από την Μαρία Σοφιανίδου
Με τον όρο μπονσάι δεν υποδηλώνουμε απλώς ένα δέντρο, του οποίου τις διαστάσεις καθορίζουμε ανάλογα με τη γλάστρα όπου το τοποθετούμε, αλλά μια μορφή τέχνης. Έναν τρόπο ζωής που αναπτύχθηκε στην Κίνα πολλούς αιώνες πριν. Οι κινέζοι καλλιεργητές μπονσάι διαχωρίστηκαν στους pun-sai και στους pun-ching. Ο πρώτος όρος είναι η κινέζικη απόδοση του γιαπωνέζικου bon-sai (το bon σημαίνει συσκευασία ή δοχείο, ενώ το sai σημαίνει φύτευση), το οποίο σημαίνει δέντρο σε δοχείο. Το pun-ching αντίθετα, σημαίνει ένα δέντρο καλλιεργημένο σε δοχείο διακοσμημένο με ένα γραφικό τοπίο.
Πριν μετατραπέι σε έναν τρόπο αισθητικής έκφρασης, το μπονσάι γεννήθηκε ως το μέσο για την επίτευξη αρμονίας, ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, τον άνθρωπο και τη φύση: μια πνευματική άσκηση, ένας τέλειος τρόπος έκφρασης του υποσυνειδήτου. Σε αυτό το κλίμα μυστικισμού, εξηγείται η επιλογή του Ton Guen-Ming, διάσημου ποιητή και αξιωματούχου του κινεζικού στρατού, να αγκαταλείψει τα κυβερνητικά του καθήκοντα και να αφοσιωθεί στην καλλιέργεια χρυσανθέμων σε γλάστρες. Αυτή ήταν πιθανόν, η απαρχή της καλλιέργειας σε μιοκρά δοχεία. Γύρω στο 1000μ.Χ., οι pun-sai και η τέχνη τους αρχίζουν να αναφέρονται σε λογοτεχνικά κείμενα, ως προνόμιο της αριστοκρατίας. Μόλις στα μισά του 17ου αιώνα, η τέχνη των μπονσάι θα γίνει κτήμα όλων των κοινωνικών τάξεων της Κίνας.
Στην Ιαπωνία, τα μπονσάι έκαναν την εμφάνιση τους ως δώρα, που έδωσαν οι κινέζοι αριστοκράτες στους ιάπωνες πρεσβευτές και εν συνεχεία διαδόθηκαν με την ανάπτυξη του εμπορίου. Όπως και στην Κίνα, τα μπονσάι έγιναν στην Ιαπωνία μια τέχνη αποκλειστικά για τους αριστοκράτες που καλλιεργούσαν με τις ίδιες πνευματικές αναζητήσεις. Στο λαό επιτράπηκε μετά τα μισά του 19ου αιώνα. Το 1878, σε μια εμπορική έκθεση στο Παρίσι, τα μπονσάι έκαναν την εμφάνισή τους και στην Ευρώπη. Το μπονσάι, είτε μόνο του, είτε σε ομάδες θα πρέπει να μας παραπέμπει στην εικόνα που έχουν τα δέντρα στο φυσικό τους περιβάλλον. Ο απώτερος στόχος είναι να καταγράψουμε τις αργές αλλαγές στη φύση, αλλά και να πλημμυρίσουμε με αισθήματα ηρεμίας και γαλήνης.
Πριν μετατραπέι σε έναν τρόπο αισθητικής έκφρασης, το μπονσάι γεννήθηκε ως το μέσο για την επίτευξη αρμονίας, ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, τον άνθρωπο και τη φύση: μια πνευματική άσκηση, ένας τέλειος τρόπος έκφρασης του υποσυνειδήτου. Σε αυτό το κλίμα μυστικισμού, εξηγείται η επιλογή του Ton Guen-Ming, διάσημου ποιητή και αξιωματούχου του κινεζικού στρατού, να αγκαταλείψει τα κυβερνητικά του καθήκοντα και να αφοσιωθεί στην καλλιέργεια χρυσανθέμων σε γλάστρες. Αυτή ήταν πιθανόν, η απαρχή της καλλιέργειας σε μιοκρά δοχεία. Γύρω στο 1000μ.Χ., οι pun-sai και η τέχνη τους αρχίζουν να αναφέρονται σε λογοτεχνικά κείμενα, ως προνόμιο της αριστοκρατίας. Μόλις στα μισά του 17ου αιώνα, η τέχνη των μπονσάι θα γίνει κτήμα όλων των κοινωνικών τάξεων της Κίνας.
Στην Ιαπωνία, τα μπονσάι έκαναν την εμφάνιση τους ως δώρα, που έδωσαν οι κινέζοι αριστοκράτες στους ιάπωνες πρεσβευτές και εν συνεχεία διαδόθηκαν με την ανάπτυξη του εμπορίου. Όπως και στην Κίνα, τα μπονσάι έγιναν στην Ιαπωνία μια τέχνη αποκλειστικά για τους αριστοκράτες που καλλιεργούσαν με τις ίδιες πνευματικές αναζητήσεις. Στο λαό επιτράπηκε μετά τα μισά του 19ου αιώνα. Το 1878, σε μια εμπορική έκθεση στο Παρίσι, τα μπονσάι έκαναν την εμφάνισή τους και στην Ευρώπη. Το μπονσάι, είτε μόνο του, είτε σε ομάδες θα πρέπει να μας παραπέμπει στην εικόνα που έχουν τα δέντρα στο φυσικό τους περιβάλλον. Ο απώτερος στόχος είναι να καταγράψουμε τις αργές αλλαγές στη φύση, αλλά και να πλημμυρίσουμε με αισθήματα ηρεμίας και γαλήνης.
Το ύψος ενός Μπονσάι κυμαίνεται από 5 έως 10cm και φτάνει έως και τα 100cm Μπορεί να ζει σε μια ρηχή γλάστρα με λιγοστό χώμα που με την σωστή φροντίδα υπερβαίνει τον μέσο όρο ζωής ενός ανθρώπου. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται, εκτός από νερό, ήλιο, οξυγόνο, τροφή (λίπασμα), και κλάδεμα και τρομερή υπομονή από μέρους μας, και καθημερινή φροντίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φύτεμα ενός Μπονσάι γίνεται με σπόρους, καταβολάδες ή μοσχεύματα. Όταν το δεντράκι ξεπεράσει τα 5 εκατοστά, πρέπει να μεταφυτευθεί σε γλάστρα με πόρους. Ως προς τη θερμοκρασία, πρέπει να γνωρίζουμε ότι το Μπονσάι χρειάζεται χαμηλή θερμοκρασία, όχι όμως παγωνιά. Από την άλλη μεριά χρειάζεται φως και αέρα αλλά πρέπει να αποφεύγουμε την άμεση έκθεση τους με τον ήλιο.
Η μαγεία του Μπονσάι έγκειται στο γεγονός ότι αλλάζει συνεχώς μορφές, ενώ δεν τελειοποιείται ποτέ. Είναι αλήθεια ότι απαιτείται πολύ μεγάλη φροντίδα για την ανάπτυξη του Μπονσάι, όμως το αποτέλεσμα δεν θα σας απογοητεύσει.
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο αλλά κ΄φυτό! Τρομερή προσφορά είχε κ΄στην τετραλογία των Καράτε Κιντ. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήείχαν βάλει σε πολλές σκηνές μπονσάι για να φαίνεταιπιο ψηλός ο ραλφ μάτσιο...
ΑπάντησηΔιαγραφή