Τα μυστήρια των Πυραμίδων

από την Γεωργία Τσιώρου
Οι πυραμίδες της Αιγύπτου αποτελούν το μεγαλύτερο μυστήριο στην Ιστορία της ανθρωπότητας.Ένα αναπάντητο ερώτημα, είναι το ποιος τις έφτιαξε και πώς φτιάχτηκαν.

Η δυσκολία εξήγησης του τρόπου κατασκευής τους, ώθησε κάποιους να υποθέσουν ότι οι πυραμίδες είναι έργο εξωγήινων πολιτισμών που επισκέφτηκαν τον πλανήτη μας 10.000 χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού. Οι πρώτοι ισχυρισμοί ανάγονται στο 1864 και βασίζονται στις φαινομενικά ανεξήγητες αριθμητικές σχέσεις που ανακάλυψε ο Τσαρλς Πιάτσι Σμάιθ, αστρονόμος των ανακτόρων στη Σκοτία.

Οι αποδείξεις

Το ύψος της πυραμίδας είναι 147,649 μέτρα και το μήκος κάθε πλευράς είναι 231,927 μέτρα.
1. Ο λόγος της περιμέτρου (δηλαδή 4 * 231,927 = 927,708), προς το ύψος της πυραμίδας, μας δίνει 6,283 δηλαδή 2π, όσο και ο λόγος της ακτίνας των πόλων της Γης προς την περιφέρειά της.
Ο αριθμός π ήταν άγνωστος στα χρόνια του Χέοπα.
2. Το ύψος, 147,649 μ., αν πολλαπλασιαστεί επί ένα δις, δίνει με μεγάλη προσέγγιση την απόσταση Γης-Ήλιου.
3. Το βάρος της πυραμίδας το οποίο είναι 5.273.000 τόνοι, με την προσθήκη 15 μηδενικών μας δίνει το βάρος της γης.
4. Αν πολλαπλασιάσουμε το ύψος της πυραμίδας με το δέκα και υψώσουμε το γινόμενο στην 9η δύναμη θα βρούμε την απόσταση Γης - Ήλιου.
Το σχήμα επίσης θεωρείται ότι δεν είναι τυχαίο. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, έχει διαπιστωθεί ότι σε αυτό το σχήμα υπάρχει μια βιοκοσμική ενέργεια η οποία ευθύνεται για παράδειγμα στην πιο γρήγορη ανάπτυξη ενός φυτού που βρίσκεται μέσα σε αυτή, εν αντίθεση με ένα άλλο ίδιο που βρίσκεται εκτός. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι συντελεί στην αφυδάτωση των κρεάτων.

Και οι αντιρρήσεις

1. Η τιμή του π, περίπου 3,14, συναντάται συχνά. Είναι περίπου το δέκατο του πλάτους, σε εκατοστά, πολλών εφημερίδων ταμπλόιντ.
2. Η απόσταση Γης-Ήλιου μεταβάλλεται μεταξύ των 147,1 και των 152,1 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Αυτή η διακύμανση πέντε εκατομμυρίων χιλιομέτρων "επιτρέπει" υπερβολικά μεγάλο περιθώριο σφάλματος.
3. Η εκτίμηση του βάρους είναι πολύ αμφιλεγόμενη, αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας ότι οι πέτρες της εξωτερικής επικάλυψης αφαιρέθηκαν στο πέρασμα των αιώνων.

Μία από τις πιο γοητευτικές, αλλά και λιγότερο πιθανές υποθέσεις, αμφισβητεί την ίδια τη χρονολόγηση της πυραμίδας. Ένας Βέλγος ερευντής, ο Ρομπέρ Μποβάλ, προσπάθησε ν' αναπαραστήσει στον υπολογιστή τη διάταξη των αστέρων μέσα στο χρόνο και ανακάλυψε μια εκπληκτική σύμπτωση. Το έτος 10.500 π.Χ., η διάταξη των τριών πυραμίδων της Γκίζας αντιστοιχεί στη θέση που είχαν τα τρία άστρα του Ωρίωνα, του αστερισμού που οι Αιγύπτιοι ταύτιζαν με τον Όσιρι, θεό της ανάστασης. ’λλες δύο ενδείξεις αφορούν στη Σφίγγα, ο προσανατολισμός της οποίας, σύμφωνα πάντα με τους ερευνητές, ίσως καθορίστηκε έτσι ώστε να δείχνει την ανατολή του Ήλιου στο ζώδιο του Λέοντα (ζώο που αναπαριστα η Σφίγγα). Αν αληθεύει αυτή η υπόθεση, μόνο σε μια περίοδο θα μπορούσε να συμβεί αυτό: στο 10500 π.Χ. Κι ακόμα, η Σφίγγα παρουσιάζει ίχνη διάβρωσης που οφείλονται στο νερό. Για την επίσημη αιγυπτιολογία, αιτία ήταν η άνοδος της στάθμης του νερού. Για τον Μποβάλ, οφείλειτε σε χειμαρρώδεις βροχές, βροχές που σύμφωνα με την κλιματολογική αναπαράσταση τους στο χρόνο, θα μπορούσαν να συμβούν μόνο, στο περίφημο 10500 π.Χ.

Πυραμίδες στην Ελλάδα

Oι πυραμίδες που έχουν εντοπιστεί στην Ελλάδα, αποτελούν μοναδικά δείγματα πυραμιδικής αρχιτεκτονικής στον ευρωπαϊκό χώρο. Η μορφή τους, η αρχιτεκτονική τους, καθώς και η στατιστική τους τοποθέτηση, κατατάσσουν μερικές από αυτές στην προπελασγική περίοδο. Η Ακαδημία Αθηνών έχει χρονολογήσει τα κτίσματα αυτά μέχρι και στο 2.700 π.Χ.. Οι ελληνικές πυραμίδες διαφέρουν από τις γνωστές αιγυπτιακές ως προς τη μορφή και πιθανότατα ως προς τη χρήση.

Για το ζήτημα των πυραμίδων έχουν μιλήσει και οι αρχαιολόγοι του Αργούς οι οποίοι συμφωνούν στην ίδια χρονολογία, μόνο που αυτοί έχουν διαφορετική άποψη για τη χρήση των πυραμίδων.

Η χρήση μας ενδιαφέρει περισσότερο από κάθε άλλο στοιχείο, αλλά υπάρχουν πολλές απόψεις και δεν μπορούμε να καταλήξουμε οριστικά σε κάποιο συμπέρασμα. Υπήρξαν ταφικά μνημεία, μικρά οχυρά, φρυκτωρίες, αστρονομικά παρατηρητήρια ή ναοί; Απ' ό,τι φαίνεται, θα μπορούσαν να χρησιμεύουν σε πολλά πράγματα.

H χρονολόγησή τους

Υπάρχει μια νέα μέθοδος που προσπαθεί να προσφέρει στους αρχαιολόγους μια εύκολη χρονολόγηση της πέτρας, αλλά βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο. Με τη μέθοδο αυτή υπολογίζεται ο χρόνος που παρέμεινε η πέτρα εκτεθειμένη στον ήλιο από τη στιγμή που κόπηκε από το λατομείο. Όμως ποτέ κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το ακριβές χρονικό διάστημα κατά το οποίο το δομικό υλικό έμεινε εκτεθειμένο μέχρι να χτιστεί. Επομένως, είναι ανασφαλής σαν μέθοδος. Ίσως, αν τελειοποιηθεί, να φανεί χρήσιμη.
Αυτή τη στιγμή έχει δώσει κάποιες ηλικίες γύρω στο 3000 και το 3500 π.Χ..

Η πυραμίδα του Ταϋγέτου

Η μεγαλύτερη γνωστή πυραμίδα, η οποία είναι και η αρχαιότερη παγκοσμίως, βρίσκεται στην κορυφή του Ταϋγέτου, πάνω ακριβώς από τη Λακωνία.
Λακωνία = Λα-κωνία. Στα Αρχαία Ελληνικά, "λας" σημαίνει "λίθος", συνεπώς η ονομασία και μόνον της περιοχής, "Λίθος" + "Κωνικός", αποκαλύπτει την πραγματικότητα. Δεν νομίζω να είναι τυχαίο.

Υπάρχει μία μεγάλη μερίδα ερευνητών που υποστηρίζουν ότι η κορυφή "προφήτης Ηλίας" του Ταϋγέτου λαξεύτηκε, προκειμένου να αποκτήσει πυραμιδοειδή σχήμα, ενώ υπάρχουν και άλλοι που υποστηρίζουν ότι η πυραμίδα είναι φυσική και δεν κατασκευάστηκε από ανθρώπινο χέρι.

Όμως γεγονός είναι ότι όσοι επισκέπτονται την βραχοπυραμίδα παραξενεύονται από την απότομη αλλαγή του τοπίου, στο σημείο που είναι η βάση της. Στο σημείο που αρχίζει η βραχοπυραμίδα, το βουνό γίνεται σχετικά λείο και ομαλό, ενώ πιο πριν δεν είναι. Αξιοπερίεργη είναι επίσης σκιά που δημιουργεί η πυραμίδα, στην ανατολή και στην δύση του ηλίου.

Η πυραμίδα είναι ορατή από τη πόλη της Σπάρτης, αν κοιτάξεις προς τα δυτικά. Οι αρχικές διαστάσεις της Πυραμίδας του Ταϋγέτου είναι άγνωστες. Η φθορά από τις δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια από τη λάξευσή της είναι τεράστια. Όμως το οτι πρόκειται περί τεχνικού-λαξευτού έργου και όχι φυσικού σχήματος, αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας και κυρίως από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεώς της.