Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος

από την Γεωργία Τσιώρου

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 31 Μαΐου, με απόφαση που πήρε το 1988 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, για να μας υπενθυμίζει τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος.

Στατιστικά Στοιχεία

Το κάπνισμα προκαλεί:
• τον θάνατο 3,5 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο
• το 25% των θανάτων από καρδιοπάθεια
• το 83% των θανάτων από χρόνια βρογχίτιδα και εμφύσημα
• το 90% των περιφερειακών αγγειακών νόσων που συχνά οδηγούν σε ακρωτηριασμό
• το 82% των θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα
• oικονομική «αιμορραγία» 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο στους πάσχοντες από νόσους που σχετίζονται με το κάπνισμα, σύμφωνα με μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ελληνικού Ιδρύματος Καρδιολογίας, της Αντικαπνιστικής και Αντικαρκινικής Εταιρίας:
• Η Ελλάδα είναι μία από τις πρώτες χώρες στην Ευρώπη σε κατανάλωση τσιγάρων, με τους άνδρες να προηγούνται με 47,4% έναντι 39,6% των γυναικών.
• Το 33% των εφήβων, ηλικίας 12 έως 18 ετών, έχουν δοκιμάσει τσιγάρο και το 10% δηλώνουν καπνιστές.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρεία:
• Οι καπνιστές στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 10% από το 1996. Το ίδιο, όμως, συνέβη και με τους θανάτους με καρκίνο του πνεύμονα, που ξεπερνούν πλέον τους 6.000 ετησίως.
• Ακόμη και από την ηλικία των 10 ετών, οι Έλληνες δοκιμάζουν το τσιγάρο.
• Μέχρι τα 14, σχεδόν οι μισοί έφηβοι έχουν δοκιμάσει τσιγάρο, ενώ στα 18 ο ένας στους δύο μαθητές έχει γίνει συστηματικός καπνιστής.
• Μόλις το 3% των μαθητών του γυμνασίου και το 11% των μαθητών του λυκείου καταφέρνουν να σταματήσουν το κάπνισμα μετά από συστηματική χρήση.
• Αυξάνονται όλο και περισσότερο οι νέες γυναίκες καπνίστριες, αλλά και όσες δεν συμμορφώνονται σε ευαίσθητες περιόδους, όπως αυτές της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Δεν είναι τυχαίο, εξηγούν οι επιστήμονες, ότι η πιθανότητα για έμφραγμα του μυοκαρδίου αυξήθηκε κατά 50% τα τελευταία χρόνια στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.

Aπό 1η Σεπτεμβρίου οι καπνιστές δεν θα κάνουν πλέον ό,τι τους καπνίσει αφού απαγορεύεται χωρίς εξαίρεση το κάπνισμα σε όλους τους δημόσιους χώρους, ενώ η ηγεσία του υπουργείου Υγείας ετοιμάζεται να καταργήσει τα τασάκια σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους.

Παράλληλα, από 1η Σεπτεμβρίου καταργούνται και τα καπνιστήρια σε όλους τους χώρους εργασίας και οι καπνίζοντες υποχρεούνται να πηγαίνουν έξω από την είσοδο του κτιρίου ή στην ταράτσα.

Ωστόσο, ορίστηκε ότι θα δοθεί μεταβατική περίοδος οκτώ μηνών σε καζίνο και νυχτερινά κέντρα με εμβαδόν άνω των 300 τ.μ., ώστε να συμμορφωθούν, ενώ δεν προβλέπονται εξαιρέσεις όπως ήταν για παράδειγμα τα καταστήματα κάτω των 70 τ.μ., των οποίων οι ιδιοκτήτες μπορούσαν να χαρακτηρίσουν ως χώρους καπνιζόντων ή μη.

Σε ό,τι αφορά τους ελέγχους, η ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεσμεύτηκε πως στο διάστημα αυτό θα γίνονται αυστηρότατοι έλεγχοι για να διαπιστωθεί εάν προχωρά ομαλά ο διαχωρισμός των χώρων σε καπνίζοντες και μη, ενώ το ύψος των προστίμων είναι υπό συζήτηση με εμπλεκόμενους φορείς.

Θεριακλής ετών... δύο

Ένας δίχρονος Ινδονήσιος, γιος ανθοπώλη που κάπνισε για πρώτη φορά σε ηλικία 18 μηνών, έχει φτάσει να κάνει 40 τσιγάρα την ημέρα και είναι πλέον εθισμένος στη νικοτίνη.
Ο δίχρονος Ινδονήσιος ποζάρει μάγκικα στο φωτογραφικό φακό και τις κάμερες που τον αποθανατίζουν να καπνίζει το τσιγάρο του.

Είναι μια σκηνή που προκαλεί θλίψη καθώς ο δίχρονος γιος ανθοπώλη καπνίζει ούτε λίγο ούτε πολύ 40 τσιγάρα την ημέρα.

Ο Μωάμεθ, ο πατέρας, του έδωσε το πρώτο του τσιγάρο όταν ο μικρός ήταν 18 μηνών. Σήμερα έχει εθιστεί στη νικοτίνη καθώς όπως φαίνεται κατεβάζει με μανία τον καπνό.

Η 26χρονη μητέρα του Ντιάνα κλαίγοντας λέει "Έχει εντελώς εθιστεί. Αν δεν του δώσουμε τσιγάρο, το παίρνει μόνος του. Είναι μονίμως θυμωμένος και κτυπά το κεφάλι του στον τοίχο. Μου λέει ότι αισθάνεται ζάλαδα αν δεν καπνίσει".

Ο 30χρονος πατέρας απαντά πιο "αρσενικά", "Μου φαίνεται αρκετά υγιής. Δεν βλέπω που είναι το πρόβλημα. Ας καπνίζει όσο θέλει ",λέει χαρακτηριστικά.

Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον: τι συμβαίνει τελικά με το 3ο θέμα;

από τον Γιώργο Τσοχαλή

Από την ημέρα εξέτασης του μαθήματος και μετά, δημιουργήθηκε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα σχετικά με το ποιά λύση είναι σωστή και ποιά όχι ως προς το τρίτο θέμα. Πιο συγκεκριμένα, το πρόβλημα δημιουργήθηκε ύστερα από οδηγία που δόθηκε στα βαθμολογικά κέντρα των εξεταζομένων προφορικά (ΦΑ) από την Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων (ΚΕΕ), η οποία κατεύθυνε τους βαθμολογητές ώστε να θεωρήσουν λάθος τη λύση με πίνακες και να αφαιρέσουν μόρια κατά την εκτίμησή τους. Η οδηγία αυτή αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα στο θεσμό των Πανελλαδικών και αποδεικνύει περίτρανα ότι οι επιτροπές θεμάτων λειτουργούν με προχειρότητα και δεν εξασφαλίζουν την ορθή εξέταση του μαθήματος αφού δεν λαμβάνουν υπόψιν τους ούτε το ίδιο το σχολικό βιβλίο (βλέπε π.χ. άσκηση ΔΣ4 τετράδιο μαθητή σελ. 35, κεφάλαιο 3 με παντελώς άγνωστο αριθμό δεδομένων η οποία λύνεται με πίνακες στο βιβλίο του καθηγητή:

ΔΣ4. Ενας μαθητής έχει μία συλλογή από δίσκους CD και για κάθε CD έχει καταγράψει στον υπολογιστή τον τίτλο και την χρονιά έκδοσής του. Να ταξινομηθούν τα CD με βάση την χρονιά τους και να υπολογισθεί ο αριθμός των CD που έχει ο μαθητής με χρονολογία έκδοσης πριν από το 1995).

Για το συγκεκριμένο πρόβλημα τοποθετήθηκαν τόσο η Πανελλήνια Ένωση Καθηγητών Πληροφορικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Π.Ε.Κα.Π.) όσο και η Ελληνική Εταιρεία Επιστημόνων και Επαγγελματιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (Ε.Π.Υ.):

Η τοποθέτηση της Π.Ε.Κα.Π.:
http://pekap.blogspot.com/2010/05/e-2010.html
«Το Δ.Σ. της ΠΕΚΑΠ αφού έλαβε υπόψη του τα σχόλια, τις απόψεις και τους προβληματισμούς πολλών συναδέλφων για το σοβαρότατο θέμα που έχει ανακύψει με το Θέμα Γ’, δίνοντας πρωτίστως προτεραιότητα στην αγωνία και το μέλλον των υποψηφίων μαθητών της Τεχνολογικής Κατεύθυνσης, θεωρεί ότι και η λύση με πίνακα δεν είναι λανθασμένη και κατά συνέπεια προτείνει να μην κοπούν μόρια από τους μαθητές.»

Η τοποθέτηση της Ε.Π.Υ.: http://www.epy.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=273
«Αποτελεί ένα θέμα που θα δημιουργήσει αντιπαραθέσεις για τον τρόπο λύσης και βαθμολόγησης. Είναι σαφές ότι η εκφώνηση δεν απαιτεί χρήση πίνακα, αλλά ούτε και καθοδηγεί το μαθητή να χρησιμοποιήσει πίνακα. Ωστόσο,πολλοί μαθητές είναι αναμενόμενο να χρησιμοποιήσουν πίνακα, λαμβάνοντας υπόψη ότι διαβάζεται το πλήθος των αγωνιζομένων. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει η λύση με πίνακα να έχει δυσμενή αντιμετώπιση από τον βαθμολογητή, πολύ περισσότερο αφού απαιτεί περισσότερο χρόνο για την διατύπωσή της.»

Επίσης έχουν τοποθετηθεί εύστοχα πολλοί συνάδελφοι καθηγητές: http://www.epiruspost.gr/afieromata/apopseis/5170-----2010-------.html
http://users.sch.gr/alkisg/tosteki/index.php?topic=2943.0
http://users.sch.gr/alkisg/tosteki/index.php?topic=2937.0

Η καλύτερη όμως όλων είναι η παρακάτω:
http://users.sch.gr/alkisg/tosteki/index.php?topic=2956.0
«Σε έκτακτη γενική συνέλευση σήμερα το πρωί, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πληροφορικής Ν. Φλώρινας, με ομόφωνη απόφαση εκδίδει το παρακάτω Δελτίο Τύπου:
"Μελετώντας προσεκτικά το θέμα που έχει προκύψει πάνω στην βαθμολόγηση του Γ' θέματος των φετινών πανελλαδικών εξετάσεων Γ' Λυκείου στο μάθημα Ανάπτυξη Εφαρμογών Πληροφορικής σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον και έχοντας πάνω από οποιαδήποτε ερμηνεία ή παρερμηνεία από την κοινότητα των "πληροφορικών", τον ίδιο τον μαθητή και την αγωνία του για το δύσκολο μέλλον που τον περιμένει, αποφασίζουμε να υιοθετήσουμε την άποψη της σωστής χρήσης πίνακα στην λύση του θέματος αυτού, με το σκεπτικό πως ζητούσε Αλγόριθμο και όχι πρόγραμμα σε ΓΛΩΣΣΑ και πως η επιτροπή εξετάσεων δεν λειτούργησε με σκοπό να παγιδεύσει τους μαθητές τους, που θα έλυναν το θέμα με Πίνακες (διαφορετικά θεωρούμε πως, θα ζητούσε ανάπτυξη σε ΓΛΩΣΣΑ). Καλούμε λοιπόν όλα τα μέλη του συλλόγου που είναι βαθμολογητές να μην αφαιρέσουν καμία μονάδα στο θέμα, από μαθητές που έκαναν χρήση πινάκων.Η απόφαση αυτή είναι ΟΜΟΦΩΝΗ από το σύνολο των μελών του Συλλόγου."

Με τιμή και υπευθυνότητα

Βασίλειος Χρυσοχοϊδης
Πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πληροφορικής Ν. Φλώρινας

Κωνσταντίνος Στυλιάδης
Γ. Γραμματέας Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πληροφορικής Ν. Φλώρινας»

Δυστυχώς το μέλλον των υποψηφίων αντιμετωπίζεται από τους αρμόδιους των Πανελλαδικών Εξετάσεων με προχειρότητα και (όπως όλα δείχνουν) ανευθυνότητα…

Μουσική - Black Eyed Peas

από τον Κώστα Αρτόπουλο

Νομίζω δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που παρακολουθεί τα μουσικά δρώμενα έστω και επιφανειακά και δεν ξέρει τους Black Eyed Peas. Εάν δε κάποιος γνωρίζει τις ρίζες του group, θα του φανεί περίεργο – το λιγότερο – πως το συγκρότημα με το συνειδητοποιημένο rap ύφος, υπεύθυνο για το Behind The Front 11 χρόνια πριν, θα κυκλοφορούσε μια μέρα έναν δίσκο σαν το φετινό The E.N.D. Οι Black Eyed Peas του 2010 λοιπόν μόνο hip hop δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, αφού αποτελούν πλέον μια καθαρόαιμη pop μπάντα, με τον Will.I.Am να είναι ο κύριος υπεύθυνος για τον ήχο τους, με παραγωγές αρκετές φορές εντυπωσιακές (π.χ. “Meet Me Halfway”) και με τη Fergie να έχει καταστεί – από το Elephunk του 2003 και μετά – αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής τους, καθώς τα φωνητικά της ταιριάζουν ομολογουμένως γάντι στα σύγχρονα pop κομμάτια τα οποία σκαρώνει πλέον η μπάντα.

Με το The E.N.D. οι Black Eyed Peas δείχνουν να θέλουν να ξεφύγουν ακόμα περισσότερο από το hip hop, συγκριτικά με τις αμέσως προηγούμενες δουλειές τους, όπου τέτοιες επιρροές είχαν ήδη τεθεί σε καταστολή. Εδώ δείχνουν πιο μακρινές από ποτέ, με στοιχεία από τη χορευτική euro pop αλλά και το γαλλικό blog electro των τελευταίων χρόνων να έχουν αποκτήσει κυρίαρχη θέση στο μυαλό του Will.I.Am. Το δεύτερο single “I Gotta Feeling” δείχνει να έχει κατά νου τον David Guetta, ενώ το “Rock That Body” δανείζεται μεγάλο μέρος της έμπνευσής του από τον SebastiAn. Εάν ακόμα δεν έχετε πειστεί, τότε μπορείτε να βάλετε στο YouTube το “Missing You”, για να δείτε μόνοι σας ότι το συγκρότημα αφενός δεν έχει πια καμία σχέση με το hip hop κι αφετέρου ρίχνει το βάρος του προς την προορισμένη για τα clubs pop, παρά σε εκείνη του ραδιοφώνου και του καθιστικού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι Black Eyed Peas έχουν κάνει και θα συνεχίσουν να κάνουν μεγάλη επιτυχία. Και γιατί όχι, εφόσον έχουν αποδείξει τη μαεστρία τους στη δημιουργία ευχάριστων pop singles. Τρία-τέσσερα τέτοια υπάρχουν και στο The E.N.D., αν όμως ενδιαφερθεί κανείς να το προσεγγίσει ως σύνολο, τότε θα βρει ένα πολύ μέτριο σύνολο, όπου το υπόλοιπο υλικό απλώς περιφέρεται γύρω από τις υποψήφιες επιτυχίες ως δορυφόρος, όντας αδιάφορο και βασισμένο σε χιλιοπαιγμένες συνταγές. Ναι μεν λοιπόν υπάρχουν στιγμές pop έμπνευσης στη νέα δουλειά των Black Eyed Peas, γίνονται όμως πολύ λιγότερο ορατές όταν δεν τις αντιμετωπίζεις μεμονωμένα, αλλά τις αναζητάς ανάμεσα στη σωρεία μέτριων τραγουδιών που τις περιβάλλουν.

Την καλύτερη ανακοίνωση τη φύλαγε για τελευταία το φετινό Rockwave Festival (που θα διεξαχθεί στις 7, 10, 11 Ιουλίου): Οι Black Eyed Peas θα εμφανιστούν ζωντανά στη Μαλακάσα ως headliners της πρώτης ημέρας.

Το συγκρότημα με τα περισσότερα downloads το 2009, που κατέγραψε νέο ρεκόρ παραμονής στο Billboard και είδε τα μέλη του να γίνονται δισεκατομμυριούχοι μέσα σε μια χρονιά, θα κάνει και μια στάση την Τετάρτη 7 Ιουλίου στο Terra Vibe της Μαλακάσας για να... ξεθεώσει τους πάντες στο χορό με τις επιτυχίες του «Boom Boom Pow» και «I Gotta Feeling».

Πρόταση για σινεμά - Prince of Persia: The Sands of Time

Βασίζεται στο βίντεο-γκέιμ του 1989, το οποίο είχε μεγάλη επιτυχία. Όμως, η Disney δεν ήταν ικανοποιημένη από το αρχικό τότε σενάριο και στις συνέχειες του γκέιμ ο τίτλος άλλαξε σε Prince of Persia και το σενάριο μορφή.

Λίγα λόγια για την ταινία:

Στα βάθη της μαγευτικής Περσίας, ένας πρίγκιπας ενώνει τις δυνάμεις του, χωρίς τη θέληση του, με μια μυστηριώδη πριγκίπισσα ενάντια στις δυνάμεις του σκότους. Πρέπει μαζί να προστατέψουν ένα αρχαίο στιλέτο που έχει την ιδιότητα να απελευθερώνει την Άμμο του Χρόνου -ένα δώρο από τους θεούς που μπορεί να αναστρέψει τον χρόνο και να επιτρέψει σε όποιον το έχει στην κατοχή του να γίνει ο κυρίαρχος του κόσμου.

Prince of Persia: The Sands of Time. Περιπέτεια 2010 Διάρκεια: 116'

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Μάικ Νιούελ με τους: Τζέικ Τζίλενχαλ, Τζέμα 'Αρτερτον, Μπεν Κίνγκσλεϊ, 'Αλφρεντ Μολίνα, Ρίτσαρντ Κόιλ

Κεντρικόν Σχολείον - Το πρώτο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα στο νεοελληνικό κράτος

από την Γεωργία Τσιώρου

Το Κεντρικόν Σχολείον ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1829 στην Αίγινα, με αντικείμενο την παραγωγή επιστημονικά καταρτισμένων δασκάλων και την προπαρασκευή όσων νέων ήθελαν να ακολουθήσουν ανώτατες σπουδές σε άλλους κλάδους. Η φοίτηση ήταν τριετής και τα μαθήματα, κυρίως, θεωρητικής κατεύθυνσης. Πολλοί από τους αποφοίτους του αποτέλεσαν τα πρώτα στελέχη της δημόσιας διοίκησης.

Πρωτολειτούργησε στις 2 Ιανουαρίου 1830 με έφορο τον Ανδρέα Μουστοξύδη και στεγάσθηκε αρχικά στο οίκημα, όπου παλαιότερα συνεδρίαζε το «Πανελλήνιον». Οι βασικοί δάσκαλοι ήταν ο Γεώργιος Γεννάδιος, που δίδασκε ελληνική γλώσσα, συντακτικό, ιστορία και γεωγραφία, και ο Ιωάννης Βενθύλος, που δίδασκε έλληνες ποιητές, μαθηματικά και γαλλικά. Υποδιδάσκαλοι διορίσθηκαν ο ζωγράφος Φώτιος Βότζας για το μάθημα της σκιαγραφίας και ο Αθανάσιος Αβραμιάδης για το μάθημα της μουσικής.

Οι αιτήσεις για φοίτηση στο Σχολείο ήταν τόσες πολλές, που ο Καποδίστριας έδωσε εντολή να εκπονηθούν από τους αρχιτέκτονες Κλεάνθη και Σάουμπερτ σχέδια για την ανέγερση νέου κτιρίου, το οποίο ανεγέρθηκε με δωρεά του ελβετού φιλέλληνα Εϋνάρδου και έλαβε την ονομασία «Εϋνάρδειο».

Σημαντικός αριθμός των σπουδαστών ήταν υπότροφοι της κυβέρνησης και κυρίως εκείνοι που προέρχονταν από τις υπόδουλες περιοχές της Ελλάδας, καθώς και οι γιοι των αγωνιστών. Στον απολογισμό τού πρώτου έτους της λειτουργίας του, στις 31 Δεκεμβρίου 1830, αναφέρεται ότι φοιτούσαν 350 σπουδαστές απ' όλη την Ελλάδα.

Ο Καποδίστριας, παρά το φόρτο της εργασίας του, παρακολουθούσε από κοντά τη λειτουργία του Σχολείου. Υπήρχαν μέρες που βρισκόταν στην αίθουσα διδασκαλίας με τους μαθητές και τους παρότρυνε «εις το καθήκον και την αρετήν νέους αρχομένους βίον νέον, εν πατρίδι νέα», ενώ κατά την περίοδο των εξετάσεων ζητούσε να «διαβάση τας κόλλας των εξετάσεων των μαθητών για να διαπιστώση αυτοπροσώπως την πρόοδό τους».

Πολύς λόγος έγινε για το αν θα πρέπει να υπάρχουν κατά τη σχολική περίοδο αργίες και διακοπές, γιατί μερικοί υποστήριζαν ότι οι αργίες και οι διακοπές είναι εμπόδιο για την προκοπή των μαθητών. Τελικά, ο Κυβερνήτης εξέδωσε στις 16 Ιανουαρίου 1830 διάταγμα, το οποίο καθόριζε τη λειτουργία των σχολείων. Σύμφωνα με αυτό:

- Τα σχολεία της Επικράτειας δεν θα κάνουν μάθημα τις Κυριακές, τις δεσποτικές και θεομητορικές γιορτές των Αγίων.

- Κατά τις γιορτινές μέρες, μετά τη Θεία Λειτουργία οι μαθητές πηγαίνουν σχολείο και αφού γίνει εξήγηση του Ιερού Ευαγγελίου της ημέρας, γίνεται η συνηθισμένη παράδοση.

- Οι ώρες παράδοσης είναι 9-12 το πρωί και 2-5 το απόγευμα.

- Τα αλληλοδιδακτικά σχολεία θα έχουν διακοπές από 20 Ιουλίου έως 1η Σεπτεμβρίου. Τις ημέρες των διακοπών, εκτός από τις γιορτές, γίνεται μάθημα μόνο μέχρι το μεσημέρι.

Παρά την επιτυχημένη πορεία του Κεντρικού Σχολείου, τα πρώτα σύννεφα δεν άργησαν να φανούν στον ορίζοντα, αφού οι μαθητές αντέδρασαν στα κατά τη γνώμη τους αυστηρά μέτρα του Κυβερνήτη. Έτσι, έκαναν αποχή τον Ιανουάριο του 1831, προκαλώντας, σύμφωνα με έκθεση του Μουστοξύδη στον Καποδίστρια, πολλά προβλήματα στους κατοίκους του νησιού.

Χαρακτηριστική είναι και η απόφαση του Αστυνόμου προς τον Καποδίστρια: «Οι μαθητές είναι ταραχοποιοί και στασιαστές, κατάσταση η οποία τρομοκρατεί τους κατοίκους της Αίγινας και ιδιαίτερα τους Ψαριανούς, που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα κι έτσι υπομένουν τα ολέθρια αποτελέσματα. Αίτιο αυτής της κατάστασης είναι ο καθηγητής Γεώργιος Γεννάδιος, ο οποίος τις ώρες του μαθήματός του γνωστοποιεί τα δικαιώματα που έχουν, με αποτέλεσμα τον ξεσηκωμό των μαθητών». Τη μαθητική αναταραχή προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν -αν δεν την προκάλεσαν κιόλας- οι αντίπαλοι του Κυβερνήτη, κυρίως οι Ψαριανοί και Υδραίοι.

Μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, οι δραστηριότητες του «Κεντρικού Σχολείου» ατόνησαν και στις 10 Απριλίου 1834 αποφασίστηκε η μεταφορά του στην Αθήνα και η μετατροπή του σε Γυμνάσιο με γυμνασιάρχη τον Γεώργιο Γεννάδιο. Σήμερα, το άλλοτε Κεντρικόν Σχολείον ονομάζεται Α' Πειραματικό Ενιαίο Λύκειο Αθηνών «Γεννάδειο» και στεγάζεται στο κέντρο της Αθήνας.

Βιέννη - Η καλύτερη πόλη να ζεις...

Η Βιέννη,πρωτεύουσα της Αυστρίας, βρίσκεται για δεύτερη χρονιά στην πρώτη θέση της κατάταξης με τις πόλεις με την καλύτερη ποιότητα ζωής, μπροστά από τη Ζυρίχη και τη Γενεύη, ενώ η Αθήνα καταλαμβάνει την 75η θέση του σχετικού καταλόγου, σύμφωνα με την ετήσια έρευνα της εταιρείας συμβούλων ανθρωπίνου δυναμικού Mercer.

«Το γεγονός αποτελεί μία μεγάλη επιβράβευση για κάθε Βιεννέζο πολίτη», σχολίασε ο δήμαρχος της αυστριακής πρωτεύουσας Μίχαελ Χόιπλ.

Έχοντας έκταση 415 τ.χμ. και αριθμώντας 1.680.000 κατοίκους, η Βιέννη καλύπτεται σε ποσοστό 56% από πράσινο, σε 1.000 κατοίκους της αναλογούν 392 αυτοκίνητα, το δίκτυο ποδηλατοδρόμων ανέρχεται σε 1.100 χιλιόμετρα, στην πόλη λειτουργούν 39 κινηματογράφοι και 1.648 εστιατόρια. Το δε ποσοστό ανεργίας ανέρχεται σε 8,4%.

Ως βάση αξιολόγησης της ποιότητας ζωής των πόλεων, χρησιμοποιούνται συνολικά 39 διαφορετικά κριτήρια που αφορούν, μεταξύ άλλων, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και οικολογικές πτυχές. Σε αυτά προστίθενται και άλλοι παράγοντες, όπως προσωπική ασφάλεια και υγεία, δυνατότητες για μόρφωση, συγκοινωνιακά μέσα και παροχές σε δημόσιες υπηρεσίες.

Για τη Βιέννη, από πολιτικής άποψης, τονίζεται μεταξύ άλλων, το γεγονός της «σταθερής δημοκρατίας και του λειτουργούντος και αναγνωρισμένου συστήματος δικαιοσύνης», καθώς και η παντελής έλλειψη τρομοκρατικών επιθέσεων στα τελευταία δέκα χρόνια.

Η σημερινή Βιέννη παρουσιάζεται στον επισκέπτη ως αποτέλεσμα έντονης δόμησης του 19ου αιώνα, ειδικά με την επιβλητική Ρίνγκστράσσε (Ringstraße, κυκλική λεωφόρος), με μέγαρα όπως την Όπερα (Staatsoper), το δημαρχείο, το κοινοβούλιο, μουσεία, παλάτια κλπ. Χαράχτηκε ανάμεσα στο 1858 και το 1865 και το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι περίπου τέσσερα χιλιόμετρα.

Ο εμπορικός δρόμος είναι η Κέρτνερ Στράσε (Kärntner Straße) στο κέντρο, με καταστήματα τουριστικά ή ειδών πολυτελείας, αλλά τα πολυκαταστήματα και εμπορικά μαγαζιά είναι στην Mariahilfer Strasse.

Τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα περιλαμβάνουν τα αυτοκρατορικά παλάτια του Χόφμπουργκ (Hofburg) και του Σένμπρουν (στα οποία λειτούργησε επίσης ο πρώτος ζωολογικός κήπος του κόσμου, Tiergarten Schönbrunn), μαζί με διάφορες σχολές τέχνης (συμπεριλαμβανομένης της Αλμπερτίνα, του KunstHausWien και του Kunstforum), τα δίδυμα μουσεία Kunsthistorisches και το μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Technisches Museum. Καθένα από αυτά δέχεται περισσότερους από 250.000 επισκέπτες ετησίως. Σημαντικό αξιοθέατο, επίσης, είναι και ο καθεδρικός ναός του Αγίου Στεφάνου. Οι περιοχές που συνδέονται με τους πολλούς συνθέτες που έζησαν στη Βιέννη έχουν γίνει "περιοχές λατρείας", όπως οι διάφορες κατοικίες του Μπετόβεν και το νεκροταφείο του Αγίου Μαρξ (κενοτάφιο του Μότσαρτ). Στα κυριότερα πολιτιστικά σημεία περιλαμβάνονται το Burgtheater και η Όπερα (Staatsoper)

Μόλις πριν από μία εβδομάδα είχε ανακοινωθεί η ανακήρυξη της Βιέννης, για πέμπτη κατά σειρά χρονιά, ως «πρωτεύουσας των συνεδρίων», καθώς βρέθηκε και πάλι στην κορυφή του καταλόγου της διεθνούς στατιστικής, έχοντας φιλοξενήσει μέσα στον προηγούμενο χρόνο 160 συνέδρια, με τη Βαρκελώνη να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση, με 135 συνέδρια, και το Παρίσι την τρίτη, με 131 συνέδρια.

Εξάλλου, τον περασμένο Ιανουάριο, η αυστριακή πρωτεύουσα είχε αποσπάσει και τον τίτλο της «δημοφιλέστερης πόλης της Ευρώπης», αφού, σύμφωνα με τη στατιστική της διεθνούς πύλης κρατήσεων μέσω διαδικτύου «Hotel Reservation Service», η οποία καταγράφει και αξιολογεί όλες τις κρατήσεις ξενοδοχείων, η Βιέννη βρέθηκε το 2009 στην πρώτη θέση των δημοφιλών ευρωπαϊκών πόλεων, ακολουθούμενη από το Παρίσι και το Λονδίνο.

Όπως και την προηγούμενη χρονιά, στην κατάταξη, μετά τη Βιέννη έρχεται η Ζυρίχη, ακολουθούμενη από τη Γενεύη, το Βανκούβερ του Καναδά και το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας. Στις επόμενες θέσεις βρίσκονται οι πόλεις Ντύσελντορφ, Φρανκφούρτη, Μόναχο, Βέρνη και Σίδνεϊ. Η Αθήνα εντοπίζεται στη 75η θέση, ενώ τελευταία του καταλόγου των 221 είναι η Βαγδάτη.

Υπερκινητικότητα - Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής(ADHD)

από την Γεωργία Τσιώρου

Η κατάσταση αυτή περιγράφει παιδιά που έχουν πρόβλημα διάσπασης της προσοχής τους και σωματικής υπερδραστηριότητας. Συχνά λέγεται και "υπερκινητική διαταραχή". Τα βασικά χαρακτηριστικά των παιδιών με αυτό το πρόβλημα είναι απροσεξία, διάσπαση (της προσοχής) και υπερκινητικότητα.

Συμπεριφορολογικά, αυτό μεταφράζεται ως ανικανότητα ρύθμισης της συμπεριφοράς. Τα παιδιά μπορεί να έχουν δυσκολία αφοσίωσης στην σχολική εργασία ή στο να ακούν τις υποδείξεις στο σπίτι. Αυτό μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στη μάθηση και την επικοινωνία.

Τα συμπτώματα ή οι αιτιάσεις πρέπει να είναι παρόντα για τουλάχιστον 6 μήνες, και συνήθως ξεκινούν στην προσχολική ηλικία. Τα παιδιά αυτά έχουν επίσης συχνά γλωσσικές δυσκολίες ή ειδικές μαθησιακές ανάγκες.

Υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις για την ADHD ανά τον κόσμο και η διάγνωση και η θεραπεία αλλάζουν με ταχύτητα. Σε μερικές χώρες, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, η διάγνωση περιλαμβάνει ένα περιορισμένο εύρος συμπεριφορών και έτσι τα παιδιά διαγιγνώσκονται με ευκολία και αντιμετωπίζονται με φάρμακα. Στον υπόλοιπο κόσμο, η ADHD δεν αναγνωριζόταν εύκολα, μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Πολύ συχνά μπορεί να συγχυστεί με εναντιωματικά προβλήματα (επιθετική συμπεριφορά) ή μεμονωμένες δυσκολίες οι οποίες είναι μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης και δεν απαιτούν αντιμετώπιση.

Γι' αυτούς τους λόγους και προκειμένου να αποφευχθεί η σύγχυση των γονέων, είναι σημαντικό τα παιδιά να αξιολογηθούν σωστά και, εφόσον είναι αναγκαίο, να αντιμετωπιστούν βάσει αυστηρών κλινικών οδηγιών.

Επιδημιολογία

Η ADHD δεν είναι τόσο συχνή όσο πιστεύεται. Παρόλο που πολλά παιδιά, ιδίως αγόρια, μπορούν να χαρακτηριστούν υπερκινητικά ή ανίκανα να καθίσουν ήσυχα ή να συγκεντρωθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, η πραγματική κλινική οντότητα απαιτεί έναν συγκεκριμένο αριθμό συνυπαρχόντων δυσκολιών. Αυτές, πιθανώς, προσβάλλουν 1 στα 100 παιδιά κάτω των 11 ετών. Είναι πιο συνηθισμένη, στα αγόρια απ' ότι στα κορίτσια περίπου τριπλάσια. Καθώς η σωματική υπερκινητικότητα βελτιώνεται με την ηλικία, λίγα είναι ακόμη γνωστά για την φύση αυτών των προβλημάτων στην εφηβεία και την μετέπειτα ζωή. Είναι πιθανό, οι υπολειπόμενες δυσκολίες να συνδέονται κυρίως με την ικανότητα συγκέντρωσης του νεαρού ατόμου ή την κοινωνική ωριμότητα, παρόλο που η τελευταία δεν αποτελεί διαγνωστικό χαρακτηριστικό. Μεταξύ του 30% και του 50% των παιδιών με ADHD έχουν επίσης προβλήματα συμπεριφοράς (εναντιωματική συμπεριφορά) και αυτός ο συνδυασμός είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

Αιτιολογία

Δυστυχώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις ακριβείς αιτίες που προκαλούν την ADHD, όμως οι γενετικοί παράγοντες φαίνεται να παίζουν μεγάλο ρόλο. Η ADHD είναι κυρίως οικογενής νόσος. Εάν υπάρχουν άλλα οικογενειακά προβλήματα, δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτά συνεισφέρουν στην ADHD ή αν η οικογένεια αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα επειδή είναι δύσκολο να συμβιώνεις με παιδιά με ADHD. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι στα παιδιά με ADHD, μέρη του εγκεφάλου (μετωπιαίος και βρεγματικός λοβός, και μέρος του μεσεγκεφάλου) δυσλειτουργούν. Αυτό όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί απαραίτητα και ως αιτιολογικός παράγοντας της νόσου.

Συμπτώματα

Τα παιδιά με ADHD παρουσιάζουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά σημεία:

- Ανησυχία και υπερκινητικότητα. Δεν μένουν για πολύ στο ίδιο μέρος ή κάνουν την ίδια δραστηριότητα.

- Στριφογυρίζουν νευρικά, μιλούν ασταμάτητα και διακόπτουν τους άλλους όταν μιλούν.

- Διασπάται εύκολα η προσοχή τους και δεν ολοκληρώνουν καμιά εργασία.

- Το εύρος προσοχής τους είναι περιορισμένο και δεν μπορούν να συγκεντρωθούν σε εργασίες που απαιτούν περίσκεψη.

- Εμφανίζουν παρορμητικότητα, ξαφνικά κάνουν πράγματα χωρίς να τα σκεφτούν.

- Αδυνατούν να περιμένουν τη σειρά τους στην τάξη, σε παιχνίδια, στη συζήτηση ή σε άλλη κοινωνική κατάσταση. Τα παιδιά με ADHD συνήθως έχουν φυσιολογική διανοητική ικανότητα. Μερικά παιδιά όμως με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί επίσης να έχουν ADHD. Μπορεί ακόμη να έχουν και άλλες δυσκολίες, οι οποίες δεν είναι τυπικές (διαγνωστικές) της κατάστασης, αλλά μάλλον δευτερογενείς λόγω της επίδρασης των προαναφερθέντων προβλημάτων:

- Τα παιδιά με ADHD μπορεί να έχουν καθυστερημένη ανάπτυξη λόγου.

- Έχουν δυσκολίες στην ανάγνωση.

- Μένουν πίσω στις σχολικές εργασίες. Αυτό μπορεί επίσης να συνδεθεί με την αδυναμία τους να συγκεντρωθούν και να μάθουν νέες πληροφορίες, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερες τάξεις.

- Είναι κοινωνικά ανώριμα και δυσκολεύονται να αναπτύσσουν και να διατηρούν φιλίες.

- Έχουν χαμηλή εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, αισθάνονται ότι είναι ανόητοι, συνήθως γιατί δεν μαθαίνουν τόσο γρήγορα όσο τα άλλα παιδιά.

- Έχουν συνυπάρχοντα εναντιωματικά προβλήματα, όπως επιθετικότητα, δεν ανταποκρίνονται στην πειθαρχία και έχουν ξεσπάσματα θυμού. Έχουν ανήσυχο ύπνο, αργούν να κοιμηθούν και ξυπνούν πολύ νωρίς το πρωί. Αυτό είναι εξαντλητικό για την υπόλοιπη οικογένεια.

Όλα αυτά τα σημεία θα πρέπει να συγκεντρωθούν μέσα σε μεγάλη χρονική περίοδο και μέσω διαφορετικών καταστάσεων στο σπίτι και στο σχολείο. Η χρονολογική ηλικία του παιδιού θα πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν για την ερμηνεία της συμπεριφοράς του.

Αντιμετώπιση και θεραπεία

Το παιδί θα πρέπει να αξιολογηθεί σωστά πριν καταλήξουμε σε διάγνωση και ξεκινήσει θεραπεία. Η αξιολόγηση περιλαμβάνει τα παρακάτω:

- Οι γονείς θα πρέπει να μιλήσουν στους δασκάλους για την πρόοδο του παιδιού, για τις όποιες μαθησιακές ή κοινωνικές δυσκολίες και για την ομοιογένεια των προβλημάτων μεταξύ του σπιτιού και του σχολείου. Σε πολλές περιπτώσεις, ένα σταθερό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, με συμφωνία γονέων και δασκάλων, προσαρμοσμένο στις ικανότητες του παιδιού, είναι ένα ικανοποιητικό πρώτο βήμα.

- Αν το παιδί απαιτεί μια πιο λεπτομερή αξιολόγηση των γνωστικών του ικανοτήτων (π.χ. αν μπορεί να συγκεντρωθεί στο βαθμό που αναμένεται από την χρονολογική του ηλικία), ένα ψυχομετρικό τεστ θα παράσχει χρήσιμες πληροφορίες. Αυτό εκτελείται από σχολικούς και κλινικούς ψυχολόγους.

- Η τεκμηρίωση της διάγνωσης της ADHD γίνεται συνήθως από ένα παιδοψυχίατρο, λαμβανομένων υπ' όψιν των πορισμάτων των δασκάλων και των σχολικών ψυχολόγων. Σε μερικές περιπτώσεις παίρνουν μέρος και παιδίατροι σ' αυτή τη διαδικασία. Η κλινική αξιολόγηση πρέπει να περιλαμβάνει ιστορικό από τους γονείς και παρατηρήσεις από την κλινική και το σχολείο, καθώς μια σύντομη επαφή μπορεί να είναι παραπλανητική. Μια επίσκεψη στο σχολείο είναι επίσης ένα καλό σημείο εκκίνησης για να συζητηθεί και να ξεκινήσει ένα κοινό πλάνο χειρισμού. Το αν θα χρειαστεί νευρολογική εξέταση ή άλλα ιατρικά τεστ θα εξαρτηθεί από την παρουσία, για παράδειγμα, νευρολογικών σημείων (τα οποία σημειωτέον δεν αποτελούν χαρακτηριστικό της ADHD), ή πριν να ξεκινήσει φαρμακευτική αγωγή. Ο χειρισμός της ADHD συμπεριλαμβάνει εκπαιδευτικές και φαρμακολογικές θεραπείες και θεραπείες συμπεριφοράς. Αυτές δεν αποκλείονται αμοιβαία και δεν απαιτούνται για όλα τα παιδιά. Πολλά εξαρτώνται από τις αντιλήψεις και τις τεκμηριωμένες αποφάσεις των γονέων, όπως επίσης και από την επίδραση των ελλειμμάτων στη ζωή του παιδιού.

Εκπαιδευτικές Παρεμβάσεις.

Η θέση του παιδιού στην τάξη πρέπει να εκτιμηθεί βάσει αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, κοινωνικών και ψυχολογικών του αναγκών. Στην ιδανική περίπτωση, τα παιδιά με ADHD ανταποκρίνονται καλά σε μικρή ομάδα (με μεγάλη προσοχή από ενήλικες) και στις δομημένες δραστηριότητες (απλές και ξεκάθαρες εντολές όπου ελέγχεται συνεχώς ότι κατανόησαν και κατέγραψαν νέες πληροφορίες). Κάτι τέτοιο δεν είναι πάντοτε εφικτό στις συνηθισμένες σχολικές τάξεις, όμως η πρόσθετη υποστήριξη και η προσοχή από το δάσκαλο, καθώς και ο καθορισμός των μαθησιακών σκοπών, μπορεί να είναι αρκετά για να κρατήσουν το παιδί στο σχολείο όπου φοιτά. Οι κοινωνικές του δραστηριότητες πρέπει επίσης να παρακολουθούνται αντίστοιχα. Για παράδειγμα, τα παιδιά με ADHD συνήθως "χάνονται" σε μεγάλες ομάδες με μη δομημένες δραστηριότητες (π.χ. στην παιδική χαρά), οπότε και μπλέκουν σε μπελάδες.

Πρακτικές συμβουλές για γονείς και δασκάλους είναι:

- Ενημερώστε το παιδί εκ των προτέρων για το τι θα κάνει ή πείτε του πότε είναι η σειρά του.

- Χρησιμοποιήστε απλές, ξεκάθαρες και άμεσες οδηγίες. Χρησιμοποιήστε μόνο μία οδηγία κάθε φορά. Αποφύγετε μεγάλες και πολύπλοκες εντολές, όπως το να ζητάτε από το παιδί να κάνει 2 - 3 πράγματα συγχρόνως. Θα το μπερδέψουν. Προχωρήστε στην επόμενη δραστηριότητα μόνο όταν το παιδί έχει ολοκληρώσει την προηγούμενη.

- Κάντε τις ασχολίες ενδιαφέρουσες.

- Το παιδί πρέπει να έχει σταθερούς κανόνες και οι στόχοι δεν πρέπει να αλλάζουν στην πορεία: αν, για παράδειγμα, αναμένετε να σταματήσει να χτυπάει τα άλλα παιδιά και το καταφέρει, δεν θα πρέπει να του αναθέσετε να συμμορφωθεί και με άλλα πράγματα, όπως το να ντύνεται, εκτός κι αν αυτό έχει συζητηθεί προηγουμένως μαζί του. Αλλιώς θα χάσει το ενδιαφέρον του για τις εργασίες που δεν θα μπορέσει ποτέ να ολοκληρώσει.

- Αποφύγετε τις γενικεύσεις, όπως το να περιμένετε να είναι "φρόνιμο" ή να "συμπεριφέρεται καλά". Περιγράψτε την απαιτούμενη συμπεριφορά πολύ ξεκάθαρα, μην υποθέσετε ότι το παιδί ξέρει τι εννοείτε.

- Χρησιμοποιήστε επιβραβεύσεις για την καλή συμπεριφορά. Οι επιβραβεύσεις θα πρέπει να έχουν νόημα για το παιδί και θα πρέπει να έχουν συμφωνηθεί εκ των προτέρων μαζί του.

-Χρησιμοποιήστε επιβραβεύσεις που δίνουν στο παιδί ένα αίσθημα ευθύνης και ελέγχου.

- Έχετε ένα δομημένο ημερήσιο πρόγραμμα.

- Έχετε ξεκάθαρους κανόνες και ρουτίνες.

- Βοηθήστε το να μάθει σε μικρά κομμάτια, με συχνά διαλείμματα.

- Δώστε προσοχή στην καλή συμπεριφορά.

- Ενισχύστε τις δυνάμεις του και βασιστείτε σ' αυτές. Κάντε του ξανά κατανοητό το γιατί είστε ευχαριστημένοι, μην υποθέτετε ότι ξέρει. Αν μη τι άλλο τα παιδιά με ADHD έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Εργασία με γονείς και εργασία με το σχολείο

Γονείς, δάσκαλοι και καθηγητές πρέπει να καταλάβουν την φύση των προβλημάτων και εν συνεχεία να δημιουργήσουν μια συνεπή προσέγγιση στο σπίτι και μέσα στο σχολείο. Διαφορετικά το παιδί μπορεί να "μπερδευτεί" ακόμη περισσότερο. Μια λεπτομερής εκπαιδευτική - ψυχολογική αξιολόγηση είναι μια καλή αρχή για να γνωρίζουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι τι μπορεί το παιδί να κάνει και τι όχι, π.χ. να καταλαβαίνει την ικανότητά του να συγκεντρώνεται, να καταγράφει νέες πληροφορίες, να κατανοεί αφηρημένες έννοιες και να αποκτά νέες δεξιότητες. Μια σταδιακή προσέγγιση, για παράδειγμα μικρά αλλά καθαρά βήματα επιτυχίας για να χτιστούν οι δυνάμεις του παιδιού, μπορεί να υιοθετηθεί από το σχολείο και το σπίτι. Από κοινού συναντήσεις μεταξύ της οικογένειας, των δασκάλων/καθηγητών και των ιατρών μπορεί να βοηθήσουν στην παρακολούθηση της προόδου, να ξεκαθαρίσουν απορίες, να βοηθήσουν στην κατανόηση του παιδιού, να επιλύσουν δυσκολίες πριν αυτές αυξηθούν και να εξασφαλίσουν ότι όλοι εργάζονται με κοινό στόχο.

Οι συμπεριφοριστικές στρατηγικές και τεχνικές που περιγράφηκαν προηγουμένως ήταν οι αρμόζουσες. Είναι προτιμότερο να στοχεύεται η ίδια συμπεριφορά στο σπίτι και στο σχολείο σε όλα τα βήματα, και επίσης να επιλέγονται οι ίδιες ανταμοιβές. Ένα μεθοδικό πρόγραμμα συμπληρωμένο από τους γονείς και τους καθηγητές και το οποίο ανταλλάσσεται συχνά, θα διατηρήσει την επικοινωνία μεταξύ τους και έτσι θα γνωρίζουν πώς αντιδρά το παιδί στο πρόγραμμα. Αυτό θα βοηθήσει ιδιαιτέρως σε περίπτωση που το παιδί παίρνει φαρμακευτική αγωγή κατά τη διάρκεια του σχολείου. Άλλη εργασία με την οικογένεια μπορεί να βοηθήσει τους γονείς και τους άλλους συγγενείς (για παράδειγμα οι παππούδες) να αντιδράσουν κατά τον ίδιο τρόπο. Η οικογενειακή θεραπεία στοχεύει στην υποκείμενη στάση και επικοινωνία της οικογένειας, ενώ μερικές φορές συμπεριλαμβάνει και τους συγγενείς οι οποίοι μπορεί να σχετίζονται με τις δυσκολίες του παιδιού ή με άλλα οικογενειακά θέματα.

Η πρόληψη θα πρέπει να στοχεύει στην αποφυγή της ανάπτυξης προβλημάτων σε παιδιά με ADHD, όπως το να μένουν πίσω στο σχολείο, το να είναι απογοητευμένα και να εμφανίζουν αντιδράσεις επιθετικής συμπεριφοράς, να αισθάνονται αποτυχημένα, να χάνουν τις ελπίδες τους, να δυσκολεύονται να κάνουν φίλους και να μπλέκουν σε μπελάδες. Επίσης, υπάρχει κίνδυνος, οι γονείς να απογοητεύονται και αποκαρδιώνονται, απορρίπτοντας σταδιακά το παιδί.

Πέρα απ' την εφαρμογή των προαναφερθέντων στρατηγικών χειρισμού, σταθερά και για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να επιτευχθεί η αποφυγή δευτερευόντων προβλημάτων κατά τη διάρκεια της ζωής του παιδιού, με διάφορους τρόπους:

- Να ενθαρρύνονται οι κοινωνικές δραστηριότητες και φιλίες, αρχικα με προφύλαξη και δομημένο τρόπο, και σταδιακά ενθαρρύνοντας περισσότερο αυθορμητισμό και πειραματισμό. Αυτό θα επιτρέψει στο παιδί να βιώσει την επιτυχία πριν προχωρήσει σε πιο πολύπλοκες κοινωνικές επαφές.

- Να προωθούνται και οι δυνάμεις του παιδιού σε ευχάριστες ενασχολήσεις, εξωσχολικά ενδιαφέροντα, και, για τους εφήβους, σε μελλοντική εκπαίδευση και προοπτικές καριέρας. Επίσης, να αποφεύγονται εργασίες και δραστηριότητες που μπορεί να οδηγήσουν σε αίσθημα αποτυχίας και σε απογοήτευση.

- Μαζί με το σχολείο, χρησιμοποιήστε κατάλληλες εκπαιδευτικές στρατηγικές και αντικείμενα εκμάθησης, έτσι ώστε το παιδί να συνεχίσει να μαθαίνει και να προοδεύει. Παρακολουθείτε τακτικά αυτές τις στρατηγικές και μετατρέψτε τις αν δεν αποδίδουν πια.

- Παρέχετε σταθερή και συνεχή γονική ανταπόκριση στο σπίτι. Συνδυάστε τη σταθερότητα με τη στοργή. Βοηθήστε το παιδί να καταλάβει τι αναμένεται από αυτό και να μεγαλώσει σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Όλα τα μέλη της οικογένειας πρέπει να υιοθετήσουν παρόμοιους τρόπους προσέγγισης του παιδιού, συμπεριλαμβανομένων των παππούδων και συγγενών.

ECOLIFE - 6η Γενική Έκθεση Προϊόντων & Υπηρεσιών φιλικών προς το περιβάλλον

Η έκθεση Ecolife επιστρέφει ανανεωμένη στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, 27 - 30 Μαΐου 2010, πάντοτε στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας για Πράσινη Ανάπτυξη. Σκοπός της έκθεσης οικολογικών και βιολογικών προϊόντων Ecolife είναι η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών μεταξύ των εταιρειών και των φορέων που συμμετέχουν, με στόχο την επίτευξη νέων εμπορικών συνεργασιών καθώς και την ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Η Ecolife είναι η πρώτη - από το 2006 - έκθεση που σέβεται έμπρακτα το κλίμα του πλανήτη καθώς:

* Αντισταθμίζει εθελοντικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που αναπόφευκτα δημιουργούνται από τη διοργάνωσή της - σε συνεργασία με την climate partners.
* Μειώνει το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα αφού όλα της τα έντυπα είναι τυπωμένα σε χαρτί πιστοποιημένο με FSC(πιστοποιημένη αειφορική ξυλεία) & EcoLabel του Ιταλικού Οίκου Χάρτου Fedrigoni.
* Εφαρμόζει προγράμματα ανακύκλωσης ρούχων, ηλεκτρικών συσκευών ακόμα και τηγανέλαιου.
* Αξιοποιεί και επιλέγει χώρους που να εξυπηρετούνται από τα μέσα μαζικής μεταφοράς ώστε να μειώνονται οι ρύποι από τις μετακινήσεις των επισκεπτών.
* Διοργανώνει εκδηλώσεις με θέματα επίκαιρα και σχετικά με την οικονομική στήριξη και προώθηση της πράσινης οικονομίας.
* Υποστηρίζει και χαίρει την υποστήριξη των περισσότερων οικολογικών ΜΚΟ της χώρας.
* Στεγάζεται σε βιοκλιματικό κτήριο για να έχει χαμηλή κατανάλωση και απώλειες ενέργειας ενώ παράγει ενέργεια από φωτοβολταικά.

Η θεματολογία της ECOLIFE εκτείνεται σε 5 μεγάλες ενότητες:
Βιολογικά Προϊόντα Διατροφής
Υγεία – Ευεξία – Ομορφιά
Καθαρή & Ανανεώσιμη Ενέργεια
Οικολογική Δόμηση
Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
Προϊόντα και Υπηρεσίες Γενικού Ενδιαφέροντος

Περισσότερες πληροφορίες www.ecolife.gr

Ο θρύλος του Δράκουλα στο σινεμά και τη λογοτεχνία

από την Γεωργία Τσιώρου

Ο Δράκουλας υπήρξε μυθιστορηματικός ήρωας, αλλά και ιστορικό πρόσωπο. Ο μυθιστορηματικός Δράκουλας «γεννήθηκε» από τη γραφίδα του άγγλου συγγραφέα Μπραμ Στόκερ και το ομόνυμο βιβλίο κυκλοφόρησε στις 18 Μαΐου του 1897. Πρόκειται για έναν ρουμάνο ευγενή, με γοητευτική προσωπικότητα, καλούς τρόπους, αλλά με δίψα για αίμα. Ο «Δράκουλας» είναι ένα επιστολικό μυθιστόρημα, ενταγμένο στη μεγάλη παράδοση της γοτθικής λογοτεχνίας.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Στόκερ διηύθυνε το ονομαστό Θέατρο Lyceum του Λονδίνου και για να συμπληρώσει το εισόδημά του έγραφε λαϊκά μυθιστορήματα, χωρίς ιδιαίτερες λογοτεχνικές απαιτήσεις. Ένα από αυτά, ο «Δράκουλας» του χάρισε δόξα και φήμη, αν και δεν ήταν ο πρώτος διδάξας του είδους. Ιστορίες με βρικόλακες γράφονταν και πριν από τον Στόκερ. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον «Φρανκεστάιν» της Μέρι Σέλεϊ (1818), το «Βαμπίρ» του Τζον Πολιντόρι (1819) και το ποίημα «Ο γκιαούρης» του Λόρδου Βύρωνα (1813).

Όμως, ο «Δράκουλας» κέρδισε το στοίχημα από πολύ νωρίς, χάρη στην προτίμηση της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Πάνω από 160 ταινίες έχουν γυριστεί με ήρωα τον ευγενή βρικόλακα, καθιστώντας τον ως έναν από τους δημοφιλέστερους κακούς στη λαϊκή μυθολογία του 20ού αιώνα. Η πρώτη έκανε πρεμιέρα στις 5 Μαρτίου του 1922 με τίτλο «Νοσφεράτου - Η συμφωνία του τρόμου», σε σκηνοθεσία Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου, ενώ χαρακτηριστικός είναι επίσης ο «Δράκουλας» (1931) του Τοντ Μπράουνινγκ με τον Μπέλα Λουγκόζι στον πρωταγωνιστικό ρόλο (1931) και ο κατά Φράνσις Φορντ Κόπολα «Δράκουλας».

Ως ιστορικό πρόσωπο ο Δράκουλας υπήρξε με το όνομα Βλαντ Ντράκουλα ή Τσέπες ή Βλαντ ο Παλουκωτής και καταγόταν από ευγενή γενιά. Το όνομά του στα πρώιμα ρουμανικά σημαίνει ο γιος του διαβόλου («Ντρακουλέα»). Ωστόσο, δεν είναι εξακριβωμένο αν ο Βλαντ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον ήρωα του Μπραμ Στόκερ.

Ο Βλαντ (1431-1476) ηγεμόνευσε ως βοεβόδας για οκτώ χρόνια την περιοχή της Βλαχίας, όπου βρίσκονται τα Καρπάθια Όρη. Έμεινε στην ιστορία για τη θηριωδία του, καθώς σκότωσε κοντά στους 40.000 ανθρώπους, αντιπάλους της εξουσίας του, «εγκληματίες και άλλα παράσιτα της κοινωνίας» όπως τους χαρακτήριζε, χρησιμοποιώντας τη δημοφιλή σ' αυτόν μέθοδο του ανασκολοπισμού. Οι αριθμοί μπορεί να είναι υπερβολικοί, επειδή οι πληροφορίες προέρχονται από τους γερμανούς αντιπάλους του, που κατοικούσαν στη γειτονική Ουγγαρία.
Ο Βλαντ, πάντως, τιμάται ως ήρωας από τους Ρουμάνους. Με την απάνθρωπη τακτική του ανασκολοπισμού που εφάρμοζε, έστειλε στον άλλο κόσμο κάπου 100.000 Τούρκους, εκδιώκοντας τους Οθωμανούς από τη χώρα του.

Βιβλιογραφία στα Ελληνικά
• «Δράκουλας» του Μπραμ Στόκερ (εκδόσεις Λιβάνη)
• «Δράκουλας: Μύθος και ιστορική αλήθεια» του Νικολάε Στοϊτσέσκου (εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»)
• «Ο κόμης Δράκουλας στην οθόνη» του Δημήτρη Κολιοδήμου (εκδ. «Οξύ»)

Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού

από την Γεωργία Τσιώρου

Τον Νοέμβριο του 2001 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε να ανακηρύξει την 21η Μαΐου ως Παγκόσμια Ημέρα για την Πολιτισμική Διαφορετικότητα, τον Διάλογο και την Ανάπτυξη. Κάλεσε όλα τα κράτη - μέλη, τις διακυβερνητικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις να διοργανώσουν εκδηλώσεις, που θα διευρύνουν τη γνώση των λαών σχετικά με τον παγκόσμιο πολιτιστικό πλούτο και να ενθαρρύνουν μέσω της εκπαίδευσης και των μέσων μαζικής ενημέρωσης τη γνώση της αξίας της πολιτισμικής διαφορετικότητας.

H Σύμβαση της Oυνέσκο για την προώθηση της πολυμορφίας της πολιτιστικής έκφρασης, μίας εκ των σημαντικότερων στον τομέα αυτό, έχει πλέον τεθεί σε εφαρμογή και συνεπώς καλείται πλέον να ενεργοποιήσει κάθε κινητήριο δύναμη (κυβερνήσεις, κρατικούς μηχανισμούς, δημιουργούς, καλλιτέχνες, την κοινωνία των πολιτών) προς την κατεύθυνση της ενδυνάμωσης στην πράξη ενός 'ανοιχτού διαλόγου" σε παγκόσμιο επίπεδο μεταξύ των πολιτισμών και των ιστορικών παραδόσεων.

Για την ΕΕ, οι προκλήσεις που άμεσα απορρέουν από την εφαρμογή της Σύμβασης είναι πολύ σημαντικές, καθώς η πολιτιστική πολυμορφία δεν είναι μόνο δέσμευση και δικαίωμα απέναντι σε τρίτες χώρες, αλλά αποτελεί πλέον μία βασική αξία, μία αρχή που διέπει την ίδια την εσωτερική αγορά και τις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών.

Παράλληλα το 2008 αποτέλεσε Ευρωπαϊκό Έτος Διαπολιτισμικού Διαλόγου, που αποτελεί εξάλλου και το βασικότερο εργαλείο για μία ουσιαστική επίτευξη πολυμορφίας και συνύπαρξης διαφορετικών πολιτισμών. Kι αυτό διότι η πολυμορφία δεν επιτυγχάνεται πραγματικά μέσα από ποσοστώσεις και κανονιστικές ρήτρες, αλλά απαιτεί ουσιαστική κατανόηση στις διαφορετικές πολιτιστικές παραδόσεις, ανοιχτό διάλογο μεταξύ πολιτών και φορέων διαφορετικών πολιτισμικών καταβολών και αναγνώριση του δικαιώματος στην πολιτισμική πολυφωνία.

Θέτοντας ως στόχο για το 2008 την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου η ΕΕ έδειξε με σαφήνεια την πρόθεσή της να αναδείξει την σημασία της πολιτισμικής πολυμορφίας ως βασική αξία της ΕΕ.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θεσμός όπου ο διαπολιτισμικός διάλογος αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα, στηρίζει ενεργά την προώθηση της πολιτισμικής πολυμορφίας εντός και εκτός των συνόρων της ΕΕ. Tα πρόσφατα ψηφίσματά του για την ατζέντα της ΕΕ για τον πολιτισμό σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, αλλά και για την προώθηση των πολιτιστικών βιομηχανιών ως μέσο ανάπτυξης, αλλά και πολιτιστικής πολυφωνίας, συμβάλλουν ουσιαστικά στην προσπάθεια αυτή και φιλοδοξούν να προσδώσουν στον τομέα του πολιτισμού έναν νέο αναβαθμισμένο ρόλο ως μέσου ανάπτυξης, ελεύθερης έκφρασης και ουσιαστικής σύγκλισης ατόμων και λαών.

Τελικοί του champions league

Σήμερα παίζουν Μπάγερν Μονάχου και Ιντερ Μιλάνου στον τελικό του champions league.

Σας παρουσιάζουμε όλους τους τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και μετέπειτα Champions League, από το 1956 μέχρι το 2009 καθώς και το πόσες φορές έχει κατακτήσει κάθε ομάδα το κύπελλο.



ΚΥΠΕΛΛΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ

1956 Παρίσι ΡΕΑΛ Μ. -Σταντ ντε Ρέιμς 4-3
1957 Μαδρίτη ΡΕΑΛ Μ. - Φιορεντίνα 2-0
1958 Βρυξέλλες ΡΕΑΛ Μ. - Μίλαν 3-2
1959 Στουτγκάρδη ΡΕΑΛ Μ. - Σταντ ντε Ρέιμς 2-0
1960 Γλασκόβη ΡΕΑΛ Μ. -Αιντραχτ 7-3
1961 Βέρνη ΜΠΕΝΦΙΚΑ - Μπαρτσελόνα 3-2
1962 Αμστερνταμ ΜΠΕΝΦΙΚΑ - Ρέαλ Μ. 5-3
1963 Λονδίνο ΜΙΛΑΝ - Μπενφίκα 2-1
1964 Βιέννη ΙΝΤΕΡ - Ρέαλ Μ. 3-1
1965 Μιλάνο ΙΝΤΕΡ - Μπενφίκα 1-0
1966 Βρυξέλλες ΡΕΑΛ Μ. - Π άρτιζαν Β. 2-1
1967 Λισαβόνα ΣΕΛΤΙΚ - Ιντερ 2-1
1968 Λόνδίνο ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ Γ - Μπενφίκα 4-1, παρ.
1969 Μαδρίτη ΜΙΛΑΝ - Αγιαξ 4-1
1970 Μιλάνο ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ - Σέλτικ 2-1
1971 Λονδίνο ΑΓΙΑΞ - Παναθηναϊκός 2-0
1972 Ρότερνταμ ΑΓΙΑΞ - Ιντερ 2-0
1973 Βελιγράδι ΑΓΙΑΞ - Γιουβέντους 1-0
1974 Βρυξέλλες ΜΠΑΓΕΡΝ - Ατλετίκο Μ. 1-1, 4-0
1975 Παρίσι ΜΠΑΓΕΡΝ - Λιντς 2-0
1976 Γλασκόβη ΜΠΑΓΕΡΝ - Σεντ Ετιέν 1-0
1977 Ρώμη ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ - Γκλάντμπαχ 3-1
1978 Λονδίνο ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ - Φ.Κ.Μπριζ 1-0
1979 Μόνακο ΝΟΤΤΙΓΧΜ - Μαλμέ 1-0
1980 Μαδρίτη ΝΟΤΤΙΓΧΑΜ - Αμβούργο 1-0
1981 Παρίσι ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ - Ρέαλ Μ. 1-0
1982 Ρότερνταμ ΑΣΤΟΝ ΒΙΛΑ -_Μπάγερν 1-0
1983 Αθήνα ΑΜΒΟΥΡΓΟ - Γιουβέντους 1-0
1984 Ρώμη ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ - Ρόμα 1-1, 4-2 (πεν.)
1985 Βρυξέλλες ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ - Λίβερπουλ 1-0
1986 Σεβίλη ΣΤΕΑΟΥΑ - Μπαρτσελόνα 0-0, 2-0 (πεν.)
1987 Βιέννη ΠΟΡΤΟ - Μπάγερν 2-1
1988 Στουτγκάρδη ΑΙΝΤΧΟΒΕΝ - Μπενφίκα 0-0, 6-5 (πεν.)
1989 Βαρκελώνη ΜΙΛΑΝ - Στεάουα 4-0
1990 Βιέννη ΜΙΛΑΝ - Μπενφίκα 1-0
1991 Μπάρι ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ - Μαρσέιγ 0-0, 5-3 (πεν)

CHAMPIONS LEAGUE

1992 Λονδίνο ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ - Σαμπντόρια 1-0
1993 Μόναχο ΜΑΡΣΕΙΓ - Μίλαν 1-0
1994 Αθήνα ΜΙΛΑΝ - Μπαρτσελόνα 4-0
1995 Βιέννη ΑΓΙΑΞ - Μίλαν 1-0
1996 Ρώμη ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ - Αγιαξ 1-1, 4-2 (πεν)
1997 Μόναχο ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ - Γιουβέντους 3-1
1998 Αμστερνταμ ΡΕΑΛ - Γιουβέντους 1-0
1999 Βαρκελώνη ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ Γ. - Μπάγερν Μ. 2-1
2000 Παρίσι ΡΕΑΛ - Βαλένθια 3-0
2001 Μιλάνο ΜΠΑΓΕΡΝ Μ. - Βαλένθια 1-1 (5-4 πεν.)
2002 Γλασκόβη Λεβερκούζεν - ΡΕΑΛ 1-2
2003 Μάντσεστερ Γιουβέντους - ΜΙΛΑΝ 0-0 (2-3 πεν.)
2004 Σάλκε Μονακό - ΠΟΡΤΟ 0-3
2005 Τουρκία Μίλαν - ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ 3-3 (2-3 πεν.)
2006 Γαλλία ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ - Αρσεναλ 2-1
2007 Αθήνα ΜΙΛΑΝ - Λίβερπουλ 2-1
2008 Mόσχα Τσέλσι - ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ Γ. 5-6 (πεν.)
2009 Ρώμη ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ- Μάντσεστερ Γ 2-०


9 τρόπαια
Ρεάλ Μαδρίτης 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002

7 τρόπαια
Μίλαν 1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007

5 τρόπαια
Λίβερπουλ 1977, 1978, 1981, 1984, 2005

4 τρόπαια
Μπάγερν 1974, 1975, 1976, 2001,
Άγιαξ 1971, 1972, 1973, 1995

3 τρόπαια
Μπαρτσελόνα 1992, 2006, 2009
Μάντσεστερ Γ. 1968, 1999, 2008

2 τρόπαια
Μπενφίκα 1961, 1962
Γιουβέντους 1985, 1996
Ίντερ 1964, 1965
Νότιγχαμ Φόρεστ 1979, 1980
Πόρτο 1987, 2004

1 τρόπαιο
Σέλτικ 1967
Αμβούργο 1983
Στεάουα 1986
Ολιμπίκ Μαρσέιγ 1993
Φέγενορντ 1970
Άστον Βίλα 1982
Αϊντχόφεν 1988
Ερυθρός Αστέρας 1991
Μπ. Ντόρτμουντ 1997

Μηδενισμός γραπτών στη Ρόδο

«Επιχειρήσεις δολίευσης των εξετάσεων» σημειώθηκαν στη Ρόδο, κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων, ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας.

Το υπουργείο Παιδείας επισημαίνει ότι, σύμφωνα με ενημέρωση που εστάλη στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου από την Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου, σημειώθηκαν σήμερα στην Ρόδο περιστατικά προσπάθειας δολίευσης των εξετάσεων.

Ειδικότερα:

1. Στο ΓΕΛ Ιαλυσού μαθητής συνελήφθη με ενεργοποιημένο το κινητό του, να επιχειρεί την ανάγνωση και αξιοποίηση μηνύματος, που έλαβε, με τις σωστές απαντήσεις (κλειστού τύπου) στο μάθημα «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων». Η πρόεδρος της Λυκειακής Επιτροπής προέβη στην κλήση του αριθμού από τον οποίο απεστάλη το μήνυμα και διαπίστωσε την ταυτότητα του αποστολέα.

Η πρόεδρος και τα μέλη της Λυκειακής Επιτροπής προέβησαν στις προβλεπόμενες διαδικασίες και τον μηδενισμό του γραπτού, ενώ ο πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Εξετάσεων Δωδεκανήσου ενημέρωσε την Εισαγγελία Ρόδου και τον Αστυνομικό Διευθυντή Ιαλυσού, προκειμένου να ενεργοποιηθούν οι απαραίτητες διαδικασίες για διερεύνηση του περιστατικού.

Στο ίδιο ΓΕΛ συνελήφθη και δεύτερος μαθητής, που είχε στην κατοχή του κινητό τηλέφωνο, κατά τη διάρκεια εξέτασης μαθήματος. Η Λυκειακή Επιτροπή προέβη στον μηδενισμό του γραπτού.

2. Στο 2ο ΓΕΛ Ρόδου μαθήτρια συνελήφθη από τον επιτηρητή να επιχειρεί την αντιγραφή από σκονάκι. Η Λυκειακή Επιτροπή προέβη και σε αυτή την περίπτωση στον μηδενισμό του γραπτού.

Από πού πηγάζει η ανάγκη μας να χορεύουμε;

από την Γεωργία Τσιώρου

Γιατί συνήθως αρέσει περισσότερο ο χορός στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες; Και γιατί στα πάρτι τα κορίτσια σηκώνονται πιο εύκολα να χορέψουν ενώ τα αγόρια είναι πιο συγκρατημένα ή γιατί τα κορίτσια λικνίζονται με χάρη ακολουθώντας τον ρυθμό της μουσικής ενώ τα αγόρια είναι άχαρα; Τελικά, γιατί το «ασθενές» φύλο φαίνεται να εκφράζεται με μεγαλύτερη ευκολία μέσω του χορού ενώ το «ισχυρό» φύλο με μικρότερη;

Σε αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει σήμερα ο Βρετανός Peter Lovatt, επαγγελματίας χορευτής και ο ίδιος μέχρι τα 26 του, οπότε αποφάσισε να σπουδάσει ψυχολογία και σήμερα διδάσκει Γνωσιακή Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Χέρτφορντσιρ στη Μ. Βρετανία. Εχοντας επικεντρώσει το ερευνητικό του ενδιαφέρον στην ψυχολογία του χορού, συλλέγει ακούραστα εδώ και αρκετά χρόνια παρατηρησιακά δεδομένα. Κατάφερε έτσι να πραγματοποιήσει μία από τις μεγαλύτερες έρευνες που έχουν γίνει ποτέ με αντικείμενο την ανθρώπινη χορευτική συμπεριφορά.Ο Lovatt, ο επονομαζόμενος και «Dr. Dance», κατέγραψε σε βίντεο και στη συνέχεια μελέτησε προσεκτικά τη χορευτική συμπεριφορά 13.700 (!) ατόμων διαφορετικού φύλου και ηλικίας.

Κατέληξε έτσι στο εντυπωσιακό συμπέρασμα ότι στις γυναίκες το μάξιμουμ της χορευτικής δραστηριότητας συμπίπτει με την αναπαραγωγική ηλικία, δηλαδή μεταξύ 16 και 35 ετών, ενώ για τους άνδρες ισχύει ακριβώς το αντίθετο: αρχίζουν να «τα δίνουν όλα» μετά τα 50! Η πολύ μεγαλύτερη άνεση των γυναικών με τον χορό σε αυτή την ηλικία συνδέεται ενδεχομένως με τη σεξουαλικότητα και με την εκδήλωση σαγηνευτικών συμπεριφορών προς το άλλο φύλο. Στους άνδρες, αντίθετα, η χορευτική αυτοπεποίθηση εμφανίζεται πολύ αργότερα, ίσως επειδή έχουν ευρύτερο αναπαραγωγικό «ορίζοντα».

Φαίνεται μάλιστα, σύμφωνα με τον Lovatt, ότι οι περισσότεροι άνδρες αρχίζουν να απολαμβάνουν πραγματικά τον χορό μόνο στην ώριμη ηλικία, όταν δεν έχουν πλέον να ανταγωνιστούν τις συνομήλικες συντρόφους τους, οι οποίες έχουν προ πολλού πάψει να ξεφαντώνουν στην πίστα. Απαλλαγμένοι από τη συστολή και το αίσθημα κατωτερότητας που βίωναν ως έφηβοι, εκφράζονται πολύ πιο ελεύθερα ανακαλύπτοντας συχνά άγνωστους μέχρι τότε τρόπους σωματικής έκφρασης, που ίσως να λειτουργούν ακόμη και σαν νέες μορφές ερωτοτροπίας.

Απ' ό,τι φαίνεται, λοιπόν, η ελευθερία έκφρασης ενός ατόμου μέσα από τον χορό καθορίζεται από ενδογενείς (νευροψυχολογικούς) και εξωγενείς παράγοντες (π.χ. η στάση του/της παρτενέρ, ή της παρέας). Αν όμως οι εξωγενείς παράγοντες είναι προφανείς, πολύ λιγότερο προφανείς είναι οι εσωτερικοί νευροψυχολογικοί μηχανισμοί που επηρεάζουν την έκφραση της ελεύθερης χορευτικής συμπεριφοράς.

Για να μάθει κάποιος να χορεύει καλά δεν αρκεί η επίπονη εκγύμναση των μυών ή η παθητική απομνημόνευση της ακριβούς σειράς των χορευτικών κινήσεων. Είναι εξίσου ή και περισσότερο απαραίτητη η ενεργητική συμμετοχή του εγκεφάλου του χορευτή ή της χορεύτριας. Σε αυτό το προκλητικό συμπέρασμα φαίνεται ότι καταλήγουν όλες οι σοβαρές επιστημονικές παρατηρήσεις της χορευτικής συμπεριφοράς των ανθρώπων. Καταγράφοντας με τη βοήθεια των νέων απεικονιστικών μεθόδων (λειτουργική μαγνητική τομογραφία και τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων) τις περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν κάποιος χορεύει ή απλώς παρακολουθεί ένα χορό, η νευροεπιστήμη άρχισε σταδιακά να μεταθέτει το ενδιαφέρον της από τους μυς των χορευτών στους εγκεφάλους τους.

Για παράδειγμα, διάσημοι Αμερικανοί επιστήμονες όπως οι S. Brown, L. Parsons και ο Μ J. Martinez ήταν οι πρώτοι που αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις νέες τεχνικές ζωντανής απεικόνισης της λειτουργίας του εγκεφάλου προκειμένου να μελετήσουν τον εγκέφαλο κάποιων χορευτών. Από αυτές τις έρευνες προέκυψε ότι ο εγκέφαλος και όχι το σώμα είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής κάθε χορευτικής δραστηριότητας: ο σχεδιασμός των κινήσεων που εκτελούν οι χορευτές συντελείται στον μετωπιαίο λοβό, όπου ο προκινητικός φλοιός και η δευτερογενής κινητική περιοχή αξιολογούν όλα τα νευρικά σήματα που φτάνουν από άλλα μέρη του εγκεφάλου. Αυτές οι δύο περιοχές επεξεργάζονται τις πληροφορίες που φτάνουν σε αυτές και τις «μεταφράζουν» σε θέσεις στον χώρο και σε αναμνήσεις της σειράς των κινήσεων που έχουν καταγραφεί μέχρι τότε. Και επειδή αυτές οι δύο περιοχές συνδέονται στενά με τον πρωτογενή κινητικό φλοιό του εγκεφάλου, την περιοχή που καθορίζει ποιοι μύες και με ποια ένταση θα συσπασθούν, αυτές οι δυο περιοχές σχεδιάζουν και ρυθμίζουν χονδροειδώς την εκτέλεση των χορευτικών κινήσεων.

Σε ένα δεύτερο στάδιο της έρευνας οι επιστήμονες ζήτησαν από τους ίδιους εθελοντές (άνδρες και γυναίκες) να παρακολουθήσουν σε βίντεο τις ίδιες χορευτικές κινήσεις, που εκτελούσαν όμως άλλοι χορευτές, και κατέγραψαν τις περιοχές του εγκεφάλου των θεατών που ενεργοποιούνταν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης του βίντεο. Διαπίστωσαν ότι τα πιο υψηλά επίπεδα ενεργοποίησης του προκινητικού φλοιού καταγράφονταν όταν οι άνδρες κοίταζαν τις κινήσεις των ανδρών χορευτών και οι γυναίκες των χορευτριών. Η ικανότητα να αναπαράγει κάποιος νοητικά μια σειρά σύνθετων κινήσεων που βλέπει είναι η βασική προϋπόθεση για να αποκτήσει και να εκφράσει με το σώμα του αυτές τις κινήσεις.

Ισως τελικά αποδειχτεί ότι παράλληλα με τη γλώσσα των λέξεων ο εγκέφαλός μας έχει την ικανότητα να εκφράζεται και με τη γλώσσα του σώματος και ότι, όπως υπάρχουν συγκεκριμένα κέντρα του λόγου, ίσως να υπάρχουν και ανάλογα κέντρα για την έκφραση του σώματος μέσω χορευτικών κινήσεων. Αν αυτή η υπόθεση επαληθευτεί στο άμεσο μέλλον, τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι οι νευροεπιστήμες θα καταφέρουν κάποτε να εξηγήσουν γιατί ο χορός φαίνεται να αποτελεί μια καθολική και πανανθρώπινη «νοηματική γλώσσα» για την έκφραση με το σώμα των ανθρώπινων συναισθημάτων και επιθυμιών.

Τα καλύτερα συνθήματα σε τοίχους ...

Τα πτυχία copiesκτωνται"
(Σε τοίχο στην περιοχη Γκύζη)
"Κολομβε , γαμω την περιέργεια σου "
(DecadanceΑθήνα)
"Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστες , μονο αντιπαθητικοί αντικαπνιστες"
(Τ।Ε।Ι Αθήνας)
"Το Lifestyleειναι μαγικό , απο μηδενικό σε κάνει νούμερο"
(Γκάζι ,Αθήνα)
"Διατηρείτε την πόλη καθαρή Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά"
(Μεταξουργείο ,Αθήνα)
"Συμμετέχω , συμμετέχεις , συμμετέχει, Συμμετέχουμε , Συμμετεχετε ...Αποφασίζουν "
(οδός Σινώπης, Αθήνα)
"Αυτοί που νομίζουν οτι τα ξέρουν όλα,! εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε"
(Λ।Αλεξάνδρας ,Αθήνα)
"Αν τα λάθη διδάσκουν , τότε έχω καταπληκτική μόρφωση"
(οδός Μπενάκη , Αθήνα)
"Η χώρα καταστρέφεται απο την αδιαφορία , αλλά τι με νοιάζει εμένα;"
(λόφος Στρέφη , Αθήνα)
"Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα"
(πλατεία Εξαρχείων , Αθήνα)
"Οι τοίχοι εχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους"
(Ψυρρής ,Αθήνα)
"Έγχρωμη ΤΥ , Ασπρόμαυρη Ζωή"
(οδός Στουρνάρα, Αθήνα)
"Μην τα περιμένετε όλα απο την Αστυνομία ।Χτυπηθείτε μόνοι σας."
(Παπασωτηριού, οδός Στουρνάρα )

Η νύχτα των Μουσείων - Τα Μουσεία για την κοινωνική αρμονία

από την Γεωργία Τσιώρου

Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει το ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, όρισε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων ενώ από το 2005 καθιερώθηκε στις 15 Μαΐου από τη Γαλλία η Νύχτα Μουσείων, κατά την οποία τα μουσεία που συμμετέχουν στον εορτασμό, παραμένουν ανοικτά με ελεύθερη είσοδο από τη δύση του ηλίου έως τη μία μετά τα μεσάνυχτα.
Το μήνυμα αυτής της επετείου είναι «να γίνουν τα Μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών, με σκοπό την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς».

Στις 18 Μαίου κάθε χρόνο η είσοδος σε όλα τα μουσεία της χώρας είναι ελεύθερη

Φέτος μια μεγάλη μουσική συναυλία διοργανώνουν τα Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων, την Τρίτη 18 Μαΐου και ώρα 21:00, στον προαύλιο χώρο του «Μουσείου Ακρόπολης».

Η Συμφωνική Ορχήστρα και η Μικτή Χορωδία, υπό την μουσική διεύθυνση του μαέστρου και Προέδρου των Μουσικών Συνόλων Γιώργου Κατσαρού, θα ερμηνεύσουν αποσπάσματα από ξένα μιούζικαλ, γνωστά αθηναϊκά τραγούδια καθώς και μελωδίες από γνωστές οπερέτες.

Την Τρίτη 18 Μαΐου το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης θα παραμείνει ανοιχτό από τις 10:00 το πρωί έως τις 22:00 το βράδυ με ελεύθερη είσοδο. Στις 19:30 διοργανώνεται από το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) εκδήλωση με θέμα «Μουσεία για την κοινωνική Αρμονία, ενώ υπάρχουν και εκπτώσεις στις εκδόσεις και τα αντικείμενα.

Το Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο της Οδού Πειραιώς) θα έχει ειδικό ωράριο λειτουργίας από τις 19:00 έως τις 24:00 το βράδυ. Από τις 19:00 έως τις 21:00 θα είναι ανοιχτές για το κοινό οι εκθέσεις Ενδύεσθαι και η Πόλη του Αρά Γκιουλέρ. Μουσική εκδήλωση διοργανώνεται στις 21:00 το βράδυ σε λάτιν ρυθμούς, ενώ υπάρχουν και εκπτώσεις στις εκδόσεις και τα αντικείμενα.

Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το οποίο θα είναι ανοιχτό από τις 10:00 έως τις 23:00, διοργανώνει ξεναγήσεις, εγκαίνια της έκθεσης «Time Within us», στο πλαίσιο της Μπιενάλε Φωτογραφίας, θεατρική παράσταση και μουσικές εκδηλώσεις.

Την Τετάρτη 19 Μαΐου στις 19:30 το βράδυ το Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1) διοργανώνει τιμητική εκδήλωση για την προσφορά του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης.

Εορτασμοί και στην Ευρώπη

Από το λιμάνι Κομπ της Ιρλανδίας έως του Βλαδιβοστόκ, η Ευρώπη των μουσείων θα γιορτάσει το βράδυ του Σαββάτου: τουλάχιστον 3.000 μουσεία θα ανοίξουν τις πύλες τους δωρεάν τη νύχτα, για έκτη φορά από τότε που καθιερώθηκε η Ευρωπαϊκή Νύχτα, αριθμός αυξημένος κατά 250 σε σχέση με πέρυσι.

Πέρυσι 1,8 εκατομμύριο άνθρωποι μετείχαν στη Νύχτα των μουσείων στη Γαλλία. Η εκδήλωση σε όλους τους πολίτες, αλλά κυρίως στους νέους και σε όσους συνήθως δεν επισκέπτονται τα μουσεία.

«Βάλτε τη νύχτα μέσα σε ένα μουσείο. Είναι ένας τρόπος να το κάνετε πιο οικείο, να το απελευθερώσετε από την πολυτελή μορφή του, να το νιώσετε σαν ένα σπίτι, ένα σπίτι μνήμης» δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού Φρεντερίκ Μιτεράν, επισημαίνοντας την ευρωπαϊκή διάσταση της εκδήλωσης με το άνοιγμα όλων αυτών των μουσείων στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες την ίδια στιγμή.

Η Νύχτα των Μουσείων ξεκίνησε το 2005 από το υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας, το οποίο είναι φορέας-συντονιστής του εορτασμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η UNESCO στηρίζει την πρωτοβουλία από το 2009.

Πανελλήνιες εξετάσεις - Μαθηματικά & Βιολογία γενικής παιδείας

Περισσότερο δύσκολα από πέρυσι ήταν τα φετινά θέματα των Μαθηματικών που επέλεξε η Εξεταστική Επιτροπή, για τους υποψήφιους της Γενικής Παιδείας που διαγωνίστηκαν σήμερα χωρίς προβλήματα. Η θεωρία ήταν για καλά προετοιμασμένους υποψηφίους, ενώ πολλοί δυσκολεύτηκαν στην εύρεση του ακροτάτου στο Δ θέμα. Οι εκπαιδευτικοί τα χαρακτηρίζουν πάντως προσεγμένα με κλιμακωτή δυσκολία.

Σήμερα όμως εξετάστηκαν οι υποψήφιοι και στην Βιολογία και τη Φυσική όπου τα θέματα όπως είπαν οι υποψήφιοι ήταν μέσα στις δυνατότητές τους, αν και στη Βιολογία ζητήθηκαν διευκρινίσεις, χωρίς όμως να δοθούν από την Εξεταστική Επιτροπή.

Πάντως, τα θέματα στην Ιστορία που διαγωνίστηκαν επίσης οι υποψήφιοι Γενικής Παιδείας, ήταν προσιτά και είχαν μία δόση επικαιρότητας, όπως σχολίασαν ορισμένοι υποψήφιοι. Συγκεκριμένα η Επιτροπή ζήτησε να δώσουν οι υποψήφιοι το περιεχόμενο της Ιεράς Συμμαχίας, της Συνθήκης της Λωζάνης, της Δίκης της Νυρεμβέργης, ενώ αναφέρθηκαν στην ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στην οικονομική -εκπαιδευτική πολιτική του Χ. Τρικούπη και γενικότερα στην κοινωνική, εκπαιδευτική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, στα τέλη του 1920.

Πρόταση για σινεμά - Robin Hood

Η ταινία με λίγα λόγια:

Στην Αγγλία του 13ου αιώνα, ένας άριστος τοξότης στο στρατό του Βασιλιά Ριχάρδου Ι, που αρχικά ενδιαφερόταν μόνο για την προσωπική του επιβίωση, αμέσως μετά το θάνατο του βασιλιά, πηγαίνει στο Νότινχαμ, μια πόλη βυθισμένη στη διαφθορά λόγω του δεσποτικού της σερίφη και της αβάσταχτης φορολογίας. Εκεί ερωτεύεται την ευγενή Λαίδη Μάριον κι ελπίζοντας να την κατακτήσει, αλλά και να σώσει την πόλη από τη βαριά φορολογία και την αδικία σε βάρος του απλού λαού, οργανώνει μια συμμορία κι αρχίζουν να μάχονται τη διαφθορά προκειμένου να αποδώσουν δικαιοσύνη, δίχως να φοβούνται το όποιο προσωπικό κόστος. Παράλληλα, οι απλοί αυτοί άνθρωποι καλούνται να αποτρέψουν την προοπτική ενός αιματοβαμμένου εμφυλίου και την υποδούλωση της χώρας τους στη Γαλλία και να ξαναφέρουν δόξα και τιμή στην Αγγλία. Ήρωας ή ληστής, ο Ρομπέν ήταν ένας ταπεινής καταγωγής άνδρας που με την τόλμη του και το αίσθημα δικαίου που τον διέκρινε, εξελίχθηκε σε αθάνατο σύμβολο ελευθερίας όλων των αδικημένων.

ROBIN HOOD Περιπέτεια 2010 Διάρκεια: 145'

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Ρίντλεϊ Σκοτ με τους: Ράσελ Κρόου, Κέιτ Μπλάνσετ, Γουίλιαμ Χαρτ, Μαρκ Στρονγκ

Παραλειπόμενα:

Η αρχική ιδέα ήταν ο Russell Crowe να παίζει τόσο τον Ρομπέν όσο και τον Σερίφη του Νότινγκαμ. Δεν ήταν κάποια φήμη, αφού ακούστηκε ακόμα και από τα χείλη του σταρ, μαζί με το ότι θα είναι μια πολύ διαφορετική οπτική που θα θίγει την ακεραιότητα του γνωστού ήρωα. Η πρώτη ιδέα ήδη απορρίφτηκε, όσο για την δεύτερη κανείς δεν ξέρει.


Στα 45 του, ο Russell Crowe γίνεται ο γηραιότερος ηθοποιός που ερμηνεύει Ρομπέν των Δασών. Το ρεκόρ το κρατούσε ο Sean Connery, που σχεδόν 45 είχε παίξει στο Ρόδο και το Βέλος (Robin and Marian, 1976). Σε απάντηση για την κριτική περί της ηλικίας του, ο νεοζηλανδός ηθοποιός έπεσε σε εξαντλητική δίαιτα.


Μεγάλη μάχη πριν τα γυρίσματα. Η Universal πήρε το έργο από τα χέρια των New Line, Warner, New Regency, DreamWorks. Ο Scott διαγωνίστηκε με τους Bryan Singer, Sam Raimi, Jon Turteltaub. Christian Bale και Sam Riley μαχηθήκαν για τον κεντρικό ρόλο. Rachel Weisz, Kate Winslet, Sienna Miller (αυτή παραλίγο) έδωσαν ανάλογη μάχη για το ρόλο της Μαριάν. Το σενάριο των Ethan Reiff, Cyrus Voris, με τίτλο Nottingham, πέρασε στα χέρια του έμπειρου Brian Helgeland και άλλαξε ριζικά.


Όλα τα γυρίσματα γίνονται στην Μεγάλη Βρετανία. Το μεγάλο όνειρο της παραγωγής για ανακατασκευή του πύργου του Λονδίνου έμεινε στα χαρτιά και αποφασίστηκε να γίνει ψηφιακά.

Η ιστορία του Mickey Mouse - σαν σήμερα η πρώτη του εμφάνιση (1928)

από την Γεωργία Τσιώρου

Ανθρωπόμορφο ποντίκι, σύμβολο της Disney και μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες παγκοσμίως. Δημιουργός του, ο Ουόλτ Ντίσνεϊ, που εμψύχωνε με τη φωνή του τον Μίκυ στα πρώτα του βήματα.

Η επίσημη ημερομηνία «γέννησης» του Μίκυ Μάους είναι η 18η Νοεμβρίου 1928, όταν πρωταγωνίστησε στην ταινιούλα «Steamboat Willie», που ήταν η πρώτη ομιλούσα ταινία στο χώρο των κινουμένων σχεδίων. Στην πραγματικότητα, ο Μίκυ είχε κάνει την εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη λίγους μήνες πριν και συγκεκριμένα στην ταινία «Plane Crazy» (15 Μαΐου 1928).

Ο Ντίσνεϊ εμπνεύστηκε τον Μίκυ στις αρχές του 1928, ταξιδεύοντας σιδηροδρομικώς για δουλειές σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο της ζωής του. Μόλις είχε χάσει τα εμπορικά δικαιώματα του πρώτου του ήρωα, του λαγού Όσβαλντ και οι περισσότερο συνεργάτες του είχαν αποσκιρτήσει στον μεγάλο του αντίπαλο Μπομπ Μιντζ των Universal Studios. Ο Ντίσνεϊ δεν θα έκανε ποτέ το ίδιο λάθος και θα προάσπιζε στο εξής με τον εντελέστερο τρόπο τα εμπορικά δικαιώματα κάθε ήρωα που παρουσίαζε.

Μόλις επέστρεψε στο Λος Άντζελες έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά, μαζί με τον σπουδαίο κομίστα Ουμπ Αϊγουερκς και σε λιγότερο από τρεις μήνες ο Μίκυ έλαβε «σάρκα και οστά». Αποφάσισε να του δώσει το όνομα Μόρτιμερ, αλλά η κυρία Ντίσνεϊ θεώρησε το όνομα πομπώδες και αντιπρότεινε το Μίκυ, που επικράτησε τελικά. Η επιτυχία του μικροσκοπικού ποντικού ήταν άμεση. «Όταν ο κόσμος γελάει με τον Μίκυ, το κάνει επειδή είναι τόσο ανθρώπινος. Αυτό είναι το μυστικό της δημοτικότητάς του» συνήθιζε να λέει ο Ντίσνεϊ.

Στο σύμπαν των χάρτινων ηρώων, οι στενότεροι συγγενείς του Μίκυ είναι τα ανίψια του Μόρτι και Φέρντι και η αδελφή του Αμέλια. Η Μίνι είναι η αιώνια φιλενάδα του, διατηρεί στενή φιλία με τη μεγάλη οικογένεια των Ντακ, ενώ ο μεγάλος του αντίπαλος είναι ο Μαύρος Πιτ. Το σκυλί του Μίκυ ακούει στο όνομα Πλούτο. Τη φωνή τους στον Μίκυ δάνεισαν ο Ουόλτ Ντίσνεϊ (1929-1946), ο Τζέιμς ΜακΝτόναλντ (1946-1983) και ο Γουέιν Όλγουιν (1983-).
Στις πρώτες ταινίες του, ο Μίκι ήταν σκανδαλιάρης, ερωτύλος και ενίοτε κακός. Αργότερα έγινε ξερόλας, εξυπνάκιας, με λίγα λόγια ο «κύριος Τέλειος», το καλό παιδί. Ήταν το τίμημα της επιτυχίας για τον Ντίσνεϊ. Η προσωπικότητα του Μίκυ στις πρώτες ταινίες ήταν πιο σύνθετη και γι' αυτό πιο ενδιαφέρουσα σε σχέση με τον μονοδιάστατο χαρακτήρα της συνέχειας.

Η μεγάλη επιτυχία του Μίκυ προσήλκυσε το ενδιαφέρον των εκδοτών και στις 13 Ιανουαρίου 1930 έκανε την πρώτη του έντυπη εμφάνιση. Τέσσερα χρόνια αργότερα είχε το δικό του λήμμα στη διεθνούς κύρους εγκυκλοπαίδεια «Μπριτάνικα». Στην Ελλάδα κατέφθασε με μεγάλη καθυστέρηση από τις εκδόσεις Τερζόπουλου, μόλις το 1966. Την Παρασκευή 1η Ιουλίου ένα περιοδικό μικρού σχήματος, με τον Μίκυ στο εξώφυλλο έτοιμο να επισκεφθεί την Ελλάδα, προκάλεσε συναγερμό στις τάξεις των λιλιπούτειων αναγνωστών.

Ο Μίκυ έγινε ο πρώτος ήρωας κινουμένων σχεδίων που απέκτησε το δικό του αστέρι στο περίφημο «Πεζοδρόμιο της Φήμης» (Walk of Fame) στο Χόλυγουντ. Η τελετή έγινε στις 18 Νοεμβρίου 1978, ανήμερα των πεντηκοστών του γενεθλίων. Το αστέρι του Μίκυ βρίσκεται στη διεύθυνση: 6925 Hollywood Blvd. Για δεκαετίες ο Μίκυ Μάους μονομάχησε σκληρά με τον Μπαγκς Μπάνι της Warner για τον τίτλο του πιο δημοφιλούς ήρωα των κινουμένων σχεδίων. Το 1988 οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι τα βρήκαν και πρωταγωνίστησαν στην ταινία του Ρόμπερτ Ζεμέκις «Ποιος παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ».

Η φήμη του Μίκυ γρήγορα μετατράπηκε σε πηγή εσόδων για την «Ντίσνεϊ», που είναι μία από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες του κόσμου. Ο μικροσκοπικός ποντικός πρωταγωνιστεί στον κινηματογράφο, την τηλεόραση, τον τύπο. Εικονίζεται σε ρολόγια, μολύβια, σεντόνια, πετσέτες και σε πολλά ακόμα προϊόντα. Κάθε χρόνο συνεισφέρει στα ταμεία της «Ντίσνεϊ» πάνω από 5 δισεκατομμύρια δολάρια.

Ο Μίκυ Μάους είναι για κάποιους το σύμβολο της αμερικανικής αισιοδοξίας, επινοητικότητας και ενεργητικότητας, ενώ για κάποιους άλλους, ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά του αμερικάνικου πολιτιστικού ιμπεριαλισμού. Η αμερικάνικη αντεργκράουντ κουλτούρα τον χρησιμοποίησε ως αντιήρωα στην ταινία «Ο Μίκυ Μάους στο Βιετνάμ» (1968).

Για την αυτομόρφωση το θέμα της έκθεσης

Στη μάχη για μία θέση στα έδρανα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ρίχτηκαν από νωρίς το πρωί χιλιάδες υποψήφιοι, με το μάθημα της έκθεσης να ανοίγει την αυλαία.

Το θέμα αφορά στην "Αυτομόρφωση και τη Διά Βίου Εκπαίδευση" με αναφορά σε κείμενο της Αλεξάνδρας Κορωναίου από το βιβλίο της "Εκπαιδεύοντας, εκτός σχολείου" της έκδοσης του 2002.

Πιο συγκεκριμένα, από τους υποψηφίους ζητήθηκε να κάνουν περίληψη του κείμενου, να αναπτύξουν το περιεχόμενο συγκεκριμένου αποσπάσματος και να απαντήσουν σε δομικές και γραμματικές ασκήσεις.

Το ακριβές θέμα της έκθεσης ήταν: "Σε άρθρο που θα δημοσιευτεί στην εφημερίδα του σχολείου σας να αναφερθείτε στην σημασία της αυτομόρφωσης και να προτείνετε τρόπους πραγμάτωσής της σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου".

Οι πρώτες εκτιμήσεις μεταφέρουν γενική ικανοποίηση των μαθητών για το θέμα, αλλά και το γεγονός ότι το κρίνουν βατό, σε σύγκριση και με παλαιότερες χρονιές। Ωστόσο, οι πρώτοι μαθητές που βγήκαν από τις σχολικές αίθουσες έκαναν λόγο για θέμα παγίδα, που δεν ήταν αναμενόμενο όπως άλλα.

Δείτε το θέμα της έκθεσης εδώ

Το μέλλον των Καλλιτεχνικών Σχολείων

από τον Κώστα Αγγελόπουλο

Δημόσια Καλλιτεχνικά Σχολεία, Γυμνάσια και Λύκεια, υπάρχουν στις περισσότερες προηγμένες χώρες।Πριν δέκα περίπου χρόνια επισκέφτηκα ένα από αυτά στη Νέα Υόρκη και ενημερώθηκα για την λειτουργία, τους χώρους, τον εξοπλισμό, τις μεθόδους διδασκαλίας του.To κτήριό του ήταν ένας ουρανοξύστης, ανάμεσα στους άλλους ουρανοξύστες, οι εγκαταστάσεις και τα εργαστήριά του ήταν εξαιρετικά, το θέατρό του ήταν τεράστιο, υπήρχαν αίθουσες συναυλιών και πολυάριθμα στούντιο για ατομική μελέτη μουσικής, άρτια εξοπλισμένες και άνετες αίθουσες χορού κ.ά. Παρείχε δε δημόσια και δωρεάν παιδεία. Επισκέφτηκα και σχολεία γενικής παιδείας, και στην Αμερική, και σε άλλες χώρες, όπου για τα Εικαστικά υπήρχαν πάντα ιδιαίτερες αίθουσες - εργαστήρια.

Το κάθε ευνομούμενο κράτος που θέλει να υπηρετεί μια κοινωνική πολιτική, παράλληλα με την Αισθητική Αγωγή που πρέπει να προσφέρει σε όλες τις βαθμίδες και σε όλα τα σχολεία γενικής παιδείας, οφείλει να προσφέρει δυνατότητες σε εκείνα τα παιδιά που έχουν ιδιαίτερες κλίσεις, ταλέντα και ενδιαφέροντα για τις Καλές Τέχνες μέσα από το σύστημα της δημόσιας εκπαίδευσης, και όχι να τα προσανατολίζει αποκλειστικά στην ιδιωτική παιδεία ή παραπαιδεία. Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τη γενική αρχή που πρεσβεύουμε όλοι μας, δηλαδή την ενιαία παιδεία για όλους. Ενιαία παιδεία όμως δε σημαίνει ομοιόμορφη παιδεία.

Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία στην Ελλάδα, όπως και τα αντίστοιχα Μουσικά, χαρακτηρίζονται από ορισμένους φορείς ως σχολεία «ελιτίστικα». Αυτό είναι πέρα για πέρα λαθεμένο. Τα σχολεία αυτά έχουν πραγματικά λαϊκό χαρακτήρα, που μπορεί εύκολα κανείς να διαπιστώσει από τα επαγγέλματα των γονιών των μαθητών. Οι γονείς που έχουν οικονομική άνεση συχνά στρέφονται στην ιδιωτική παιδεία. Χαρακτηρίζονται ακόμα ότι εξειδικεύουν, ενώ σ΄ αυτές τις ηλικίες θα πρέπει να προσφέρεται γενική παιδεία. Και αυτό είναι λαθεμένο.

Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία ακολουθούν το πλήρες πρόγραμμα των γενικών σχολείων και οι μαθητές τους αποκτούν τις ίδιες ακριβώς γνώσεις και δεξιότητες, και τις ίδιες δυνατότητες για πρόσβαση στην οποιαδήποτε σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως ακριβώς όλα τα άλλα ελληνόπουλα. Τους προσφέρονται επιπλέον δυο - τρεις ώρες ενασχόληση με την Τέχνη κάθε μέρα. Αυτό δεν είναι εξειδίκευση, αυτό είναι καλλιέργεια των ιδιαιτέρων ενδιαφερόντων τους. Εξειδίκευση σημαίνει, σ΄ ένα σχολικό πρόγραμμα π.χ. 35 ωρών να αφαιρείται το 30 με 50% από τα μαθήματα γενικής παιδείας και να αντικαθίσταται από συγκεκριμένα μαθήματα ειδικότητας. Το αντίθετο όμως συμβαίνει στα Καλλιτεχνικά Σχολεία.

Ακούσαμε στο όνομα της δήθεν ενιαίας παιδείας το αντεπιχείρημα «δηλαδή θέλετε να υπάρχουν και σχολεία Μαθηματικά, σχολεία Φυσικά, σχολεία για κάθε επιστήμη;». Αυτό δείχνει ότι δεν έχουν καταλάβει ότι οι Καλές Τέχνες διαφέρουν από τις Επιστήμες. Η Τέχνη συνόδευε τον άνθρωπο από την προϊστορία, και θα συνεχίσει να συνοδεύει τις εκδηλώσεις του στο παρόν και στο μέλλον, είτε τη στηρίζουν οι κυβερνήσεις, είτε όχι. Το ταλέντο εκδηλώνεται από νωρίς και η απόκτηση της δεξιοτεχνίας είναι απαραίτητη να γίνεται από τις μικρές ηλικίες, π.χ. στον κλασσικό χορό αν δεν πλάσεις το σώμα σου από μικρή ηλικία δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις επιδόσεων σε αυτήν την τέχνη. Δεν μπορείς να χορεύεις κλασσικό χορό επιπέδου εάν ξεκινήσεις στα 18 σου χρόνια. Αυτά όλα είναι αυτονόητα για τους ανθρώπους της τέχνης, αλλά δεν είναι αυτονόητα για τους ανθρώπους που η κουλτούρα τους περιορίζεται σε εξωκαλλιτεχνικά και μόνο ενδιαφέροντα.

Τα Καλλιτεχνικά σχολεία εδώ στην Ελλάδα έχουν ένα βαρύ πρόγραμμα 45 ωρών την εβδομάδα, 15 περίπου ώρες παραπάνω από τα σχολεία γενικής παιδείας, ενώ στα αντίστοιχα σχολεία της Αγγλίας (Γυμνάσια) το ωράριό τους είναι 25 ώρες την εβδομάδα γενικά και καλλιτεχνικά μαθήματα, και οι επιδόσεις των μαθητών τους είναι διαπιστωμένα άριστες. Γι' αυτό μελετάμε και εδώ να προταθεί η μείωση του ωραρίου των Καλλιτεχνικών Σχολείων, χωρίς να χαθεί ο χαρακτήρας τους. Στην Ελλάδα έχουμε έναν ελάχιστο αριθμό τριών μόνο σχολείων, και ο αριθμός αυτός πρέπει να αυξηθεί για να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ιδιαίτερης Αισθητικής Αγωγής, παράλληλα με τη διατήρηση και την αύξηση των ωρών της Αισθητικής Αγωγής σε όλα τα σχολεία γενικής παιδείας, και ιδιαίτερα σε Ολοήμερα και διευρυμένου ωραρίου. Για όλα αυτά όμως πρέπει να υπάρχει πολιτική βούληση και πρωτοβουλία. Προς το παρόν όμως το θέμα αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από την πολιτική ηγεσία.

Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία στην Ελλάδα ιστορικά ιδρύθηκαν πριν από επτά χρόνια χάρη στην πρωτοβουλία και το πολιτικό θάρρος του τότε Ειδικού Γραμματέα της Διεύθυνσης Σπουδών, Επιμόρφωσης και Καινοτομιών του υπουργείου Παιδείας, ο οποίος υιοθέτησε και υλοποίησε την πρόταση και τη μελέτη του γράφοντος παρά και ενάντια στην αδιαφορία ή τη γενικότερη αντίθεση. Ο προγραμματισμός ήταν να ιδρύονται τρία κάθε χρόνο, αλλά αυτό δεν επετεύχθη. Από τότε πολλοί βοήθησαν και στήριξαν αυτά τα σχολεία που συνεχίζουν να παρουσιάζουν, παρ' όλες τις ελλείψεις τους, ένα εξαιρετικό έργο. Στις πολύ δύσκολες σημερινές οικονομικές συνθήκες τα Καλλιτεχνικά Σχολεία χαρακτηρίστηκαν από ορισμένους ως «σχολεία πολυτελείας», καθώς προσφέρουν δωρεάν σίτιση, δωρεάν μεταφορά των μαθητών και στο εκπαιδευτικό προσωπικό εργάζονται επιπλέον ωρομίσθιοι καλλιτεχνικών ειδικοτήτων. Να θυμηθούμε ότι το ποσοστό του ΑΕΠ που διατίθεται για την Παιδεία είναι από τα μικρότερα στην Ευρώπη, και από αυτό ακόμα λιγότερο πηγαίνει στον Πολιτισμό.

Ο Πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια. Οι υποτιθέμενες επιπλέον δαπάνες αυτών των σχολείων είναι αστείες μπροστά στην προσφορά τους, και είναι οι ελάχιστες από αυτές που οφείλει να κάνει κάθε κυβέρνηση για την καλλιτεχνική παιδεία. Στα Καλλιτεχνικά Σχολεία έχουμε πετύχει απόλυτα το βασικό στόχο της εκπαίδευσης: τα ευτυχισμένα και δημιουργικά παιδιά. Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία είναι τα σχολεία που τα παιδιά νιώθουν σαν στο σπίτι τους, που τα αγαπάνε, νιώθουν ότι ανήκουν και εντάσσονται σε μια ομάδα με τα ίδια ενδιαφέροντα και τα ίδια όνειρα. Αυτά τα σχολεία δίνουν ιδανικά και στόχους στους μαθητές τους και αποφεύγονται με τον καλύτερο τρόπο οι σκόπελοι της εφηβείας. Εγώ εμπιστεύτηκα στο Καλλιτεχνικό Σχολείο το γιο μου που φοιτά στην Α΄ Γυμνασίου. Θεωρώ ότι πρέπει εμείς όλοι που νοιαζόμαστε, να συνεχίσουμε και κάτω απ' αυτές τις συνθήκες να στηρίζουμε το θεσμό τους.

Στο χώρο μας, στον καλλιτεχνικό χώρο υπάρχει μια κακοδαιμονία. Εμείς οι καλλιτέχνες φαίνεται δεν ασχολούμαστε με την «υψηλή πολιτική καριέρα». Ίσως η φύση της δουλειάς μας δεν προϊδεάζει τέτοιου τύπου ενδιαφέροντα, με αποτέλεσμα κάθε φορά που συνομιλούμε με την ηγεσία των Υπουργείων απέναντί μας να συναντάμε πολιτικούς και κυβερνητικά στελέχη, κανένας εκ των οποίων δεν προέρχεται από την καλλιτεχνική οικογένεια. Είναι πάντα άλλων ειδικοτήτων όπως νομικοί, χημικοί μηχανικοί, πολιτικοί μηχανικοί, διοίκησης επιχειρήσεων κ.ά. τους οποίους πρέπει πάντα να πείθουμε για το αυτονόητο της αναγκαιότητας της Τέχνης, και ειδικότερα της Αισθητικής Αγωγής. Τα Καλλιτεχνικά Σχολεία δυστυχώς δε στηρίζονται και από ορισμένους άλλους φορείς όπως καλλιτεχνικές οργανώσεις, πολιτικά κόμματα, από τα οποία θα περιμέναμε μια ιδιαίτερη στήριξη, γιατί έχουν λαθεμένες απόψεις περί αποκλειστικής, μαζικής Αισθητικής Αγωγής, και που θεωρούν ότι τα σχολεία αυτά έρχονται σε αντίθεση με την εκπαιδευτική τους πολιτική, ενώ η πραγματικότητα τους διαψεύδει.

Είναι διαφορετική η δημόσια εκπαίδευση των ταλέντων, από την Αισθητική Αγωγή για όλους. Η ύπαρξη των Καλλιτεχνικών Σχολείων, για παράδειγμα, δεν θα καταργήσει το μάθημα των Εικαστικών, όπως η ύπαρξη των σαράντα τριών Μουσικών Σχολείων δεν κατήργησε αλλά αντιθέτως ενίσχυσε το μάθημα της Μουσικής στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σ' αυτά τα σχολεία πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. Πρέπει να συνταχθούν Αναλυτικά Προγράμματα για τα 158 καλλιτεχνικά μαθήματα που αναπτύσσονται στις τρεις τους κατευθύνσεις (Εικαστικά, Χορός και Θέατρο - Κινηματογράφος), στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, γιατί μέχρι σήμερα έχουν συνταχθεί μόνο σύντομες διδακτικές οδηγίες. Πρέπει να δημιουργηθούν σύγχρονα διδακτικά υλικά όπως cd, cd-rom, video, κτλ., και να συγγραφούν διδακτικά πακέτα.Ελπίζουμε όλα αυτά να ενταχτούν στα προγράμματα του Ε.Σ.Π.Α

Προτείνεται ακόμη η ίδρυση ενός αριθμού Καλλιτεχνικών Ολοήμερων Δημοτικών Σχολείων, όπου στην μεσημβρινή ζώνη να διδάσκονται τα Εικαστικά, το Θέατρο, ο Κινηματογράφος, ο Χορός, η Λογοτεχνία ως εργαστήρι δημιουργικής γραφής, και η Μουσική, παράλληλα πάντα με τη διάχυση και την ενίσχυση των Καλών Τεχνών στα υπόλοιπα Δημοτικά σχολεία.

Σήμερα τα Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία κατηγορούνται ως «παιδοφυλακτήρια», και η ενίσχυση της καλλιτεχνικής αγωγής σε ορισμένα από αυτά θα δώσει ιδιαίτερες προοπτικές και δυνατότητες στα ταλαντούχα παιδιά από μικρή ηλικία, θα δώσει νόημα και εφαρμογή στη διαθεματικότητα στην εκπαίδευση, θα γίνει φυτώριο των καλών τεχνών και θα υπάρχει συνέχεια με τα Καλλιτεχνικά Γυμνάσια και Λύκεια. Για τα Καλλιτεχνικά Σχολεία πρέπει να χτιστούν μελετημένα και λειτουργικά κτήρια, να λυθεί το πρόβλημα των ωρομισθίων, να ενισχυθεί η χρηματοδότησή τους, να αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός τους. Τα τρία σχολεία που λειτουργούν έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα και διεθνείς επιτυχίες. Δεν έχει κανείς παρά να τα επισκεφτεί για να διαπιστώσει ότι εκεί η εκπαίδευση γίνεται πράξη με τον καλύτερο τρόπο. Εκεί οι εκπαιδευτικοί, όχι μόνο των καλλιτεχνικών αλλά όλων των ειδικοτήτων, αφιερώνουν ακόμη και τον ελεύθερο χρόνο τους για να προετοιμάσουν συνθετικές εργασίες, εκθέσεις, εκδηλώσεις και να διαμορφώσουν με τους μαθητές τους ένα σχολείο προοδευτικό, ανοιχτό στην τέχνη και στην κοινωνία.

Δρ Γιώργος Σιγάλας, Εικαστικός, Σύμβουλος Καλλιτεχνικών Μαθημάτων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Το χρονικό του χρόνου - Πως οι άνθρωποι μέτρησαν το χρόνο

από την Γεωργία Τσιώρου

Το αν υπάρχει πραγματικά ο χρόνος ή όχι είναι ένα καθαρά φιλοσοφικό ερώτημα. Γεγονός, όμως, είναι ότι από αρχαιοτάτων χρόνων ο άνθρωπος προσπάθησε να τον ορίσει.

Η πρώτη διαίρεση του χρόνου που έγινε απο τον ανθρωπο ήταν η ημέρα και η νύχτα, αλλά βαθμιαία άρχισε να διαιρεί πρώτα την ημέρα και αργότερα τη νύχτα, χρησιμοποιώντας τη θέση των σκιών κατά την ώρα της ηλιοφάνειας και κατά τη διάρκεια της νύχτας την θέση των διάφανων αστέρων. Οι γνώσεις αυτές οδήγησαν στην κατασκευή του ηλιακού ρολογιού. Πολύ αργότερα διαιρέθηκε η νύχτα χρησιμοποιώντας ως δείκτες τους αστερισμούς και συγκεκριμένα τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου.

Καθώς όμως η ζωή του ανθρώπου με το πέρασμα του χρόνου γινόταν πολυπλοκότερη, είχε ανάγκη από ακριβέστερες μεθόδους για τον καθορισμό του χρόνου και θα επιτύγχανε το στόχο του παίρνοντας ορισμένα κεριά, λυχνίες και σχοινιά τα οποία καίγονταν με σταθερή ταχύτητα, καθιστώντας έτσι δυνατή την εφεύρεση ίσων περίπου χρονικών διαστημάτων. Το στάξιμο του ύδατος με σταθερό ρυθμό χρησιμοποιήθηκε για να ευρεθεί ο παρερχόμενος χρόνος που θα άλλαζε τη στάθμη του κενού ή πλήρη δοχείου όπου η αρχή αυτή χρησιμοποιήθηκε στην πρώτη μηχανική συσκευή, την κλεψύδρα. Εξελιγμένα δείγματα από αυτήν περιγράφονται ήδη από το 135π.Χ. Μαζί με την πρόοδο της εμφυσήσεως της ναύλου, εφευρέθηκε το αμμωτό για τη μέτρηση βραχέων χρονικών διαστημάτων.

Ο οδοντωτός τροχός, που κατέστησε δυνατή την επινόηση των σύγχρονων τύπων ρολογιών, ανακαλύφθηκε από τον Αρχιμήδη. Το βασικό χρονομετρικό όργανο όμως από την αρχαιότητα έως τον 16ο αιώνα ήταν το ηλιακό ρολόι, διαφόρων τύπων, που έδειχνε την ώρα με τη βοήθεια της σκιάς που δημιουργούσε ο ήλιος.Σταθμό στην «τεχνολογία» της χρονομέτρησης αποτέλεσε η κατασκευή του αστρολάβου, με τον οποίο προσδιοριζόταν η ώρα με ακρίβεια λεπτού. Μόλις τον 13ο αιώνα μ.Χ. επινοήθηκαν τα μηχανικά και ακολούθησαν τα ρολόγια με εκκρεμές.

Από το 17ο αιώνα άρχισε η καταλυτική επίδραση του χρόνου στις δραστηριότητες των δυτικών κοινωνιών. Όμως κάθε τόπος είχε ρυθμίσει ξεχωριστά την ώρα του και υπήρχε πρόβλημα για τους ναυτικούς, αφού ο καθένας χρησιμοποιούσε το μεσημβρινό του λιμανιού του για τον προσδιορισμό της θέσης του στους ωκεανούς που ταξίδευε.

Σε μια διεθνή σύσκεψη που έγινε το 1884 στην αμερικανική πρωτεύουσα, η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ ζήτησαν να υιοθετηθεί απ' όλες τις χώρες ως πρωτεύων μεσημβρινός αυτός του Γκρήνουιτς, όπου λειτουργούσε το βασιλικό αστεροσκοπείο της Αγγλίας. Πριν απ' αυτό είχαν ήδη προταθεί η Ιερουσαλήμ και η μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου.

Τις επόμενες δεκαετίες ακολούθησαν αρκετές ακόμα βελτιώσεις: οι ΗΠΑ χωρίστηκαν σε χρονικές ζώνες το 1883, ολόκληρος ο κόσμος το 1884, και το 1915 καθιερώθηκε για πρώτη φορά διαφορετική ώρα για τους μήνες του χειμώνα. Ο χρόνος άρχισε να σφίγγει όλο και πιο δυνατά τη ζωή των ανθρώπων - και τα χέρια τους επίσης - από την ημέρα που εμφανίστηκαν τα ρολόγια χειρός...

Αντιμετωπίστε το άγχος των σχολικών εξετάσεων

από την Γεωργία Τσιώρου

Καθώς πλησιάζουν οι μέρες των εξετάσεων, μαθητές και γονείς εντείνουν τις προσπάθειές τους για την επιτυχία και την πολυπόθητη θέση στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Αυτές τις ημέρες το άγχος των παιδιών, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά 'μασκαρεμένος' φόβος για ενδεχόμενη αποτυχία στις εξετάσεις, μεγαλώνει.

Βέβαια, εκείνο που χρειάζεται να ξέρουμε και να θυμόμαστε καλά - υποψήφιοι και γονείς- είναι ότι, μέχρις ενός σημείου, το άγχος είναι φυσιολογικό και δημιουργικό.
Μας κινητοποιεί σε δύσκολες και προκλητικές φάσεις της ζωής μας να καταβάλουμε το μέγιστο των προσπαθειών μας προκειμένου να επιτύχουμε τον στόχο μας!

Το άγχος γίνεται επικίνδυνο και μπορεί να κάνει κακό, μόνο όταν δεν μπορούμε πια να το ελέγξουμε, γιατί τότε:
• περιορίζει την πραγματική μας ικανότητα για επίδοση και
• μας κάνει να υποφέρουμε.

Το άγχος των εξετάσεων συνήθως συνδέεται με τον φόβο που νιώθουμε μήπως απογοητεύσουμε τους γονείς μας, ή ματαιώσουμε τις προσδοκίες που έχουμε από τον εαυτό μας.
Το άγχος κινητοποιείται από τις αρνητικές σκέψεις που εμείς κάνουμε, μεγαλώνει μέσα απ’αυτές και τελικά, στην χειρότερη περίπτωση, μπορεί να μας ακινητοποιήσει -όταν ξεφεύγει τελείως από τον έλεγχό μας- και να μας οδηγήσει να εγκαταλείψουμε την προσπάθειά μας.

Επίσης, μέσα από τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε όταν φοβόμαστε κάτι πολύ, άθελά μας 'προετοιμάζουμε' την αποτυχία, αφού ασυνείδητα σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτύχουμε!

Συμπτώματα – Επιπτώσεις του έντονου άγχους

Μείωση της επίδοσης:
• δυσκολία συγκέντρωσης, διανοητικό μπλοκάρισμα (μπλακ-άουτ), δυσκολία οργάνωσης των πληροφοριών

Ψυχοσωματικά συμπτώματα
• πονοκέφαλοι, κοιλόπονοι, ταχυκαρδία, εφίδρωση, συχνουρία, τρέμουλο, ναυτία, μυϊκή υπερένταση, και

Διανοητικά συμπτώματα
• Αρνητικές σκέψεις, μείωση αυτοπεποίθησης,
• ευσυγκινησία, ευερεθιστότητα, άσχημος ύπνος

Προετοιμασία – Αντιμετώπιση

Πριν τις εξετάσεις:
Μάθε να αντιμετωπίζεις τις εξετάσεις, παρ’όλο τον φόβο σου για πιθανή αποτυχία!
Φρόντισε για την καλή σου προετοιμασία
• Φτιάξε ένα οργανόγραμμα – οργάνωσε το χρόνο σου
• Κάνε τις επαναλήψεις σου μαζί με φίλους
• Δοκίμασε τις δυνάμεις σου μαζί με άλλους υποψηφίους
• Συνάντησε άλλους συμμαθητές σου και κάνετε ερωτήσεις ο ένας στον άλλον
• Αν μπορείς να το εξηγήσεις στους άλλους, τότε το έχεις κατανοήσει ... διαφορετικά, χρειάζεσαι κι άλλες επαναλήψεις!

Αναλύστε την κατάσταση ρεαλιστικά:

• Πάρε μια λευκή σελίδα χαρτί: Γράψε απ’τη μια πλευρά της σελίδας τι είναι ακριβώς αυτό που σου προκαλεί άγχος, κι απ’την άλλη (στήλη της σελίδας) πώς μπορείς πρακτικά να διορθώσεις το συγκεκριμένο πρόβλημα!
• Κάνε ένα διάλειμμα και συζήτησε εκφράζοντας τους φόβους και τις αμφιβολίες σου στους γονείς σου και σε ανθρώπους που μπορούν να σε ακούσουν!

Επιχείρησε μια νοητική αναπαράσταση των πραγματικών συνθηκών που σου προκαλούν άγχος (δηλ. 'φαντάσου με λεπτομέρειες τις πραγματικές συνθήκες που σε αγχώνουν...').
Θα δεις ότι:
• Όσο πιο συχνά φαντάζεσαι τις εξετάσεις τόσο πιο πολύ εξοικειώνεσαι μαζί τους...!
• Αυτό που μπορείς να αντιμετωπίσεις στη φαντασία σου, μπορείς να το κάνεις και στην πραγματικότητα!!
Δοκίμασε ασκήσεις χαλάρωσης:
• για 15΄τη μέρα, συγκεντρώσου στη διαφραγματική αναπνοή και στο σώμα σου που βαραίνει καθώς χαλαρώνει...
• συνδύασε εισπνοές – εκπνοές με θετικές –και ρεαλιστικές- σκέψεις...
• Αντικατάστησε τις σκέψεις: 'δεν θα φοβηθώ', ή 'θα πετύχω στα σίγουρα!', με τις πιο ρεαλιστικές σκέψεις: 'Ακόμα κι αν φοβηθώ, θα το αντιμετωπίσω', 'θα κάνω ό.τι περνάει από το χέρι μου για να επιτύχω'...
• Ξόδευε λίγο χρόνο για γυμναστική (καθημερινά)
• Φρόντισε να ξεκουράζεσαι και να κοιμάσαι καλά
• Κάνε καθημερινά ένα πρωινό μπάνιο με χλιαρό νερό

Κατά τη διάρκεια των εξετάσεων:

• Ξεκίνα πάντα με ό,τι γνωρίζεις καλά.
• Συνδύασε εισπνοές- εκπνοές με θετικές (και ρεαλιστικές) σκέψεις... (βλέπε 'προετοιμασία πριν τις εξετάσεις')
• Μόλις νιώσεις τα πρώτα σημάδια πανικού επανέλαβε μια λέξη ή φράση που σε ηρεμεί (π.χ. 'ήρεμα', 'χαλαρά', 'είμαι δίπλα σου ό,τι κι αν συμβεί...', κ.λ.π.

Μετά τις εξετάσεις:

• Κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου: μια βόλτα μ’ένα φίλο, κ.λ.π.
• Οραματίσου την επιτυχία και προετοίμασε τον εαυτό σου για την επόμενη ημέρα.

Συναισθηματική και Ψυχολογική υποστήριξη

Εάν ως γονείς υιοθετήσετε τις παρακάτω στάσεις και τις διατυπώσετε με τις κατάλληλες φράσεις -όπως είναι οι παρακάτω- θα βοηθήσετε τα παιδιά σας σημαντικά στην προσπάθεια που καταβάλουν:
Πρώτα απ’ όλα ας φροντίσετε να είστε διαθέσιμοι, πρώτα για να ακούσετε τα παιδιά σας, και μετά για να τα συμβουλέψετε!
Συμβουλές που δεν απέχουν απ’την πραγματικότητα
• 'το άγχος της αποτυχίας είναι φυσιολογικό'
• 'όλοι έχουμε σε αντίστοιχες συνθήκες παρόμοιο άγχος ...'
• 'ακόμα κι αν δεν περάσεις, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις...'
• 'αν δεν περάσεις, για το μόνο που θα στεναχωρηθώ είναι γιατί δεν θα ανταμειφθούν οι κόποι σου...'
• 'Κάθε αποτυχία είναι μια ευκαιρία μάθησης!...'

Ο κύριος σκοπός της εκπαίδευσης είναι να βοηθήσει τους νέους ανθρώπους να μαθαίνουν να ανταποκρίνονται με επιτυχία στις συνεχώς μεταβαλλόμενες κοινωνικο-πολιτικές και οικονομικές συνθήκες.
Επομένως, ο στόχος των γονιών και των εκπαιδευτικών -όλων των βαθμίδων- είναι να βοηθήσουν τους μαθητές να αγαπήσουν τη μάθηση.
Επειδή η επιβίωση των παιδιών μας στο μέλλον θα εξαρτάται από την ικανότητά τους να μαθαίνουν, φροντίστε να δημιουργήσετε τις κατάλληλες συνθήκες -και στην δύσκολη στιγμή των εξετάσεων- που θα επιτρέψουν στο παιδί σας να συνεχίσει και μετά απ’αυτές να θέλει να μαθαίνει...!