Η θέση της βελόνας μιας πυξίδας καθορίζεται από το εκάστοτε μαγνητικό πεδίο.
Το γήινο μαγνητικό πεδίο, λοιπόν, την κατευθύνει σταθερά προς το βορρά. Και στο διάστημα υπάρχουν μαγνητικά πεδία, αλλά είναι πολύ ασθενή και δεν έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση. Έτσι, αν παίρναμε μαζί μας μια πυξίδα στο διάστημα, εφόσον δε θα υπήρχε σε κοντινή απόσταση κάποιος μαγνήτης, η βελόνα της θα στριφογύριζε τυχαία.
Ιστορία της πυξίδας
Από την εποχή που ο άνθρωπος επιδόθηκε στη ναυτιλία παρατήρησε πως ο Πολικός Αστέρας παρέμενε πάντα πλησίον ένός σημείου στον ουρανό του Β. ημισφαιρίου και αυτόν χρησιμοποιούσε για πυξίδα του.
Όταν ο Πολικός δεν ήταν ορατός ο ναυτιλλόμενος χρησιμοποιούσε άλλους αστέρες. Η ανακάλυψη της μαγνητικής πυξίδας, προ χιλιάδων ετών ίσως, και στη συνέχεια κατά τον 20ο αιώνα της γυροσκοπικής πυξίδας προσφέρουν σήμερα στον ναυτιλλόμενο μια βασική μέθοδο τήρησης πορείας με επιθυμητή ακρίβεια.
Η Μαγνητική Πυξίδα είναι από τα παλαιότερα όργανα στη ναυσιπλοΐα που όμως η καταγωγή της δεν είναι απόλυτα ακριβής. Το 203 π.Χ. ο Καρχηδόνα|Αννίβας όταν αναχώρησε από την Ιταλία αναφέρεται ότι είχε ως πλοηγό του ήταν κάποιος ονόματι "Pelorus". Ίσως η πυξίδα να ήταν ήδη σε χρήση τότε. Κανένας όμως δεν μπορεί να υποστηρίξει αυτό με βεβαιότητα.
Λέγεται επίσης πως έλκει τη καταγωγή της από την Κίνα, κατ΄ άλλους ότι από εκεί εισήγαγε αυτήν ο Μάρκο Πόλο στην Ιταλία κατά τον 13ο αιώνα. Μια μαγνητική βελόνη επιπλέουσα σε δοχείο ύδατος συνιστούσε την αρχαιότερη πυξίδα.
Το 1269 ο Peter Peregrinus στο βιβλίο του "Epistola de Magnete" έγραψε για την στηριζόμενη επί αξονίσκου επιπλέουσα βελόνη με "γραμμή πίστεως" και λέγεται πως ήταν εφοδιασμένη με υποτυπώδεις διόπτρες για λήψη διοπτεύσεων.
Η επικράτηση της σημερινής μαγνητικής πυξίδας ανάγεται όμως στο μόλις πρόσφατο παρελθόν. Πριν από 100 περίπου έτη ο Λόρδος Kelvin τελειοποίησε την μαγνητική πυξίδα η οποία χρησιμοποιείται σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου