Σινεμά - 100 χρόνια Ακίρα Κουροσάβα

από τον Τάκη Λαμπίρη

Ο Ιάπωνας Ακίρα Κουροσάβα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του παγκόσμιου σινεμά. Έχει επηρεάσει σπουδαίους δημιουργούς, έχει τιμηθεί με Χρυσό Λέοντα και Χρυσό Φοίνικα. Σήμερα, συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή του.

Ο Ακίρα Κουροσάβα γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1910 στην Ομόρι (κοντά στο Τόκιο) και ήταν το όγδοο -και τελευταίο- παιδί του Ισαμού και της Σίμα Κουροσάβα.

Ήθελε να γίνει ζωγράφος, αλλά δεν έγινε δεκτός στην Ακαδημία Τεχνών.

Την ενασχόλησή του με τον κινηματογράφο «πυροδότησε» η γνωριμία και συνεργασία του με τον Γιαμαμότο Κατζίρο. Η πρώτη του ταινία είχε τίτλο «Σουγκάτα Σανσίρο» (1943) και είχε σχέση με τον κόσμο του τζούντο.

Ο Κουροσάβα μελέτησε έργα του δυτικού πολιτισμού, εντρύφησε στον Γουίλιαμ Σαίξπηρ και τον Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, αλλά επηρεάστηκε έντονα και από την ιαπωνική κουλτούρα.

Οι ταινίες του εκτυλίσσονται στη φεουδαρχική Ιαπωνία και έκαναν το ιαπωνικό σινεμά αγαπητό σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η αναγνώριση για τον Κουροσάβα ήρθε το 1948 με την ταινία «Ο μεθυσμένος άγγελος».

Γύρισε δεκάδες αριστουργήματα, ανάμεσα στα οποία τα Ρασομόν, Ραν, Επτά Σαμουράι, Γιοζίμπο, Ραψωδία τον Αύγουστο, Καγκεμούσα, Ο θρόνος του αίματος.

Το σινεμά μετά τον Κουροσάβα δεν θα ήταν ποτέ ξανά το ίδιο. Αν και ο Ιάπωνας σκηνοθέτης επηρεάστηκε από τα έργα του Τζον Φορντ, του Φρανκ Κάπρα και του Χάουαρντ Χιουζ απετέλεσε και ο ίδιος «έμπνευση» για πολλούς δημιουργούς, από τον Μάρτιν Σκορσέζε μέχρι τον Τζορτζ Λούκας.

Βασικό θέμα των ιστοριών του υπήρξε ο μοναχικός ήρωας, όχι ως φιγούρα που επιδιώκει το ιδανικό, αλλά ως άνθρωπος που ακολουθεί έναν τρόπο ζωής διαφορετικό από των άλλων.

Ο Ακίρα Κουροσάβα πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1998 από εγκεφαλικό αφήνοντας πίσω του μια κινηματογραφική κληρονομιά ανεκτίμητης αξίας.

Ένας σκηνοθέτης που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για πολλούς σκηνοθέτες. Από τον Σέρτζιο Λεόνε κ΄ τα Σπαγγέτι Γουέστερν μέχρι τον Τζιμ Τζάρμους κ΄τις νουάρ-b road ταινίες του. Αναμφισβήτητα, από τους μεγαλύτερους δημιουργούς του 20ού αιώνα στην έβδομη τέχνη, ο οποίος θα μείνει πλέον ως ένας τεράστιος δάσκαλος για τους ανερχόμενους κ΄επίδοξους σκηνοθέτες. Οπωσδήποτε, πρέπει να δει κανείς τις ταινίες: Ρασομόν, 7 Σαμουράι, Γιόζιμπο κ΄Ραν.