«Ότι δεν μπορώ να δημιουργήσω, δεν το καταλαβαίνω» είναι η φράση που αντιπροσώπευε την στάση του Ριτσαρντ Φάυνμαν(RICHARD P. FEYNMAN) απέναντι στην γνώση.Γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1918.Ήταν ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς φυσικούς, ο οποίος τιμήθηκε και με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής(1965) για την δουλειά του στην Κβαντική Μηχανική, ειδικά για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της Κβαντικής ηλεκτροδυναμικής. Η Κβαντική ηλεκτροδυναμική βασίζει τους υπολογισμούς της στα περίφημα «διαγράμματα του Φάυνμαν» που αναπαριστούν τις αλληλεπιδράσεις των ηλεκτρονίων του ατόμου με τα φωτόνια. Σπούδασε μαθηματικά στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και αμέσως μετά έγινε δεκτός στο Πρίνστον για το διδακτορικό του. Στα νεανικά του χρόνια και ενώ τελείωνε τις σπουδές του στο Πρίστον το 1942 γνώρισε την φρικαλεότητα του Παγκοσμίου πολέμου. Και μόνο η πιθανότητα να καταφέρουν η γερμανοί να ανακαλύψουν πρώτοι την πυρηνική βόμβα τον έκανε να δεκτεί να μπει στο «Manhattan project» που είχε σκοπό την ανακάλυψη μιας μεθόδου για την αύξησης της συγκέντρωσης του 235U και απόρριψης του 238U (Εμπλουτισμός ουρανίου). Το 1950 έγινε καθηγητής της θεωρητικής φυσικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), όπου και παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Δημοσίευσε 37 εργασίες κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Από τα πιο γνωστά επιστημονικά του έργα είναι οι «Διαλέξεις Φάινμαν για τη Φυσική» (The Feynman Lectures on Physics), όπου πολλές φορές με εκλαϊκευμένο τρόπο δίνονται προχωρημένες έννοιες της φυσικής. Επίσης, είναι πολύ γνωστός για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τίτλο «Σίγουρα θα αστειεύεστε κ. Φάινμαν», όπου περιγράφει ιστορίες από την προσωπική και επαγγελματική ζωή του.
Το 1965 έλαβε το βραβείο Νόμπελ για την εργασία του στη κβαντική ηλεκτροδυναμική. Η κβαντική ηλεκτροδυναμική (QED) είναι μια κβαντική θεωρία που περιγράφει όλα τα φαινόμενα, πλην της βαρύτητας και της ραδιενέργειας. Αφορά τον τρόπο αλληλεπίδρασης της ύλης με το φως και πιο συγκεκριμένα μεταξύ ηλεκτρονίων, ποζιτρονίων και φωτονίων. Σε τεχνικούς όρους, η QED μπορεί να χαρακτηριστεί ως η θεωρία διαταραχών του κβαντικού ηλεκτρομαγνητικού κενού. Μια καθαρά διαισθητική προσέγγιση της QED ήταν η επινόηση απλών διαγραμμάτων, που περιέγραφαν τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα στοιχειώδη σωματίδια, τα οποία μας διευκολύνουν σημαντικά στην απλοποίηση διάφορων υπολογισμών. Τα διαγράμματα αυτά είναι γνωστά ως “διαγράμματα Feynman”.
Ένα άλλο επίτευγμα για το οποίο έγινε γνωστός στη διεθνή κοινότητα της φυσικής ήταν η ανακάλυψη περί της υπερρευστότητας του υγρού ηλίου, όπου το υγρό δεν αντιμετωπίζει καμία αντίσταση λόγω τριβής ενώ ρέει. Με την εφαρμογή της εξίσωσης του Σρέντινγκερ έδειξε ότι η εμφανιζόμενη υπερρευστότητα, σύμφωνα με την κβαντομηχανική συμπεριφορά, παρουσιαζόταν σε μακροσκοπικές κλίμακες. Επίσης, συνεργαζόμενος με άλλους πειραματικούς φυσικούς, στο γραμμικό επιταχυντή του Stanford, πάνω στη σκέδαση ηλεκτρονίων υψηλών ενεργειών από πρωτόνια, επινόησε τη θεωρία των παρτονίων, υποθετικών σωματιδίων μέσα στον πυρήνα του ατόμου, που συνέβαλλε στην κατανόηση της σύγχρονης θεωρίας των quark.
Συμμετείχε ως ο μόνος επιστήμονας στην επιτροπή διερεύνησης του ατυχήματος του Τσάλεντζερ και οι έρευνες του έδωσαν τις πληροφορίες που χρειαζόντουσαν ώστε να δοθεί η απάντηση για τα αίτια της τραγωδίας.
Παρ’ ότι ο Feynman προερχόταν από εβραϊκή οικογένεια, η θρησκεία ποτέ δεν τον συγκίνησε. Η θρησκεία, όπως έλεγε, βασιζόταν στην πίστη ενώ η επιστήμη στην αμφιβολία και η αμφιβολία ήταν πολύ πιο θελκτική για αυτόν. Όσον αφορά την επιστήμη και ιδιαίτερα την φυσική, την αντιμετώπιζε σαν χόμπι. Μάλιστα, είχε δώσει και έναν πολύ σαφή χαρακτηρισμό: “Η φυσική είναι σαν το σεξ. Σίγουρα υπάρχουν κάποια πρακτικά αποτελέσματα αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο το κάνουμε”. Λάτρης της τέχνης – μια άλλη πτυχή της προσωπικότητας του – ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, παρακολουθώντας μαθήματα για περισσότερο από 8 χρόνια. Επίσης έπαιζε τύμπανα (bongos) παίρνοντας μέρος και σε εκδηλώσεις, ένα ενδιαφέρον που αποκόμισε κατά τις επισκέψεις του στη Βραζιλία, την οποία και λάτρευε. Ο Feynman παντρεύτηκε 3 φορές και από τον τελευταίο γάμο του απέκτησε ένα γιο και υιοθέτησε μια κόρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου