Πρόταση για σινεμά - Buried

170.000 τ.μ. ερήμου. 90 λεπτά οξυγόνου. Καμία διέξοδος.

Υπόθεση
Ο Paul είναι ένας αμερικανός εργολάβος που εργάζεται στο Ιράκ. Μετά από μια επίθεση Ιρακινών, χάνει τις αισθήσεις του και όταν συνέρχεται διαπιστώνει ότι έχει θαφτεί ζωντανός μέσα σε ένα φέρετρο. Έχοντας ως μοναδικά όπλα του, έναν αναπτήρα και ένα κινητό τηλέφωνο θα αγωνιστεί για να γλιτώσει αυτή την κλειστοφοβική παγίδα θανάτου.

Θρίλερ 2010 Διάρκεια: 94'

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Ροντρίγκο Κορτές με τον Ράιαν Ρέινολντς

Κριτική

Μπορεί η καταγωγή της ταινίας να είναι ισπανική, έχουμε, παρά ταύτα, αμερικανικό σινεμά. Και με αυτή τη λογική, θαύμασα το θάρρος της ταινίας, ένα θάρρος που σπάνια βλέπεις στις ταινίες τής απέναντι όχθης, στις ταινίες που στοχεύουν το ευρύ κοινό των ΗΠΑ. Το θάρρος αφορά τον μινιμαλισμό, την ατόφια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και την τεχνική που αποστασιοποιείται από την ψηφιακή τεχνολογία. Ταινιάρα; Σε κάποιους θα μείνει στην μνήμη για καιρό, αλλά μέσα στο θάρρος του Ισπανού δημιουργού της, κρύβεται μια «πονηράδα» αμερικανικού τύπου…

Η πονηράδα αφορά την κεντρική ιδέα, που δεν είναι μονάχα απλή σε σύλληψη (βλέπε και Kill Bill 2), αλλά στηρίζεται και σε κάποιες ευκολίες για να κυλήσει. Δικαιολογημένες οι περισσότερες (αν όχι όλες) από αυτές, αλλά όχι πάντα σύμφωνα με την απόλυτη λογική, κάτι που τις υποβιβάζει. Αξιοθαύμαστος είναι ο Reynolds που παίζει κυρίως με την ανάσα. Πιάνει την «Βlair witch» ψυχολογία και γεμίζει την αίθουσα με το άγχος του. Κι ως προς αυτό τα καταφέρνει πολύ καλά η ταινία. Αν δεχτείτε κάθε σεναριακό της τερτίπι, τότε απολαμβάνετε το σκοτάδι και το άγχος που εκπέμπει αυτή.