Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
Η ιστορία του ραδιοφώνου
Γύρω στα 1873 ο Μαξουέλ πρότεινε τη θεωρία του ηλεκτρομαγνητισμού. Τα ραδιοκύματά του δεν μετέδιδαν φωνή αλλά σήματα μορς. Ήταν τα Χριστούγεννα του 1906 στη Νέα Υόρκη, όταν ο Fassenden μετέδωσε για πρώτη φορά φωνή και μουσική. Αργότερα ήρθε ο De Forest, για να ανακαλύψει το πρώιμο ραδιόφωνο, τη Λυχνία, η οποία ήταν η μόνη μορφή ραδιοφώνου για τα επόμενα 50-60 χρόνια.
Μέχρι το Α´ Παγκόσμιο πόλεμο το ραδιόφωνο είναι ένα μέσο χρησιμοποιούμενο σε ερασιτεχνική βάση και δεν είναι καθόλου ανεπτυγμένο ή διαδεδομένο.
Σταθμό για την Ιστορία του ραδιοφώνου αποτελεί η έμπνευση ενός Αμερικάνου, του Frank Conrad, o οποίος εργαζόταν ως μηχανικός και ερασιτεχνικά ασχολείτο με το ραδιόφωνο και τον αθλητισμό. Ο Conrad τυχαία βγήκε στον αέρα με το ραδιόφωνο, για να μεταδώσει τα αποτελέσματα των αγώνων. Απέκτησε φανατικό κοινό. Στις 20 Νοεμβρίου 1920 λειτούργησε ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός, ο K.D.K.A. που λειτουργεί ακόμη και σήμερα. Το 1926 έχουμε την παραγωγή ενός δέκτη αρκετά εύχρηστου, ποιοτικού και φθηνού. Από τότε το ραδιόφωνο κατακτά ένα πολύ ευρύ κοινό.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’40 με αρχές της δεκαετίας του ’50 το ραδιόφωνο αποκτά ένα νέο ανταγωνιστή, την τηλεόραση η οποία έχει στα χέρια της ένα πολύ δυνατό όπλο έναντι του ραδιόφωνου, την εικόνα .
Με την εισαγωγή του τρανζίστορ, που είναι ένας ημιαγωγός σε στερεή κατάσταση, στον οποίο δηλαδή δεν χρειάζεται η τυπική γυάλινη αμπούλα σε κενό της παλαιάς λυχνία, οι διαστάσεις των δεκτών βαθμιαία μειωθήκαν, ώσπου έφτασαν τα τελευταία χρονιά σε διαστάσεις πραγματικά έκπληκτες. Μια επίσης μεγάλη πρόοδος στην ελάττωση του όγκου και την πολυπλευρικότητα του ραδιοφωνικού δέκτη επιτεύχθηκε με την εισαγωγή της τροφοδότησής του με μπαταρίες. Για λήψη πραγματικά υψηλής πιστότητας υπάρχουν στερεοφωνικοί δέκτες που συνδέονται με ενισχυμένα και μεγάφωνα σε μία εγκατάσταση υψηλής πιστότητας (Hi-Fi;)
Το συμβατικό ραδιόφωνο περιλαμβάνει δύο κατηγορίες συχνοτήτων, τα ΑΜ και τα FM. Στις συχνότητες αυτές χρησιμοποιούνται συγκεκριμένα μήκη κύματος ανάλογα με το σκοπό (π.χ. εμπορικά ραδιόφωνα εκπέμπουν στις συχνότητες FM 88-108.
Στην Ελλάδα ήδη από το 1923 άρχισε μια προσπάθεια εγκατάστασης ραδιοφωνικού πομπού. Οι πειραματισμοί κράτησαν αρκετά χρόνια. Ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός εξέπεμψε στη Θεσσαλονίκη με ιδιωτική πρωτοβουλία από το ραδιοηλεκτρολόγο Χρίστο Τσιγγιρίδη το 1926 και 20 ολόκληρα χρόνια λειτούργησε στην πόλη, μεταδίδοντας τακτικά εκπομπή-εκπομπές. Ο πρώτος όμως εθνικός ραδιοφωνικός σταθμός ιδρύθηκε και λειτούργησε στην περιοχή των Αθηνών, αφού στις 25 Μαρτίου του 1938 εγκαινιάστηκε από τον τότε βασιλιά Γεώργιο Β΄, ενώ το 1945 ιδρύθηκε το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) που ανέλαβε την ευθύνη λειτουργίας του σταθμού. Αμέσως μετά την απελευθέρωση άρχισαν να ιδρύονται κι άλλοι σταθμοί σε διάφορες πόλεις της χώρας που υπάγονταν στη δικαιοδοσία του Ε.Ι.Ρ., καθώς και πολλοί στρατιωτικοί σταθμοί, υπό τη δικαιοδοσία των ενόπλων δυνάμεων (ΥΕΝΕΔ). Από τα τέλη της δεκαετίας του '70, αρχικά η μπάντα των μεσαίων και στη συνέχεια η ζώνη των FM κατακλύζεται από εκατοντάδες ερασιτέχνες (οι επονομαζόμενοι και "πειρατές"), που εκπέμπουν πολυποίκιλα προγράμματα, αμφισβητώντας ανοιχτά το ραδιοφωνικό μονοπώλιο της κρατικής ραδιοφωνίας.
Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010
Τα 10 παιδιά θαύματα του πλανήτη
Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010
Το τέλος του "Blue Ray"
Όταν δύο γίγαντες του χώρου συμφωνούν, τότε η καταδίκη είναι οριστική.Το τέλος του Blue Ray format είναι γεγονός και ο διάδοχος ετοιμάζεται. Όσοι το έβαλαν περιμένουν τον αντικαταστάτη.
Πλησιάζει το τέλος του Blu-ray format; Αν έχει απέναντι του τις δύο μεγαλύτερες εταιρίες του χώρου των υπολογιστών, τότε σίγουρα έχει μεγάλο πρόβλημα.
Τον περασμένο Ιούνιο, ο Steve Jobs απάντησε στο email ενός αναγνώστη της ιστοσελίδας MacRumors, ο οποίος των ρώτησε σχετικά με την τοποθέτηση Blu-ray drive στα Mac, το εξής: “Το Blu-ray format μοιάζει ολοένα και περισσότερο στα προηγούμενα high end auido formats που διαδέχθηκαν το CD, και θα νικηθεί από τα Internet downloadable formats".
Τώρα και η Microsoft τοποθετείται παρόμοια, με τον Stephen McGill, υπεύθυνος του Xbox στην Αγγλία, να δηλώνει σε συνέντευξη του στο Xbox Achievements: “Το Blu-ray θα ξεπεραστεί σαν format. Ο κόσμος μετά τα DVD κινήθηκε περισσότερο στα ψηφιακά downloads και το ψηφιακό streaming“.
Αυτές οι θέσεις των Apple και Microsoft ενισχύονται από μία νέα μελέτη που διεξήγαγε η NPD, η οποία έδειξε ότι τα ψηφιακά downloads παιχνιδιών έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τις κανονικές πωλήσεις, καθώς στο διάστημα Ιανουαρίος 2010 – Ιούνιος 2010 υπήρξαν 11.2 εκατομμύρια downloads έναντι 8.2 εκατομμυρίων αντίτυπων κανονικών αγορών.
Η ίδια τάση φαίνεται ότι υπάρχει και στον τομέα των ταινιών/τηλεοπτικών εκπομπών, με ιστοσελίδες όπως η Hulu και το iTunes να μεγαλώνουν εκθετικά τόσο σε προσφερόμενο περιεχόμενο όσο και σε πωλήσεις. Τα ψηφιακά downloads και το streaming είναι κατά πάσα πιθανότητα το μέλλον της ψυχαγωγίας, αλλά αυτοί που διαθέτουν συνδέσεις στο Ίντερνετ με περιορισμό όγκου θα έχουν μεγάλο μειονέκτημα.
Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010
Το τέλος του Μινωικού πολιτισμού
από την Γεωργία Τσιώρου
Ο Μινωικός Πολιτισμός άκμασε πριν από 5000 χρόνια στην Κρήτη Η καταστροφή του Μινωικού Πολιτισμού είναι αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα στους αρχαιολόγους από την εποχή που η αρχαιολογική σκαπάνη, πριν από 100 χρόνια περίπου, έφερε στο φως τα πρώτα ευρήματα από το μινωικό παλάτι της Κνωσού.
Πέντε χιλιάδες χρόνια πριν, ο Μινωικός Πολιτισμός, ο πρώτος μεγάλος πολιτισμός που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη, γεννήθηκε και άκμασε στην Κρήτη. Οι Μινωίτες, ήταν άνθρωποι αινιγματικοί αλλά καλλιεργημένοι, πολεμιστές και έμποροι, καλλιτέχνες και έμπειροι ναυτικοί. Ήταν οι πρώτοι που δημιούργησαν και χρησιμοποίησαν γραπτή γλώσσα στην Ευρώπη – η οποία αποκρυπτογραφήθηκε μόλις μερικά χρόνια πριν. Πάνω στην ακμή τους και ενώ ακόμα στην Ελλάδα δεν υπήρχε κάποιο «αντίπαλον δέος», ο Μινωικός Πολιτισμός καταστράφηκε και εξαφανίστηκε για πάντα, αφήνοντας μόνο εντυπωσιακά δείγματα της ανωτερότητας του. Το ανεξήγητο τέλος του πολιτισμού οδήγησε πολλούς αρχαιολόγους, μεταξύ των οποίων ο καθηγητής Μαρινάτος και ο Άγγλος Έβανς, να συνδέσουν την καταστροφή με το ηφαίστειο της Σαντορίνης.
Είναι η χαμένη Ατλαντίδα στην Κρήτη ή στην Σαντορίνη;
Πολλοί ερευνητές και αρχαιολόγοι προχώρησαν ακόμα περισσότερο και ταυτίζουν την Μινωική Κρήτη με τη χαμένη Ατλαντίδα, βασιζόμενοι εν μέρει στους διαλόγους του Πλάτωνα, οι περιγραφές του οποίου ταιριάζουν με τα στοιχεία που έχουμε για το Μινωικό Πολιτισμό.
‘Πάσα η νήσος τότε πέλαγος εσχεν Ατλαντικον λεχθέν ότι τ όνομα ην του πρώτου βασιλευσαντα ,Άτλας . Εν δε τη Ατλαντιδι νήσω ταύτη μεγάλη και σύνεση και θαυμαστή δύναμις βασιλέων κρατούσα μεν απάσης της νήσου πολλών δε άλλων νήσων και μερών της Ηπείρου’ – Πλάτων.
Από τότε που ο Πλάτων περιέγραψε στους διαλόγους του, Κριτία και Τιμαίο, την ιστορία της Ατλαντίδος, αμέτρητοι μύθοι, ιστορίες αλλά και επιστημονικές έρευνες έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Πολλοί πιστεύουν ότι η Ατλαντίδα βρίσκεται στην Ελλάδα – ίσως στην Κρήτη ή τη Σαντορίνη. Ίσως στα στενά του Γιβραλτάρ. Ίσως πάλι η Ατλαντίδα να είναι ένας μύθος. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι μια ιστορία που ενέπνευσε και γοήτευσε χιλιάδες ανθρώπους – και θα συνεχίσει να προκαλεί παγκόσμιο ενδιαφέρον για πάντα.
Η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης και η καταστροφή του Μινωικού Πολιτισμού
Κάπου ανάμεσα στο μύθο και την ιστορία, ξεπροβάλλουν δύο πραγματικά γεγονότα που συγκλόνισαν τον τότε γνωστό ελλαδικό χώρο, περίπου 3.500 χρόνια πριν: η καταστροφή του Μινωικού Πολιτισμού και η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Οι αρχαιολόγοι και οι επιστήμονες συνέδεσαν τα γεγονότα, θεωρώντας ότι η καταστροφή του μινωικού πολιτισμού προκλήθηκε από τη βίαιη έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Αρχικά πιστεύονταν ότι η έκρηξη του ηφαιστείου έγινε το 1450 π.Χ, τότε δηλαδή που καταστράφηκαν τα Μινωικά Ανάκτορα, αλλά σήμερα πιστεύεται ότι η έκρηξη έγινε νωρίτερα, κάπου μεταξύ του 1627και 1600 π.Χ. Το κοσμογονικό γεγονός της έκρηξης του Ηφαιστείου προφανώς δεν θα μπορούσε να αφήσει αλώβητη την Κρήτη, που βρίσκεται τόσο κοντά στη Σαντορίνη. Η ηφαιστειακή τέφρα του ηφαιστείου της Σαντορίνης σκέπασε τη μινωική πόλη στο Ακρωτήρι της Θήρας, κάλυψε τον ουρανό του Αιγαίου και έφτασε μέχρι την Κρήτη. Ήταν όμως αρκετή για να καταστρέψει τον πανίσχυρο πολιτισμό;
Ο Μινωικός Πολιτισμός καταστρέφεται από το τσουνάμι
Για πολλά χρόνια οι απόψεις των αρχαιολόγων και επιστημόνων διίστανται. Σχετικά πρόσφατα όμως έρευνες γεωλόγων και αρχαιολόγων στην Κρήτη, τόσο στην Κνωσό όσο και στο Παλαίκαστρο, αποκάλυψαν μια άλλη πολύ πιθανή εξήγηση. Ο αρχαιολόγος Stuart Dunn υποστηρίζει ότι η τέφρα από τη Σαντορίνη πιθανότατα σκίασε την Κρήτη για κάποιες μέρες αλλά σε καμία περίπτωση δεν κατέστρεψε τον Μινωικό πολιτισμό.
Ο αρχαιολόγος Sandy McGillivray που μελετά εδώ και πολλά χρόνια τον Κρητικό πολιτισμό και τα στοιχεία της καταστροφής, κάλεσε στην Κρήτη το γεωλόγο Hendrik Bruins από το Πανεπιστήμιο Ben Gurion του Ισραήλ, για να εξετάσει το έδαφος στο Παλαίκαστρο, στην ανατολική ακτή της Κρήτης, λίγο νοτιότερα από το περίφημο φοινικόδασος στο Βάι.
Ο Hendrik Bruins πήρε δείγματα του εδάφους, τα οποία απέδειξαν την εναπόθεση θαλάσσιων οργανισμών και ειδών στο έδαφος της Κρήτης, σε σημεία που δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν από κάποιο γνωστό φαινόμενο
Οι ερευνητές βρίσκουν ηφαιστειακή στάχτη, σπασμένα αγγεία σε μικρά κομμάτια ή κονιορτοποιημένα, αλλά και δείγματα τρηματοφόρων, οργανισμών που ζουν στον πυθμένα της θάλασσας σε τέτοιο βάθος που είναι απίθανο να βρεθούν πανω στη στεριά. Τα ίδια γεωλογικά δείγματα αποκαλύπτουν και κοραλλιογενή άλγη.
Πολλά χιλιόμετρα δυτικά από το Παλαίκαστρο, στο επίνειο της Κνωσού, την Αμνισό, οι ερευνητές εξετάζουν ευρήματα που περιέχουν επίσης δείγματα θαλάσσιων οργανισμών, θηραϊκή ελαφρόπετρα, κόκκαλα ζώων και ηφαιστειακή άμμο. Συνειδητοποιούν αμέσως ότι τεράστιες ποσότητες νερού εισέβαλλαν στο κρητικό έδαφος και καλούν τον Κώστα Συνολάκη, κορυφαίο επιστήμονα που ασχολείται με τα τσουνάμι.
Το μόνο που μπορούσε να εξηγήσει ικανοποιητικά τα ευρήματα, συνδέοντας τα γνωστά γεγονότα, ήταν το τσουνάμι. Το παλιρροϊκό κύμα που δημιουργήθηκε μετά την έκρηξη του Ηφαιστείου της Σαντορίνης έπληξε τις ακτές της Κρήτης, καταστρέφοντας σοδειές, τα καράβια και το εμπόριο, αποδυναμώνοντας ουσιαστικά τον Μινωικό Πολιτισμό.
Συγκεκριμένα, με βάση ειδικό software ο Κ. Συνολάκης κατάφερε να αναπαραστήσει τον τρόπο που ταξίδεψε το τσουνάμι στο Αιγαίο ενώ με τη μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης τοποθετούν χρονικά τα ευρήματα των γεωλογικών ερευνών στο χρόνο έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Το συμπέρασμα του ήταν ότι δεν υπήρξε μονάχα ένα γιγάντιο παλιρροϊκό κύμα, αλλά πολλά διαδοχικά τσουνάμι, με ύψος πάνω από είκοσι μέτρα και μήκος κάπου στα τριάντα μίλια, που χτυπούσαν τις ακτές τις Κρήτης με συχνότητα 1 κάθε 30 λεπτά. Οι Μινωίτες δεν είχαν κανένα τρόπο να πληροφορηθούν τον ερχομό των παλιρροϊκών κυμάτων που τους έπιασαν απροετοίμαστους.
Φανταστείτε τον τρόμο των Μινωιτών που είχαν μόλις επιστρέψει στα παράλια για να περιθάλψουν τους τραυματίες τους μετά το πρώτο τσουνάμι, όταν είδαν να έρχεται άλλο ένα υδάτινο τείχος καταπάνω τους. Αυτό ήταν κάτι που επαναλήφθηκε αρκετές φορές, ώσπου στο τέλος η καταστροφή στις βόρειες και ανατολικές ακτές της Κρήτης ήταν ολοκληρωτική.
Ωστόσο η Κρήτη είναι μεγάλο νησί . Τόσο τα ανάκτορα όσο και πόλεις ή χωριά στην καρδιά του νησιού έμειναν σχεδόν ανέπαφα. Τα νότια και δυτικά παράλια του νησιού φαίνεται ότι δεν επηρεάστηκαν καθόλου.
Η Εισβολή των Μυκηναίων - Ολοκληρωτική καταστροφή του Μινωικού Πολιτισμού
Οι αρχαιολόγοι έχουν αρκετές ισχυρές ενδείξεις για να πιστεύουν πια ότι ο περίφημος πολιτισμός των Μινωιτών, υπέστη φοβερό πλήγμα από την έκρηξη του Ηφαιστείου της Σαντορίνης, η οποία κατέστρεψε το στόλο των Κρητών.
Οι Μινωίτες βάσιζαν την ευμάρεια και ασφάλειά τους στα καράβια τους. Από τη στιγμή που επλήγη το βασικό μέσο διαβίωσης και άμυνας τους, έγιναν έρμαια της λεηλατικής μανίας των Πελοποννήσιων Μυκηναίων που έφτασαν στο νησί.
Οι Μινωίτες δεν εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί, αλλά έγιναν εύκολη λεία σε επιδρομές και λεηλασίες. Στο Παλαίκαστρο βρέθηκαν λεηλατημένα μνημεία και κατεστραμμένα αγάλματα, ενώ και στη Δυτική Κρήτη, κοντά στα Χανιά, βρέθηκαν τάφοι που χρονολογούνται στην ίδια περίοδο και που περιείχαν σκελετούς με οπλισμό που δεν ανήκε στο Μινωικό Πολιτισμό.
Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί η καταστροφή του μινωικού πολιτισμού, και τα ανάκτορα καταστράφηκαν 150 χρόνια μετά την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης.
Ακόμα και αν δεν ανακαλύψουμε αν ο Πλάτων μιλούσε αλληγορικά ή όχι, και αν η Ατλαντίδα υπήρξε όντως στη Κρήτη ή τη Σαντορίνη, οι έρευνες και οι διασταυρώσεις στοιχείων μας δίνουν πια ικανοποιητικές απαντήσεις στην ερώτηση πώς καταστράφηκε τόσο απότομα ο Μινωικός Πολιτισμός, ένας από τους πιο σημαντικούς Ευρωπαϊκούς πολιτισμούς.
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010
Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010
Η δικαίωση του Αϊνστάιν
Ο Αϊνστάιν είχε δίκιο! Όσο τρελό και να φαίνεται ο χρόνος σε ένα ρολόι στο πάτωμα κυλάει πιο αργά -αν και με ανεπαίσθητο τρόπο- σε σχέση με ένα ίδιο ρολόι που βρίσκεται πάνω σε μια σκάλα, επειδή το χαμηλότερο ρολόι επηρεάζεται (οριακά) περισσότερο από την βαρύτητα, αφού βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνειά της, με αποτέλεσμα ο χρόνος να κυλάει πιο γρήγορα για όποιον βρίσκεται πιο ψηλά.
Αυτό υποστήριζε πάντα η θεωρία του Αϊνστάιν για τη σχετικότητα του χρόνου και αυτό ακριβώς αποδείχτηκε τώρα στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά, χάρη στην χρήση δύο υπερσύγχρονων ατομικών οπτικών (λέιζερ) ρολογιών ύψιστης ακρίβειας που είχαν τοποθετηθεί σε υψομετρική διαφορά μόλις 33 εκατοστών.
Τα ρολόγια έδειξαν ότι αν κάποιος ζήσει επί 79 χρόνια σε υψόμετρο 33 εκατοστών (ένα "πόδι") ψηλότερο από κάποιον άλλο, θα γεράσει περίπου 90 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου (νανοδευτερόλεπτα) περισσότερο. Τα απίστευτα αυτά ρολόγια (που λέγονται και "ρολόγια κβαντικής λογικής"), τα οποία βασίζονται σε ανεπαίσθητες δονήσεις ενός ιόντος αλουμινίου που είναι παγιδευμένο σε ένα ηλεκτρικό πεδίο, "χάνουν" μόλις ένα δευτερόλεπτο ανά 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή όσο περίπου υπάρχει η ζωή η Γη. Οι δονήσεις αυτές έχουν την ίδια γκάμα συχνοτήτων με το υπεριώδες φως, συνεπώς μπορούν να ανιχνευτούν από λέιζερ, γι' αυτό τα συγκεκριμένα ατομικά ρολόγια στην ουσία είναι οπτικά.
Είναι η πρώτη φορά στον κόσμο που οι επιστήμονες χρησιμοποιούν ρολόγια να δείξουν ότι όντως ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα στο κεφάλι του ανθρώπου σε σχέση με τα πόδια του, γεγονός που έχει ικανοποιήσει βαθιά όσους πάντα πίστευαν ότι ο Αϊνστάιν είχε δίκιο. Η επιβεβαίωση έγινε από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) των ΗΠΑ, υπό τον Τζέιμς Τσιν-Γουέν Τσου, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το New Scientist, τη βρετανική "Ιντεπέντεντ" και το Live Science.
Ο Αϊνστάιν πρώτος, εδώ και περίπου 100 χρόνια, κατέρριψε την ψευδαίσθηση ότι ο χρόνος κινείται με την ίδια ταχύτητα για όλους και παντού στο σύμπαν. Είχε συνειδητοποιήσει (θεωρία της ειδικής σχετικότητας) ότι ο χρόνος είναι κάτι σχετικό και κινείται με διαφορετική ταχύτητα, ανάλογα με τις ειδικές περιστάσεις καθενός ανθρώπου. Έτσι, ο χρόνος κυλάει πιο αργά (επιβραδύνεται), όταν κανείς βρίσκεται πιο κοντά στη Γη ή όταν κινείται με μεγαλύτερη ταχύτητα. Έτσι, για παράδειγμα, για κάποιον που στέκεται στην αποβάθρα των τρένων, ο χρόνος στο ρολόι του θα κυλάει ανεπαίσθητα πιο γρήγορα σε σχέση με τον δίδυμο αδελφό του, ο οποίος φοράει το ίδιο ακριβώς ρολόι, αλλά βρίσκεται μέσα στο τρένο που περνά μπροστά από την αποβάθρα (μόνο και μόνο επειδή αυτός κινείται ταχύτερα σε σχέση με τον αδελφό του).
Σύμφωνα εξάλλου με την θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, η βαρύτητα προκαλείται όταν σώματα με μεγάλη μάζα, όπως η Γη, καμπυλώνουν τον "ιστό" του χωροχρόνου, με συνέπεια ένα ρολόι που βρίσκεται πιο κοντά στη Γη, άρα και στη έλξη της βαρύτητάς της, να "τρέχει" πιο αργά σε σχέση με ένα ρολόι ψηλά σε ένα βουνό. Η απόκλιση του χρόνου έχει υπολογιστεί μαθηματικά χονδρικά σε τρία μικροδευτερόλεπτα ανά έτος ανά χιλιόμετρο υψομετρικής διαφοράς.
Η "ψαλίδα" αυτή στην ταχύτητα του χρόνου είχε ήδη επιβεβαιωθεί εδώ και δεκαετίες από ατομικά ρολόγια μεγάλης ακρίβειας, που βρίσκονταν πάνω σε πυραύλους στο διάστημα ή σε αεριωθούμενα αεροπλάνα, ότι ίσχυε για μεγαλύτερα υψόμετρα και μεγαλύτερες ταχύτητες κίνησης (οι διαφορές αυτές ήδη λαμβάνονται υπόψη από το σύστημα δορυφόρων GPS). Όμως για πρώτη φορά η σχετικότητα του χρόνου επιβεβαιώνεται τώρα και για ασήμαντες υψομετρικές διαφορές πάνω στη Γη μικρότερες του ενός μέτρου και ταυτόχρονα για μικρές ταχύτητες κάτω των δέκα μέτρων ανά δευτερόλεπτο, πράγμα που σημαίνει ότι άλλος χρόνος ισχύει στα κεφάλι μας και άλλος στα πόδια μας!
Με άλλα λόγια, γίνεται φανερό πλέον ότι η θεωρία της σχετικότητας δεν ισχύει μόνο για ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός, ούτε μόνο για διαστημικές αποστάσεις, αλλά επίσης στην καθημερινότητά μας, όταν κάνουμε ποδήλατο ή ανεβαίνουμε μια σκάλα. Και, οπωσδήποτε, όσοι ζουν σε ρετιρέ, ας το ξανασκεφτούν, γιατί γερνάνε πιο γρήγορα!
Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010
Τυχαίο; Δε νομίζω
Ολα ξεκίνησαν πριν από λίγους μήνες, όταν ο 30χρονος Θανάσης Ζαφειρίου, μέλος μιας παρέας «τριαντάρηδων», κυρίως προγραμματιστών, που εργάζονται στη Θεσσαλονίκη και τη Σουηδία, εντυπωσιάστηκε από μια χιουμοριστική διαφήμιση τηλεπικοινωνιακού οργανισμού στην ελληνική τηλεόραση.
Η διαφήμιση -που είχε ως έμπνευση την αρχαιοελληνική θεωρία υπολογισμού των λεξαρίθμων- έκανε θραύση. Το ίδιο συνέβαινε και με το δημοφιλές κινητό της «Apple», το γνωστό «i-phone» με την οθόνη αφής, που κέρδιζε ολοένα περισσότερους φανατικούς.
Ο Θανάσης, σε συνεργασία με τους φίλους του, σκέφτηκε να συνδυάσει τους λεξαρίθμους (σ.σ. πρόκειται για αντιστοιχία αριθμών με γράμματα) με τη συγκεκριμένη συσκευή. Οι τρεις νέοι εργάστηκαν πάνω στην έμπνευσή τους στη διάρκεια του καλοκαιριού και μέσα σε δύο μήνες είχαν έτοιμη μια νέα ψυχαγωγική εφαρμογή.
Ζήτησαν -και πήραν- το πράσινο φως από τον τεχνολογικό κολοσσό της «Apple» και από τις 13 Σεπτεμβρίου έχουν στις ...προθήκες των ηλεκτρονικών καταστημάτων «i-tunes» και «App Store» το προϊόν τους, που κυκλοφόρησε από την εταιρία Art About Creative Design, ιδρυτής της οποίας είναι ο Θανάσης.
«Κατεβάζοντας» την εφαρμογή από τα δύο καταστήματα έναντι 0,79 ευρώ, ο χρήστης μπορεί να πληκτρολογήσει μία λέξη ή φράση στην οθόνη του i-phone και να δει όχι μόνο τον λεξάριθμό της, αλλά και τους "συνώνυμους" λεξαρίθμους.
Για παράδειγμα, εξηγεί, χαμογελώντας, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Θανάσης, «ο λεξάριθμος της λέξης "μνημόνιο" είναι 338. Ο ίδιος με τη λέξη "επιβλαβής"».
Η εφαρμογή επιλέγει και εμφανίζει λέξεις με τον ίδιο λεξάριθμο από μια τεράστια βάση με όλα τα ουσιαστικά, επίθετα και ρήματα της ελληνικής γλώσσας, αλλά και από μια μεγάλη συλλογή από παροιμίες, γνωμικά και καθημερινές εκφράσεις.
Η βάση της περιλαμβάνει 62.902 λήμματα, ενώ τα αποτελέσματα του υπολογισμού του λεξάριθμου μπορούν να δημοσιευτούν και στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης "Facebook".
«Δεν ήταν τεχνικά δύσκολο να σχεδιαστεί η εφαρμογή, η διαφορά μας ήταν ότι αποφασίσαμε να πειραματιστούμε πάνω στο i-phone», προσθέτει.
Είχε απήχηση το προϊόν; «Την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του βρέθηκε στην πρώτη θέση των downloads ψυχαγωγικού περιεχομένου στο App Store και στη δεύτερη της γενικής κατάταξης. Τώρα η κατάσταση έχει εξισορροπηθεί και κατατάσσεται δεύτερο και δέκατο αντίστοιχα», υποστηρίζει ο Θανάσης.
Θα μπορούσε ενδεχομένως η εφαρμογή να κυκλοφορήσει σε άλλες γλώσσες, εξασφαλίζοντας μερίδιο αγοράς και εκτός Ελλάδας; «Το σκεφτόμαστε μεν, αλλά είναι δύσκολο, γιατί στην αγγλική γλώσσα για παράδειγμα, η θεωρία των λεξαρίθμων δεν εφαρμόζεται», σημειώνει.
Ο λεξάριθμος μιας λέξης προκύπτει αν αντικαταστήσουμε κάθε γράμμα με έναν αριθμό και στη συνέχεια τους αθροίσουμε. Με βάση τη θεωρία των λεξάριθμων, τα γράμματα από το Α μέχρι το Ι αντιστοιχούν με τους αριθμούς 1 ως 10, ενώ από εκεί και πέρα "ανεβαίνουν" κατά δεκάδες ή και εκατοντάδες (π.χ., το Κ είναι το 20 και το Λ το 30, ενώ το Ρ είναι το 100 και το Ω το 800.
Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010
Φάρμα μυρμηγκιών
Παίρνεις μια φάρμα μυρμηγκιών και την τοποθετείς σε ένα κάδρο που θα διακοσμεί τον τοίχο ή το κομοδίνο σας. Αυτό ήταν.
Τα μυρμήγκια θα συνεχίσουν να κάνουν την δουλειά τους και εσείς θα έχετε ένα "ζωντανό" έργο τέχνης που θα αλλάζει μορφές όσο η φάρμα σας θα παραμένει ζωντανή.
Τα μυρμήγκια ζουν σε οργανωμένες αποικίες.Οι φωλιές τους βρίσκονται σε κορμούς δέντρων η έχουν την μορφή υπογείων θαλάμων στο έδαφος. Χαρακτηριστικό των φωλιών είναι πως πάντα πάνω από αυτές η μεγαλύτερη ποσότητα χώματος είναι συγκεντρωμένη προς τον Βορρά. Εκεί ζουν οι βασίλισσες που γεννούν τα αυγά, οι εργάτριες, που είναι στείρα, άπτερα θηλυκά τα οποία αποθηκεύουν την τροφή, χτίζουν τη φωλιά, εκτρέφουν μελίγκρες, φροντίζουν τις προνύμφες. Επίσης εκεί ζουν οι προνύμφες (αναπτυξιακή μορφή μυρμηγκιών) και τέλος τα αρσενικά, τα οποία συμμετέχουν μόνο στη γονιμοποίηση. Την αποικία προστατεύουν άπτερα στείρα θηλυκά, τα μυρμήγκια στρατιώτες, τα οποία είναι μεγαλόσωμα και διαθέτουν μεγάλα σαγόνια.
Τα μυρμήγκια με το δάγκωμά τους εκκρίνουν το μυρμηκικό οξύ, το οποίο προκαλεί πόνο και μάλιστα το τσίμπημα του μεγάλου κόκκινου μυρμηγκιού της Αμερικής μπορεί να επιφέρει μέχρι και θάνατο σε μικρά ζώα.
Η δύναμή τους είναι πολύ μεγάλη καθώς μπορούν να τραβούν στη φωλιά τους από πάρα πολλή απόσταση τροφή που έχουν εντοπίσει και ελέγξει με τις κεραίες τους, τόσο και στα πόδια, τόσο και στις δαγκάνες. Οι δαγκάνες ενός μυρμηγκιού έχουν μικρές προεξοχές στη μέσα πλευρά που βοηθούν στην μεταφορά της τροφής χωρίς να γλιστράει από το στόμα τους ενώ βοηθούν και στην αποκοπή της.
Οι κεραίες είναι όργανο απαραίτητο για τα μυρμήγκια. Με αυτές αντιλαμβάνονται αν μια τροφή είναι κατάλληλη γι' αυτά. Τα μυρμήγκια με τις κεραίες τους μπορούν να επικοινωνήσουν και να καταλάβουν αν ένα άλλο μυρμήγκι είναι από την φωλιά τους με διάφορες χαρακτηριστικές κινήσεις που κάνουν με τις κεραίες τους. Στην περίπτωση που ένα μυρμήγκι δεν ανήκει σε μια φωλιά αποχωρεί ή παλεύει μέχρι θανάτου με το άλλο μυρμήγκι.
Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010
Γούντι Άλεν, ο τρομερότερος και πιο εμπνευσμένος σύγχρονος αμερικανός σκηνοθέτης κωμωδιών
O Γούντι Άλεν (Woody Allen), (όνομα γέννησης Άλεν Στιούαρτ Κένιγκσμπεργκ (Allen Stewart Königsberg)) γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1935 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.Είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, κωμικός, συγγραφέας και μουσικός του οποίου ο μεγάλος όγκος των έργων του και το εγκεφαλικό εκφραστικό ύφος του τον κατέστησαν έναν από τους πιο διάσημους και δημιουργικούς παραγωγούς ταινιών της σύγχρονης εποχής.
Γράφει και σκηνοθετεί τις ταινίες του ενώ έχει παίξει ρόλους σε πολλές από αυτές. Ο Άλεν αποδίδει μεγάλο μέρος της έμπνευσής του στη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο και κυρίως στην πόλη της Νέας Υόρκης, όπου γεννήθηκε και έχει περάσει όλη του τη ζωή. Στην πραγματικότητα, η κινηματογραφική του περσόνα αποτελεί την ενσάρκωση ενός Εβραίου διανοούμενου της Νέας Υόρκης: νευρωτικός και εγωκεντρικός, κοσμοπολίτης και ταυτόχρονα ανασφαλής, με αυτοσαρκαστική αίσθηση χιούμορ. Έχει ύψος 1,65 μέτρα και βάρος 57 κιλά. Όντας μικρόσωμος, με αφρόντιστα μαλλιά, μεγάλη μύτη, τετράγωνα γυαλιά σε συνδυασμό με τα μπεζ, φαρδιά ρούχα που συνηθίζει να φοράει δημιουργούν το κάπως «χαζό» ύφος του.
Ο Woody Allen συνεχίζει μια 44χρονη πορεία, κάνοντας (σχεδόν) κάθε χρόνο και μια ταινία. Υπερπαραγωγικός ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος, συγγραφέας και ηθοποιός, θεωρείται ένας εκ των βασικότερων εκπροσώπων του σύγχρονου αμερικάνικου κινηματογράφου. Κάθε νέα του δουλειά κρύβει αυτοβιογραφικά στοιχεία, αυτό-ψυχαναλύει συμπλέγματα, θέτει καίρια και σοβαρά ερωτήματα, εναλλασσόμενη από την κωμωδία στο δράμα, αλλά πάντα καταφέρνοντας να διασκεδάζει και να ψυχαγωγεί. Κάποτε περισσότερο και κάποτε λιγότερο.
Αστειεύεται με την ανυπαρξία του θείου, με τους εβραίους όντας εβραϊκής καταγωγής, με την καταπιεστική μαμά του, σοβαρεύεται με τον έρωτα και τον αναθάνατο. Κάνει τους καημούς ταινίες, αυτοαναλύεται, αυτοδιαλύεται και αυτοσυναρμολογείται, αυτοαναδομείται και ανανεώνεται.
Λατρεύει τον Μπέργκμαν, τον Γκράουσο Μαρξ, τον Φελίνι, τον Κόουλ Πόρτερ, τον Τσέχωφ, τον Κάφκα, τον Γκέρσουιν, τον Προκόπιεφ, τον Σιντ Σήζαρ αλλά και τους κλασικούς τζαζίστες. Όλες του οι ταινίες έχουν εσκεμμένα μονοφωνικό ήχο, που παραπέμπει σε μια άλλη 'χρυσή εποχή'. Ενώ όλοι οι άλλοι προσπαθούν να κυκλώσουν τον θεατή με συστήματα ντόλμπι στέρεο σαράουντ, αυτός σκαρφίζεται πανέξυπνα αργόκαυστα πρελούδια γέλιου. Το έργο του καλύπτει όλα τα είδη, από το ντοκιμαντερίστικο στιλ (Ζέλιγκ) ως τις γελαστικές κωμωδίες (Ο Υπναράς, Μπανάνες), από τα θεατρικά δράματα (Ιδιωτικές υποθέσεις, Σεπτέμβρης) στα μιούζικαλ (Όλοι λένε σ' αγαπώ), αλλά και όλα τα ενδιάμεσα (Νευρικός εραστής, Μανχάταν, Η Χάνα και οι αδερφές της). Εσχάτως έχει ελαφρύνει αρκετά το στιλ του και ασχολείται με το μπουρλέσκ και το σλάπστικ. Μετά τους μετριότατους "Μικροαπατεώνες" και την ευρηματική αλλά κάπως ρηχή "Κατάρα του Πράσινου Σκορπιού", ξαναβρήκε τον οίστρο του "Παίζοντας στα τυφλά".
Η οδύσσεια του ακαταπόνητου αυτού εβραιοαμερικάνου από το Μανχάταν, μου θυμίζει εκείνο το παιδικό τραγουδάκι: φεγγαράκι μου λαμπρό / φέγγε μου να περπατώ / να πηγαίνω στο σινεμά / να μαθαίνω γράμματα [χασάπη] / γράμματα σπουδάματα / του άθεου Γούντι τα πράματα. Κανένας άλλος δεν προσπάθησε με τέτοιο σκυλίσιο πείσμα να σπάσει τα στεγανά και τις συμβάσεις του κωμικού και του εαυτού του, ώστε να αναδυθεί σε μια αυτούσια και αυτοτροφοδοτούμενη κωμική φυσιογνωμία, όσο ο τρυπο-Γούντιος. Αφού έγραφε επί χρόνια ατάκες για άλλους (π.χ. Μπομπ Χόουπ), άρχισε δειλά ως κωμικός επί σκηνής (standup and fly το λένε στην αμέρικα) κάπου στα 1961, μετατρέποντας την φυσική του ντροπαλοσύνη σε φλέβα γέλιου. Πετούσε τ' αστεία του σαν πολυβόλο, ξεροκατάπινε λες κι ήθελε να ξεράσει, έβαζε βραδύκαυστα φυτίλια και στο φινάλε τα πυροδοτούσε βαθμηδόν, σαν πυροτεχνήματα.
Η πρώτη του ταινία ήταν το τρελιάρικο και μετέπειτα καλτ "Τι νέα ψιψίνα;" (What's New, Pussycat?, 1965), όπου υπογράφει το σενάριο και κρατάει το ρόλο ενός ασθενούς. Ο βασικός πελάτης (ο Πήτερ Ο'Τουλ) του ψυχαναλυτή Φασμπέντερ (Πήτερ Σέλερς) δέχεται συνεχώς επιθέσεις γυναικών. Ο γιατρός προτάσσει τα στήθη του για να τον σώσει και να σωθεί κι αυτός, κι ο Τομ Τζόουνς μεγαλουργεί με το ομώνυμο άσμα των Bacharach/David. Η δεύτερη τρέλα ήταν ακόμη πιο χαρακτηριστική της εποχής: πήρε ένα γιαπωνέζικο καρακίτς θρίλερ τύπου Τζέιμς Μποντ (Kagi no kag, 1964) και μετέγραψε δικούς του γελοίους διαλόγους, κάνοντας το "What's Up, Tiger Lily?" (1966), ακόμα πιο χαζοχαρούμενο και ηλίθιο. Μια από τις φωνές της μεταγραφής ήταν και η τότε σύζυγός του Λούιζ Λάσερ (Happiness, Requiem for a Dream, Fast Food Fast Women). Την μουσική υπέγραψαν οι Lovin' Spoonful (εμφανίζονται κιόλας). Ακολούθησε αυτούσια η καρικατούρα του ήρωα του Ίαν Φλέμινγκ στο σπονδυλοαρθριτικό "Καζίνο Ρουαγιάλ" (1967).
Στα 1969 κάνει την πρώτη του σκηνοθετική παρουσία με το σπαρταριστό "Ζητείται εγκέφαλος για ληστεία" (Πάρε τα λεφτά και τρέχα, Take the Money and Run). Ο μοντέρ της ταινίας Ralph Rosenblum θυμάται ότι στην πρώτη (αυτοκαταστροφική) εκδοχή ο Άλεν σφαγιάζεται αλά "Μπόνι και Κλάιντ". Το τέλος αυτό δεν είδε ποτέ του το λευκό πανί της οθόνης κι ο Γούντι φύλαξε τέτοιου είδους καφκικές υποτροπές για τις όψιμες δουλειές του. Ακολούθησε μια περίοδος καθαρόαιμης κωμωδίας, ένα κοκτέιλ Μανχάταν, γεμάτο από εξωφρενικά αστεία, εξωφρενικές καταστάσεις και δηκτικότατη κοινωνική σάτιρα. "Μπανάνες" (Bananas 1971), "Τα πάντα γύρω απ' το σεξ" (Everything You Always Wanted to Know About Sex [but were afraid to ask], 1972), "Ο υπναράς" (Sleeper 1973), "Ο ειρηνοποιός" (Love and Death, 1975).
"Ο νευρικός εραστής" (Annie Hall, 1977) είναι το πέρασμά του σε μια φάση πιο μεστή, εξίσου αστεία αλλά ταυτόχρονα πιο σοβαρή, πιο ενδοσκοπική και πιο προβληματισμένη ερωτικά και κοινωνικά. Μαζί με την 'ωριμότητα' έρχεται και η αναγνώριση: όσκαρ σκηνοθεσίας, όσκαρ σεναρίου (ομού με τον Marshall Brickman) και υποψηφιότητα ερμηνείας. "Φέτος είμαι ένας αστέρας" δηλώνει με υπερηφάνεια. "Λέτε του χρόνου να γίνω μαύρη τρύπα;" Λες και ήξερε τι έλεγε, κάνοντας τις "Ιδιωτικές υποθέσεις" (Interiors, 1978) πιάνει αυτόματα το άλλο άκρο. Ένα εσωστρεφές, μπεργκμανικό, αυτοπροσδιοριστικό δράμα, γεμάτο σύνθετα πλάνα - θεατρικές σκηνικές σπουδές, που δεν γνωρίζει ούτε καλλιτεχνική ούτε και εμπορική επιτυχία, παρά τις αρκετές του υποψηφιότητες (σκηνοθεσίας, σεναρίου, καλλιτεχνικής διεύθυνσης και γυναικείων ερμηνειών). Αυτές οι δυο ταινίες τον βοηθάνε να βρει την χρυσή τομή. Έκτοτε κατορθώνει, με μικρή ή μεγάλη επιτυχία, να ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα, στην τραγωδία (όχι μελό) και στην σάτιρα, στην αυτό-ψυχογραφία και στην ανάλυση της γυναικείας ψυχοσύνθεσης.
Το "Μανχάταν" (Manhattan, 1979), είναι μια γλυκόπικρη ρομαντική κομεντί, μια μεγάλη επιτυχία με ευρεία αποδοχή από κοινό και κριτικούς. Ζωγραφίζει εκ νέου την Νέα Υόρκη με εξαίσιες μαυρόασπρες πινελιές, υπό τις έξοχες μουσικές σουίτες του Γκέρσουιν. Η πίκρα περισσεύει στο "Stardust Memories" (1980), αλλά γλυκαίνει και πάλι ρομαντικά στην "Σεξοκωμωδία καλοκαιρινής νύχτας" (A Midsummer Night's Sex Comedy,1982) με οδηγό τον Σαίξπηρ, για να απογειωθεί οριστικά στον χαμαιλέοντα "Ζέλιγκ" (Zelig,1983), όπου κρατάει αριστουργηματικά τον ομώνυμο ρόλο, χαρίζοντας μας μια σπάνια κινηματογραφική απόλαυση. Έπονται τα "Broadway Danny Rose" (1984), "Το πορφυρό ρόδο του Καϊρου" (The Purple Rose of Cairo, 1985), και οι νοσταλγικές "Μέρες ραδιοφώνου" (Radio Days, 1987) που τον φέρνουν μόνιμο υποψήφιο στην κατηγορία πρωτότυπου σεναρίου.
Ακολουθεί μια θεατρική περίοδος ως προέκταση και επι-στροφή στον δάσκαλο Μπέργκμαν και στον προάγγελο "Interiors". Ταινίες ακόμη πιο ώριμες, δραματουργικά στιβαρές, ερμηνευτικά μεστές, κάπως βαριές αλλά σίγουρα χαρακτηριστικές του ύφους και του ήθους του. Επιτυχέστερη όλων "Η Χάνα και οι αδερφές της" (Hannah and Her Sisters, 1986), για την οποία τσίμπησε ένα όσκαρ σεναρίου. Πιο 'σκοτεινές' και καταδυτικές ο "Σεπτέμβρης" (September 1987) και η "Άλλη γυναίκα" (Another Woman, 1988), που παραπέμπουν ενίοτε και στον Τζων Κασαβέτη. Το τέλος του υπαρξιακού αδιεξόδου και η επιστροφή στις κωμικές του εκρήξεις σηματοδοτούνται με τις "Απιστίες κι αμαρτίες" του 1989 (Crimes and Misdemeanors), όπου ξαναβρίσκει το κέφι του κι όπου αναδεικνύονται πολλοί αδικημένοι στο παρελθόν ηθοποιοί (με κορυφαίο τον Μάρτιν Λάνταου). Ξεσαλώνει ακόμη περισσότερο στις "Ιστορίες της Νέας Υόρκης" (New York Stories), τις οποίες μοιράζεται στα τρία με τους Σκορτσέζε και Κόπολα.
Η "Άλις" (Alice, 1990) φαίνεται πως κλυδωνίζει τις σχέσεις του με την πρωταγωνίστρια της ζωής του Μία Φάροου. Το 1992 είναι οριακή χρονιά για τον Άλεν. Τα χαιρέκακα πνιχτά γελάκια και τα κουτσομπολιά δίνουν χολή και παίρνουν εκδίκηση, απέναντι σε μια αχαλίνωτη ερωτική ζωή (ή σωστότερα ΖΩΗ) και μια ψευτοπουριτανική χολιγουντιανή κοινωνία. Αναγκάζεται πια να παραδεχθεί δημόσια τη σχέση του με την ασιάτισσα Σου Γι (η υιοθετημένη κόρη του ζεύγους Άλεν-Φάροου που έγινε ερωμένη του). 'Απολογείται' ειρωνικά με τους "Συζύγους κι εραστές" (Husbands and Wives), όπου η διαλεκτική φαγωμάρα με την Μία (=καμία) είναι σε πλήρη έξαρση. Ο Μπέργκμαν συναντά τον Κάφκα στις εκπληκτικές ασπρόμαυρες "Σκιές και ομίχλη" (Shadows and Fog), που θεωρούνται υπεροπτικές και υπέρμετρα φιλόδοξες από μεγάλη μερίδα κριτικών. Και θάβονται ωσαύτως, αφού ο δημιουργός τους τολμάει να διάγει έκλυτο βίο.
Τον 'βασιλιά' σώζει η παλιά αγαπημένη του Ντάιαν Κήτον (Play it again Sam, Ο υπναράς, Love and Death, Νευρικός εραστής, Ιδιωτικές υποθέσεις, Μανχάταν) που αντικαθιστά επάξια την πρώην Μία, στην απολαυστική κωμωδία "Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν" (Manhattan Murder Mystery, 1993). Οι αναφορές στην "Κυρία της Σαγκάης" του Γουέλς αφορούν μάλλον τους κινηματογραφόφιλους. Οσονούπω συνδράμει ομοίως και η Ντάιαν Γουίστ (Το πορφυρό ρόδο του Καϊρου, Η Χάνα και οι αδερφές της, Μέρες ραδιοφώνου, Σεπτέμβρης), που ρεστάρει στις αρκούντως διασκεδαστικές και θεατρολάγνες "Σφαίρες πάνω απ' το Μπρόντγουεη" (Bullets Over Broadway, 1994), μαζί με μια πλειάδα σούπερ ερμηνευτών (Τσαζ Παλμιντέρι, Τζων Κιούζακ, Τζιμ Μπρόουντμπεντ, Τρέισι Ούλμαν, Τζακ Γουώρντεν κ.α). Είναι εξάλλου γνωστό από την εποχή της "Annie Hall", ότι άπαντες θέλουν να παίξουν σε μια ταινία του Γούντι Άλεν.
Ο ίδιος όμως τι έχει κάνει σε ταινίες 'άλλων'; Η αμιγής υποκριτική του δεινότητα είναι εξίσου αξιομνημόνευτη. Πέραν του προαναφερθέντος Τζίμυ Μποντ στο "Καζίνο Ρουαγιάλ", έχουμε το "Play It Again, Sam" (1972) του Χέρμπερτ Ρος, βασισμένο στην ομώνυμη θεατρική επιτυχία του Γούντι στο Μπρόντγουεη. Ακολουθεί η αντιμακαρθική, θεόπικρη "Βιτρίνα" (The Front, 1976) του Μάρτιν Ριτ. Πιο ένθεν οι "Σκηνές από έναν γάμο" (Scenes from a Mall, 1991) του Πωλ Μαζέρσκι, όπου στη θέση της Μία βρίσκεται η 'μέγαιρα' Μπέτι Μίντλερ. Στα συν υπολογίζεται και η σύντομη εμφάνισή του στον πειραματικό "Βασιλιά Ληρ" (King Lear, 1987) του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ. Μετά ήρθε η τηλεόραση. Τα κάνει όλα μόνος του στο δικό του θεατρικό και τώρα τηλεοπτικό έργο "Don't Drink the Water" (Μην πιεις νερό, 1994), ενώ απλά συμπρωταγωνιστεί με τον Πήτερ Φολκ στο επίσης τηλεθεατρικό "The Sunshine Boys" (1995) του Νηλ Σάιμον. Εσχάτως χάρισε το μαύρο χιούμορ του χασάπη στην θανατερή όσο και αντιθεϊκή σάτιρα "Μαζεύοντας τα κομμάτια" (Picking Up the Pieces, 2000) του Αλφόνσο Αράου.
Η περίοδος άπαντες-θέλουν-να-παίξουν-σε-μια-ταινία-του συνεχίζεται. Κωμωδίες σπαρταριστές, γεμάτες σπιρτόζικα φραστικά αστεία, αιχμηρά κι ανελέητα, γέλιο μέχρι δακρύων χωρίς ανάσα. Από την τολμηρή "Ακαταμάχητη Αφροδίτη" (Mighty Aphrodite, 1995) της Μόιρα Σορβίνο, στο νεοϋορκέζικο μιούζικαλ των μειονοτήτων "Όλοι λένε σ' αγαπώ" (Everyone Says I Love You, 1996). Από την αποδόμηση και το ξαναχτίσιμο του "Διαλύοντας τον Χάρι" (Deconstructing Harry, 1997) ως τις απίθανες κι απρόβλεπτες "Διασημότητες" (Celebrity, 1998). Εξαίρεση αποτελεί το μουσικό πορτραίτο "Συμφωνίες και ασυμφωνίες" (Sweet and Lowdown, 1999), που αναδεικνύει εκ νέου το παραμελημένο τάλαντο του Σων Πεν. Η χιλιετία κλείνει με την χειρότερη μέχρι σήμερα δουλειά του, τους "Μικροαπατεώνες" (Small Time Crooks, 2000). Είμαστε πια τόσο απαιτητικοί από τον μεγάλο έφηβο, τον ώριμο στοχαστή και τον ανατροπέα του εαυτού του, ώστε να μην μας ικανοποιεί μια σλάπστικ απομίμηση.
Ο νέος αιώνας δεν μπήκε αρκούντως δυναμικά. "Η κατάρα του πράσινου σκορπιού" (The Curse of the Jade Scorpion, 2001) μας έδωσε κάποιες στιγμιαίες αναλαμπές και την σπουδαία ερμηνεία της Έλεν Χαντ, αλλά μας άφησε τελικά ανικανοποίητους. Το τέλος του Χόλιγουντ (Hollywood Ending, 2002) όμως μοιάζει ένα πολύ αβανταδόρικο θέμα. Ο ελληνικός του τίτλος, "Παίζοντας στα τυφλά" [εν οίδα ότι ουδέν είδα ή εν είδα ότι ουδέν οίδα], αναφέρεται στην ανάκαμψη ενός σκηνοθέτη, που κατορθώνει να περατώσει μια ταινία όντας τυφλός και χωρίς οι συνεργάτες του να πάρουν χαμπάρι ότι δεν βλέπει. Όπως αντιλαμβάνεστε η ειρωνεία ξεκινάει απ' τον τίτλο και διαποτίζει αργά το σώμα - της ταινίας μέσα στην ταινία - και του αόμματου δημιουργού που δεν βλέπει την τύφλα του (κατά παράδοση ο ίδιος ο σκηνοθέτης).
Η περίοδος 2004-2010 ήταν από τις πιο δημιουργικές του και μας χάρισε ταινίες διαμάντια που θα τις θυμόμαστε για πολλά χρόνια :Melinda and Melinda 2004, Match Point 2005, Scoop 2006, Cassandra's Dream 2007, Vicky Cristina Barcelona 2008, Whatever Works 2009, You Will Meet a Tall Dark Stranger 2010.
Κλείνοντας, θέλω να σας αφήσω με κάποια ρητά και γνωμικά του γουντιαλενικού πνεύματος.
Για το Σεξ
«Αν είναι το σεξ βρώμικο; Μόνο αν γίνεται σωστά»
«Το σεξ είναι ότι πιο διασκεδαστικό πράγμα έχω κάνει ποτέ, χωρίς καν να γελάσω»
«Μην κατακρίνετε τον αυνανισμό. Είναι σεξ με κάποιον που αγαπώ».
«Το σεξ χωρίς αγάπη είναι μια άδεια εμπειρία. Αλλά από όλες τις άδειες εμπειρίες είναι μακράν η καλύτερη»
«Το σεξ ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα είναι κάτι καταπληκτικό, αν φυσικά μπεις ανάμεσα στον κατάλληλο άντρα και την κατάλληλη γυναίκα».
«Η σεξουαλική μου ζωή είναι μια καταστροφή. Την τελευταία φορά που ήμουν μέσα σε μια γυναίκα ήταν όταν επισκέφτηκα το Άγαλμα της Ελευθερίας. »
«Η αγάπη είναι η απάντηση, αλλά όσο περιμένεις για απαντήσεις, το σεξ θέτει μερικά πολύ ενδιαφέροντα ερωτήματα».
«Είμαι τόσο καλός εραστής, επειδή κάνω αρκετή ατομική προπόνηση».
«Αν είσαι bisexual αυτομάτως διπλασιάζεις τις πιθανότητες σου να κάνεις σεξ το βράδυ του Σαββάτου».
«Το σεξ ανάμεσα σε δύο ανθρώπους είναι κάτι πανέμορφο. Ανάμεσα σε πέντε ανθρώπους είναι φανταστικό».
«Πούλησα σημειώσεις τις σεξουαλικής μου ζωής σε έναν εκδοτικό οίκο. Τελικά θα τις κάνουν επιτραπέζιο παιχνίδι».
Για τον θάνατο
«Δεν είναι ότι φοβάμαι να πεθάνω, απλά δεν θέλω να είμαι εκεί όταν συμβεί»
«Ο θάνατος είναι κληρονομικός»
«Δεν θέλω να φτάσω στην αθανασία μέσω της δουλειάς μου… Θέλω να φτάσω εκεί απλά χωρίς να πεθάνω».
Για την εκπαίδευση
«Με έδιωξαν από το κολέγιο γιατί κόπηκα στο τεστ μεταφυσικής: κοίταξα μες στην ψυχή του διπλανού μου».
«Τα προβλήματα μου άρχισαν από νωρίς. Μικρός πήγα σε σχολείο για δασκάλους με ειδικές ανάγκες».
Αυτοσαρκασμός
«Το μόνο που έχω μετανιώσει στη ζωή μου είναι ότι δεν είμαι κάποιος άλλος»
«Με έκοψαν από την ομάδα σκακιού, λόγω του ύψους μου»
Για την οικογένεια του«Όταν οι γονείς μου κατάλαβαν ότι με είχαν απαγάγει έδρασαν αμέσως: έβαλαν ενοικιαστήριο στο δωμάτιο μου»
«Είμαι πολύ περήφανος για το χρυσό μου ρολόι. Ο παππούς μου μου το πούλησε στο νεκροκρέβατο του».
«Η μοναδική στιγμή που είχα ταυτόχρονο οργασμό με τη γυναίκα μου ήταν όταν ο δικαστής υπέγραψε τα χαρτιά διαζυγίου».
«Οι γονείς μου δεν με συμπαθούσαν. Όταν ήμουν μικρός μου έβαλαν ένα αρκουδάκι στην κούνια μου. Ζωντανό».
Διάφορες
«Τις προάλλες κάποιος έπεσε πάνω μου με το αυτοκίνητο και εγώ του είπα «να είναι καρπερός και να αναπαραχθεί». Βέβαια δεν χρησιμοποίησα αυτές ακριβώς τις λέξεις».
«Έκανα μαθήματα για γρήγορη ανάγνωση, κοιτώντας απλά το κέντρο της σελίδας. Μου πήρε 20 λεπτά να διαβάσω το «Πόλεμος και Ειρήνη». Μιλάει για τη Ρωσία».
«Μόνο να μου έστελνε ο Θεός ένα σημάδι! Ας πούμε μια μεγάλη κατάθεση στον τραπεζικό μου λογαριασμό στην Ελβετία».
«Λένε ότι οι καλοί κοιμούνται πιο ήσυχα το βράδυ από τους κακούς. Ναι αλλά οι κακοί διασκεδάζουν περισσότερο τις ώρες που είναι ξύπνιοι».
«Το 94.5% όλων των στατιστικών ερευνών είναι φτιαχτές»
«Κι αν όλα είναι μια ψευδαίσθηση και τίποτα δεν υπάρχει τελικά; Τότε σε αυτή την περίπτωση πλήρωσα πολλά για το χαλί μου».
«Γιατί να χαλάσεις μια καλή ιστορία λέγοντας την αλήθεια;»
Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010
Οι αλλαγές στα Μαθηματικά κατεύθυνσης Γ' λυκείου
Από το βιβλίο «Μαθηματικά» της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου Θετικής και Τεχνολογικής Κατεύθυνσης των Ανδρεαδάκη Στ., κ.ά., έκδοση Ο.Ε.Δ.Β. 2010.
ΜΕΡΟΣ Α
Κεφάλαιο 2: Μιγαδικοί αριθμοί
Παρ. 2.1 Η έννοια του Μιγαδικού Αριθμού.
Παρ. 2.2 Πράξεις στο σύνολο C των Μιγαδικών.
Παρ. 2.3 Μέτρο Μιγαδικού Αριθμού.
ΜΕΡΟΣ Β
Κεφάλαιο 1: Όριο - Συνέχεια συνάρτησης
Παρ. 1.1 Πραγματικοί αριθμοί.
Παρ. 1.2 Συναρτήσεις.
Παρ. 1.3 Μονότονες συναρτήσεις- Αντίστροφη συνάρτηση.
Παρ. 1.4 Όριο συνάρτησης στο Χο
Παρ. 1.5 Ιδιότητες των ορίων, χωρίς τις αποδείξεις της υποπαραγράφου "Τριγωνομετρικά όρια"
Παρ. 1.6 Μη πεπερασμένο όριο στο Χο.
Παρ. 1.7 Όρια συνάρτησης στο άπειρο.
Παρ. 1.8 Συνέχεια συνάρτησης.
Κεφάλαιο 2: Διαφορικός Λογισμός
Παρ. 2.1 Η έννοια της παραγώγου, χωρίς την υποπαράγραφο "Κατακόρυφη εφαπτομένη"
Παρ. 2.2 Παραγωγίσιμες συναρτήσεις- Παράγωγος συνάρτηση.
Παρ. 2.3 Κανόνες παραγώγισης, χωρίς την απόδειξη του θεωρήματος που αναφέρεται στην παράγωγο γινομένου συναρτήσεων.
Παρ. 2.4 Ρυθμός μεταβολής.
Παρ. 2.5 Θεώρημα Μέσης Τιμής Διαφορικού Λογισμού.
Παρ. 2.6 Συνέπειες του Θεωρήματος Μέσης Τιμής.
Παρ. 2.7 Τοπικά ακρότατα συνάρτησης, χωρίς την απόδειξη του θεωρήματος της σελίδας 262 και χωρίς το θεώρημα της σελίδας 264 (κριτήριο της 2ης παραγώγου).
Παρ. 2.8 Κυρτότητα - Σημεία καμπής συνάρτησης. (Θα μελετηθούν μόνο οι συναρτήσεις που είναι δύο, τουλάχιστον, φορές παραγωγίσιμες στο εσωτερικό του πεδίου ορισμού τους).
Παρ. 2.9 Ασύμπτωτες - Κανόνες De l’ Hospital.
Παρ. 2.10 Μελέτη και χάραξη της γραφικής παράστασης μιας συνάρτησης.
Κεφάλαιο 3: Ολοκληρωτικός Λογισμός
Παρ. 3.1 Αόριστο ολοκλήρωμα. (Μόνο η υποπαράγραφος "Αρχική συνάρτηση" που θα συνοδεύτεται από πίνακα παραγουσών συναρτήσεων η οποίος θα περιλαμβάνεται στις διδακτικές οδηγίες)Παρ. 3.2 Μέθοδοι ολοκλήρωσης, χωρίς τις αποδείξεις των τύπων της ολοκλήρωσης κατά παράγοντες και της ολοκλήρωσης με αντικατάσταση.
Παρ. 3.4 Ορισμένο ολοκλήρωμα
Παρ. 3.5. Η συνάρτηση F(x) =
Παρ. 3.7 Εμβαδόν επιπέδου χωρίου, χωρίς την εφαρμογή 3 της σελίδας 348.
( Στην εξεταστέα ύλη 2010-2011 έχει προστεθεί η απόδειξη του θεωρήματος στη σελ.262, έχει υπάρξει η τροποποίηση της υποσημείωσης στην ενότητα 3.1, ενώ έχει αφαιρεθεί η ενότητα 3.2)
Παρατηρήσεις
- Η διδακτέα - εξεταστέα ύλη θα διδαχτεί σύμφωνα με τις οδηγίες του Π.Ι.
- Τα θεωρήματα, οι προτάσεις, οι αποδείξεις και οι ασκήσεις που φέρουν αστερίσκο δε διδάσκονται και δεν εξετάζονται.
- Οι εφαρμογές και τα παραδείγματα των βιβλίων δεν εξετάζονται ούτε ως θεωρία ούτε ως ασκήσεις. Μπορούν, όμως, να χρησιμοποιηθούν ως προτάσεις για τη λύση ασκήσεων ή την απόδειξη άλλων προτάσεων.
- Εξαιρούνται από την εξεταστέα-διδακτέα ύλη οι εφαρμογές και οι ασκήσεις που αναφέρονται σε λογαρίθμους με βάση διαφορετική του e και του 10.
Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
Ξεκίνησε το 16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας
Πολλές και ενδιαφέρουσες ταινίες θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει και φέτος το αθηναϊκό κοινό στο πλαίσιο του 16ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας Conn-Χ, που ξεκίνησε στις 15 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει έως και τις 26 Σεπτεμβρίου.
Σημαντική θέση στο φεστιβάλ θα έχουν και φέτος Έλληνες κινηματογραφιστές, με βράβευση του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και των καλύτερων πρωτοεμφανιζόμενων ηθοποιών. Η απονομή θα γίνει στις 25 Σεπτεμβρίου, οπότε και θα προβληθούν «Τα Οπωροφόρα της Αθήνας» του Νίκου Παναγιωτόπουλου, το «Μέσα στο δάσος» του Αγγέλου Φραντζή (που γυρίστηκε με μια ψηφιακή φωτογραφική κάμερα), τα «45m2» του Στράτου Τζίτζη για τη γενιά των 600 ευρώ και το «Χάρισμα» της Χριστίνας Ιωακειμίδου.
Ανάμεσα στις ταινίες που θα έχει κανείς τη δυνατότητα να παρακολουθήσει είναι οι ακόλουθες: «Ο δολοφόνος μέσα μου» – η καινούργια ταινία του Μάικλ Γουιντερμπότομ, το «Kaboom» του Γκρεγκ Αράκι από τις Κάνες, «Τα παιδιά είναι εντάξει» της Λίσα Τσολοντένκο. Επίσης, το πρόγραμμα περιλαμβάνει αφιέρωμα στον Ερνστ Λιούμπιτς, ταινίες της παγκόσμιας κινηματογραφικής φεστιβαλικής σοδειάς, αβάν πρεμιέρ, την ενότητα «Μετά τα μεσάνυχτα», ντοκιμαντέρ και Μικρές Ιστορίες.
Συζητήσεις που αφορούν στον κινηματογραφικό χώρο, συναυλίες, περφόρμανς, πάρτι, καθώς και η «Γιορτή TV5 – Γαλλοφωνίας» με ταινίες, μουσική και ειδική εκδήλωση για τον γαλλικό κινηματογράφο, εμπλουτίζουν το φετινό πρόγραμμα.
Παράλληλα, το Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα θα επιλέξει ποια από τις 11 ταινίες νέων σκηνοθετών θα βραβευτεί με τη Χρυσή Αθηνά (10.000 ευρώ), καθώς και σε ποιες ταινίες θα αποδοθούν τα βραβεία σκηνοθεσίας και σεναρίου. Η βράβευση θα γίνει από την Επιτροπή Νέων που αποτελείται από φοιτητές κινηματογραφικών σχολών των χωρών της Ε.Ε. Βραβείο θα αποδοθεί επίσης και στο τμήμα «Μουσική & Φιλμ», ενώ δεν θα λείπει και το βραβείο κοινού.
Οι Νύχτες Πρεμιέρας θα κλείσουν με την καινούργια ταινία του Γούντι Άλεν «You will meet a tall dark stranger».
Τιμή εισιτηρίου: 6 ευρώ
Πρωινές προβολές: 4 ευρώ
Αίθουσες: «Αττικόν Cinemax Class», «Απόλλων Cinemax Class», «Δαναός 1,2».
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε της επίσημη ιστοσελίδα του φεστιβάλ www.aiff.gr
Το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου
Σάββατο 18
ΑΤΤΙΚΟΝ18.15 Όπως Εξέρχεσθε από το Πωλητήριο
20.00 Ευλογημένες Ψυχές
23.00 Σύμβολο
ΑΠΟΛΛΩΝ
18.00 Το Δέντρο και το Δάσος
20.15 Μερικές Μέρες Είναι Καλύτερες από Άλλες
22.15 Το Χάρισμα
00.30 Μπουμ
ΔΑΝΑΟΣ 1
17.30 Τα Παιδιά Είναι Εντάξει
19.45 Αφιέρωμα στον Ερνστ Λιούμπιτς: Νινότσκα
22.30 Το Ουρλιαχτό
00.30 Splice
ΔΑΝΑΟΣ 2
18.00 Μικρές Ιστορίες Α΄
20.15 Αφιέρωμα στον Ολιβιέ Σμολντέρ: Επιλογή Μικρού Μήκους Β΄
22.00 Ο Χίτλερ στο Χόλιγουντ
Κυριακή 19
ΑΤΤΙΚΟΝ
18.00 Κακή Οικογένεια
20.30 Στη Σκιά
22.45 The Town
ΑΠΟΛΛΩΝ
17.45 Καλημέρα Μέρα
20.15 Το Κόκκινο Αδιάβροχο / 45 Τετραγωνικά
22.30 Snowman’s Land
ΔΑΝΑΟΣ 1
18.00 Το Χρονικό Ενός Καλοκαιριού
20.15 Αφιέρωμα στον Ερνστ Λιούμπιτς: Μπελάδες στον Παράδεισο
22.30 Sex & Drugs & Rock & Roll
ΔΑΝΑΟΣ 2
18.15 Αφιέρωμα στον Ερνστ Λιούμπιτς: O Άγγελος (Ε)
20.30 Αφιέρωμα στον Ολιβιέ Σμολντέρ: Επιλογή Μικρού Μήκους Β΄ (Ε)
22.45 Αφιέρωμα «Η Τρύπα»: Κρυψώνα
Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010
Φτάνουν στα άκρα του "π"
Δυο τετράκις εκατομμύρια θέσεις μετά την υποδιαστολή. Το νούμερο μπορεί να είναι ασύλληπτο αλλά είναι πραγματικό. Πρόκειται για την έρευνα του Νίκολας Σε που εργάζεται στη Yahoo ο οποίος κατόρθωσε να προσεγγίσει το ψηφίο της σταθεράς "π" που βρίσκεται 2.000.000.000.000.000 μετά την υποδιαστολή.
Για τον μαθηματικό άθλο χρειάστηκαν 1000 υπολογιστές να δουλέψουν 23 συνεχόμενες μέρες. Όπως τόνισε ο Σε ένας κοινός υπολογιστής θα χρειαζόταν 500 χρόνια για να ολοκληρώσει το ρεκόρ.
Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, το ρεκόρ ακρίβειας για τον υπολογισμό του "π" έφτασε τα 2,7 τρισεκατομμύρια ψηφία. Ωστόσο το ρεκόρ του Σε είναι διαφορετικό καθώς υπολόγισε εκείνα τα ψηφία που βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη θέση, εκείνη που είναι 2.000.000.000.000.000 ψηφία μετά την υποδιαστολή.
Ο Σε δήλωσε "Αν γράψουμε το "π" στο δυαδικό σύστημα αντί του δεκαδικού, το ψηφίο που βρίσκεται σε αυτή τη θέση είναι το 0".
Μια μαθηματική προσέγγιση που αναπτύχθηκε αρχικά από τη Google και ονομάζεται MapReduce ακολούθησε αρχικά ο ερευνητής. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη φυσική και την κρυπτογραφία, επισήμανε ο ερευνητής
Η τιμή του "π" ισούται κατά προσέγγιση με 3,14159265. Τα δεκαδικά ψηφία όμως συνεχίζονται επ' άπειρον.
Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010
Η ιστορία της πλατείας Ομονοίας
από την Γεωργία Τσιώρου
Η πιο παλιά πλατεία της Αθήνας, από την οποία ξεκινούν ακτινωτά οι βασικές οδικές αρτηρίες της πόλης, Σταδίου, Αθηνάς, Πανεπιστημίου, 3ης Σεπτεμβρίου, Πειραιώς και Αγίου Κωνσταντίνου, καθώς και οι οδοί Κοτοπούλη και Δώρου, που έχουν πεζοδρομηθεί.
Σύμφωνα με το αρχικό πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας των Κλεάθη και Ζάουμπερτ (1834), ο χώρος προοριζόταν για την ανέγερση των Ανακτόρων. Στη συνέχεια αποφασίστηκε η ανέγερση του Ναού του Σωτήρος, προκειμένου το έθνος να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς το Θείο για την απελευθέρωση. Ο έρανος, όμως, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και το ποσό που συγκεντρώθηκε διατέθηκε για την ανέγερση του ναού της Μητροπόλεως.
Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής. Το 1862 μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωσαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει λόγω του δυναστικού αιματηρές ταραχές στη χώρα.
Ήταν απομεσήμερο της 14ης Οκτωβρίου, όταν πλήθος Αθηναίων συγκεντρώθηκε στην Πλατεία για να πανηγυρίσει την έξωση του Όθωνα. Μετά τη δοξολογία, ο πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνήσεως Δημήτριος Βούλγαρης (γνωστός και ως Τζουμπές) απευθύνθηκε προς τους συγκεντρωμένους. Ανάμεσα στα άλλα ακούστηκαν και τα εξής: «Ας ορκισθώμεν επί της Πλατείας ταύτης, της λαβούσης ήδη το ωραίον της «Ομονοίας» όνομα, και ας είπη έκαστος εξ ημών: Ορκίζομαι πίστιν εις την πατρίδα και υπακοήν εις τας εθνικάς αποφάσεις.»
Κατά την περίοδο της βασιλείας του Γεωργίου Α' η πλατεία ευπρεπίστηκε και δενδροφυτεύτηκε. Στήθηκε και μια μαρμάρινη εξέδρα, όπου κάθε Κυριακή παιάνιζε μια στρατιωτική μπάντα προς τέρψη των θαμώνων. Η πλατεία με την πάροδο του χρόνο αποτέλεσε το κέντρο της κοσμικής κίνησης στην Αθήνα μέχρι το 1930, οπότε ανασκάφηκε το υπέδαφος της για να γίνει ο υπόγειος σταθμός του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου Πειραιώς - Αθηνών.
Έκτοτε άρχισε να αποκτά περισσότερο εμπορικό χαρακτήρα και να αποτελεί το πιο αναγνωρίσιμο σημείο της Αθήνας για τους κατοίκους της επαρχίας, που έρχονταν στην πρωτεύουσα. Στις 15 Οκτωβρίου 1954 άρχισε η διαρρύθμιση του υπόγειου χώρου, με την κατασκευή μιας υπόγειας πλατείας με τράπεζες, καταστήματα και ταχυδρομείο, αλλά και με τις πρώτες κυλιόμενες σκάλες. Τα έργα ολοκληρώθηκαν το 1960 με τη διαμόρφωση της επιφάνειας της Πλατείας Ομονοίας σε τεχνητή λίμνη με συντριβάνια, στην οποία συχνά βουτούσαν οι φίλαθλοι, έπειτα από κάποια επιτυχία εθνικής ομάδας και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού για τους θριάμβους της ομάδας τους.
Με την πάροδο του χρόνου, η Πλατεία Ομονοίας υπέστη και άλλες μεταμορφώσεις, λόγω του αυξανόμενου κυκλοφοριακού φόρτου στο κέντρο της Αθήνας. Η τελευταία έγινε την περίοδο πριν από την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και προκάλεσε γενική κατακραυγή για το αισθητικό της αποτέλεσμα. Σήμερα, η Ομόνοια έχει μετατραπεί ουσιαστικά σε οδικό κόμβο και δεν λειτουργεί πλέον ως πλατεία.
Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010
Πως ξέρεις ότι είσαι Ελληνας
*Kάνεις jogging για 5 χλμ και παίρνεις τον ανελκυστήρα για τον 1ο όροφο.
* Λες καληµέρα στις 3 το µεσηµέρι και καλησπέρα στη 1 τη νύχτα.
* Δεν τρως ποτέ ßραδινό πριν τις 10µµ.
* Τρως πρωινό πριν πας για ύπνο.
* Το πρώτο σου hangover ήταν γύρω στα 5 σου, όταν ο µπαµπάς/ θείος/ παππούς σου έδωσε να δοκιµάσεις ουίσκι, γιατί το ζήταγες.
* Πρέπει τουλάχιστον πέντε φορές το χρόνο να τραßηχτείς στον σταθµό των ΚΤΕΛ για να παραλάßεις έναν τενεκέ λάδι, έναν τενεκέ µέλι, έναν τενεκέ φέτα, ρίγανη, τσάι ßουνού, ελιές και λεµόνια.
* Σηµαιοστολίζεσαι να πας για καφέ, αλλά τσαµπουκαλεύεσαι στον πορτιέρη του κλαµπ που δεν σε ßάζει µέσα γιατί φοράς
σαγιονάρες.
* Στη γειτονιά σου υπάρχει τουλάχιστον µια οδός που λέγεται Ελευθερίου Βενιζέλου.
* Παραπονιέσαι ότι κάνει κρύο όταν έχει 27 ßαθµούς.
* Όποτε ταξιδεύεις στο εξωτερικό απορείς πως ο κόσµος ζει χωρίς περίπτερα.
* Βρίσκεις τους τουρίστες αστείους.
* Και τους µαθαίνεις να λένε «malaka».
* Έχεις δέκα χρόνια να µπεις σε λεωφορείο.
* Περιγράφεις το κτίριο της Interamerican στην Κηφισίας ως «ουρανοξύστη».
* Ξέρεις τα πάντα για την ανακύκλωση, αλλά δεν έχεις δει ποτέ από κοντά κάδο ανακύκλωσης.
* Παραγγέλνεις ταυτόχρονα σουßλάκια κι ένα ασθενοφόρο και το ασθενοφόρο έρχεται όταν χωνεύεις τα σουßλάκια.
* Σε όποιο τραπέζι κι αν καθίσεις υπάρχει ένα πακέτο Marlboro Lights.
* Υπάρχει µεγάλη πιθανότητα να πέσεις σε µποτιλιάρισµα στις 6π.µ.της Κυριακής.
* Σε τσαντίζει το ότι για να πας να ψωνίσεις το Σάßßατο πρέπει να
ξυπνήσεις νωρίς, επειδή τα µαγαζιά κλείνουν στις 3..
* Χειροκροτείς τον πιλότο όταν προσγειωθείς.
* Έχεις αυτοκίνητο που κοστίζει πάνω από 60.000 ευρώ και αρνείσαι να το δώσεις στον παρκαδόρο γιατί θεωρείς κλοπή τα 5 ευρώ που σου ζητάει.
* Αναρωτιέσαι γιατί ο φραπές δεν έχει διεθνή επιτυχία.
* Αγαπηµένη σου ασχολία όταν ταξιδεύεις στο εξωτερικό για να ξεφύγεις λίγο από την Ελλάδα, είναι να ψάχνεις για άλλους Έλληνες.
* Καταλαßαίνεις τους Αλßανούς 'από τη φάτσα'.
* Δεν σου κάνει εντύπωση γοµάρι 30 χρονών να ζει µε τους γονείς του ή 25 και να µην έχει ßγάλει ούτε µεροκάµατο.
* Νηστεύεις, αλλά κάθε φορά µε διαφορετικούς όρους.
* Ξέρεις ένα σωρό απόρρητα κρατικά µυστικά που αν τα αποκάλυπτες θα έπρεπε να
ξαναγραφτεί η παγκόσµια ιστορία.
* Επίσης ξέρεις λεπτοµέρειες για τη ζωή επωνύµων που δεν έχουν αποκαλυφθεί για τον πολύ κόσµο και πάντα από έγκυρη πηγή (π.χ. αυτή είναι σεξοµανής και την
πιάσανε µε ένα µπουκάλι ξέρετε που, αυτός είναι gay και τα 'χει
µε εκείνον, ο άλλος έχει καρκίνο και όπου να 'ναι πεθαίνει).
* Είσαι ßέßαιος ότι το κακό µάτι έχει αποδειχθεί και επιστηµονικά.
* Ποτέ δεν σου φτάνουν τα χρήµατα για τα ßασικά είδη ανάγκης, αλλά
πάντα σου περισσεύουν για τα είδη πολυτελείας.
* Μισείς τους δηµοσίους υπαλλήλους, αλλά όνειρο ζωής είναι να γίνεις ένας από αυτούς.
* Ξέρεις ότι οι άλλοι είναι όλοι Τουρκόσποροι ή Σλάßοι, αλλά είσαι ßέßαιος ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ßρίσκεται στην αρχή της δικής σου κληρονοµικής αλυσίδας.
* Καµαρώνεις που το χωριό σου, θυµίζει λίγο από Ζωνιανά, αλλά γκρινιάζεις ότι η επαρχία που κατάγεσαι είναι η πιο ριγµένη από όλες.
* Κυριακή πρωί κοινωνάς στην εκκλησία και το απόγευµα ρίχνεις Χριστοπαναγίες στο γήπεδο.
* Διπλοπαρκάρεις για τσιγάρα κλείνοντας το δρόµο και απολογείσαι σ' αυτούς που
κορνάρουν, αλλά στο παρακάτω στενό πλακώνεις τον οδηγό που έκανε ακριßώς το ίδιο.
* Καυχιέσαι που ήσουν Λοκατζής στο Μεγάλο Πεύκο χλευάζοντας τους πεζικάριους αλλά ßάζεις ßύσµα για να πάει ο γιος σου κέντρο στην Κόρινθο και ειδικότητα διαßιßαστής στο Χαϊδάρι.
* Πας γυµναστήριο και καπνίζεις και ένα πακέτο τσιγάρα τη µέρα.
* Καυχιέσαι που ο γιος σου είναι γαµιάς και η κόρη σου παρθένα.
* Προειδοποιείς µε τα φώτα για µπλόκο αλλά παραπονιέσαι στον αστυνοµικό ότι δεν δίνει κλήση και στους άλλους οδηγούς.
* Όταν σταµατάς στο φανάρι έχεις το χέρι στην κόρνα.
* Οι νοικοκυρές ßάζουν σεµεδάκι πάνω απ' την οθόνη του PC.
* Πάντα αναρωτιόσουν σε τι διάολο χρησιµεύει η 'διάßαση πεζών'!