Ο μύθος της Ατλαντίδας

από την Γεωργία Τσιώρου
Το μυστήριο της Ατλαντίδας αποτελεί τον πιο πολυσυζητημένο ίσως μύθο. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να αποδείξει ότι υπήρξε και πού ακριβώς βρισκόταν. Παρόλα αυτά, ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού και της αρχαίας Θήρας ταυτίζεται με τη χαμένη Ατλαντίδα.

Οι πρώτες γραπτές αναφορές για την Ατλαντίδα πηγάζουν από τον Αθηναίο φιλόσοφο Πλάτωνα (427-347 π.Χ.) ο οποίος μας αφηγείται ότι οι Άτλαντες ήταν ένας λαός με υπερφυσικές ικανότητες και θεϊκή καταγωγή, που ζούσαν ειρηνικά σε ένα εύφορο νησί πέρα από τις Πύλες των Ηρακλειδών. Στην αρχαιότητα, οι Ηράκλειες Πύλες ήταν τα στενά του Γιβραλτάρ, άρα πιθανότατα βρισκόταν κάπου ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αμερική. Όπως θα δούμε όμως παρακάτω, νεότερα στοιχεία έρχονται να ανατρέψουν τις αρχικές θεωρίες.

Όλα αυτά τα διδάχθηκε από τον Αιγύπτιο ιερέα Σάις, σε ένα ταξίδι στη μακρινή Αίγυπτο και τα αφηγήθηκε στους μαθητές του Κριτία και Τίμαιο, στο έργο «Ατλαντικός Λόγος». Ανάμεσα στα σπουδαία και θαυμαστά που άκουσε, ήταν ότι οι Άτλαντες σταδιακά άρχισαν να χάνουν τη θεϊκή τους δύναμη. Όταν κυριεύτηκαν από ανθρώπινες αδυναμίες αποφάσισαν να στραφούν ενάντια σε άλλους εύπορους λαούς με σκοπό την υποταγή. Γι΄ αυτό ταξίδεψαν προς τη Μεσόγειο, ώσπου συναντήθηκαν με τους παντοδύναμους και γενναίους Αθηναίους, από τους οποίους ηττήθηκαν για πρώτη φορά. Μετά από εξαντλητικές όμως μάχες, οι Αθηναίοι τελικά λύγισαν. Οι θεοί τότε εξοργίστηκαν με τους Άτλαντες, κι αποφάσισαν να τους τιμωρήσουν με παντοτινό αφανισμό. Τόσο μεγάλη ήταν η οργή, που τους κατάστρεψαν μέσα σε μία μόνο νύχτα, αφήνοντας πίσω μόνο μάζες από λάσπη και πυκνούς καπνούς.

Τι κοινό έχει η Σαντορίνη με τη χαμένη Ατλαντίδα; Η αρχαία Θήρα ήταν ένας τέλειος επίγειος παράδεισος, που καταστράφηκε περίπου το 1.500 π.Χ., μαζί με ένα πλήθος από γειτονικά παράλια, συμπαρασύροντας λαμπρά δείγματα πολιτισμού του Αιγαίου. Η περιγραφή της ταιριάζει απόλυτα με τα λεγόμενα του Πλάτωνα για τη μυθική χώρα των Ατλάντων που καταστράφηκε ολοσχερώς, χωρίς να αφήσει ίχνος πίσω της.

Στην επιστολή προς Κριτία εξηγείται το πώς δημιουργήθηκε η Ατλαντίδα και γιατί είχε σχήμα κυκλικό σαν δαχτυλίδι, με θάλασσα κι ένα μικρό νησάκι στη μέση (έτσι ακριβώς όπως ήταν η αρχαία Θήρα, λίγο πριν από τη μεγάλη έκρηξη). «Όταν οι θεοί μοιράστηκαν τη γη, ο Ποσειδώνας έλαβε την Ατλαντίδα και την παρέδωσε στους γιους του τους ημίθεους για να την καλλιεργήσουν. Ένας από αυτούς παντρεύτηκε την Λευκίππη και έκαναν την Κλειτώ, που την ερωτεύτηκε ο Ποσειδώνας και θέλησε να την κάνει για πάντα δικιά του. Τότε διάλεξε ένα μέρος και το προστάτεψε με κυκλικές ζώνες από εύφορη γη και θάλασσα ώστε να της εξασφαλίσει παραδεισένια ζωή (σαν να βλέπουμε στο χάρτη την Κρήτη μαζί με την αρχαία Καλλίστη)».

Το όνομα Ατλαντίδα προέρχεται πιθανότατα από το μυθικό γίγαντα Άτλαντα, που κρατούσε στους ώμους του ολόκληρη τη γη και τον ουρανό. Σύμφωνα με τις ανακαλύψεις των Αμερικανών γεωλόγων Χάικεν και ΜακΚόϋ που έγιναν στη Σαντορίνη το 1990, όλα παραπέμπουν στη διάσημη τοιχογραφία που βρέθηκε στο δυτικό κτίριο του Ακρωτηρίου. Εδώ βλέπουμε μια παραλία της αρχαίας Θήρας με εύπορη ζωή πάνω σ΄ ένα κεντρικό νησάκι που βρεχόταν από θάλασσα γύρω-γύρω. Έτσι ακριβώς όπως περιέγραφε και ο Πλάτωνας τη χαμένη Ατλαντίδα. Και το νησάκι αυτό υποστηρίζεται ότι εξαφανίστηκε από μια μεγάλη έκρηξη που προκάλεσε φοβερούς σεισμούς και καπνούς. Κατά τον Πλάτωνα οι καπνοί εκτοξεύονταν στον ουρανό, 40 χιλιόμετρα ψηλά. Αν ήταν πράγματι έτσι, τότε σίγουρα φαινόταν από τις ακτές της Ανατολικής και Κεντρικής Μεσογείου. Οι άνθρωποι παρακολουθούσαν σαστισμένοι τα καμώματα της φύσης, θαρρώντας ότι έβλεπαν τον ίδιο τον Άτλαντα να κρατά τον ουρανό στους ώμους του.

Όμως ο Αιγύπτιος ιερέας μίλησε για ένα νησί μεγάλο όσο η Λιβύη και η Ασία μαζί, που βρισκόταν έξω από τις Ηράκλειες Πύλες και όλα αυτά συνέβησαν 9.000 χρόνια πριν από το ταξίδι του Πλάτωνα στην Αίγυπτο. Οι άνθρωποι, όμως, δεν είχαν ανακαλύψει ολόκληρο τον κόσμο, παρά μόνο λίγα χιλιόμετρα γύρω από τα παράλια της Μικράς Ασίας. Ίσως ακόμη και οι Ηράκλειες Πύλες να μην βρίσκονταν στα στενά του Γιβραλτάρ, αλλά να ήταν απλώς ένα στενό πέρασμα στο Αιγαίο, προς τον «έξω κόσμο». Πράγματι είχαν σχηματιστεί στενά περάσματα γης γύρω από τη Θήρα, ύστερα από τις απανωτές εκρήξεις του ηφαιστείου. Επίσης δεν έχει διευκρινιστεί αν ο Πλάτωνας έγραφε ότι το νησί ήταν «μείζον» = μεγαλύτερο από την Ασία και τη Λιβύη ή «μέσον» = ανάμεσα στη Λιβύη και τη Ασία. Αν η πραγματική λέξη είναι «Μέσον» τότε η Ατλαντίδα ήταν κάπου ανάμεσα στην Ασία και τη Λιβύη, άρα οδηγούμαστε και πάλι στη Θήρα.

Τέλος, όσον αφορά τη χρονική διαφορά ανάμεσα στον Πλάτωνα (9.000 χρόνια πριν) και τη μεγάλη Μινωική έκρηξη (1600-1500 π.Χ.), αξίζει να σημειώσουμε ότι στην αρχαία Αίγυπτο επικρατούσε διαφορετικό ημερολογιακό σύστημα από εκείνο των Ελλήνων, καθώς οι Αιγύπτιοι πρόσθεταν ένα επιπλέον μηδενικό. Σύμφωνα λοιπόν με τους αστρολογικούς υπολογισμούς του Πλάτωνα, η καταστροφή της Ατλαντίδας είχε συμβεί μόλις 900 χρόνια πριν. Ο Πλάτωνας έζησε το 300 π.Χ., και αν όλα αυτά συνέβησαν 900 χρόνια νωρίτερα, τότε οι ιστορικές αναδρομές καταλήγουν ούτε λίγο ούτε πολύ στα χρόνια της μεγάλης έκρηξης του ηφαιστείου της Θήρας. Ακόμη, σύμφωνα με τον Έλληνα ηφαιστειολόγο Δ. Γαλανόπουλο, λίγο πριν από τη μεγάλη έκρηξη, η Θήρα είχε κυκλικές ζώνες γης που ενώνονταν μεταξύ τους με στενές διώρυγες. Εξ άλλου, το γεγονός ότι δεν βρέθηκε κανένα ζωντανό αποτύπωμα στις ανασκαφές του Ακρωτηρίου, μαρτυρά ότι οι κάτοικοι της Θήρας είχαν φροντίσει έγκαιρα να τραπούν σε φυγή, προς αναζήτηση νέας πατρίδας.

Το μυστήριο της χαμένης Ατλαντίδας είναι απλώς ένας μύθος, με αμέτρητα αναπάντητα ερωτήματα. Πιθανότατα να μην υπήρξε ποτέ αυτή η χώρα. Παρόλα αυτά, η θεωρία για την ηφαιστειακή καταστροφή της Σαντορίνης εξακολουθεί να βασίζεται σε πραγματικές πηγές που θυμίζουν τον «Πλατωνικό Λόγο».

Η “Ελαφρά Ταξιαρχία” καλπάζει ξανά!!!

Ο Απόλλων Αθηνών

από τον Γιώργο Stokegeo

Το προσέξατε; Ήταν ένα μονοστηλάκι στις περισσότερες εφημερίδες, και μικρό αρθράκι στα websites: «Ο Απόλλων Σμύρνης επιστρέφει στη Γ’ Εθνική». Ποιος νοιάστηκε; Οι Αθλητικές Αναδρομές μας! Γιατί το όνομα του Απόλλωνα είναι βαρύ, όσο βαριά είναι και η ιστορία, οι μνήμες, το σημειολογικό φορτίο που κουβαλά αυτή η (πολύ) μεγάλη ελληνική ομάδα. Το σημερινό μας post, είναι αφιερωμένο στον Απόλλωνα – για να θυμηθούμε ή/και να μάθουμε!

Ο Απόλλωνας γεννήθηκε στα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας, στη Σμύρνη. Αρχικά, σαν φιλαρμονικός σύλλογος: εξ ου και το όνομα Απόλλων, ο θεός της μουσικής των αρχαίων. Διέθετε γυμναστήριο απέναντι απ’ το ελληνικό ορφανοτροφείο και και αργότερα στη συνοικία του Αγ. Τρύφωνα, κοντά στο θέατρο «Τερψιθέα». Τότε που Αρμένιοι, Έλληνες, Τούρκοι, ζούσαν μαζί στην πολύβουη Σμύρνη.

Το 1894 ο σύλλογος αποκτά εκδρομικό τμήμα (!), ενώ το 1910, ποδοσφαιρικό. Ο Απόλλων αντιμετώπιζε ελληνικές ομάδες μα και ομάδες που συγκροτούνταν από τα πληρώματα των… πλοίων, που τότε άραζαν στη Σμύρνη.

Απ’ το 1904, μάλιστα, ο σύλλογος διοργάνωνε τα Απολλώνεια, την μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση της Σμύρνης. Από τις τότε κόντρες με τον άλλο «Μικρασιάτη», τον Πανιώνιο, προέρχεται και η σημερινή κόντρα των δύο σπουδαίων σωματείων μας.

Το ’22, στην Καταστροφή, ο Απόλλων φεύγει πρόσφυγας, κυνηγημένος απ’ τη φωτιά και το μαχαίρι του Τούρκου, όπως κι αυτοί που τον ίδρυσαν. Έρχεται στην Αθήνα. Αρχίζει τη νέα του ζωή: κάπου να βρει «σπίτι», να ορθοποδήσει, να μάθει να ξεχνά, να συνεχίσει… Όπως οι (κατά τους Έλληνες) «Τούρκοι» που έφτασαν κυνηγημένοι στην Αθήνα και την υπόλοιπη χώρα. Το δράμα της ζωής τους, ήταν ίδιο με του Απόλλωνα…

Αρχικά, η ομάδα έπαιζε στην περιοχή των στύλων του Ολυμπίου Διός. Αργότερα, «μετακόμισε» επί μια 20ετία στο Ρουφ, μέχρι ο ΟΣΕ (τότε, ΣΕΚ) να απαλλοτριώσει το χώρο και να ξανακάνει «γυρολόγο» τον Απόλλωνα. Η Ριζούπολη ήταν ο τρίτος, και τελευταίος μέχρι σήμερα, σταθμός του Απόλλωνα: το εκεί γήπεδο εγκαινιάστηκε το 1948.

Ο Απόλλων παίζει ενεργό ρόλο στα ποδοσφαιρικά μας πράγματα. Ήταν εκ των ιδρυτικών μελών της ΕΠΟ (1924) μα και της ΕΠΣΑ (Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθήνας), ενώ συμμετείχε ανελλιπώς στα πρωταθλήματα Αθηνών (μέχρι την καθιέρωση της Α’ Εθνικής το 1959, όπου έδωσε, φυσικά, το παρών). Ο παλιός παίκτης της ομάδας, Αν. Καμπουρόπουλος, εκπόνησε το πρώτο καταστατικό της ΕΠΟ!

Η μεγάλη προπολεμική στιγμή του Απόλλωνα, έρχεται την περίοδο ’37-’38: η ομάδα κερδίζει το 12^ο πρωτάθλημα Αθηνών, και μετέχει στην τελική φάση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος (με αντιπάλους τους νικητές των πρωταθλημάτων Πειραιά και Θεσσαλονίκης), όπου κατατάσσεται δεύτερη με 4 βαθμούς (πίσω από Ολυμπιακό και μπροστά από Άρη).

Ο Τύπος της εποχής, εκστασιασμένος από τη σπουδαία ομάδα του Απόλλωνα, της δίνει και το προσωνύμιο που έχει μέχρι σήμερα: Ελαφρά Ταξιαρχία. Υπήρχε λόγος: τον καιρό εκείνο παιζόταν στους κινηματογράφους η ταινία Η Επέλαση Της Ελαφράς Ταξιαρχίας, με τον

1938: Η "Ελαφρά Ταξιαρχία" του Απόλλωνα!

σπουδαίο Έρολ Φλυν. «Η επέλαση της ποδοσφαιρικής ομάδας του Απόλλωνα ήταν τόσο ορμητική όσο και η επέλαση του ιππικού στην ομώνυμη ταινία», έγραφαν οι εφημερίδες τότε!

Ο Απόλλων κυριαρχεί στα ποδοσφαιρικά μας πράγματα ως τη δεκαετία του 1970, περίπου. Μέχρι τότε, όχι μόνο είχε παίκτες αληθινά αστέρια στη σύνθεσή του (Αριστείδης και Γιώργος Καμάρας, Μπάμπης Παπάζογλου, Στάθης Τσανακτσής), όχι μόνο τον μανατζάρισαν σπουδαίοι προπονητές (Ντόλγκος, Σιμονόφσκι, κ.ά.), όχι μόνο έπαιζε θεαματικό κι ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά απέκτησε χιλιάδες άλλους οπαδούς, μη μένοντας στους μικρασιατικής καταγωγής υποστηρικτές που ως τότε είχε.

Στα τέλη του ’70, όμως, ο επαγγελματισμός εισβάλλει στο ποδόσφαιρό μας. Ο Απόλλων χάνει σταδιακά τη λάμψη του. Περισσότερο ως μικρομεσαίος σύλλογος υπάρχει πια, που οικοδομεί ταλέντα, παρά ως πρωταγωνιστικό σωματείο. Το 1969 έρχεται ο υποβιβασμός. Επιστρέφει γρήγορα, αλλά πλέον έχει χάσει πολλή δύναμη.

Ο Γιάννης Παθιακάκης

Η μεγάλη επιστροφή χρειαζόταν τους κατάλληλους ανθρώπους. Η τριετία 1994-1996 είναι η τελευταία μεγάλη αναλαμπή της Ελαφράς Ταξιαρχίας. Προπονητής, ο Γιάννης Παθιακάκης. Στο έμψυχο δυναμικό, συναντούσε κανείς παίκτες όπως ο Ντέμης Νικολαΐδης, ο Λευτέρης Βελέντζας, ο Αντώνης Μήνου, ο Μπλένταρ Κόλα, ο Θεόφιλος Καρασαββίδης, ο Τάσος Μητρόπουλος, ο Θόδωρος Αλέξης, ο Μπέρναρντ Μπάρνιακ… Σπουδαίοι άσσοι! Μ’ αυτή την ομάδα, ο εκλιπών Παθιακάκης έφερε στον Απόλλωνα πίσω τη χαμένη του λάμψη. Η ομάδα παίζει εξαιρετικό, γεμάτο ποιότητα, ποδόσφαιρο, και κατακτά ένα ζηλευτό βραβείο: την έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, για τη σεζόν 1995-96! Την πρώτη ευρωπαϊκή συμμετοχή στην ιστορία της ομάδας!

Ο Λευτέρης Βελέντζας (μπλε) με τη φανέλα του Απόλλωνα. Μονομαχεί μαζί του ο... Στέλιος Γιαννακόπουλος, παλικαράκι στον Πανηλειακό, τότε!

Αθήνα, 8 Αυγούστου 1995. Στο «Νίκος Γκούμας», έδρα της ΑΕΚ, ο Απόλλων αντιμετωπίζει την Ολύμπια Λιουμπλιάνας, από τη Σλοβενία. Με γκολ του Μπλένταρ Κόλα στο 41’, ο Απόλλων νικά στην Αθήνα 1-0. Στο «Μπέζιγκραντ», όμως, η Ολύμπια ανταποδίδει με 3-1 και προκρίνεται, παρότι ο Κόλα έβαλε μπροστά τον Απόλλωνα μόλις στο 2^ο λεπτό! Ο Μπόζγκο με δύο γκολ (9’, 67’) και ο Ζούλιτς (81’) έφραξαν το δρόμο του Απόλλωνα προς την επόμενη φάση.

Ο Σταύρος Λαμπριάκος με τη φανέλα του Απόλλωνα

Στο τέλος της ίδιας σεζόν, περίμενε τον Απόλλωνα μια ακόμα διάκριση. Στις 15 Μαΐου 1996, η ομάδα συμμετέχει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, με αντίπαλο την ΑΕΚ! Στο ματς αυτό έγινε το ρεκόρ επίτευξης τερμάτων από μια ομάδα σε τελικό Κυπέλλου – δυστυχώς, όμως, ο Απόλλων ήταν στη λάθος πλευρά… ΑΕΚ-Απόλλων 7-1. Το γκολ της τιμής, ο Μπάρνιακ.

Ο Κερκυραίος Κώστας Αλαμάνος, ο πρόεδρος της ομάδας, ήταν πίσω απ’ αυτό το μεγάλο come back. Τι κι αν αργότερα έγινε persona non grata στις τάξεις των οπαδών, αφού πούλησε όλα τα αστέρια (με πρώτο το Νικολαΐδη, που πήγε στην ΑΕΚ) δίχως να ανανεώσει ή να ενισχύσει καλά την ομάδα; Του πιστώνεται ένα τεράστιο μερίδιο σ’ εκείνη τη θρυλική επιτυχία.

Κι άλλοι γνωστοί σημερινοί άσσοι πέρασαν απ’ τον Απόλλωνα τα επόμενα χρόνια. Όπως, π.χ., ο Γιώργος Καραγκούνης, ο σημερινός αρχηγός του

Ο Γιώργος Καραγκούνης με τη φανέλα του Απόλλωνα

ΠΑΟ. Ή ο Σταύρος Λαμπριάκος, ο πανύψηλος καλός φορ του Άρη, τώρα, ο Παντελής Κωνσταντινίδης, παλαιότερα του ΠΑΟΚ, ο καλός επιθετικός Νίκος Σκαρμούτσος, επίσης. Ή όπως και ο σημερινός γκολκίπερ της Εθνικής μας, Κώστας Χαλκιάς, ο Καμερουνέζος Νικολά Ντικουμέ, ο Αλβανός Αλμπάν Μπούσι, ο Αντώνης Δαμίγος, ο Πρέντραγκ Έρακ, και άλλοι.

Η κάθετη πτώση των Απολλωνιστών όμως δεν αποφεύχθηκε. Υποβιβασμός στη Β’ Εθνική το 2000, στη Γ’ (παρθενική φορά!) το 2005, στη Δ’ (επίσης για πρώτη φορά!) το 2007. Η κατρακύλα δεν είχε τελειωμό…

Ο Απόλλων, όμως, άντεξε. Κρατήθηκε. Προσπάθησε. Και τώρα ξανάρχεται πίσω στις επαγγελματικές κατηγορίες!

Με προπονητή τον Νίκο Καρούλια, και παίκτες με σπουδαία εμπειρία, κι από Α’ Εθνική ακόμα, όπως ο σέντερ φορ Γιάννης Λαζανάς, ο αμυντικός Κώστας Ποζαπαλίδης, ή πάλι ο Βέρμπης, ο Σουλελές, ο Λύγκος, η ομάδα πρώτευσε στον 8^ο όμιλο της Δ’ Εθνικής φέτος, κερδίζοντας την άνοδο.

Οι παίκτες του Απόλλωνα πανηγυρίζουν τη φετινή άνοδο στη Γ' Εθνική

Βασικός χρηματοδότης της ομάδας, ο Σταμάτης Βελλής, που σε δύο χρόνια ξόδεψε ίσα με 1,2 εκατ. ευρώ, για να ξαναδεί την «ομάδα της καρδιάς του», όπως λέει, στα «ψηλά» του ποδοσφαίρου μας…

Τελειώνω τη σημερινή αναδρομή με ξένα λόγια. Για να καταλάβει ο καθένας τι πάει να πει Απόλλων, παραθέτω λίγες λέξεις δύο δημοσιογράφων.

Πρώτα, του σπουδαίου Χρήστου Σωτηρακόπουλου.

«Καλοκαίρι του 1969, με αφόρητη ζέστη, ήμουν μπόμπιρας όταν ο αδελφός της μητέρας μου, ο Γιάννης, είχε έρθει σπίτι μας κλαμένος. Ένας άνθρωπος γεννημένος το 1911, που είχε προλάβει να δει τον Απόλλωνα μαζί με τον πατέρα του (που χάθηκε την αποφράδα μέρα της Μικρασιατικής Καταστροφής το ’22) στο γήπεδο της Σμύρνης, έκλαιγε σα μωρό παιδί […]. Ο λόγος; Η ομάδα της καρδιάς του, αυτό το κομμάτι που τον συνέδεε με τον κόσμο που άφησε πίσω του ως παιδί, με τον συγχωρεμένο τον πατέρα του, με ό,τι πρέσβευε γι’ αυτόν, υποβιβαζόταν! […]

[…] Τα μάτια του μπαρμπα-Γιάννη είχαν κλείσει για πάντα, φυλάσσοντας μέσα τους αυτό που τον κράτησε όρθιο όλα τα χρόνια της προσφυγιάς! Την αγάπη για μια ομάδα. Για ό,τι ένα σύμβολο, ένα σήμα, μια φανέλα, μπορεί να σημαίνει»…

Κατά δεύτερον, του επίσης εξαιρετικού Γιώργου Αρκουλή.

«”Και με χιόνια και με κρύα… Ελαφρά Ταξιαρχία”. Αυτό το μήνυμα, γραμμένο σε κιτρινισμένο απ’ τον καιρό πανό, το βλέπουμε συχνά στα κάγκελα του γηπέδου της Ριζούπολης. […] Δεν παύει να μοιάζει με σπαραγμό, […] υποδηλώνοντας την πίκρα των οπαδών που έχουν απομείνει στην εξέδρα να πιστεύουν μεγαλεία του παρελθόντος»…

Βιβλιογραφία

• Ανδρέας Μπόμης, Γκολ 2000 – Ένας αιώνας ποδόσφαιρο, Αθήνα, εκδόσεις Πελεκάνος, 1999.
• Γιώργος Αρκουλής, Από το Δομάζο στο Ντέμη… – Ο κόσμος των γηπέδων στο μικροσκόπιο, Αθήνα, εκδόσεις Τουμπή, 2001.
• Χρήστος Σωτηρακόπουλος, Παιχνίδι χωρίς όρια, Αθήνα, εκδόσεις Τόπος, 2008.
• Γιάννης Διακογιάννης, 100 χρόνια ποδόσφαιρο, Αθήνα, εκδόσεις Μίλητος.

Webography

• Ο Απόλλων στη Βικιπαιδεία

Τα ψηφία του π και ο τετραγωνισμός του κύκλου‏

Η μαθηματική σταθερά π είναι ένας πραγματικός αριθμός που μπορεί να οριστεί ως ο λόγος του μήκους της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του στην Ευκλείδεια γεωμετρία. Το π είναι ένας αριθμός με άπειρα δεκαδικά ψηφία για τα οποία δεν υπάρχει καμία κανονικότητα (ή δεν έχει ανακαλυφθεί….) Υπάρχει και σχετική ταινία για την αναζήτηση κανονικοτήτων στα ψηφία του π η οποία και προτείνεται (http://www.imdb.com/title/tt0138704/).
Εδώ είναι τα πρώτα 40 ψηφία του π
3.1415926535897932384626433832795028841972

Παρόλα αυτά η προσδοκία εμφάνισης των αριθμών(0-9) μέσα στην άπειρη αυτή ακολουθία είναι 1/10(ομοιόμορφη κατανομή). Για παράδειγμα στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζουμε τις φορές που εμφανίζεται ο κάθε αριθμός μέσα στα πρώτα 10.000.000 ψηφία του π :
0 999440 ≈ 10.000.000/10
1 999333 ≈ 10.000.000/10
2 1000306 ≈ 10.000.000/10
3 999965 ≈ 10.000.000/10
4 1001093 ≈ 10.000.000/10
5 1000466 ≈ 10.000.000/10
6 999337 ≈ 10.000.000/10
7 1000206 ≈ 10.000.000/10
8 999814 ≈ 10.000.000/10
9 1000040 ≈ 10.000.000/10
Εδώ να σημειώσουμε ότι αυτό είναι κάτι που παρατηρείται όχι μόνο μέχρι τα 10.000.000 αλλά μέχρι τα ψηφία του π τα οποία έχει βρει ο άνθρωπος(ούτε λίγο ούτε πολύ
1.2411 τρισεκατομμύρια ψηφία)
Στα μαθηματικά όμως(και αυτή είναι η μαγεία τους) αυτό δεν μπορεί να γίνει κανόνας όπως θα γινόταν σε οποιαδήποτε άλλη επιστήμη. Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι μια υπόθεση που μπορεί να μην αποδειχθεί ποτέ. Από την άλλη βέβαια κάποιος μπορεί να πει: «Τι άλλο θες έχουμε φτάσει 1.2411 τρισεκατομμύρια ψηφία και ακόμα ισχύει πότε θα είσαι απόλυτα σίγουρος?» Τότε με απόλυτη βεβαιότητα θα του πω πως κανένα πεπερασμένο πλήθος ψηφίων(όσο μακριά και να πάμε στην άπειρη ακολουθία) δεν θα είναι αρκετό για να φτιάξουμε τον κανόνα αφού και πάλι το ποσοστό των ψηφίων του π που θα ξέρουμε σε σύγκριση με το σύνολο θα είναι 0!!!!! Σχετικά απλή απόδειξη* αυτού : Το ποσοστό που αναζητούμε είναι ένα κλάσμα (αριθμός γνωστών ψηφίων/συνολικός αριθμός ψηφίων)100%. Όμως ότι αριθμό και να βάλουμε(όσο μεγάλο, αλλά πεπερασμένο πάντα) στο αριθμητή το κλάσμα πάντα θα τείνει στο 0 αφού παρονομαστής είναι ∞ (α/∞=0 ). Έτσι μπορούμε μόνο να εικάζουμε ότι η στατιστική συμπεριφορά που έχει η ακολουθία για τα πρώτα 10.000.000 ψηφία είναι ίδια με αυτήν για τα επόμενα 1.2411 τρισεκατομμύρια που όντως είναι, αλλά το τι γίνεται από εκεί και πέρα (αλλά και από εκεί που θα ανακαλύψουμε στο μέλλον και πέρα) μόνο…… ο Θεός θα το ξέρει!

Ξεφεύγοντας από το αυστηρό κλίμα των μαθηματικών να αναφέρουμε ότι υπάρχουν πολλοί που προσπαθούν να απομνημονεύσουν όσα περισσότερα ψηφία μπορούν έχοντας ξεκινήσει έναν άτυπο (και ανούσιο μάλλον) διαγωνισμό. Ένας Ιάπωνας είπε από μνήμης, και χωρίς να σταματήσει καθόλου, τα πρώτα 83.431 ψηφία(Τον πήρε σχεδόν μισή μέρα αδιάκοπης απαγγελίας…..) .Υπάρχει όμως και μια ελληνική έκφραση που μας βοηθάει να θυμόμαστε μερικά από τα ψηφία του π. «Αεί, ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω παρήγαγεν αριθμόν απέραντον και ον, φευ, ου¬δέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι» (3,1415926536897932384626 ).Κάθε λέξη της έκφρασης αντιστοιχεί και σε έναν αριθμό, τον αριθμό που προκύπτει αν προσθέσουμε όλα τα γράμματά του . Έτσι αν γράψουμε όλους τους αριθμούς, στην σειρά, αυτής της έκφρασης θα πάρουμε τα πρώτα 22 (δεκαδικά)ψηφία του π!!!

«Όλοι οι αριθμοί είναι ενδιαφέροντες, μερικοί όμως είναι πιο ενδιαφέροντες από τους άλλους και το π είναι ο πιο ενδιαφέρων από όλους» λέει ο Ιαν Στιούαρτ, καθηγητής των Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Γουόρικ.

Το περίεργο είναι ότι το π είναι ταυτοχρόνως άρρητος και υπερβατικός αριθμός. Άρρητος επειδή δεν μπορεί να εκφραστεί ως ο λόγος δύο ακέραιων αριθμών και υπερβατικός επειδή δεν μπορεί να προκύψει ως ρίζα πολυωνυμικής εξίσωσης με ακέραιους συντελεστές (ισοδυνάμως και ρητούς συντελεστές).

Και τώρα πηγαίνουμε σε ένα από τα πιο παρεξηγημένα θέματα των μαθηματικών : Τον τετραγωνισμό του κύκλου. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν πρόβλημα αφού έχει αποδειχθεί* το 1882 από τον Λίντενμαν ότι δεν γίνεται να κατασκευαστεί με κανόνα και διαβήτη** τετράγωνο που να έχει εμβαδόν ίδιο με έναν συγκεκριμένο κύκλο ακτίνας r. Και αυτό ισχύει λόγω αυτής της μη υπερβατικότητας του π που αναφέραμε νωρίτερα που ανάγει το π σε έναν μη κατασκευάσιμο αριθμό.
Βέβαια υπάρχουν πολλοί που αδυνατούν να το κατανοήσουν αυτό επειδή είναι πολύ απλή απόδειξη και διάφορα άλλα. Έτσι κατά καιρούς εμφανίζονται διάφορες «μαθηματικές διάνοιες » και ισχυρίζονται ότι τον τετραγώνισαν….. Η αλήθεια είναι ότι διάφορες προσεγγίσεις έχουν επιτευχθεί αλλά καμία ποτέ δεν θα πετύχει ΠΟΤΕ ακριβώς το ζητούμενο.

*Ορισμός Μαθηματικής απόδειξης : Στα μαθηματικά, απόδειξη είναι μια πειστική παρουσίαση ότι κάποια μαθηματική πρόταση είναι απαραίτητα ορθή, μέσα στα αποδεκτά πλαίσια του πεδίου των μαθηματικών. Η απόδειξη παράγεται αναγωγικά και όχι εμπειρικά. Δηλαδή, η απόδειξη πρέπει να δείχνει ότι μια πρόταση είναι αληθής για όλες τις περιπτώσεις που εφαρμόζεται, χωρίς καμία εξαίρεση
** Θεώρημα του Mohr-Mascheroni : Έχει αποδειχθεί ότι οποιαδήποτε γεωμετρική κατασκευή πραγματοποιείται με κανόνα και διαβήτη, μπορεί να κατασκευασθεί μόνο με διαβήτη»

Ο Serj Tankian των System Of A Down στο TerraVibe Park στις 17/8

Μία ξεχωριστή μουσική εμπειρία θα προσφέρει ο μοναδικός Serj Tankian την Τρίτη 17 Αυγούστου, στο TerraVibe Park στην Αθήνα. Ο τραγουδοποιός και frontman των System Of A Down έρχεται στην Ελλάδα και θα ανατρέψει το πρόγραμμα των καλοκαιρινών μας διακοπών.

Στη συναυλία του Αυγούστου, ο Serj Tankian θα παρουσιάσει δημιουργίες από την πλούσια και πολύχρονη μουσική του πορεία, πλαισιωμένος από οκταμελή κλασσική ορχήστρα, καθώς και τραγούδια από το πρώτο προσωπικό του album "Elect the Dead" αλλα και από το πολυαναμενόμενο “Imperfect Harmonies”, που θα κυκλοφορήσει το Σεπτέμβριο του 2010.Μέσα από το site του www.serjtankian.com δίνεται η ευκαιρία σε όσους το επιθυμούν να κατεβάσουν δωρεάν το "Borders Are", που θα περιέχεται και στο “Imperfect Harmonies”.

Τη συναυλία του Serj Tankian, θα ανοίξουν οι VIZA, το ανερχόμενο experimental, alternative rock συγκροτημα, που έχει συνδεθεί με τον Serj Tankian, όχι μόνο λόγω της κοινής αρμένικης καταγωγής τους, αλλά και γιατί ο ίδιος ο Serj Tankian έχει κάνει τις παραγωγές στα album τους. Serj Tankian και VIZA μοιράζονται εκτός από την ίδια κουλτούρα και το ίδιο πάθος για τη rock μουσική!

Την Τρίτη 17 Αυγούστου, στο TerraVibe Park η γεμάτη ένταση φωνή του Serj Tankian θα μας “ταρακουνήσει” σε μία ξεχωριστή συναυλία που ισορροπεί ανάμεσα στο σκληρό rock και την ορχηστρική μουσική.

Serj Tankian Official Website: www.serjtankian.com
VIZA Official Website: www.experienceviza.com

Η προπώληση των εισιτηρίων συνεχίζεται

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Η τιμή εισιτηρίου είναι 25€

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ

TICKET HOUSE

Αθήνα: Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς) - Τηλ.: 210 3608 366

Θεσσαλονίκη: Ticket House, Μητροπόλεως 102 - Τηλ.: 2310 264880

Online Sales ή αγορές με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες/ωρο:
www.ticketpro.gr | www.tickethouse.gr

Το φαινόμενο του Θερμοκηπίου

από την Γεωργία Τσιώρου

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι μια φυσική διαδικασία. Το χρειαζόμαστε για να διατηρούμε τη Γη μας ζεστή, ώστε να υπάρχει ζωή και ανάπτυξη. Δίχως αυτό, η Γη θα ήταν κρύα περίπου -20 oC, και δεν θα μπορούσε να υπάρξει ζωή. Αντιθέτως, η μέση θερμοκρασία της Γης διατηρείται στο επίπεδο των 15 oC, χάρη στο φαινόμενο αυτό.

Τα αέρια του θερμοκηπίου (που περιλαμβάνουν κυρίως το CO2 και τους υδρατμούς) σχηματίζουν ένα 'στρώμα' πάνω από το έδαφος της Γης σε ένα ορισμένο ύψος, ώστε αφού επιτρέψουν να εισέλθει η υπέρυθρη ακτινοβολία του ήλιου, αυτή απορροφάται κατά ένα μέρος από τη Γη και την ατμόσφαιρα.

Η Γη δέχεται συνολικά ηλιακή ακτινοβολία, που αντιστοιχεί σε ροή περίπου 1366 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο, στο όριο της ατμόσφαιρας. Ένα μέρος αυτής απορροφάται από το σύστημα Γης-ατμόσφαιρας, ενώ το υπόλοιπο διαφεύγει στο διάστημα.

Περίπου το 30% της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας ανακλάται, σε ποσοστό 6% από την ατμόσφαιρα, 3% από τα νέφη και 4% από την επιφάνεια της Γης.

Το 70% της ηλιακής ακτινοβολίας απορροφάται, κατά 16% από την ατμόσφαιρα (συμπεριλαμβανομένου και του στρατοσφαιρικού στρώματος του όζοντος), κατά 3% από τα νέφη και κατά το μεγαλύτερο ποσοστό (51%) από την επιφάνεια και τους ωκεανούς.

Ένα μέρος λοιπόν της ηλιακής ακτινοβολίας κατά την είσοδο της, περνά αναλλοίωτη στην ατμόσφαιρα, φτάνει στην επιφάνεια του εδάφους και ακτινοβολείται προς τα πάνω με μεγαλύτερο μήκος κύματος.

Ένα μέρος αυτής απορροφάται από την ατμόσφαιρα, τη θερμαίνει και επανεκπέμπεται στην επιφάνεια του εδάφους. Το στρώμα των αερίων λοιπόν, επιτρέπει τη διέλευση της ακτινοβολίας αλλά ταυτόχρονα την εγκλωβίζει, μοιάζει με τη λειτουργία ενός θερμοκηπίου και ο Γάλλος μαθηματικός Fourier το ονόμασε το 1822 φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Περίπου το 86% της κατακρατούμενης από την ατμόσφαιρα γήινης ακτινοβολίας, οφείλεται στην παρουσία υδρατμών (H2O), διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και νεφών. Οι υδρατμοί αποτελούν το πλέον ενεργό συστατικό, κατά ποσοστό 60%, ενώ μικρότερη συνεισφορά έχουν και τα αέρια μεθανίου (CH4), οξειδίου του νατρίου (N2O) και όζοντος (O3) (περίπου 8%).

Αποτελεί λοιπόν μια φυσική διεργασία που εξασφαλίζει στη Γη μια σταθερή θερμοκρασία επιφάνειας εδάφους γύρω στους 15οC.

Όμως τα τελευταία χρόνια λέγοντας φαινόμενο Θερμοκηπίου δεν αναφερόμαστε στη φυσική διεργασία, αλλά στην έξαρση αυτής, λόγω της ρύπανσης της ατμόσφαιρας από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες.

Οι τελευταίες, συμβάλλουν στην αύξηση της συγκέντρωσης των αερίων του θερμοκηπίου καθώς και στην έκλυση άλλων ιχνοστοιχείων, όπως οι χλωροφθοράνθρακες (CFC's). Τα τελευταία χρόνια, καταγράφεται μία αύξηση στη συγκέντρωση αρκετών αερίων του θερμοκηπίου, ενώ ειδικότερα στην περίπτωση του διοξειδίου του άνθρακα, η αύξηση αυτή ήταν 31% την περίοδο 1998. Τα τρία τέταρτα της ανθρωπογενούς παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα, οφείλεται σε χρήση ορυκτών καυσίμων, ενώ το υπόλοιπο μέρος προέρχεται από αλλαγές που συντελούνται στο έδαφος, κυρίως μέσω της αποδάσωσης.

Πληροφοριακά στοιχεία

Τα τελευταία χρόνια οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες (βιομηχανίες, αυτοκίνητα κ.ά.) έχουν αυξήσει σημαντικά τις συγκεντρώσεις των αερίων των κατώτερων στρωμάτων της ατμόσφαιρας (αέρια θερμοκηπίου) με αποτέλεσμα την αύξηση της απορροφούμενης ακτινοβολίας και την επακόλουθη θερμοκρασιακή μεταβολή. Υπολογίζεται ότι η μέση θερμοκρασία της Γης έχει αυξηθεί κατά 0,5 με 0,6οC από το 1880, λόγω της έξαρσης του φαινομένου και μέχρι το έτος 2100, εάν δεν ληφθούν μέτρα, η αύξηση της θερμοκρασίας θα είναι από 1,5 έως 4,5οC.

Τα αέρια του θερμοκηπίου είναι περίπου 20 και έχουν όγκο μικρότερο από 1% του συνολικού όγκου της ατμόσφαιρας. Τα σημαντικότερα είναι οι υδρατμοί (H2O), το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), το μεθάνιο (CH4), το υποξείδιο του αζώτου (N2O), οι χλωροφθοράνθρακες (CFCs) και το τροποσφαιρικό όζον (O3). Κάθε μεταβολή στις συγκεντρώσεις αυτών των αεριών, διαταράσσει το ενεργειακό ισοζύγιο, προκαλεί μεταβολή της θερμοκρασίας και ως εκ τούτου κλιματικές αλλαγές. Οι υδρατμοί, αν και απορροφούν το 65% της υπέρυθρης ακτινοβολίας, δεν φαίνεται να έχουν επηρεαστεί άμεσα από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Αντίθετα, οι συγκεντρώσεις των υπόλοιπων αερίων έχουν μεταβληθεί σημαντικά με σημαντικότερη τη μεταβολή του CO2, καθώς αποτελεί αέριο που διαφεύγει στην ατμόσφαιρα με την καύση του πετρελαίου, του κάρβουνου και άλλων ορυκτών καυσίμων.

Οι ανθρώπινες δραστηριότητες όχι μόνο εκπέμπουν υψηλές συγκεντρώσεις CO2 στην ατμόσφαιρα, αλλά βλάπτουν και την ικανότητα της γης να απορροφά το CO2 και να το ενσωματώνει στους φυσικούς κύκλους ροής ενέργειας και ύλης, με την καταστροφή των δασών και του φυτοπλαγκτού των ωκεανών. Το πλαγκτόν αποτελεί τον κύριο «απορροφητή» CO2 του πλανήτη, καθώς πρόκειται για φυτικού οργανισμούς που χρησιμοποιούν το CO2 κατά τη φωτοσύνθεση.

Οι αλλαγές στο γήινο περιβάλλον βάσει μοντέλων

Πολύπλοκα μαθηματικά μοντέλα, γνωστά ως GCM (General Circulation Models), τα οποία επεξεργάζονται όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες για να προβλεφθούν οι μελλοντικές κλιματικές αλλαγές, δείχνουν ότι η μέση θερμοκρασίας της Γης θα αυξάνεται κατά μέσο όρο περίπου 0,3οC ανά δεκαετία για τα επόμενα 100 χρόνια. Αν συμβεί όμως μια τέτοια αύξηση, που φαινομενικά είναι μικρή, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές κλιματικές αλλαγές με απρόβλεπτες συνέπειες.

Οι προβλέψεις των μοντέλων -βασισμένων στους υπολογιστές- λένε επίσης πως μέχρι το τέλος του αιώνα θα ανυψωθεί η θερμοκρασία μέχρι 5.8C.
Ένα σημαντικό θέμα είναι η επίδραση που θα έχει η αύξηση της θερμοκρασίας στο επίπεδο της θάλασσας.Αναμένεται άνοδος της επιφάνειας που θα οφείλεται στη θερμική διαστολή των ωκεανών και στο λιώσιμο των πάγων των οροσειρών και σε μικρότερο ποσοστό σε λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας. Παράλληλα η κατανομή και η συχνότητα των βροχοπτώσεων θα μεταβληθούν. Θα αυξηθούν οι πλημμύρες, οι καταιγίδες και γενικά οι ακραίες καιρικές συνθήκες θα είναι συχνότερες και εντονότερες.


Χρονολογικά γεγονότα του φαινομένου θερμοκηπίου

1824 - Ο Ζοζέφ Φουριέ θέτει το θέμα του ρόλου που παίζει η ατμόσφαιρα της Γης στη θερμοκρασία του πλανήτη, καθώς και της επιπτώσεις της βιομηχανίας στι κλίμα.
1896 - Ο Σουηδός Σβάντε Αρρένιους υποστηρίζει ότι η θερμοκρασία του εδάφους επηρεάζεται από τα αέρια που συγκρατούν τη θερμότητα.
1941 - Ο Σέρβος Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς υποστηρίζει ότι η μεταβολή της τροχιάς της Γης, μας φέρνει κάθε 40.000 χρόνια την εποχή των παγετώνων.
1957 - Ο Τσαρλς Ντέιβιντ Κίλινγκ μετράει την συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, από ένα παρατηρητήριο στη Χαβάη. Σε περίοδο έξι ετών, φαίνεται καθαρά η αύξηση της συγκέντρωσης του ποσοστού του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
1980 - Ο Σουηδός Μπερτ Μπολίν διαπιστώνει πως η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται εδώ και ένα αιώνα.
1988 - Ο ΟΗΕ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας συστήνουν την Διακυβερνητική Ομάδα Ειδικών για την εξέλιξη του κλίματος (IPCC).
1992 - Στη σύνοδο του Ρίο 167 κράτη υπογράφουν τη μη δεσμευτική συνθήκη-πλαίσιο για τις κλιματικές αλλαγές.
1997 - Στο Κιότο της Ιαπωνίας 38 βιομηχανικές χώρες δεσμεύονται να μειώσουν ως το 2010 τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά 5.2% (μέσος όρος) σε σχέση με το 1990. Το πρωτόκολλο αυτό δεν έχει επικυρωθεί.
2001 - Στη Βόννη της Γερμανίας, γίνεται το πρώτο βήμα για την επικύρωση του πρωτοκόλλου του Κιότου, χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ, αλλά με την συμμετοχή της Ιαπωνίας, Ρωσίας, των χωρών της ΕΕ, συνολικά 178 χώρες.

Γνωρίστε την Ελλάδα - Φολέγανδρος, η μικρή κυρία των Κυκλάδων

Αυτή η ταυτοποίηση μου έρχεται στο μυαλό μου, γιατί πώς να το κάνουμε, είναι κυρία, από πού να ξεκινήσεις, απ’ την γραφικότητά της; απ’ την ποιότητα ζωής που παρέχει στον επισκέπτη; απ’ την ωραία και προσεγμένη κουζίνα, τα καθαρά ποτά; την σωστή εξυπηρέτηση και τις λογικές τιμές; την καλή ποιοτική μουσική και τον καλό κόσμο; ή τους ντόπιους που έχουν το «καλημέρα σας» έτοιμο και το βλέπεις να βγαίνει μέσα απ’ την καρδιά τους οι οποίοι είναι πρόθυμοι να σου απαντήσουν λεπτομερώς σε κάθε ερώτηση που θα τους θέσεις; σε όλα είναι κυρία!

Είναι πολύ μικρή, ένας κύριος οδικός δρόμος ξεκινάει απ’ το λιμάνι, σε 10 λεπτά είσαι στην Χώρα, και από ‘κει αλλά 10 για να φθάσεις στην Άνω Μεριά, με λίγο χωματόδρομο για τον Άγιο Γεώργιο, η άλλη άκρη του νησιού, πριν την Άνω Μεριά έχει και μια μεγάλη κατηφόρα που κατεβαίνεις στην παραλία την Αγκάλης, αυτό είναι όλο, όπου αλλού θελήσεις να πας έχει πάρα πολλά μονοπάτια για πεζοπορία, είτε να βρεθείς σε κάποια εκκλησία, που θ’ ακούς μόνο τον αέρα στ’ αυτιά σου είτε να κατέβεις σε κάποια ήσυχη παραλία, μόνο να μην ξεχάσεις να πάρεις μαζί σου νερό, καπέλο, και αθλητικά παπούτσια.
Στη Χώρα φυσικά δεν επιτρέπεται να κυκλοφορεί τίποτα, μόνο πεζοί.
Α! να μην ξεχάσεις να φας ματσάτα, τοπικά χειροποίητα ζυμαρικά με κόκορα, κουνέλι ή μοσχάρι, με τον κόκορα είναι η αυθεντική συνταγή, εγώ τα έφαγα με σουτζουκάκια, καλύτερα και απ’ της μάνας μου, στην Άνω μεριά φτιάχνουν την καλύτερη.
Και καρπουζένια, γλυκό που το φτιάχνουν με καρπούζι, αλεύρι, σουσάμι, και μέλι το οποίο είναι κι’ αυτό ντόπιο, υπέροχο γλυκό!

Πάμε να την δούμε με εικόνες τώρα γιατί αρκετά είπαμε.

Ξεκινώντας απ’ το λιμάνι, τον Καραβοστάση, ένα μικρό λιμάνι με λίγες ψαρόβαρκες, έμαθα πως δεν έχει πολύ ψάρι για νησί, ίσως αυτό εξηγεί και τις λιγοστές βάρκες.
Εκεί θα βρεις ξενοδοχεία, ψαροταβέρνες, και καφετέριες μπροστά στα βότσαλα να πεις τον καφέ σου ή να πάρεις το πρωινό σου.

Ανεβαίνοντας φθάνουμε στην Χώρα, γραφικότατη με τα γνωστά κυκλαδίτικα σοκάκια, χτισμένη στο χείλος του γκρεμού όπως η Χώρα της Σαντορίνης, εκεί μπορείς να βρεις τα πάντα, από φαρμακείο μέχρι μπαράκια και φαγάδικα, από παιδιά που παίζουν στους δρόμους, μέχρι και κόσμο που πίνει τα ποτά του έξω από κάποιο μπαράκι, κι’ όμως, όλα βρίσκονται σε μια αρμονία.

Απ’ τη Χώρα μπορείς ν’ ακολουθήσεις τον φιδωτό δρόμο, περίπου 20 λεπτά με τα πόδια, και ν’ ανέβεις στην Παναγία, την σπουδαιότερη εκκλησία του νησιού, η θέα είναι καταπληκτική.

Φεύγοντας για απ’ τη Χώρα, θα συναντήσεις τους παλιούς μύλους δεξιά σου,

συνεχίζοντας, ανεβαίνεις στη Άνω Μεριά, αυθεντικό χωριό που βλέπεις μόνο παλιά κτίσματα και τους ντόπιους να μετακινούνται κυρίως με γαϊδουράκια, δεν έχει καφετέριες κτλ. μόνο δυο εστιατόρια κι’ ένα ουζερί, είναι η Άνω Μεριά που αντιστέκεται ακόμα στο «rooms to let» και στο « rent a car» της Χώρας.

Εκεί είναι και το λαογραφικό μουσείο του νησιού, μια παραδοσιακή οικιστική μονάδα του 19ου αιώνα.

Και τώρα οι παραλίες, πίσω απ’ το λιμάνι (δεξιά), είναι η παραλία της Βάρδιας, αριστερά είναι οι παραλίες, Λατινάκι, Βιτσέτζου, Πουντάκι και Λιβάδι.

Απ’ το λιμάνι φεύγει καραβάκι που πάει στην παραλία Κάτεργο, η καλύτερη παραλία του νησιού.

Και η παραλία της Αγκάλης είναι επίσης ωραία όπου από ‘κει φεύγει πάλι καραβάκι που σε πάει σε αρκετές ακόμα, επειδή έμενα εκεί το είχα σίγουρο και το άφησα για την τελευταία ημέρα, έλα όμως που όπως βλέπετε είχε κύμα και δεν μπορούσε να δέσει το καραβάκι εκείνη την ημέρα!

Τυχαιότητα και μαθηματικά‏

Υπάρχει μια αντίληψη(και στον μαθηματικό τομέα) ότι ο αυστηρά καθορισμένος κόσμος των μαθηματικών με τις απόλυτες αποδείξεις και τα αδιαμφισβήτητα θεωρήματα δεν έχει καμία σχέση με την τύχη και τα προβλήματα αυτής.

Τύχη? Τι ορίζουμε όμως ως τύχη? Ο καθένας θα μπορούσε να δώσει και από έναν ορισμό π.χ. είναι να περάσω ένα μάθημα χωρίς να έχω διαβάσει ή να μου τύχει το λόττο ή να χάσω το λεωφορείο. Τυχαίο ονομάζουμε ένα γεγονός του οποίου δεν θα μπορούμε να προβλέψουμε το αποτέλεσμα ακόμα και αν το επαναλάβουμε κάτω από τις ίδιες συνθήκες-όσες φορές και αν το επαναλάβουμε. Για παράδειγμα ακόμα και αν ξέρω τα πρώτα 2 εκατομμύρια αποτελέσματα από τις ρίψεις ενός αμερόληπτου* ζαριού δεν θα μπορώ να προβλέψω το αποτέλεσμα της επόμενης ρίψης. Απλό? Καθόλου θα έλεγα. Αυτή η φυσική τυχαιότητα στην ουσία αναιρεί την ισχύ της λογικής. Πριν από λίγο δώσαμε έναν ορισμό της τυχαιοτήτας ο οποίος αναγνωρίζω πως δεν είναι πλήρης. Μα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ πλήρης!!! Η τυχαιότητα είναι μια έννοια η οποία «αντιστέκεται» στην τοποθέτηση αυτής σε καλούπια σε ορισμούς είναι μια έννοια η οποία ξεγλιστράει δεν σε αφήνει να την αρπάξεις…

Μα κάποιος θα μπορούσε να πει : "Και εμένα τι με νοιάζει εγώ είμαι μαθηματικός και έχω τις αποδείξεις μου και ξέρω ότι το 19 είναι πρώτος είτε σας αρέσει είτε όχι". Αυτός ο στατικός τρόπος σκέψης δεν έχει καμία σχέση με τα μαθηματικά έτσι όπως τα φαντάστηκε και υλοποίησε ο Paul Erdős, ο George Pólya, ο Kurt Gödel ,o John Forbes Nash…... Ναι η ουσία των μαθηματικών είναι η απόδειξη, αλλά μπορούμε να τα αποδείξουμε όλα?(Kurt Gödel θεώρημα της μη-πληρότητας). Η τυχαίοτητα είναι συνυφασμένη με τα μαθηματικά σε βαθμό που έχει αναπτυχθεί ένας ολόκληρος κλάδος που ονομάζεται Πιθανότητες και Στατιστική. Πέρα όμως από τα αυστηρά πλαίσια του κλάδου αυτού θα μπορούσαμε να πούμε ότι τυχαιότητα έχουμε και στην Θεωρία Αριθμών. Ποιος είναι ο παράγοντας που καθορίζει το επόμενο ψηφίο του π, γενικά των άρρητων αριθμών? Θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτή η τυχαιότητα είναι που δίνει την μαγεία στα Μαθηματικά. Τι αξία θα είχε αν μπορούσαμε να εξηγήσουμε τα πάντα(ευσεβής πόθος όλων των μαθηματικών) , το πέπλο μυστηρίου γύρω από τις φιλοσοφικές αναζητήσεις μέσα από τα μαθηματικά θα χανόταν για πάντα.
Όπως λέει και ο κ. Ν. Λυγερός :
Το σημαντικότερο στοιχείο των μαθηματικών δεν είναι η λεγόμενη τάξη, αλλά η αμφιλεγόμενη ελευθερία.

Αμερόληπτο: ονομάζουμε, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ένα ζάρι που έχει την ίδια πιθανότητα να φέρει 1,2,3,4,5 και 6

Τι μπορείτε να κάνετε με 2 αγελάδες

Μεσαίωνας: Έχετε δύο αγελάδες. Τις πουλάτε και αγοράζετε με όλες σας τις οικονομίες μια πέτρα, η οποία όπως σας είπαν, μετατρέπει κάθε μέταλλο σε χρυσό. Ο Αλχημιστής που σας την πούλησε εξαφανίζεται από την περιοχή, προτού αποκαλυφθεί η...απάτη του.

Αρχαία Αίγυπτος: Έχετε δύο αγελάδες. Ζουν στις όχθες του Νείλου και κατά τη διάρκεια των πλημμύρων τις μεταφέρετε στο παλάτι. Επειδή πέθανε ο Φαραώ, πρέπει να ταφούν κι αυτές μαζί του, έτσι γίνονται μούμιες και μπαίνουν στην πυραμίδα.

Αρχαία Σπάρτη: Έχετε δύο αγελάδες. Επειδή συνεχώς συμμετέχετε σε πολέμους και στρατιωτικές ασκήσεις, τις αφήνετε να τις μεγαλώσουν οι γυναίκα σας και τα παιδιά σας. Επειδή μια απ' αυτές έχει προβλήματα υγείας, ρίχνεται στον Ταΰγετο - ως είθισται.

Αθηναϊκή Δημοκρατία: Έχετε δύο αγελάδες και κατά λάθος, μπαίνουν στο ιερό της Αρτέμιδος. Έτσι, διεξάγεται ψηφοφορία δια βοής στην Εκκλησία του Δήμου, για το αν θα πρέπει να θανατωθούν ή όχι.

Ινδιάνικη Αμερική: Έχετε δύο αγελάδες που ζουν στη φυλή σας. Ο Αρχηγός της Φυλής διατάσσει να θυσιαστούν στον επικείμενο χορό της Βροχής, για να μπορέσουν επιτέλους να καρποφορήσουν τα λιβάδια της περιοχής.

Φεουδαρχία: Έχετε δύο αγελάδες. Ο ηγεμόνας σφετερίζεται μέρος του γάλακτος, επειδή δεν μπορείτε να πληρώσετε τη βαριά φορολογία.

Πρωτόγονη Αφρική: Έχετε δύο αγελάδες. Το χωριό σας αποφασίζει ότι αυτές πρέπει να θυσιαστούν στην τελετή μαγείας, για να εξευγενιστεί ο θεός της καρποφορίας και να γεννήσουν παιδιά οι γυναίκες. Το τετράποδο βράζεται ζωντανό στη χύτρα που στήθηκε στη μέση του χωριού.

Σουλτανάτο της Περσίας: Έχετε δύο αγελάδες. Επειδή είναι θηλυκού γένους, τις τοποθετείτε σε ξεχωριστό στάβλο, για να μην μπορούν να τις δουν οι ταύροι, ο οποίος είναι καλυμμένος με βυσσινί υφάσματα. Μια που καταφέρνει να ξεφύγει, τιμωρείται με αποκοπή του ποδιού της, ως φόρο τιμής στον Αλλάχ.

Αποικιακή Βρετανική Αυτοκρατορία: Έχετε δύο αγελάδες, οι οποίες διαβιούν στο Σουδάν. Με διάταγμα του Υπουργού Αποικιών, υπάγονται απ' ευθείας στο στέμμα, με αποτέλεσμα το γάλα τους να το καρπώνεται ο κυβερνήτης και όχι οι κάτοικοι του χωριού. Οργανώνεστε με το χωριό σας και εξεγείρεστε κατά των κατακτητών.

Καθαρή Δημοκρατία: Έχετε δύο αγελάδες. Οι γείτονές σας αποφασίζουν ποιος παίρνει το γάλα.

Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία: Έχετε δύο αγελάδες. Οι γείτονές σας διορίζουν κάποιον για να αποφασίσει ποιος θα παίρνει το γάλα.

Γραφειοκρατία: Έχετε δύο αγελάδες. Καταρχάς, η κυβέρνηση καθορίζει πώς πρέπει να τις ταΐζετε και πότε πρέπει να τις αρμέγετε. Έπειτα, σας πληρώνει για να μην τις αρμέγετε, αλλά μόνο να τις ταΐζετε. Στη συνέχεια, παίρνει και τις δύο αγελάδες, σκοτώνει τη μια, αρμέγει την άλλη και πετάει το γάλα. Στο τέλος, σας υποχρεώνει να συμπληρώσετε ειδικά έντυπα, όπου θα δηλώνετε ότι οι αγελάδες αγνοούνται.

Δυτικός Καπιταλισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Πουλάτε τη μία και αγοράζετε έναν ταύρο, στήνοντας επιχείρηση αναπαραγωγής αγελάδων, αρμέγετε το γάλα και το πουλάτε σε γνωστή εταιρεία παστερίωσης γάλακτος και γίνεστε μέτοχοι στο Χρηματιστήριο, ως κάτοχοι μικρού μέρους μετοχών της εταιρείας γάλακτος, η οποία αγοράζει το γάλα σας. Λίγο πριν από την κάμψη του δείκτη Dow Jones, αποσύρετε τις μετοχές σας, κερδίζοντας το εκατονταπλάσιο της αξίας τους. Μετά την ανάκαμψη του δείκτη, κάνετε σκέψεις να επενδύσετε μέρος των κερδών σας στην ίδια μετοχική εταιρεία.

Καπιταλισμός του Χονγκ Κονγκ: Έχετε δύο αγελάδες. Πουλάτε τρεις αγελάδες στην εταιρεία σας που έχει εισαχθεί στο Χρηματιστήριο, χρησιμοποιώντας εγγυητικές επιστολές που έχει καταθέσει ο γαμπρός σας στην τράπεζα. Στη συνέχει κάνετε μια ανταλλαγή χρεών με μετοχές, συνοδευόμενη από μια δημόσια προσφορά και παίρνετε πίσω τέσσερις αγελάδες μαζί με μια φορολογική έκπτωση για τη συντήρηση μιας πέμπτης. Τα δικαιώματα επί του γάλακτος έξι αγελάδων μεταφέρονται, με τη βοήθεια ενός Παναμέζου μεσάζοντα, στο λογαριασμό μιας εταιρείας στα νησιά Cayman, την οποία κατέχει παράνομα ο ιδιοκτήτης της πλειονότητας των μετοχών, ο οποίος επαναπωλεί την εισηγμένη εταιρεία σας τα δικαιώματα επί του γάλακτος επτά αγελάδων. Στην έκθεση της εταιρείας, εμφανίζονται οκτώ μηρυκαστικά, με δυνατότητα αγοράς ενός επιπλέον ζώου. Στο μεταξύ, σκοτώνετε τις δύο αγελάδες, γιατί το feng-shui (το ενεργειακό πεδίο που καθορίζει η γεωμαντεία) είναι αρνητικό.

Αμερικάνικη Δημοκρατία: Η κυβέρνηση υπόσχεται να σας δώσει δύο αγελάδες, υπό τον όρο να την ψηφίσετε. Μετά τις εκλογές, ο πρόεδρος της χώρας παραπέμπεται σε απευθείας δίκη για κερδοσκοπία σε ομόλογα βοοειδών. Ο Τύπος χαρακτηρίζει το σκάνδαλο «Cowgate».

Αγγλική Δημοκρατία: Έχετε δύο αγελάδες. Τις ταΐζετε με αρνίσια μυαλά και τρελαίνονται. Η κυβέρνηση δεν σας αποζημιώνει και μέμφεται τις κεντροευρωπαϊκές χώρες.

Δημοκρατία της Σιγκαπούρης: Έχετε δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση σας επιβάλλει πρόστιμο για φύλαξη ζώων σε διαμέρισμα χωρίς άδεια.

Κυπριακή Δημοκρατία: Έχετε δύο αγελάδες. Τις αρμέγετε και επειδή θεωρείτε ότι η τιμή του γάλακτος βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, πετάτε το γάλα τους σε γνωστή χωματερή (αφού ενημερώσετε πρώτα τα τηλεοπτικά δίκτυα) και λίγες ημέρες μετά, διαμαρτύρεστε μαζί με τα τετράποδά σας μπροστά από το προεδρικό και τη βουλή. Επειδή είναι από τις πρώτες φορές που έρχεστε στη Λευκωσία, η δημοτική αστυνομία σάς γράφει πρόστιμο για παράνομη στάθμευση. Ύστερα, εμφανίζεστε στο «Πέστα στο Μάμα» για να διαμαρτυρηθείτε.

Ευρωπαϊκή Ένωση: Έχετε δύο εταίρες αγελάδες, από διαφορετική χώρα καταγωγής. Τα ποσοστά εξαγωγής γάλακτος διανέμονται ποσοστιαία στις χώρες-μέλη της ΕΕ. Το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο διεκδικούν περισσότερο μερίδιο του γάλακτος.

Αναρχία: Έχετε δύο αγελάδες. Είτε τις πουλάτε σε λογική τιμή, είτε οι γείτονές σας απειλούν να σας δολοφονήσουν για να σας τις πάρουν.

Ορθόδοξος Κομμουνισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Οι γείτονές σας σας βοηθούν να τις συντηρείτε και να τις αρμέγετε και μοιράζεστε μαζί τους το γάλα.

Ρώσικος Κομμουνισμός: Έχετε δύο αγελάδες, που έχετε την υποχρέωση να συντηρείτε, αλλά η κυβέρνηση παίρνει όλο το γάλα και εσείς αγοράζετε μερίδιό του.

Καθαρός Σοσιαλισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και τις βάζει σ' ένα στάβλο μαζί με τις αγελάδες όλων των άλλων. Εσύ πρέπει να φροντίζεις όλες τις αγελάδες. Η κυβέρνηση σου δίνει ακριβώς όσο γάλα χρειάζεσαι.

Γιουγκοσλαβικός Σοσιαλισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Το γάλα ανήκει σ' εσάς, αλλά ένα μικρό του μερίδιο το καρπούται το κράτος.

Γραφειοκρατικός Σοσιαλισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και τις βάζει σε ένα στάβλο μαζί με τις αγελάδες όλων των άλλων. Μια ομάδα πρώην εκτροφέων κοτόπουλων τις φροντίζει. Εσύ πρέπει να φροντίζεις τα κοτόπουλα που πήραν από τους πρώην εκτροφείς κοτόπουλων. Η κυβέρνηση σου δίνει ακριβώς το γάλα και τα αβγά που οι νόμοι λένε ότι χρειάζεσαι.

Δικτατορία: Έχετε δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο και σας εκτελεί με τυφεκισμό.

Ολοκληρωτισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και αρνείται ότι έχουν υπάρξει ποτέ. Το γάλα τίθεται εκτός νόμου.

Οικολογία: Έχετε δύο αγελάδες. Το κίνημα (γιατί η λέξη «κυβέρνηση» είναι λανθασμένη) σας απαγορεύει να τις αρμέγετε και να τις σκοτώσετε και σας υποχρεώνει να τις έχετε στο φυσικό τους περιβάλλον.

Περιβαλλοντισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση σας απαγορεύει τόσο να τις αρμέγεις όσο και να τις σκοτώσετε.

Φασισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Το κράτος παίρνει και τις δύο, σας προσλαμβάνει για να τις συντηρείτε και σας πουλάει το γάλα.

Φεμινισμός: Έχετε δύο αγελάδες. Παντρεύονται και υιοθετούν ένα μοσχάρι.

Πολιτικά Ορθοί: Έχετε στη διάθεσή σας (και όχι στην «ιδιοκτησία σας», που είναι σύμβολο ενός φαλλοκεντρικού, πολεμοχαρούς και αδιάλλακτους παρελθόντος) δύο βοοειδή, διαφορετικής ηλικίας, απροσδιόριστου φύλου, πολύτιμα όμως για την κοινωνία.

Σουρεαλισμός: Έχετε δύο καμηλοπαρδάλεις. Η κυβέρνηση απαιτεί να κάνετε μάθημα φυσαρμόνικας, γιατί ο ήχος της σχετίζεται με τη στάθμη της θάλασσας.

Στρατιωτικό Καθεστώς: Έχετε δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο και σας κατατάσσει στο Στρατό.

Art Therapy - Η Θεραπεία μέσω της Τέχνης

Από την Γεωργία Τσιώρου

Από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας η τέχνη χρησιμοποιήθηκε και ως μέσω επικοινωνίας και για θεραπευτικούς λόγους. Τα εικαστικά χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στη θεραπεία λίγο πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν μια ομάδα καλλιτεχνών και ψυχιάτρων στις ΗΠΑ και στην Αγγλία άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον για μια πιο θεραπευτική χρήση των εικαστικών (art therapy), ενώ στην Ελλάδα άρχισε να εφαρμόζεται γύρω στο 1980.


Τα πρώτα χρόνια της ανάπτυξης της θεραπείας μέσω των εικαστικών υπήρχαν σαφείς αντιστοιχίες με τη διδασκαλία των εικαστικών. Παρ’ όλα αυτά, η διαφορά ανάμεσα στο ρόλο του δασκάλου και στο ρόλο του θεραπευτή άρχισε να διαφαίνεται, καθώς στη δεκαετία του 1970 η θεωρία και η πρακτική της θεραπείας μέσω των εικαστικών αναπτύσσονταν σταδιακά προς την κατεύθυνση της ψυχοθεραπείας.

Μελετώντας το βιβλίο των Sue Jennings και Ase Minde, με τίτλο «Οι Μάσκες της Ψυχής» βρίσκει κανείς χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την θεραπεία μέσω των εικαστικών (art therapy) και της δραματοθεραπείας (dramatherapy) και τον συνδυασμό των δύο, καθώς και για την πρωταρχική ανάγκη του ανθρώπου να εκφράζεται.

Συγκεκριμένα αναφέρει ότι η θεραπεία μέσω των εικαστικών (art therapy) προέρχεται από δύο κυρίως τομείς: την εικαστική τέχνη και την ψυχολογία και σημαίνει τη χρήση των εικαστικών με θεραπευτικό σκοπό. Σε μία τέτοια είδους θεραπεία ο θεραπευτής ζητάει από τον ασθενή να εκφράσει τα συναισθήματα, τα όνειρα και τα εσωτερικά του βιώματα μέσω ποικίλων καλλιτεχνικών μέσων. Το έργο τέχνης που δημιουργεί θεωρείται αναπαράσταση του αντικειμενικού κόσμου, αλλά το άτομο που δημιουργεί το έργο προβάλλει πάνω του τμήματα του εαυτού του και του αντικειμένου. Η σχέση που αναπτύσσεται είναι τριαδική, δηλαδή θεραπευτής-θεραπευόμενος-εικόνα. Η θεραπεία μέσω των εικαστικών μπορεί να είναι ατομική ή και ομαδική, βασιζόμενη στις υποκειμενικές ανάγκες του ασθενούς και καθοδηγούμενη από τον θεραπευτή δίνοντας ασκήσεις με συγκεκριμένη θεματική.

Κατά τη δημιουργία του έργου ο άνθρωπος προβάλει τις εμπειρίες του με σύμβολα. Χρησιμοποιούνται εικόνες όπως πόρτες, παράθυρα, κλειδιά, πύλες, μάσκες, καταφύγια, σπίτια κ.α. Ο Carl Jung υποστηρίζει ότι "Τα σύμβολα είναι ένας φυσικός τρόπος ψυχικής έκφρασης, η φυσική γλώσσα του ασυνειδήτου. Τα σύμβολα εμφανίζονται αυθόρμητα, είναι ζωντανές και προσωποποιημένες πτυχές της ψυχής. Είναι φορτισμένα με ψυχική ενέργεια -είναι υπερφυσικά- και έτσι είναι δυναμικά, έχουν καθοδηγητική δύναμη και δημιουργούν συνέπειες."

Στη δημιουργική τέχνη πάντα γίνεται μια συνάντηση. Οι καλλιτέχνες συναντούν τα τοπία, τις ιδέες ή τα εσωτερικά τους οράματα που θέλουν να εξωτερικεύσουν. Όσο δημιουργούν, απορροφώνται μέσα σε αυτά και γίνονται κομμάτι του έργου τέχνης. Ταυτόχρονα όμως βγαίνουν έξω από αυτό και προσπαθούν να το δουν από διάφορες προοπτικές. Όσο και αν έχεις απορροφηθεί κατά την δημιουργία του, φτάνει η στιγμή που αφήνεις κάτω τα εργαλεία σου και πηγαίνεις πίσω, μακριά από το έργο για να το μελετήσεις. Να το παρατηρήσεις από απόσταση και να επανέλθεις αργότερα για τις όποιες αλλαγές. Αυτή η δυνατότητα αλληλεπίδρασης, ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο, το να είσαι μέρος κάποιου πράγματος και ταυτόχρονα να είσαι απ’ έξω, είναι η λέξη-κλειδί της επικοινωνίας.

Δημιουργείται ένας χώρος που εκεί ζωντανεύει η λεκτική και η μη λεκτική επικοινωνία.
Σε ένα άλλο σημείο του βιβλίου αναφέρεται η γνώμη της Margreth Naumberg (1958), πρωτοπόρος της θεραπείας μέσω των εικαστικών στις ΗΠΑ, όπου έλεγε ότι "Η τεχνική της θεραπείας μέσω των εικαστικών βασίζεται στη γνώση ότι κάθε άτομο, είτε έχει γνώσεις τέχνης είτε όχι, έχει μια λανθάνουσα ικανότητα να προβάλλει τις εσωτερικές συγκρούσεις του σε μία παραστατική μορφή τέχνης. Συχνά, όσο πιο βαθιές εμπειρίες διερευνούν οι πίνακες των ασθενών, τόσο πιο εύκολα τις αρθρώνουν λεκτικά." Η τέχνη βοηθάει τους ανθρώπους να βιώσουν τον κόσμο με διαφορετικούς τρόπους και ως εκ τούτου τους βοηθά να δώσουν στις λέξεις μεγαλύτερη ουσία, κάνοντάς τες πιο ζωντανές.

O Arthur Robbins στο βιβλίο του «The Artist as Therapist» (1987), λέει ότι: "Στην θεραπεία οι ασθενείς και ο θεραπευτής προσπαθούν να βρουν μέσα τους τον καλλιτέχνη. Η θεραπευτική διαδικασία για τους ασθενείς είναι μια συνεχής πάλη για να ανακαλύψουν αληθινές εσωτερικές αναπαραστάσεις και σύμβολα και τους δίνει μορφή ώστε να αναπτύξουν πιο πλούσιες και πιο συγκεκριμένες ζωντανές πραγματικότητες. Οι θεραπευτές δίνουν διέξοδο στον καλλιτέχνη μέσα τους, με μια συνεχή διαδικασία διατήρησης ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος που θα προσφέρει στους ασθενείς το χώρο, την ενέργεια και την ορμή για να αλλάξουν." Όντως πολλά άτομα δυσκολεύονται να βρουν λέξεις για τα εσωτερικά τους συναισθήματα, τους φόβους και τις εμπειρίες τους. Το έργο τέχνης γίνεται συμβολική γλώσσα για τα εσωτερικά τους συναισθήματα και τους βοηθά να οικοδομήσουν μια γέφυρα ανάμεσα στην εσωτερική και την εξωτερική πραγματικότητα.

Ο Winnicott (1988) τονίζει την τεράστια σημασία του παιχνιδιού και της φαντασίας για την δημιουργία του ενδιάμεσου ή «μεταβατικού χώρου», όπου ο άνθρωπος από βρέφος αλλά και σε ολόκληρη την ζωή του ταξιδεύει από τη μη διαφοροποιημένη συγχώνευση στη διαφοροποιημένη ατομικότητα. Επίσης ο Ernst Kris αναφερόταν στη μαγική δύναμη της εικόνας, στον τρόπο που η φαντασιωσική διαδικασία παίρνει μορφή και ζωή μέσα από τις εικόνες. Τόσο η θεραπεία μέσω των εικαστικών όσο και άλλων μορφών τέχνης, βασίζονται στη δύναμη της φαντασίας, όχι της υποτιμημένης πρωτογενούς διαδικασίας, αλλά της πολύτιμης πρώτης ύλης που μας φέρνει σε επαφή με τον πλούσιο κόσμο του ασυνειδήτου. Άλλωστε αυτός είναι και ο στόχος σε κάθε μορφή θεραπείας μέσω της τέχνης.

Η αξία της εικαστικής, και όχι μόνο, ψυχοθεραπείας προσφέρει έναν «καθρέφτη» στα συναισθήματα και στις σκέψεις. Σε αντίθεση με τον προφορικό λόγο, η εικόνα είναι κάτι που μένει. Είναι λοιπόν ένα είδος «χειροπιαστής μνήμης», γιατί ο άνθρωπος μπορεί να επιστρέψει σε μια εικόνα που δημιούργησε παλιά και να τη διερευνήσει ξανά. Εκφραζόμενος κάποιος μέσα από τα δημιουργήματά του αποκτά έναν απόλυτα προσωπικό και ιδιαίτερο τρόπο για να επικοινωνήσει αυτά που γνωρίζει ή αυτά που δεν γνωρίζει και αγνοεί.

Από τα παραπάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η καθημερινή μας ζωή, από τη μέρα που γεννιόμαστε, είναι μια περίοδος αλλαγής χρωμάτων, υλικών, μυρωδιών, μεταβατικών χώρων- καταστάσεων. Καλούμαστε καθημερινά να εμβαθύνουμε στο είναι μας και να αποκωδικοποιήσουμε όλα αυτά τα άλυτα θέματα που μας απασχολούν και να δώσουμε νόημα στις πράξεις και τα συναισθήματά μας, να εκφράσουμε τις ανθρώπινες πτυχές που δεν μπορούν να εκφραστούν με λόγια.

Συνοψίζοντας, η ζωή είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση στον θάνατο και ο κάθε άνθρωπος καλείται να βιώσει την προσωπική του ανάπτυξη μέσα από την προσωπική του αναζήτηση και κατανόηση. Να οικοδομήσει τις δικές του βάσεις και να βρει τρόπους να εκφράσει όλη αυτή την εσωτερική ανησυχία. Οι εμπειρίες οφείλουν να είναι διδακτικές κάθε φορά και να μην στέκουν στο βωμό του αφορισμού για μεταγενέστερα βιώματα! Να κατανοήσουμε εις βάθος τα μηνύματα που μας παρέχει η εικαστική δημιουργία και να την εφαρμόζουμε όποτε νιώθουμε την ανάγκη.

Η μουσικοθεραπεία (music therapy), η δραματοθεραπεία (dramatherapy) και η χοροθεραπεία (dance therapy), μέσα από τη μουσική, το δράμα και το χορό αντίστοιχα, προσφέρονται επίσης ως εναλλακτικές θεραπευτικές μέθοδοι.

Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: ο έλληνας που έλυσε τον γρίφο του νομπελίστα Τζον Νας

Είναι μόλις 29 ετών κι όμως το βιογραφικό του είναι πλούσιο σε επαγγελματική και ακαδημαϊκή εμπειρία. Απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με βαθμό 9,98 στα 10, με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης θεωρείται ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά διεθνώς. Μάλιστα τον τελευταίο χρόνο βρίσκεται στις αίθουσες του Πανεπιστημίου ΜΙΤ της Βοστώνης για να διδάξει.

Μέσα στο 2009 ο Κωνσταντίνος κατάφερε να ξεδιαλύνει έναν δύσκολο γρίφο της πληροφορικής, που έμενε άλυτος από το 1950. Το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται, όπως παραδέχεται, είναι αρκετά δύσκολο για τον περισσότερο κόσμο. Η διδακτορική του διατριβή μελετά το Θεώρημα του Νας, στη θεωρία των παιγνίων, θεώρημα για το οποίο το 1994 ο Νας κέρδισε το Νόμπελ Οικονομίας.

«Την επιστήμη μου την ενδιαφέρει κυρίως το Ίντερνετ. Πρόκειται για ένα μέσο που χρησιμοποιείται από εκατομμύρια χρήστες και ελέγχεται από διάφορες εταιρείες, οργανισμούς και κράτη. Όλοι όμως έχουν διαφορετικά συμφέροντα, που μερικές φορές επηρεάζουν την ελεύθερη κίνηση της πληροφορίας. Έτσι, αυτό που καλούμαστε να κάνουμε είναι να σχεδιάσουμε ένα 'γερό' Ίντερνετ, όπου η πληροφορία θα ταξιδεύει όσο πιο γρήγορα γίνεται με ασφάλεια, ενώ παράλληλα θα προστατεύεται η ελευθερία του λόγου», λέει ο 29χρονος επιστήμονας.

Στην ερώτηση αν σκοπεύει να αφήσει την ακαδημαϊκή καριέρα στη Βοστώνη για να επιστρέψει στην Ελλάδα, απαντά αρνητικά. «Το αντικείμενό μου είναι τέτοιο που φοβάμαι ότι αν ερχόμουν στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα να συνεχίσω τις έρευνές μου. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες, ενδεχομένως ούτε η απαραίτητη υποστήριξη στο ερευνητικό μου έργο. Φοβάμαι ότι μπορεί να χαθώ στην ελληνική γραφειοκρατία» λέει. Αυτό που του αρέσει ιδιαίτερα στη Βοστώνη είναι ότι είναι ένας τεράστιος ακαδημαϊκός χώρος. «Ο μισός πληθυσμός της πόλης έχει σχέση με τον πανεπιστημιακό κόσμο». Αν και η επιστροφή στην Ελλάδα δεν είναι στα άμεσα σχέδιά του, όπως τονίζει, «θέλω να δώσω πίσω στην Ελλάδα, γιατί κι αυτή μου έδωσε τις βάσεις για να φτάσω ώς εδώ. Έρχομαι στην Ελλάδα δύο φορές το χρόνο για περίπου δύο μήνες. Σίγουρα στην καθημερινότητά μου υπάρχουν στιγμές που μου λείπει η οικογένειά μου και το σπιτικό φαγητό».

Το περασμένο έτος, ο 29χρονος Κωνσταντίνος Δασκαλάκης τράβηξε τα βλέμματα της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας- και όχι μόνο- πάνω του καθώς βραβεύθηκε από τον διεθνή οργανισμό ΑCΜ (Αssociation for Computing Μachinery), την Ένωση δηλαδή όλων όσων ασχολούνται με την πληροφορική, η οποία δίνει ένα βραβείο για την καλύτερη διδακτορική διατριβή κάθε χρόνο. Αφετηρία ήταν ο γρίφος που παρέμενε άλυτος από την εποχή που ο Τζον Νας διατύπωσε το θεώρημα για τη θεωρία των παιγνίων. Ο Αμερικανός επιστήμονας τη δεκαετία του ΄50 έφτιαξε ένα απλοποιημένο σύστημα των σχέσεων και των ενεργειών κάποιων ανθρώπων που βρίσκονταν σε καταστάσεις με διαφορετικά συμφέροντα, όπως το να είναι αντίπαλοι σε ένα παιχνίδι. «Κι έδειξε ότι σε κάθε αγορά, ακόμη κι όταν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, υπάρχει τρόπος να βρεθεί η ισορροπία». Μετά τη διατύπωση της θεωρίας του Νας- η οποία δεν βρίσκει εφαρμογή μόνο στα παιχνίδια αλλά και στην αγορά ή το Ίντερνετ- ξεκίνησαν πολλοί επιστήμονες να ψάχνουν με ποιον τρόπο μπορεί κανείς να προβλέψει την ισορροπία Νας, όπως για παράδειγμα τι θα γίνει στην αγορά ή το να προβλέψει κανείς ποιος θα κερδίσει στο σκάκι ή ποια στρατηγική είναι καλύτερη στο πόκερ. Όπως επισημαίνει ο Κωνσταντίνος, πέρασαν πέντε δεκαετίες χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Έναν χρόνο χρειάστηκε ο νεαρός επιστήμονας με τους καθηγητές του, Χρίστο Παπαδημητρίου από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και τον καθηγητή Πολ Γκόλντμπεργκ του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, μέχρι τελικά να βρουν τη λύση στον γρίφο. Όπως λέει ο 29χρονος, οι μέχρι τότε προσπάθειες ουσιαστικά στρέφονταν προς λάθος κατεύθυνση. Η έρευνά τους έδειξε ότι η ισορροπία αυτή, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι υπολογιστικά αδύνατη. «Ουσιαστικά αποδείξαμε ότι δεν υπάρχει τρόπος για να προβλεφθεί η ισορροπία. Μπορεί να χρειάστηκε έναν χρόνο να δουλέψουμε σκληρά, ωστόσο το ερώτημα αυτό μας βασάνιζε περισσότερο καιρό. Είναι πάντως μεγάλη τιμή για έναν νέο επιστήμονα να βραβεύεται από τον διεθνή αυτό οργανισμό. Ανάμεσα σε χιλιάδες διατριβές από τα πανεπιστήμια του κόσμου, επιλέχθηκε η δική μου».

ΜΜΕ - Παραπληροφόρηση

Από τον Σωτήρη Ταξιάρχη Ιακώβου

ΤΑ ΜΜΕ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ? ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΕΝΑΝ ΟΡΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΞΗΣ << ΤΑ ΜΜΕ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΑΤΟΜΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ>> ΕΔΩ ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ, ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΦΥΣΙΚΑ...ΑΛΛΑ ΟΣΟ ΔΗΘΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΤΕ ΓΙΝΕΣΤΕ ΕΡΜΕΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ , Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ, ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΝ ΤΙΣ ΜΑΖΕΣ, ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟΥ, ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΜΑΖΑ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ ΠΟΥ ΒΟΗΘΑΕΙ ΄΄ΚΑΠΟΙΟΥΣ'' ΝΑ ΤΗΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΟΥΝ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ.

ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΖΗΤΗΣΗ, ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΜΟΔΑ , ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΑ ΚΑΛΟΥΠΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ , ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΔΟΣΗ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΜΠΕΙ Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΣΤΑ ΚΑΛΟΥΠΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ , ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΚΑΣΤΕΣ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΤΟΠΟΥ, ΟΜΑΔΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ,ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΜΜΕ ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΑΘΕΜΙΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ .

ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟΙ ΟΤΑΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΜΙΑ ΕΙΔΗΔΗ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ, ΟΤΑΝ ΠΟΝΤΑΡΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΤΟΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΟΓΚΩΝΟΥΝ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΗΜΟΛΟΓΙΑΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ. ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΘΑ ΔΩΣΩ Η ΓΡΙΠΗ ΤΩΝ ΠΟΥΛΕΡΙΚΩΝ,ΚΑΙ Η ΓΡΙΠΗ H1N1 ΟΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΧΑΜΟΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΤΑ ΜΜΕ. ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ? ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΕΓΙΝΑΝ? ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ Η ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ, ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΟΜΩΣ?

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. ΑΡΚΕΤΑ ΥΠΟΤΙΜΗΣΑΝ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΜΕ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΑ ΜΜΕ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ,ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΠΛΑΣΑΡΟΥΝΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΜΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΘΕΣΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ,ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΩΝ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ , Ο ΛΑΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΤΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΜΜΕ .

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΚΕΙΝΟ, ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ! ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ.ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ.Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΑΣ. ΑΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ.

Η συμπεριφορά των ζώων πριν από σεισμούς

Η παρατήρηση της συμπεριφοράς των ζώων ως ένδειξη για πιθανή σεισμική δραστηριότητα υφίσταται από την αρχαιότητα:

«Πρώτοι οι Ρωμαίοι ανέφεραν ότι τα θαλασσοπούλια σταματούν να πετούν πριν από έναν σεισμό, ενώ πολλές ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι, πριν γίνει κάποιος μεγάλος σεισμός, τα φίδια και τα διάφορα άλλα ερπετά εγκαταλείπουν τις φωλιές τους και πολλά νυχτόβια ζώα εμφανίζονται την ημέρα.

Οι Ινδιάνοι αναφέρουν ότι οι κροκόδειλοι βγάζουν παράξενες κραυγές λίγο πριν γίνει ένας σεισμός, ενώ παρόμοια συμπεριφορά παρατηρείται και στα κατοικίδια ζώα. Για παράδειγμα, λέγεται ότι, αν τα άλογα αρνούνται να μπουν στο στάβλο και τα σκυλιά γαυγίζουν μονότονα, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει σεισμός».

Επίσης, έχει λεχθεί πως “μετά τον μεγάλο σεισμό της Haicheng του 1975 αναφέρθηκαν συνολικά χιλιάδες περιπτώσεις παράξενης συμπεριφοράς των ζώων. Για παράδειγμα, οι γάτες και τα σκυλιά μετέφεραν τα νεογνά τους έξω από τα σπίτια, τα ποντίκια και τα φίδια εγκατέλειπαν τις φωλιές τους και τα γουρούνια ξεφώνιζαν παράξενα.”

Μάλιστα, η παρατήρηση της συμπεριφοράς των ζώων δεν έχει μείνει μόνο σε φιλολογικό επίπεδο. Αρκεί να σημειωθεί πως “το πρώτο επιστημονικό ίδρυμα για την μελέτη της αλλαγής της συμπεριφοράς των ζώων λίγο πριν από ένα σεισμό ιδρύθηκε στην Κίνα το 1968 και από τότε ένας μεγάλος αριθμός από παρόμοια κέντρα παρακολούθησης έχουν εγκατασταθεί σε όλη την Κίνα.


Πολλά από τα κέντρα αυτά είναι εγκατεστημένα κοντά σε ζωολογικούς κήπους για να μπορούν οι επιστήμονες να μελετούν και τη συμπεριφορά των αγρίων ζώων. Σαν κύριο πειραματόζωο οι Κινέζοι χρησιμοποίησαν το περιστέρι, το οποίο έχει εξαιρετικά ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα”.

Εν τω μεταξύ, δόθηκε συνέχεια στην συγκεκριμένη μέθοδο, καθώς “το παράδειγμα της Κίνας ακολούθησε και η Αμερική, όπου τον Σεπτέμβριο του 1976 συγκλήθηκε ειδικό συνέδριο αλλαγής της συμπεριφοράς των ζώων σε σχέση με επερχόμενο σεισμό και τοποθετήθηκαν κατά μήκος του μεγάλου ρήγματος του Αγίου Ανδρέου κλουβιά με ποντίκια, των οποίων μελετάται συνεχώς η συμπεριφορά”, ενώ “παρόμοιες παρατηρήσεις συμπεριφοράς έχουν αναφερθεί και για τα ψάρια”.

Ανάμεσα στους σεισμούς, τους οποίους είχαμε καταφέρει να προγνώσουμε μέσω της παρατήρησης της συμπεριφοράς των ζώων, ήταν αυτός της Ιταλίας τον Μάιο του 1976 και αυτός της Καλαμάτας τον Σεπτέμβριο του 1986. Στην Ιταλία, ο σεισμός ήταν της τάξης των 6,7 R, και αυτό που παρατηρήθηκε ήταν πως δύο με τρεις ώρες πριν τον σεισμό οι γάτες εγκατέλειψαν τα σπίτια, ενώ οι ποντικοί βγήκαν έξω από τις φωλιές τους. Στην περίπτωση της Ελλάδας, μία ημέρα πριν παρατηρήθηκε πως τα σκυλιά γαύγιζαν έντονα και ανήσυχα.

Χαρακτηριστικός είναι ο ακόλουθος πίνακας, ο οποίος απεικονίζει την κλίμακα ευαισθησίας των ζώων με παραμέτρους την απόσταση από το σεισμογόνο ρήγμα και τον χρόνο αντίδρασης.



(Αποσπάσματα από το βιβλίο του ερευνητή σεισμολογίας κ. Άκη Τσελέντη "Σύγχρονη Σεισμολογία", εκδόσεις Παπασωτηρίου)

Το ύψος του ουρανοξύστη

Το παρακάτω κείμενο αφορά μια ερώτηση που τέθηκε σε μια εξέταση Φυσικής στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.

“Περιγράψτε πως μπορούμε να μετρήσουμε το ύψος ενός ουρανοξύστη χρησιμοποιώντας ένα βαρόμετρο”

Ένας φοιτητής απάντησε :
“Δένετε ένα μακρύ σπάγκο στο λαιμό του βαρόμετρου, τότε κατεβάζετε το βαρόμετρο από την ταράτσα στο έδαφος. Το μήκος του νήματος συν το μήκος του βαρομέτρου θα είναι ίσο με το ύψος του κτιρίου.”

Αυτή η πρωτότυπη απάντηση, έκανε έξω φρενών τον εξεταστή έτσι ώστε ο φοιτητής κόπηκε αμέσως. Ο φοιτητής προσέφυγε στις αρχές του πανεπιστημίου διαμαρτυρόμενος ότι η απάντησή του ήταν αναμφίβολα σωστή, και το πανεπιστήμιο όρισε έναν ανεξάρτητο εξεταστή να διερευνήσει την υπόθεση.
Ο διαιτητής αυτός έκρινε ότι η απάντηση ήταν πράγματι σωστή, αλλά δεν έδειχνε καμιά αξιοσημείωτη γνώση της φυσικής.

Για να διαλευκανθεί τελείως το θέμα αποφασίστηκε να καλέσουν το σπουδαστή και να του αφήσουν έξι λεπτά μέσα στα οποία αυτός έπρεπε να δώσει μια προφορική απάντηση που να δείχνει μια εξοικείωση με τη φυσική σκέψη.

Για πέντε λεπτά αυτός παρέμεινε σιωπηλός, βυθισμένος σε σκέψεις.
Ο εξεταστής του θύμισε ότι ο χρόνος τελείωνε, και ο σπουδαστής απάντησε ότι ήδη είχε στο μυαλό του αρκετές συναφείς απαντήσεις αλλά δεν μπορούσε να αποφασίσει ποια να χρησιμοποιήσει.Στην προτροπή να βιαστεί, ο σπουδαστής απάντησε ως εξής:

“ Κατ’ αρχήν μπορείς να ανεβάσεις το βαρόμετρο στην κορυφή του ουρανοξύστη, να το αφήσεις να πέσει στο δρόμο και να μετρήσεις το χρόνο που κάνει να φτάσει στο έδαφος. Το ύψος του κτιρίου μπορεί τότε να βρεθεί από γνωστό τύπο . Αλλά αλίμονο στο βαρόμετρο.”

“Ή αν υπάρχει ηλιοφάνεια μπορείς να μετρήσεις το ύψος του βαρόμετρου, να το στήσεις όρθιο στο έδαφος και να μετρήσεις το μήκος της σκιάς του. Να μετρήσεις ύστερα το μήκος της σκιάς του ουρανοξύστη, και τέλος με απλή αριθμητική αναλογία να βρεις το πραγματικό ύψος του ουρανοξύστη.”

“Αλλά αν θέλεις να κάνεις μια πραγματικά επιστημονική δουλειά, θα μπορούσες να δέσεις ένα μικρού μήκους νήμα στο βαρόμετρο και να το βάλεις σε ταλάντωση σαν εκκρεμές, πρώτα στο έδαφος και μετά στην ταράτσα του ουρανοξύστη. Το ύψος θα μπορούσε στη συνέχεια να βρεθεί μετρώντας και συγκρίνοντας τις δυο περιόδους οι οποίες είναι αντιστρόφως ανάλογες των τετραγωνικών ριζών των επιταχύνσεων της βαρύτητας, στο έδαφος και στο ύψος του ουρανοξύστη. Η επιτάχυνση της βαρύτητας εξαρτάται με τη σειρά της από το ύψος από την επιφάνεια της γης και συνεπώς γνωρίζοντας την επιτάχυνση της βαρύτητας στην ταράτσα βρίσκουμε το ύψος.”

“Ή αν ο ουρανοξύστης διαθέτει μια εξωτερική σκάλα κινδύνου θα ήταν ευκολότερο να ανεβείς τη σκάλα και να βάλεις διαδοχικά σημάδια επαναλαμβάνοντας το μήκος του βαρόμετρου. Μετά να προσθέσεις όλα αυτά τα μήκη.”

“ Αν απλώς βαριόσουν, και ήθελες να χρησιμοποιήσεις το βαρόμετρο με ορθόδοξο τρόπο, μπορούσες να μετρήσεις την ατμοσφαιρική πίεση στην ταράτσα και στο έδαφος και να μετατρέψεις την διαφορά των millibars σε αντίστοιχη διαφορά σε μέτρα.”

“Αλλά επειδή ως φοιτητές συνεχώς παροτρυνόμαστε να ασκούμε την ανεξαρτησία του μυαλού και να εφαρμόζουμε επιστημονικές μεθόδους, αναμφίβολα ο καλύτερος τρόπος θα ήταν, να χτυπήσουμε την πόρτα του θυρωρού και να του πούμε: ‘ Αν θα σου άρεσε να έχεις ένα ωραίο καινούριο βαρόμετρο, θα σου χαρίσω αυτό αν μου πεις το ύψος του ουρανοξύστη ’.

Ο σπουδαστής αυτός ήταν ο NIELS BOHR ο μόνος Δανός που κέρδισε το βραβείο Nobel της Φυσικής!!!

Εναλλακτικός τουρισμός - Διακοπές στον Αρκτούρο

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ είναι μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1992, για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος, με δράσεις έρευνας πεδίου, επιστημονικής μελέτης, ευαισθητοποίησης κοινού, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και εθελοντισμού για την προστασία της άγριας ζωής, την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της αειφορίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Με στόχο την ολοκληρωμένη διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών και την παροχή ειδικής τεχνογνωσίας για τις επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ υλοποιεί εθνικά και διασυνοριακά προγράμματα για την προστασία των ορεινών οικοσυστημάτων με έμφαση στα μεγάλα θηλαστικά.

Σε όλες τις δράσεις του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ συμμετέχουν εθελοντές από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ συντονίζει προγράμματα ανταλλαγής εθελοντών σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εθελοντισμού EVS.

Βασικές προϋπόθεσεις συμμετοχής είναι η διάθεση για δουλειά και η συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας.

O εθελοντής δεν έχει καμία οικονομική υποχρέωση και του παρέχεται δωρεάν διαμονή στις περιοχές δράσεις.

Τα προγράμματα εθελοντικής εργασίας υλοποιούνται εποχιακά (εργασίες πεδίου) ή σε όλη τη διάρκεια του χρόνου (δράσεις ευαισθητοποίησης κοινού).
Ως εθελοντές του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ συμμετέχετε

* Σε δράσεις ευαισθητοποίησης κοινού (εκδηλώσεις, εκθέσεις) σε όλη την Ελλάδα και τον τόπο σου
* Σε δράσεις περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (δράσεις με μαθητές ή ομάδες παιδιών)
* Σε εργασίες πεδίου (ραδιοπαρακολούθηση αρκούδας ή λύκου)
* Στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος (για παράδειγμα στην πυροφύλαξη των δασών κατά τους θερινούς μήνες)
* Στη λειτουργία του Περιβαλλοντικού Κέντρου του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ στο νομό της Φλώρινας (πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΣΤΩ)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΛΙΣΤΩ

ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: ένα Σαββατοκύριακο
ΔΙΑΜΟΝΗ: Στον Αετό της Φλώρινας (Ο Αετός είναι το χωριό που βρίσκονται το Κέντρο Ενημέρωσης και ο Κτηνιατρικός Σταθμός), σε σπίτι χτισμένο σύμφωνα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιοχής. Το σπίτι διαθέτει τζάκι, πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα και φιλοξενεί 8 άτομα.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: από το προσωπικό του Περιβαλλοντικού Κέντρου σε θέματα που αφορούν στην αρκούδα, το λύκο και τις ορεινές περιοχές.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ: ζεστά ρούχα και παπούτσια (χειμώνα-καλοκαίρι), αδιάβροχο, διάθεση για δουλειά
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: με το Περιβαλλοντικό Κέντρο ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ


Γιατί να γίνεις εθελοντής στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ

Έχεις τη δυνατότητα:

* Να ασχοληθείς με δραστηριότητες που δεν συνηθίζεις στην καθημερινή σου ζωή.
* Να γνωρίσεις ορεινούς τόπους μεγάλης περιβαλλοντικής αξίας και ομορφιάς, ζώα και φυτά σπάνια.
* Να γνωρίσεις ανθρώπους με κοινές ανησυχίες και ενδιαφέροντα.
* Να προσφέρεις για την προστασία του περιβάλλοντος και των ζώων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
* Να συμμετέχεις στην επίτευξη ενός κοινωφελή σκοπού και να γίνεις ενεργός πολίτης
* Να ενημερώνεσαι για τις εκδηλώσεις και τις δραστηριότητες του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ στις οποίες μπορείς να συμμετέχεις.


Που θα απευθυνθείτε

Να επικοινωνήσετε με το Περιβαλλοντικό Κέντρο του Αρκτούρου: τηλ./fax: 2386041500, καθημερινά τις ώρες 09.00-17.00, e-mail: aec@arcturos.gr.

Πολυκαταστήματα ανδρών και γυναικών

Άνοιξε στην Νέα Υόρκη ένα μαγαζί που πουλάει άντρες και πάει μία γυναίκα να βρει σύζυγο.
Στην είσοδο του μαγαζιού υπάρχει μια επιγραφή με τους κανόνες που πρέπει να ακολουθούν οι πελάτες.

Ο πρώτος κανόνας λέει ότι μπορείς να μπεις στο μαγαζί μόνο μια φορά.
Υπάρχουν 6 όροφοι και σε κάθε όροφο μπορείς να επιλέξεις σύζυγο ή να ανέβεις στον επόμενο.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να κατέβεις όροφο παρά μόνο για να βγεις από το κτίριο.
Μπαίνει λοιπόν η κυρία και ανεβαίνει στον πρώτο όροφο.

Η επιγραφή λέει:
• Άνδρες με δουλειά.

Η κυρία συνεχίζει στον δεύτερο όροφο:
• Άνδρες με δουλειά που αγαπάνε τα παιδιά.
Στον τρίτο όροφο η επιγραφή λέει:
• Άνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά και είναι όμορφοι.

Καλοί σκέφτεται η κυρία αλλά ανεβαίνει στον τέταρτο όροφο:
• Άνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά είναι όμορφοι και βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού.

Ας ανέβω έναν ακόμη όροφο λέει η κυρία και στον πέμπτο διαβάζει:
• Άνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά είναι όμορφοι βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού και είναι πολύ ρομαντικοί.

Η κυρία το έχει πάρει απόφαση θα πάρει άντρα από τον πέμπτο όροφο αλλά δεν αντέχει να μην ανέβει στον έκτο.

Εκεί η επιγραφή λέει:

• Είστε η επισκέπτης 31.456.012 σε αυτόν τον όροφο.
• Δεν υπάρχουν άντρες εδώ.
• Ο όροφος αυτός υπάρχει μόνο ως απόδειξη ότι οι γυναίκες δεν είναι ευχαριστημένες με τίποτα.


& οι ΑΝΤΡΕΣ.

Στο απέναντι εξαόροφο κτίριο άνοιξε ένα μαγαζί που πουλάει γυναίκες.

Στον πρώτο όροφο η επιγραφή γράφει :

• Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ!

Στον δεύτερο όροφο η επιγραφή γράφει :
• Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ και έχουν λεφτά!

Στον τρίτο όροφο η επιγραφή γράφει :

• Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ έχουν λεφτά και μεγάλα στήθη!

Κανένας άντρας δεν έχει ανέβει στους παραπάνω ορόφους!!!!!!!!

Συνέντευξη από τον μαθηματικό - λογοτέχνη Τεύκρο Μιχαηλίδη

Συνέντευξη στη μαθήτρια Άντρια Χ΄΄Πολυδώρου

Ο Τεύκρος Μιχαηλίδης σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Pierre et Marie Curie (Paris VI) από όπου, το 1980, έλαβε και το διδακτορικό του στην Αλγεβρική Θεωρία Αριθμών. Από το 1981 εργάζεται ως καθηγητής Μαθηματικών στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει γράψει διδακτικά εγχειρίδια Μαθηματικών και Πληροφορικής για την Μέση Εκπαίδευση καθώς και πληθώρα άρθρων. Κατά καιρούς συνεργάστηκε με τις εφημερίδες «Τα Νέα», «Καθημερινή», «Εξπρές» και «Βραδινή». Έχει μεταφράσει από τα Αγγλικά και τα Γαλλικά 14 βιβλία, σχετικά με τα Μαθηματικά, μεταξύ των οποίων τα πολύ γνωστά «Το θεώρημα του παπαγάλου» και «Τ’ άστρα της Βερενίκης». Από τις εκδόσεις «Πόλις» κυκλοφορεί το βιβλίο του «Μαθηματικά επίκαιρα – Συνειρμοί διαβάζοντας την εφημερίδα», «Πυθαγόρεια εγκλήματα» και το τελευταίο μυθιστόρημά του «Αχμές ο γιος του Φεγγαριού».

Τι είναι για σας τα Μαθηματικά; Μπορείτε να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς αυτά;

 Έχω την εντύπωση ότι ο λιτός λόγος, η καθαρά αποδεικτική διαδικασία, η ουσία δηλαδή των Μαθηματικών είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να σκεφτώ. Είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου, μπορώ να πω τρόπος ζωής, με τον οποίο προσπαθώ να λειτουργώ. Ως προς το αν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς Μαθηματικά, όχι, αυτό είναι απ’ τα πιο δύσκολα πράγματα γιατί τα Μαθηματικά είναι όλη η ζωή, είναι αναπόσπαστο μέρος τόσο της δικής μου όσο και όλης της ζωής. Αν σου δώσω ένα πακέτο αυτοκόλλητα και σου πω να γυρίσεις όλη την πόλη και εκεί που δεν έχει Μαθηματικά να κολλάς ένα, θα επιστρέψεις με το πακέτο γεμάτο! Απόδειξη ότι παντού υπάρχουν Μαθηματικά.

Γνωρίζουμε ότι μεταφράσατε πολλά λογοτεχνικά βιβλία από τα Αγγλικά και τα Γαλλικά. Ο Άμος Οζ είπε κάποτε πως η μετάφραση είναι ένα έργο που γράφτηκε για πιάνο και παίζεται με βιολί. Μπορείτε να μας δώσετε τη δική σας άποψη;

 Έχει δίκιο, χωρίς όμως να σημαίνει ότι το βιολί χαλάει το έργο που γράφτηκε για πιάνο. Όταν μεταφράζει κανείς ένα λογοτεχνικό βιβλίο, στην πραγματικότητα το ξαναγράφει. Η δουλειά του μεταφραστή μοιάζει πολύ μ’ αυτή του δασκάλου. Και στις δύο περιπτώσεις πρέπει να πάρεις στα χέρια σου το παιδί του άλλου. Για να κάνεις σωστά τη δουλειά σου, θα πρέπει να το επιστρέψεις στο γονιό, στη συγκεκριμένη περίπτωση το βιβλίο, και εσύ στο περιθώριο να καμαρώνεις κρυφά για το δικό σου παιδί.

Μπορείτε να μας ερμηνεύσετε τον όρο " Μαθηματική Λογοτεχνία";

 Εκ πρώτης όψεως είναι δύο αντιφατικές λέξεις. Μαθηματικά, σημαίνει λιτός λόγος, μονοσήμαντη χρήση εννοιών, αποδεικτική διαδικασία. Η λογοτεχνία στηρίζεται στην αμφισημία, στη δεύτερη ανάγνωση, στην κρυμμένη αλήθεια, στο είναι και στο φαίνεσθαι. Ωστόσο και ο μαθηματικός λόγος έχει μία μορφή αφαίρεσης, και η λογοτεχνία μία εσωτερική δομή. Ειδικότερα, η μαθηματική λογοτεχνία είναι το είδος της μυθοπλασίας, που αντλεί την έμπνευση της, είτε από τα ίδια τα μαθηματικά, είτε από εκείνα τα χαρακτηριστικά των ηρώων της που δε θα μπορούσαν να ήταν τέτοια αν δεν ήταν μαθηματικοί αυτοί οι ήρωες.

Πόσα και ποια βιβλία αυτής της κατηγορίας θα μας προτείνατε;

 Πόσα; (γέλια…) Είναι γύρω στα 40…!
Το «Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ» είναι ένα από τα καλύτερα και ιστορικά, περίπου το πρώτο διεθνώς που αντλεί την έμπνευσή του από τα Μαθηματικά. Το αγαπημένο μου, «Το τελευταίο παραμύθι του Μιγκέλ Τόρρες ντα Σίλβα», του Τόμας Φόγκελ και, για λίγο πιο μεγάλα παιδιά με φιλοσοφικές ανησυχίες, το βιβλίο «Κόλαση» του Κάρλο Φραμπέτι. Μπορείτε όμως να βρείτε κι άλλα πολλά στην ιστοσελίδα www.thalesandfriends.org

Από την πείρα των 26χρόνων υπηρεσίας σας στην εκπαίδευση, πώς αντιμετωπίζουν οι νέοι τα Μαθηματικά;

 Καταρχήν με μία δικαιολογημένη δυσπιστία που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον αυταρχικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης η οποία έχει ωθήσει γενεές επί γενεών στη μαθηματικοφοβία. Γι’ αυτό ευθύνεται τόσο η οικογένεια όσο και ο κοινωνικός περίγυρος, που κουβαλάει για χρόνια αυτή την αντίληψη.
Ακόμη, ο τρόπος προσέγγισης ίσως δεν είναι ο καταλληλότερος, με αποτέλεσμα τα μαθηματικά εκτός από δύσκολα, να γίνονται και αντιπαθή, κυρίως γιατί δε δίνεται στους μαθητές η ευκαιρία να καταλάβουν γιατί αξίζει τον κόπο αυτή η δυσκολία.

Ποιες αλλαγές, κατά τη γνώμη σας, πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό σύστημα στον κλάδο των Μαθηματικών ώστε το μάθημα αυτό να ελκύει περισσότερο τους μαθητές;

 Το πρόβλημα είναι ότι η διδασκαλία των Μαθηματικών είναι αποκομμένη από τις πραγματικές εφαρμογές στην καθημερινή ζωή και την ιστορία των Μαθηματικών। Εάν διδάσκονταν ενταγμένα στο ιστορικό τους πλαίσιο και σε συνδυασμό με τις πρακτικές εφαρμογές τους, ενδεχομένως θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα. Έτσι, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος του μαθητή στη διαδικασία ανακάλυψης των Μαθηματικών μέσω ανοιχτών προβλημάτων, ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας και μέσω επιστημονικής έρευνας. Ακόμη, πιστεύω, πρέπει να μειωθεί η ποσότητα της διδασκόμενης ύλης και κυρίως της αποστηθιζόμενης ύλης. Και η χρήση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση θα προσφέρει σίγουρα πάρα πολλά.

Για συνέντευξη του Τεύκρου Μιχαηλίδη στο youtube πατήστε εδώ και εδώ