρτυ μιας υποτιθέμενης κατάληψης. Ο τίτλος της ταινίας είναι "Απόδραση" και την σκηνοθετική επιμέλεια θα έχει επιλεγμένη ομάδα μαθητών.

Η ταινία με λίγα λόγια:

Μαθητές, βάζουν λουκέτο στις κύριες εισόδους του σχολείου και ακολουθεί ένταση με τους καθηγητές και το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Στη συνέχεια οι καταληψίες διοργανώνουν ένα μεγάλο πάρτυ για να το γιορτάσουν.

Τα γυρίσματα αναμένεται να τελειώσουν την ερχόμενη Τετάρτη και θα μπορεί κάποιος να τη δεί στο youtube μετά το Πάσχα, όταν θα έχει ολοκληρωθεί το μοντάζ.
Για περισσότερα νέα εδώ.

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Μπονσάι - Μια αρχαία Τέχνη Των Γιγάντων


από την Μαρία Σοφιανίδου

Με τον όρο μπονσάι δεν υποδηλώνουμε απλώς ένα δέντρο, του οποίου τις διαστάσεις καθορίζουμε ανάλογα με τη γλάστρα όπου το τοποθετούμε, αλλά μια μορφή τέχνης. Έναν τρόπο ζωής που αναπτύχθηκε στην Κίνα πολλούς αιώνες πριν. Οι κινέζοι καλλιεργητές μπονσάι διαχωρίστηκαν στους pun-sai και στους pun-ching. Ο πρώτος όρος είναι η κινέζικη απόδοση του γιαπωνέζικου bon-sai (το bon σημαίνει συσκευασία ή δοχείο, ενώ το sai σημαίνει φύτευση), το οποίο σημαίνει δέντρο σε δοχείο. Το pun-ching αντίθετα, σημαίνει ένα δέντρο καλλιεργημένο σε δοχείο διακοσμημένο με ένα γραφικό τοπίο.

Πριν μετατραπέι σε έναν τρόπο αισθητικής έκφρασης, το μπονσάι γεννήθηκε ως το μέσο για την επίτευξη αρμονίας, ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, τον άνθρωπο και τη φύση: μια πνευματική άσκηση, ένας τέλειος τρόπος έκφρασης του υποσυνειδήτου. Σε αυτό το κλίμα μυστικισμού, εξηγείται η επιλογή του Ton Guen-Ming, διάσημου ποιητή και αξιωματούχου του κινεζικού στρατού, να αγκαταλείψει τα κυβερνητικά του καθήκοντα και να αφοσιωθεί στην καλλιέργεια χρυσανθέμων σε γλάστρες. Αυτή ήταν πιθανόν, η απαρχή της καλλιέργειας σε μιοκρά δοχεία. Γύρω στο 1000μ.Χ., οι pun-sai και η τέχνη τους αρχίζουν να αναφέρονται σε λογοτεχνικά κείμενα, ως προνόμιο της αριστοκρατίας. Μόλις στα μισά του 17ου αιώνα, η τέχνη των μπονσάι θα γίνει κτήμα όλων των κοινωνικών τάξεων της Κίνας.

Στην Ιαπωνία, τα μπονσάι έκαναν την εμφάνιση τους ως δώρα, που έδωσαν οι κινέζοι αριστοκράτες στους ιάπωνες πρεσβευτές και εν συνεχεία διαδόθηκαν με την ανάπτυξη του εμπορίου. Όπως και στην Κίνα, τα μπονσάι έγιναν στην Ιαπωνία μια τέχνη αποκλειστικά για τους αριστοκράτες που καλλιεργούσαν με τις ίδιες πνευματικές αναζητήσεις. Στο λαό επιτράπηκε μετά τα μισά του 19ου αιώνα. Το 1878, σε μια εμπορική έκθεση στο Παρίσι, τα μπονσάι έκαναν την εμφάνισή τους και στην Ευρώπη. Το μπονσάι, είτε μόνο του, είτε σε ομάδες θα πρέπει να μας παραπέμπει στην εικόνα που έχουν τα δέντρα στο φυσικό τους περιβάλλον. Ο απώτερος στόχος είναι να καταγράψουμε τις αργές αλλαγές στη φύση, αλλά και να πλημμυρίσουμε με αισθήματα ηρεμίας και γαλήνης.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Ο γρίφος του Αϊνστάιν

από τον Ντίνο Λουκίδη

Ο παρακάτω γρίφος είναι μία καλή πρόκληση για όσους έχουν κάποιο χρόνο στη διάθεσή τους, αρκετό IQ και όρεξη για μία δυνατή σπαζοκεφαλιά...

O μύθος λέει οτι τον γρίφο αυτό τον έλυσε ο Αϊνστάιν μέσα σε 90 λεπτά, και δήλωσε πως το 98% του πληθυσμού δεν μπορεί να τον λύσει χωρίς χαρτί και μολύβι.

Ο γρίφος

Υπάρχουν πέντε σπίτια πέντε διαφορετικών χρωμάτων.
Σε κάθε σπίτι ζει ένας άνθρωπος διαφορετικής εθνικότητας.
Οι πέντε ιδιοκτήτες πίνουν ένα συγκεκριμένο είδος ποτού.
Καπνίζουν μία συγκεκριμένη μάρκα τσιγάρων και έχουν ένα συγκεκριμένο κατοικίδιο.
'Ολοι έχουν μεταξύ τους διαφορετικά κατοικίδια,
διαφορετικές μάρκες τσιγάρων και διαφορετικά είδη ποτών.

Η ερώτηση είναι: Ποιός έχει το ψάρι;

ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

1. Ο Αγγλος μένει στο κόκκινο σπίτι.
2. Ο Σουηδός έχει σκύλο.
3. Ο Δανός πίνει τσάι.
4. Το πράσινο σπίτι είναι αριστερά από το άσπρο σπίτι.
5. Ο ιδιοκτήτης του πράσινου σπιτιού πίνει καφέ.
6. Αυτός που καπνίζει Pall mall εκτρέφει πουλιά.
7. O ιδιοκτήτης του κίτρινου σπιτιού καπνίζει Dunhill.
8. Αυτός που μένει στο μεσαίο σπίτι πίνει γάλα.
9. Ο Νορβηγός μένει στο πρώτο σπίτι.
10. Αυτός που καπνίζει Blends μένει δίπλα σ' αυτόν που έχει γάτες.
11. Αυτός που έχει το άλογο μένει δίπλα σ' αυτόν που καπνίζει Dunhill.
12. Ο ιδιοκτήτης που καπνίζει BluemaSters πίνει μπύρα.
13. Ο Γερμανός καπνίζει Prince.
14. Ο Νορβηγός μένει δίπλα στο μπλε σπίτι.
15. Αυτός που καπνίζει Blends έχει ένα γείτονα που πίνει νερό.


Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Αριθμός (π=3,14...): Παγκόσμια Ημέρα της Σταθεράς π


Μια μέρα σαν και τη σημερινή, το 1879, γεννήθηκε ο γερμανός φυσικός Άλμπερτ Αϊνστάιν, που βραβεύθηκε Νόμπελ ως «πατέρας» της θεωρίας της σχετικότητας.

Κυρίως όμως, η σημερινή μέρα έχει καθιερωθεί ως η «Παγκόσμια Ημέρα της Σταθεράς π». Η ημέρα γιορτάζεται σήμερα εξαιτίας των αριθμητικών συμπτώσεων. Ως γνωστόν, η τιμή της σταθεράς π=3,14 και και στο εξωτερικό, όπου γράφουν πρώτα το μήνα και μετά την ημέρα, σήμερα έχουμε 3-14 (14/3 βλέπετε).

Μάλιστα, η ημέρα γιορτάζεται με πάρτι σε πολλές μαθηματικές σχολές του κόσμου ακριβώς στη 1.59 μετά το μεσημέρι, καθώς τα 1, 5 και 9 είναι οι τρεις αριθμοί που ακολουθούν τη σταθερά 3,14 η οποία στην επταψήφια εκδοχή της είναι π=3,14159.

Ο εορτασμός της ημέρας του “π” καθιερώθηκε το 1988 από τον Larry Shaw στο Φρανσίσκο.

Γιορτάζεται, δε, με την …κατανάλωση στρογγυλών πιτών – στα αγγλικά το ελληνικό γράμμα π θυμίζει την αγγλική λέξη pie (πίτα) η οποία προφέρεται ως “πάι”.

Και σήμερα η google αφιερώνει το λογότυπό της στον αριθμό αυτόν.

Τι είναι το π; Η μαθηματική σταθερά π είναι ένας πραγματικός αριθμός που μπορεί να οριστεί ως ο λόγος του μήκους της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του στην Ευκλείδεια γεωμετρία, και ο οποίος χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα μαθηματικά, τη φυσική και τη μηχανολογία.

Ο συμβολισμός προέρχεται από το αρχικό γράμμα «π» (πι) της λέξης «περιφέρεια», και έχει καθιερωθεί διεθνώς, ενώ στο λατινικό αλφάβητο συμβολίζεται ως Pi, όταν δεν είναι διαθέσιμοι τυπογραφικά ελληνικοί χαρακτήρες. Το π είναι γνωστό επίσης ως σταθερά του Αρχιμήδη (δεν πρέπει να συγχέεται με τον αριθμό του Αρχιμήδη) ή αριθμός του Λούντολφ.

Η σημερινή ημερομηνία εμφανίζεται στο αμερικανικό ημερολόγιο ως 3/14 ή 3-14, τα οποία αντιστοιχούν στα δύο πρώτα ψηφία του αριθμού “π”. Και αν θέλει κανείς να είναι ακόμα πιο ακριβής τότε στις 1:59 και 26 δευτερόλεπτα θα γιορτάζει το “π” παράγοντας τα επτά πρώτα ψηφία του, ήτοι τον αριθμό 3,1415926.

Αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί, το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω, παρήγαγεν αριθμόν απέραντον, καί όν, φεύ, ουδέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι

Για την απομνημόνευση των πρώτων λίγων δεκαδικών ψηφίων του αριθμού π έχουν επινοηθεί διάφοροι μνημονικοί κανόνες, ανάμεσά τους και η παραπάτω φράση, με την οποία μπορεί να θυμάται κανείς τα πρώτα 23 δεκαδικά ψηφία του π

Τον μάθαμε στο σχολείο, ας κάναμε και αλλιώς, και σήμερα η google αφιερώνει το logo της σε αυτόν. Το π που προέρζεται από το πρώτο γράμμα της λέξης περιφέρεια μας βοηθα σύμφωνα με τον Ευκλέιδη να βρούμε την διάμετρο του κύκλου.

Τα πρώτα 50 δεκαδικά ψηφία του π είναι:
3,14159 26535 89793 23846 26433 83279 50288 41971 69399 37510

Το π είναι γνωστό επίσης ως σταθερά του Αρχιμήδη (δεν πρέπει να συγχέεται με τον αριθμό του Αρχιμήδη) ή αριθμός του Λούντολφ.

Το πλήθος των γραμμάτων κάθε λέξης της φράσης αυτής αντιστοιχεί σε καθένα από τα διαδοχικά ψηφία του αριθμού π (3,14159...)

Το ρεκόρ Γκίνες είναι 67.890 ψηφία και το κατέχει ο Lu Chao, 24-χρονος κινέζος φοιτητής. Του πήρε 24 ώρες και 4 λεπτά για να θυμηθεί και τα 67.890 δεκαδικά ψηφία του π χωρίς λάθος.

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Όρνιθες - Διαμορφωμένος πρόλογος σε αστεία μορφή με βάση πως θα ήταν σήμερα


από τον Μπάμπη (Call Me Pro...) Παππά

Ευελπίδης: Ευθεία πάμε η δεξιά; Που να'ναι λες το σπίτι του παλαβόυ Τηρέα;

Πεισέτερος: Εμένα ρωτας βρε χαζοβιόλη; Κοίτα το GPRS ή άνοιξε τον χάρτη.

Ευελπίδης: Μα το Δία, έσπασε το GPRS και χάσαμε το χάρτη. Άδικα τόσο δρόμο κάναμε. Έτσι όπως πάμε θα χαθούμε.

Πεισέτερος: Εύγε σαΐνι μου. Τώρα ούτε πίσω μπορούμε να γυρίσουμε. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ακούω την ιδέα σου τον δρόμο για να βρούμε.

Ευελπίδης: Λοιπόν τον δρόμο αν βρω θα πάψεις να με βρίζεις και ότι είμαι πιο έξυπνος σε όλους θα διατυμπανίζεις.

Πεισέτερος: Μα τους Θεούς τι λέει αυτος, μήπως τρελάθηκε ολοσδιόλου; Μήπως επειδή χαθήκαμε δεν του'μεινε μυαλό καθόλου; Τώρα να δούμε πως θα φύγουμε απο'δώ, τον Τηρέα για να βρούμε, τον άνθρωπο που έγινε Τσαλαπετεινός και όλοι γιάυτόν μιλούνε.

Ευελπίδης: Απο'δώ ούτε ο Παλαιοκώστας δεν μπορεί να φύγει. Αχ! Πάμε πισω στην πατρίδα, κάνε μου ετούτο το χατίρι.

Πεισέτερος: Άστα, μας πήρε στο λαιμό του ο Πακιστανός στο παζάρι. Μας πούλησε ελαττωματικό GPRS που να τον πάρει.

Ευελπίδης: Τι τρομερό, τι τρομερό! Τόση ώρα να ψάχνω τον Τηρέα για να βρω. Μα να μην υπάρχει ούτε ένας δρόμος, ένα μονοπάτι. Μάλλον μας'πιάσαν κότσο, μάλλον είναι απάτη.

Πεισέτερος: Σαν νά'χεις δίκιο μα τώρα πίσω δεν γυρνάμε. 'Οντα εφήμερα θνητοί κακορίζικοι, πολίτες της Αθήνας δεν θα παραμείνουμε γιατί δεν αντέχουμε άλλο πια τους αστυνομικούς να σκοτώνουν αντί να προστατεύουν, τις τράπεζες να κατάσχουν τα πάντα. 'Ολα αυτά δεν θα ανεχτούμε. Αγανακτώ απ΄τις πράξεις και τις σκέψεις ανάξιων ανδρών και τριγυρνάω αναζητώντας έναν τόπο μαγικό.Τώρα μάλιστα που και τη δουλειά μας χάσαμε το μόνο που μας μένει είναι να φύγουμε απ'αυτήν την καταραμένη πόλη.

Πάμε να ζήσουμε σ'έναν τόπο ήσυχο που άνθρωποι και υποχρεώσεις δεν θα υπάρχουν, θα υπάρχει μόνο σχόλη.

Ευελπίδης: Να είσαι σίγουρος πως θα βρούμε έναν τέτοιο.

Πεισέτερος: Σούτ! Σαν κάτι ν'ακούω! Λες να είναι κάποιος που ξέρει τον Τσαλαπετεινό και που θα τον βρούμε ή πάλι άδικα σε άγνωστο τόπο θα τριγυρνούμε. << Είναι κανείς εδώ; >> Τι στο καλό κουφοί είναι όλοι; Δεν ακούν που τους φωνάζω;

Ευελπίδης: Έχω μια ιδέα! Χτύπα με το πόδι σου τον βράχο μπας και ακούσουν την ηχώ!

Πεισέτερος: Τι πονηριά! Πως σού ήρθε βρε σιχαμένε αυτή η ιδέα; Εγώ έχω μια πιο καλή. Να σου δώσω μια γερή στην ξερή σου κεφαλή!

Υπηρέτης: Ποιος νά'ναι; Ποιος έτσι δυνατά φωνάζει σαν να'ναι ντελάλης. Μωρέ αν ανοχλήσουν τον αφέντη θα τους σπάσω το κεφάλι.

Πεισέτερος: Μη φοβάσαι βρε κουτορνίθι! Ένα μόνο σου ζητάμε τον Τηρέα να φωνάξεις, αυτόν ήρθαμε να βρούμε, Τρέξε φώναξε μας το αφεντικό σου δυο λόγια να του πούμε. Κι εμείς από άνθρωποι ποθλιά θέλουμε να γίνουμε, φτερά να βγάλουμε και να πετάξουμε μακριά από τον κόσμο των ανθρώπων για πάντα να χαθούμε.

Υπηρέτης: Μα δεν μπορώ βρε άκαρδοι να τον ξυπνήσω τώρα, θα του κακοφανεί και ύστερα εμένα θα πάρει η κατηφόρα.

Πεισέτερος: Μα ας είναι ξύπνησε τον και μην φοβάσαι αν θα τα πάρει, είμαι εγώ κοντά σου τώρα. Χαλάρωσε..

Υπηρέτης: Ας είναι λοιπόν θα σας κάνω αυτή τη χάρη..

Τσαλαπετεινός: Ποιος είναι αυτος που τέτοια ώρα με ξυπνάει. Πες του να πάει να χαθεί, στο διάολο να πάει.


Πεισέτερος: Εσύ θα είσαι ο Τηρέας, που για 'σένα όλοι πια μιλούνε. Εμείς είμαστε θνητοί πολίτες της Αθήνας.

Τσαλαπετεινός: Και τι γυρέυετε εδώ στα μακρινά ετούτα μέρη; Ανάγκη μεγάλη πρέπει ως εδώ να σας έχει φέρει.

Πεισέτερος: Ήρθαμε εδώ ως ικέτες σε'σένα μια πόλη να μας βρείς χωρίς καθήκον κανένα. Όλη μέρα να'μαι σχόλη και να γιορτάζουν όλοι.

Τσαλαπετεινός: Μα αν κατάλαβα καλά εσείς θέλετε ολημερίς να κάθεστε σ'ένα κρεβάτι. Υπάρχει μια τέτοια πόλη στης ερυθράς την θάλασσας την άκρη.

Ευελπίδης: Τι είναι αυτα που λες τρελάθηκες τελείως να στείλουν να μας πάρουνε δεμένους σ'ένα πλοίο; Καμιά άλλη πόλη δεν ξέρεις ιδανική για μας τους δύο;

Τσαλαπετεινός: Δεν πάτε λέω εγώ σ'ένα νησί την Τήλο, που επιτρέπονται και οι γάμοι μεταξύ ομοφυλοφύλων;

Ευελπίδης: Για ποιούς μας πέρασες βρε βλάκα, για τίποτα γκέουλες ή μήπως μας κάνεις πλάκα;

Τσαλαπετεινός: Υπάρχουν και τα Ζωνιανά της όμορφης της Κρήτης όπου χαμός εγίνηκε απ'το πολύ χασίς.

Κυκλοφορούσε άφοβα το μπάφο και το μάυρο και πήγα και'γω να πάρω μήπως και δεν ξανάβρω.

Ευελπίδης: Του λόγου μου προμήθειες έχω ήδη πάρει το θέμα όμως είναι τι θα γίνει αν κάποιος σαν κι εσένα φτερά θα βγάλει;

Τσαλαπετεινός: Αα η ζωή τότε είναι εύκολη δεν θέλει πορτοφόλια. Σαν γίνεις πια πουλί θα καλοπερνάς και θα γυρνάς εδω κι εκεί.

Πεισέτερος: Αυτά είναι σαχλαμάρες χωρίς νόημα κανένα. Μια πόλη λέω εγώ να ιδρύσουμε ανάμεσα στη γη και στον αέρα. Να πάψετε να χαζοπερνάτε πότε εδω, πότε εκεί και πότε πιο πέρα.

Τσαλαπετεινός: Μα εμείς πώς να ιδρύσουμε μια τέτοια χώρα;

Πεισέτερος: Να,ανάμεσα στην γη και στους Θεούς υπάρχει ο αέρας. Εκεί είναι δυνατό να χτίσουμε μια τέτοια χώρα. Έτσι κάθε φορά που οι άνθρωποι θυσίες στουσ Θεούς θα προσφέρουν, οι Θεοί θα πληρώνουν σ'εμάς τα πουλιά φόρους. Μα αν αυτό δεν γίνετε απ'την πείνα θα πεθάνουν. Καθώς την άδεια δεν θα δίνεται η τσίκνα απ'τις θυσίες σ'αυτούς να φτάνει.

Τσαλαπετεινός: Μα τους Θεούς, ποτέ δεν άκουσα μια πιο έξυπνη ιδέα. Αν συμφωνούν και τα άλλα τα πουλιά αμέσως ιδρυτής, εγώ θα γίνω αυτής της χώρας.

Πεισέτερος: Τι κάθεσαι τότε άπραγος! Πήγαινε αμέσως και τα άλλα πουλιά να ειδοποιήσεις και βάλε μπροστά το σχέδιο να ιδρύσεις.

Τσαλαπετεινός: Φωνάζω αμέσως την αηδόνα, τα άλλα πουλιά να κράξει, Και όλα μαζί αφού έρθουν στην πλατεία να συνάξεις.

Ξύπνα αγαπημένη μου και ξεκίνα το τραγούδι και με την αθάνατη φωνή σου να μας φέρεις γούρι την νέα πόλη να ιδρύσουμε και όλοι μαζί καλά να ζήσουμε.....

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Δυσλεξία - Πρόβλημα ή χάρισμα;


από την Γεωργία Τσιώρου

Η δυσλεξία είναι μία μορφή μαθησιακής δυσκολίας, όπου το άτομο παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάγνωση, στη γραφή και στην αντίληψη των μαθηματικών.
Συναντάται στο 10-15% των παιδιών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης γι' αυτό και είναι δύσκολο ν' αναγνωριστεί πριν το παιδί πάει στο σχολείο. (Αγόρια- κορίτσια= 4:1). Ο δυσλεκτικός μαθητής έχει κατά κανόνα φυσιολογική ή ακόμα και πάνω απ' το μέσο όρο νοημοσύνη, παρόλο που η δυσλεξία έχει αφετηρία τον εγκέφαλο. Πρόκειται δηλαδή για μία διαταραχή που πλήττει την ικανότητα του εγκεφάλου να ερμηνεύει τις γραπτές αναπαραστάσεις που λαμβάνει με την όραση, δίχως όμως αυτό να την καθιστά ασθένεια ή να οφείλεται σε πρόβλημα όρασης ή ακοής.

Στα περισσότερα δυσλεκτικά άτομα εμφανίζονται:
1) Δυσκολίες στο γραπτό λόγο
2) Δυσκολιες στη γραφή
3) Προβλήματα στην ορθογραφία
4) Αργοπορία στην μάθηση ανάγνωσης

Επίσης μπορούν να εμφανιστούν :
1) Δυσκολίες στα μαθηματικά, ειδικά στην αφομοίωση συμβόλων και μορφών όπως οι πίνακες πολλαπλασιασμού.
2) Προβλήματα στην ανάγνωση γραπτών κειμένων
3) Προβλήματα στην βραχυπρόθεσμη μνήμη και στην οργάνωση
4) Δυσκολίες στον γραπτό λόγο
5) Προβλήματα στην εκτίμηση απόστασης και ενημερότητας χώρου
6) Σύγχυση δεξιού και αριστερού

Οι αντιστροφές επίσης των γραμμάτων και των αριθμών (το β αντι το δ, το ε αντι το 3) και οι αντιστροφές των λέξεων (γάμα-γάτα, κάλτσα-σάλτσα) αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα στα δυσλεκτικά παιδιά. Βέβαια οι αντιστροφές είναι συνήθεις για τα παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών, αλλά εαν οι αντιστροφές επιμείνουν μετά απ' αυτή την ηλικία, η δυσλεξία είναι πιθανή.
Δεν υπαρχει μία ειδική εξέταση που να ανιχνεύει τη δυσλεξία. Η διάγνωση συμπεριλαμβάνει αποτίμηση των ιατρικών, νοητικών, αισθητήριων, εκπαιδευτικών και ψυχολογικών παραγόντων. Στο πεδίο της εκπαίδευσης η δυσλεξία και οι άλλες μορφές μαθησιακών δυσκολιών αντιμετωπίζονται σωστά, μόνο με την εφαρμογή εξατομικευμένης διδασκαλίας, η οποία πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε παιδιού. Γι' αυτό και ο καταρτισμένος εκπαιδευτικός μπορεί να προσαρμόσει το διδακτικό του πρόγραμμα στις μαθησιακές ανάγκες του παιδιού προκειμένου να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, τα κίνητρα και τις στρατηγικές διεκπεραίωσης της μάθησης.