Δυσλεξία - Πρόβλημα ή χάρισμα;

από την Γεωργία Τσιώρου

Η δυσλεξία είναι μία μορφή μαθησιακής δυσκολίας, όπου το άτομο παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάγνωση, στη γραφή και στην αντίληψη των μαθηματικών.
Συναντάται στο 10-15% των παιδιών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης γι' αυτό και είναι δύσκολο ν' αναγνωριστεί πριν το παιδί πάει στο σχολείο. (Αγόρια- κορίτσια= 4:1). Ο δυσλεκτικός μαθητής έχει κατά κανόνα φυσιολογική ή ακόμα και πάνω απ' το μέσο όρο νοημοσύνη, παρόλο που η δυσλεξία έχει αφετηρία τον εγκέφαλο. Πρόκειται δηλαδή για μία διαταραχή που πλήττει την ικανότητα του εγκεφάλου να ερμηνεύει τις γραπτές αναπαραστάσεις που λαμβάνει με την όραση, δίχως όμως αυτό να την καθιστά ασθένεια ή να οφείλεται σε πρόβλημα όρασης ή ακοής.

Στα περισσότερα δυσλεκτικά άτομα εμφανίζονται:
1) Δυσκολίες στο γραπτό λόγο
2) Δυσκολιες στη γραφή
3) Προβλήματα στην ορθογραφία
4) Αργοπορία στην μάθηση ανάγνωσης

Επίσης μπορούν να εμφανιστούν :
1) Δυσκολίες στα μαθηματικά, ειδικά στην αφομοίωση συμβόλων και μορφών όπως οι πίνακες πολλαπλασιασμού.
2) Προβλήματα στην ανάγνωση γραπτών κειμένων
3) Προβλήματα στην βραχυπρόθεσμη μνήμη και στην οργάνωση
4) Δυσκολίες στον γραπτό λόγο
5) Προβλήματα στην εκτίμηση απόστασης και ενημερότητας χώρου
6) Σύγχυση δεξιού και αριστερού

Οι αντιστροφές επίσης των γραμμάτων και των αριθμών (το β αντι το δ, το ε αντι το 3) και οι αντιστροφές των λέξεων (γάμα-γάτα, κάλτσα-σάλτσα) αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα στα δυσλεκτικά παιδιά. Βέβαια οι αντιστροφές είναι συνήθεις για τα παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών, αλλά εαν οι αντιστροφές επιμείνουν μετά απ' αυτή την ηλικία, η δυσλεξία είναι πιθανή.
Δεν υπαρχει μία ειδική εξέταση που να ανιχνεύει τη δυσλεξία. Η διάγνωση συμπεριλαμβάνει αποτίμηση των ιατρικών, νοητικών, αισθητήριων, εκπαιδευτικών και ψυχολογικών παραγόντων. Στο πεδίο της εκπαίδευσης η δυσλεξία και οι άλλες μορφές μαθησιακών δυσκολιών αντιμετωπίζονται σωστά, μόνο με την εφαρμογή εξατομικευμένης διδασκαλίας, η οποία πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε παιδιού. Γι' αυτό και ο καταρτισμένος εκπαιδευτικός μπορεί να προσαρμόσει το διδακτικό του πρόγραμμα στις μαθησιακές ανάγκες του παιδιού προκειμένου να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, τα κίνητρα και τις στρατηγικές διεκπεραίωσης της μάθησης.